
Een lekker gillende supercharger bovenop de motor in je (hete) hatchback, wie wil dat nou niet?
Stel, je bouwt een hatchback. Vervolgens zeggen liefhebbers dat diens speelse natuur leuk zou zijn als je iets meer vermogen hebt. Dan zijn er een paar oplossingen. Extra slagvolume, al kan dat lastig en/of kostbaar zijn. Een turbo is een makkelijkere oplossing, die veel merken dan ook nu en eerder gebruik(t)en. Optie drie is een andere vorm van extra aanzuiging op de motor middels een supercharger.
Hatchbacks met supercharger
Er zijn veel merken die een supercharger gebruik(t)en op hun motoren. Deze staan bekend om een heerlijke hoge ‘giltoon’ op hoge toeren, alleen vaak gaat dit om grote (zes tot achtcilinder) motoren. Op kleinere motoren in kleinere auto’s, zoals op hatchbacks, is het minder normaal om een supercharger te schroeven. Daar zijn meerdere redenen voor, waaronder dat een turbo efficiënter is zonder dat het veel nadeliger is voor je brandstofverbruik. Het grootste voordeel van een supercharger is extra vermogen over het merendeel van het toerenbereik, maar daar offer je dus wel wat andere zaken voor op.
Tijd om eens te kijken naar de merken die het wel durfden om een supercharger te schroeven op hun hatchbacks, vaak om er hete hatchbacks van te maken. In ietwat willekeurige volgorde:
MINI Cooper S (R53)
Het bekendste voorbeeld van een hatchback met supercharger moet wel de allereerste hete MINI zijn sinds de New MINI uit 2000. Er werd namelijk besloten om de gepeperde 1.6 te voorzien van een compressor om zo uit te komen op 163 pk. Wat niet eens een denderend aantal is, maar de ervaring klopt precies. De auto is speels en je krijgt een heerlijk supercharger-geluid vanuit de motorruimte. Voor de tweede generatie Cooper S (R56) werd de supercharger vervangen door een turbo en dat is sindsdien zo gebleven.




Toyota Corolla T-Sport Compressor (E12)
Bij de Toyota Corolla van de vroege jaren ’00 heb je in de meeste versies niet zo’n geweldig leuke auto te pakken. Toch was de 1.8 VVT-i T-Sport helemaal geen verkeerd recept. De opgepepte Corolla was goed voor 192 pk. Al betekent ‘niet verkeerd’ niet meteen denderend. Daar kwam een oplossing voor in de vorm van een compressor die toegevoegd werd aan deze setup. En dan had je ineens 225 pk, een sprinttijd van 6,8 seconden naar de 100 en een theoretische top van 235 km/u. En dat was voor zijn tijd indrukwekkend.



Volkswagen Golf G60 (Typ. 19E)
Als we de kalender even een goed aantal jaren terugzetten, was alles voorzien van een turbo nog helemaal niet de gedoodverfde oplossing voor alles. En dus had Volkswagen bedacht om vele van hun normaal vrij tamme auto’s te voorzien van extra kracht middels een G-lader. Dat klinkt exotisch, maar het komt in theorie neer op het zijn van een supercharger. Je kon bijvoorbeeld de Polo G40 krijgen met een 115 pk sterke motor dankzij de G-lader, maar het bekendste voorbeeld moet wel de Golf G60 zijn, helemaal als vierwielaangedreven Rallye. Deze had een 1.8 liter viercilinder met 160 pk.



Volkswagen Golf GT Sport (Typ. 1K)
Vele jaren later kwam Volkswagen wederom met een hatchback die van een supercharger was voorzien. De vijfde generatie Golf kwam niet veel verder dan 150 pk, tenzij je de GTI met 200 pk (later 230 pk) nam. Om het gat te overbruggen tussen ‘normale’ Golf en GTI kwam de GT Sport op de markt. Deze had een 170 pk sterke 1.4 TSI aan boord. Het bijzondere van deze setup is overigens maar deels dat ‘ie een supercharger heeft: officieel heb je het over twin charged. Dat houdt in dat de motor ook nog eens een turbo heeft. Volgens Volkswagen had dit als voordeel dat je zo een dikke bak vermogen uit ‘slechts’ een 1.4 kreeg, toen 2.0 liter motoren beschouwd werden als betrekkelijk klein. Deze aandrijving heeft vervolgens ook zijn weg gevonden naar auto’s als de Scirocco, Polo GTI, Audi A1, SEAT Ibiza Cupra en nog wel meer voorbeelden.


Nissan March Super Turbo (K10)
Als je het hebt over een twincharger, moet je het ook even hebben over de Nissan March Super Turbo. Wij kennen deze auto als de eerste generatie Micra en op veel meer dan 54 pk moest je niet rekenen. De Super Turbo was een gehomologeerde rallyauto en had een slechts 0.9 liter grote viercilinder, maar wel voorzien van een supercharger en een turbo. Goed voor ‘slechts’ 110 pk, maar het idee van de twincharger-setup is dat een supercharger direct zorgt voor extra vermogen terwijl de turbo het op hoge toeren overneemt als deze is opgespoeld. Zo heb je dat extra vermogen dus in theorie over je hele toerenbereik. Een leuk feitje uit de special over de March Super Turbo die we je niet konden onthouden: de motor kreeg als naam de toevoeging PLASMA, wat staat voor Powerful, Light, Accurate, Silent, Mighty, Advanced.



Subaru Vivio RX-R (KK)
Kei Cars, die term ken je inmiddels wel. Heel soms schopt een Kei Car het tot ons continent, want de gedachte van een kleine doch efficiënte auto hebben wij in Europa ook altijd wel kunnen waarderen. Om toch even de restricties nog even helder te hebben: de auto mag niet langer zijn dan 3,4 meter en de motor mag niet meer dan 660 cc groot zijn. Er staat echter nergens dat je de motor niet mag voorzien van extra aanzuiging. De Subaru Vivio, die het dus wel schopte tot Europa, had daarom in Japan een heuse sportversie met supercharger. De Vivio RX-R met zijn 658 cc grote blok wist hierdoor tot een extreme 64 pk te komen. Denderend! En toch waarschijnlijk erg leuk om mee te hoeken dankzij een gewicht van 760 kg.



Toyota Yaris GRMN (XP130)
We hebben veel oudere auto’s in deze lijst, en dat lijkt er vaak mee te maken te hebben dat de supercharger het onderspit delft ten opzichte van de turbo. Toch is het recent nog een merk gelukt om een supercharger op een hatchback te schroeven. Dat was wederom Toyota met de gelimiteerde Yaris GRMN, het heftigste label dat het merk heeft. De normaal zo saaie Yaris werd ook niet zoals de nieuwe GR voorzien van een cartooneske bodykit voor rally-doeleinden, maar het was ‘gewoon’ de vijfdeurs Yaris. Dit zorgde ervoor dat de 1.8 liter viercilinder goed was voor 212 pk. Overigens was er in de tijd van de Corolla T-Sport ook nog de Yaris TTE Compressor, ook een gelimiteerde editie. Het idee van een supercharged Yaris in gelimiteerde oplage is dus niet nieuw.




Mercedes C230 Kompressor Sportcoupé (CL203)
De Mercedes C-Klasse Sportcoupe komt uit een tijd dat Mercedes (en BMW) heel graag een model wilde dat als C-segment hatchback kan fungeren, zonder direct een hatchback te bouwen. Is het dus een ‘echte’ hot hatch, dat kun je ter discussie stellen. Het is wel een auto die dankbaar gebruik maakt van bestaande C-Klasse-techniek, waaronder de welbekende viercilinders met supercharger (waar altijd heel groot ‘Kompressor’ op stond). Deze 1.8 met 192 pk is niet het laatste woord in sportiviteit, maar met een top van 240 km/u wil het nog best vooruit. Overigens was er (heel beperkt) een C32 AMG Sportcoupé, waar er extreem weinig van gemaakt zijn omdat deze enkel beschikbaar waren als je erom vroeg. Dan kreeg je dus de 3.2 liter V6 met supercharger, goed voor 354 pk. Met dank aan Franz voor die toevoeging!



BONUS: Lancia Delta S4 (SE038)
Nog heel even terug naar waar we het eerder over hadden: een twincharger. Want waarschijnlijk de bekendste auto die daar gebruik van maakte is als je al het extreme weghaalt ook een soort hatchback. We hebben het dan natuurlijk over de Lancia Delta S4. De auto die jarenlang een begrip was in Groep B had een slechts 1.8 liter grote motor. Dankzij zowel een supercharger als een turbo wist Lancia in de rallyspecificatie een bizarre 550 pk uit de Delta S4 te peuteren. Terugkijkend is het met zo’n setup bijna niet voor mogelijk te houden dat dit veilig werd geacht: de Delta S4 bestuurd door Henri Toivonen die in 1986 voor een fatale crash voor de Fin en zijn copiloot zorgde, was de laatste druppel die ertoe heeft geleid dat Groep B opgeheven werd. Voor de straatversie van de Lancia Delta S4 werd het vermogen uiteraard iets naar beneden geschroefd om tot 253 pk uit te komen, alsnog meer dan genoeg om vooruit te komen.



SUPERBONUS: SEAT Leon Cupra 4 Kompressor
Af fabriek is in het geval van tuners altijd een beetje lastig, want bij de SEAT Leon Cupra 4 Kompressor gaat het meer om een project van tuner ABT dan SEAT. Maar goed, officieel is deze auto verkocht. In Zwitserland werkten de twee samen om tot 170 stuks te komen van de heftigste SEAT Leon 1M die er ooit is geweest. ABT pakte namelijk de 2.8 VR6 ‘Cupra 4’-versie van de Leon, normaal goed voor 204 pk met vierwielaandrijving, en voegde er een supercharger aan toe. Goed voor 280 pk, een topsnelheid van 256 km/u en 6,3 seconden naar de 100. Hoge waardes voor een auto uit de vroege jaren ’00.


Suggesties voor hete hatchbacks met compressor die we niet genoemd hebben zijn uiteraard welkom in de reacties!





Vibd ik altijd leuk van zo’n lijstje, meteen even kijken of er wat te koop staat. Zo’n Leon hier in CH. 23.000 chf..
Dat is nog best aan de prijs!
Met zoveel BMW posters aan de muur en dekbedovertrekken op de Autoblog redactie had ik in dit lijstje toch ook de BMW 320is (E30) verwacht of telt die niet mee omdat hij slechts in beperkte oplage in Europa werd verkocht?
Hij telt vooral niet mee omdat het geen hatchback is ;)
Aaaaaaarg je hebt helemaal gelijk.
Beetje dom van mezelf.
Maar hij was wel erg mooi 🙂
En geen supercharger
… en omdar het ‘gewoon’ een atmosferische viercilinder was, misschien?
Ik kan me vergissen maar ik had vroeger een karate leraar uit Japan, die is met z’n hele hebben en houden naar België verhuisd en volgens mij had die een E30 met een compressor 🤷🏼♂️
De 320Is is een tweeliter uitvoering van de motor uit de M3.
https://www.bmwe21.net/?page_id=173
Zo’n g-lader is een scroll compressor. Het type compressor waarmee zowat elke airco en kleine warmtepomp mee uitgerust is.
De meeste superchargers zijn schroefcompressoren. (Eerder gebruikt in grotere koelmachines).
Ik ben wel benieuwd waarom de g-lader nooit meer succesvol geworden is. Want die is best goedkoop te maken in vergelijking met de turbo en supercharger.
Stond de notoire onbetrouwbaarheid van de G-lader het succes niet enorm in de weg?
Niet zo zeer als onbetrouwbaar, maar eerder als slijtagegevoelig. Gelukkig waren ze redelijk goed te reviseren. Gangbaar was (is?) dat als je toe was aan een revisie, dat je de oude inleverde en er een gereviseerde gebruikt exemplaar voor terug ontving. Zo hield men de kosten en de levertijd binnen de perken.
Lancia had ook nog de Beta HPE Volumex. Randgeval voor de definitie van hatchback, wellicht, maar als die Mercedes telt, dan deze ook.
1.4 TSI, BOMVOL. Recentelijk nieuwe ketting, turbo, olieschraapveren, DSG.
Wat heeft dat met dit topic te maken??
Alles!
@tjorque, maar de G-lader in auto’s zoals gebruikt door Volkswagen/VAG, werd ooit door VW gepresenteerd als onderhoudsvrij maar bleek erg (slijtage) gevoelig. Zijn kostbare revisies.
Wellicht vergelijkbaar met de wankelmotor, als concept in de basis een mooi stukje techniek maar o zo gevoelig en kostbaar op langere termijn.
@Dr.Dre ik heb het intussen ook eens verder gegoogled.
In een koelcircuit werkt een scroll compressor nagenoeg onderhoudsvrij omdat het een zuiver gas in een gesloten cyclus is en de smering ook bijna continu en vrij van vervuiling is.
In een auto moet er gewoon buitenlucht door die sterk kan variëren in vervuiling en vochtigheid.
In die optiek is een charger en zeker een turbo een heel stuk robuuster omdat er veel minder contactoppervlak (metaal op metaal) in zit dat kan slijten.
Mag de Polo g40 ook bij dit clubje?
Jazeker. Het is feitelijk gewoon een G60 met een iets kleiner volume, omdat deze op een kleinere motor werd geschroefd.
En nog een (hele langzame) exoot: Mazda 626 5D hatchback comprex diesel…
Ik heb de standaard leon Cupra 4 v6 gehad. Hele fijne wagen, maar snel was ie niet. Vandaar dat ze er een compressor op geschroefd hebben. Zuipen kon ie wel als de beste😅