Gazoo Racing beperkt zich niet alleen tot Toyota’s

Het sportlabel mag gevonden worden op een hoop verschillende auto’s.

Even een kleine flashback. Er zijn namelijk auto’s geweest die stiekem geniaal waren, maar niet genoeg voor een merk om hen boven water te houden. Daihatsu was zo’n merk in Nederland. Succes had het merk eigenlijk genoeg. Er waren immers weinig kleine 4×4’s zo potent als de Rocky of Feroza. De ouderen van dage konden zich wel vinden in de Move of YRV. En als je een zeer goedkope A- of B-segmenter zocht, dan was een Cuore of Sirion geen slechte keuze. Toegegeven, dit waren niet bepaald de auto’s die wij zouden bestempelen als ‘leuk’, deze legden vooral het geld in het laatje. Een auto die op een hele eigen manier leuk was, was namelijk de Copen.

Japanners laten al meerdere decennia zien dat een échte sportwagen eentje is waar minder op zit in plaats van meer. Denk aan de Mazda MX-5. De Daihatsu Copen was nog een gradatie ‘erger’. Het ding woog slechts 830 kg, was een minuscule roadster met een 660 cc grote viercilinder (met slechts 68 pk). Gezien het eerder genoemde statement dat meer niet altijd beter is, zou je zeggen dat het perfect is. En ja: het was een leuk sturende auto, maar deze specifieke maximale motoreisen hebben een reden die voor ons totaal niet relevant is. Hij valt in thuisland Japan namelijk precies binnen de eisen om een Kei Car te zijn. Ook dat is nog geen rampzalig recept, het rampzalige recept in Nederland was het feit dat hij in eerste instantie met deze Japanse motor en het zeer Japanse stuur aan de verkeerde kant geleverd werd. Toen dat vervangen werd door een EU-versie met het stuur aan de ‘goede’ kant en een grotere 1.3 liter motor, was het alweer een ander verhaal. Toch werden de praktische inzetbaarheid en de prijs er niet gunstiger op. De Copen heeft hier nooit een succes kunnen zijn, terwijl het toch een hele leuke auto is. Zoals bijna elke Daihatsu, maar vooral vanwege de importtarieven was het het niet meer waard om deze autootjes in Europa aan de man te brengen.

We zeggen expres niet dat Daihatsu het hier slecht deed. Want dat is onze schuld, niet die van het olijke Japanse merk. Daihatsu doet momenteel het juiste en houdt hun op Japan georiënteerde auto’s in Japan. Dan krijg je weer dit: dan rollen er auto’s uit die hartstikke leuk zijn, maar aan je neus voorbij gaan. Zoals de nieuwe Copen, hetzelfde recept, nog steeds een Kei Car en het bewijs dat minder soms beter is. Bovendien gaat Daihatsu heel ver in het maken van geinige versies van de Copen. Wat te denken van een Shooting Brake, of een retro-neusje waardoor de scherp getekende roadster weer het vriendelijke van zijn voorganger omarmt. Het is een geinig ding en sportiviteit vind je in de auto alleen met een knipoog.

Toyota bemoeit zich sowieso met Daihatsu: het is als het ware de kleine auto-divisie van Toyota. Dat levert op voor Daihatsu een grappig voordeel op. Namelijk dat Toyota nu de Copen GR Sport uitbrengt. Ja: dit is de eerste Toyota met een Gazoo Racing-label wat niet als Toyota verkocht wordt. Het leuke aan de Copen GR is dat het snel gezien kan worden als een uit de hand gelopen grapje op de marketingafdeling. Plak een GR-label op de voorkant en je hebt een soort mini-Supra, haha.

Absoluut niet dus. Er is geen cent bespaard op de Copen GR Sport en het is daarmee een bloedserieus sportwagentje. Allereerst het exterieur: je kunt de GR Sport herkennen aan dikkere bumpers (met achterop een heuse diffuser), koolstofvezel accenten en natuurlijk de GR-badges. Ook krijgt de auto aluminium BBS lichtgewicht velgen, gespoten in matgrijs. Van binnen is de auto veelal standaard, op de sportieve Recaro-stoelen na. De transmissie is (zoals het nog hoort in dit soort auto’s) een handgeschakelde vijfbak, een zeventraps CVT is optioneel. De auto heeft een stalen klapdak wat elektrisch open- en dichtklapt: er zijn veel grotere en duurdere auto’s waar het nog met de hand moet.

Gaat het dan ook nog sneller? Niet gigantisch, maar wel beter aanvoelend. Door beter getunede schokdempers en elektronische stuurbekrachtiging moet de auto scherper aanvoelen. Bovendien zit er aan de voorkant een ‘Super LSD’, sowieso is een limited slip differential een bijzondere optie voor dit segment.

Dit alles voor de vriendelijke prijs van 19.920 euro. Voor bedragen van enkele honderden euro’s kun je de auto ook nog aankleden met speciale GR skirts en spoilers. Gezien het feit dat deze kleine roadster allerlei pagina’s neemt uit boeken van veel grotere autofabrikanten (met veel grotere auto’s), lijkt dit weer zo’n geval te zijn waarin Japanse eigenwijsheid uitloopt in stiekem één van de leukste auto’s van het moment. Je moet alleen kunnen accepteren dat ook dit autootje weer aan je neus voorbij gaat.