“Falen Ferrari niet te wijten aan Sergio Marchionne”

Ome Serge krijgt bijval uit onverwachte hoek.

Sinds het afscheid van Luca di Montezemelo bij Ferrari is Sergio Marchionne zich steeds nadrukkelijker met het raceteam gaan bemoeien. Eigenlijk is het runnen van het team de verantwoordelijkheid van de teambaas en je kan je afvragen of de aanwezigheid van Marchionne de taak van Maurizio Arrivabene niet überhaupt ondermijnt.

Doch de lokroep van de glitter en glamour die de F1 te bieden heeft is natuurlijk moeilijk te negeren. Het is vast leuker als CEO van zo’n concern om op zondag een beetje over de grid te slenteren en wat journalisten te woord te staan, dan je te buigen over de volgende bezuinigingsronde op een grauw kantoor. Mercedes’ Doctor Zee loopt er ook vaak rond.

Toch zit er veel verschil tussen de manier waarop Marchionne zich in de F1 begeeft en de manier waarop Zetsche dat doet/deed. De Mercedes-eindbaas houdt zich doorgaans op de vlakte en past ervoor op inhoudelijk iets te zeggen dat tot reuring zou kunnen leiden in de media. We kunnen ons in ieder geval niet direct herinneren dat Zetsche iets opmerkelijks gezegd heeft waarvoor teambaas Toto Wolff zich moest verantwoorden. Bij Marchionne ligt dat een tikje anders. De Italo-Canadees gooit er regelmatig wat boude teksten uit die gulzig opgeslokt worden door de media.

De uitspraken van Marchionne zijn onder andere opmerkelijk omdat je er niet zelden door gaat twijfelen of hij wel kaas gegeten heeft van de sport. Niet zelden zet hij het team onder druk door titels te eisen in een tijdsbestek waarvan de kenners weten dat het onrealistisch is.

Arrivabene’s voorganger Mattiaci werd ontslagen na acht maanden aan het roer van het raceteam vanwege tegenvallende resultaten. Iedereen met een beetje verstand van de F1 weet dat de auto waarmee het team dat jaar aan de start verscheen al ontworpen was toen Mattiaci begon en dat je met een matige auto nou eenmaal geen races wint. Sindsdien lijkt Ome Serge iets terughoudender geworden, hoewel hij nog regelmatig kritiek uit op zijn coureurs en onlangs nog de mensen in de fabriek die ‘met iets teveel rust’ aan het werk zijn naar zijn mening.

Zodoende gingen er stemmen op in de paddock dat de bemoeienis van Marchionne averechts zou werken. De traditionele ‘Italiaanse paniek’ die zogenaamd even weg was tijdens de periode Jean Todt – Ross Brawn – Michael Schumacher zou door toedoen van Marchionne terugzijn in het team. Maar concurrent Toto Wolff valt de grote leider bij tegenover Autosport:

Pressure can make a diamond, but pressure can also make a pipe burst. Sergio Marchionne is one of the most successful businessmen that I have ever met, and somebody that has one of the sharpest minds I have ever seen operating. So far it [Ferrari’s style] works for him and I don’t think you can reduce Ferrari’s 2017 season, or the end of the 2017 season campaign, to pressure that was applied. I think this is oversimplification.

Tegelijkertijd geeft Wolff aan dat Mercedes -naar eigen zeggen- de zaken misschien toch net wat anders aanpakt:

We have a motto that is ‘see it, say it, fix it’ which means that you have to create a safe environment for everybody to speak up. You need to be able to improve as a part of the team. What we try to do from the very senior leadership is to blame the problem and not the individual. It is easy to say ‘well, that is what we do’. As a matter of fact it is in human nature to try to identify a guilty person, it is easy because it is a pressure release – his fault. We’re working really hard on not doing that because the moment you do that people close up like a shell and you won’t see any innovation, you won’t see any risk taking. This is what we want – we are in a risk-taking business, an innovation business.

Wat denk jij, helpt Marchionne zijn team vooruit, of moet hij de zaken meer uit handen geven en Maurizio zijn werk laten doen?