‘Een unieke auto’, wordt vaak gezegd. Maar uniek betekent: er is er maar één van.
Dit is een bijdrage van Robert van den Oever en Maarten van der Pas
En in het geval van deze Maserati 5000 GT is dat ook echt zo. Wel zijn er 31 verwante exemplaren met dezelfde techniek, maar een ander ontwerp van verschillende beroemde designers. Maserati riep de 5000 GT in het leven als een super sportwagen voor de happy few, een kleine groep geselecteerde zeer welgestelde klanten.
Geen logo’s
Op klassieker- en youngtimerbeurs Techno Classica in Essen (nog tot en met zondag open) staat een Maserati 5000 GT uit 1961 van de hand van topontwerper Pininfarina en voor niemand minder dan Giovanni (beter bekend als Gianni) Agnelli. Deze flamboyante Italiaan was grote man van het Fiat-concern en zette het bedrijf wereldwijd op de kaart. Maar Agnelli was toch close met Ferrari? Waarom dan een Maserati, wat destijds de grote concurrent was? Hij wilde gewoon deze auto met een eigen carrosserie-ontwerp.
En omdat het een model van een concurrent van Ferrari was, heeft deze Maserati 5000 GT iets bijzonders. Het valt niet meteen op, maar bij een eerste blik op de zilvergrijze koets mis je toch iets. Even met de ogen knipperen en je weet het: er zitten geen logo’s op. Nergens op de buitenkant van de auto is de naam Maserati of zelfs maar de bekende drietand te vinden. Die zie je alleen op het stuurwiel en de versnellingspook. Agnelli wilde niet dat het al te zeer opviel dat hij in een auto van de concurrent reed als mensen hem voorbij zagen komen in deze 5000 GT.
De auto ademt luxe én sportiviteit en het lijnenspel heeft een grandeur van tijdloosheid. Al is hij wel een voorbeeld van de stijl die grote GT’s eind jaren ’50 en begin jaren ’60 van de vorige eeuw hadden, zie ook de modellen van Ferrari uit die tijd. Voor Agnelli maakte Pininfarina een strak design met bijzondere toevoegingen, zoals een groot transparant paneel in het dak dat vast is en dus geen schuifdak. Het dak zelf is van geborsteld aluminium en contrasteert heel subtiel met de satijnzilveren lakkleur.
Stap hoger dan de 3500 GT
De 5000 GT vindt zijn oorsprong in de ‘gewone’ 3500 GT met zescilinder motor. Voor de stap naar super sportwagen koos Maserati voor de V8 uit de Maserati 450 S. racewagen en boorde die op naar net geen 5 liter. Het chassis werd verstevigd om het grotere vermogen van tussen de 320 (carburateur) en 340 pk (injectie) aan te kunnen.
De 32 exemplaren die Maserati van de 5000 GT bouwde, zijn door 8 verschillende carrosseriebouwers van een koets voorzien. De meeste zijn gemaakt door Allemano (20), Touring bouwde er vier, en twee klanten kozen voor Frua. Unieke exemplaren zijn er van Bertone, Ghia, Michelotti, Monterosa en Vignale. Zij ontwierpen er ieder één en Pininfarina dus ook met deze uit 1961 voor Agnelli.
Andere beroemdheden die een 5000 GT kochten waren onder meer de Sjah van Perzië, godsdienstig leider Aga Khan, zakenman en industrieel Ferdinando Innocenti en coureur Briggs Cunningham. Het idee voor de 5000 GT kwam feitelijk van de Sjah, want na een rit in een 3500 GT wilde hij die, maar dan met meer vermogen. Hij financierde zelf voor Maserati de ontwikkeling van het topmodel.
Leuk artikel!
Prachtig artikel over een schitterende auto. Meer van dit Autoblog!!!
Waanzinnig mooie kar, met zo ongeveer elke denkbare designclue uit die periode, samengesmeed tot een uitzonderlijk smakelijk geheel. Top !
p.s:
Bij de kop boven het bericht had ik visioenen van Agnelli met een grote zwarte plaksnor en een forse afropruik op z’n hoofd plus een zonnebril van het formaat diascherm 😆 Maar dat blijkt dan weer niet te stroken met de werkelijkheid. Had de vermomming wel af gemaakt.
wat als dit DE bond auto was geweest ipv de Aston Martin