Gespot in Londen: De Oudjes deel I

In de vorige aflevering van ‘Appeltje does London’ alsmede die van A_Hummer konden we al zien wat voor exclusiefs er daar dagelijks gewoon in het rond rijdt. Maar Appeltje zou Appeltje niet zijn als er geen pedagogisch verantwoorde klassieker aflevering uit Londen zou komen. En die aflevering is zo vuistdik dat ie noodgedwongen opgedeeld moet worden in 2 afleveringen. Hierbij deel I.

Onze correspondent ter plaatse: Jim Appelmelk. Kom er maar in Jim.

Aston-Martin DB6

Een sportieve maar subtiele en elegante verschijning was een Aston ook veertig jaar terug al. De DB6 is een echte gentlemenscar, waar nog best mee hard mee kon worden gereden. Er lag namelijk een zes-in-lijntje van 4 liter in, die al 282pk leverde in de standaard versies, tot 325pk in de Vantage versies. De topsnelheid zou 240 tot 250 km/u zijn, maar dat is een grove indicatie. In die tijd werd er vaak gerommeld met overbrengingen, dus minder/meer zal ongetwijfeld ook kunnen bij sommige exemplaren. Met een huidige waarde van ruim 50 mille voor een goed exemplaar is het de minst kostbare DB, ikzelf vind de DB4 en DB5 ook net iets mooier omdat ze door het scherp aflopende dak minder lomp, vlotter overkomen. Dit exemplaar heb ik overigens in hetzelfde kwartiertje gespot als de Bristol 411 en de Gallardo Spyder, en niet ver van elkaar vandaan!

Bristol 411

Een directe concurrent van de DB6 was de Bristol 411. De auto was nog iets minder opvallend vormgegeven, maar oogt zeker chique door de lange hoge rechte vormen. Er lag krachtige Chysler techniek in het vooronder van 6,3 liter, uiteraard een V8. Met maar liefst 340pk haalde de auto ongeveer 220, wat overigens toch een beetje verbleekt bij de prestaties van de Aston. Om een auto als deze tegen te komen kun je het beste naar London gaan, in drie dagen ben ik twee Bristols tegen gekomen. Ook in Amsterdam ben ik er nogal wat tegen gekomen, maar die staan veilig in garages. Het is niet heel makkelijk om de 408, 409, 410 en 411 van elkaar te onderscheiden, ik heb gekeken naar de grill (niet afgebeeld, helaas) en de chroomlijsten over de flanken. En daarmee kom je een eind. Er zijn meerdere series 411, die onderling ook weer verschillen wat betreft grill.

Jaguar XJS

De Jaguar XJS volgde in 1975 de behoorlijk succesvolle E-Type op, en verscheen aanvankelijk als coupé. Later kwam er nog een targa, die weer werd opgevolgd door een softtop convertible. Eerst was de auto alleen leverbaar met de 5,3 V12 uit de E-Type, later kwam er nog een 3,6 6-in-lijn bij. De V12 werd overigens stukken succesvoller dan de 6-in-lijn. In 1990 kwam er nog een overtreffende trap met de XJR-S, waar een 6 liter V12 in lag met 300 tot 333pk. Dit zijn nog de zeldzaamste modellen. De targa was overigens in 1988 uit productie genomen, dus het 6 liter blok lag alleen in de coupé en de convertible. Het beige exemplaar is een XJR-S, het rode exemplaar is een XJS 3,6. Allebei vrij weinig voorkomende modellen, van de XJR-S zijn er nog geen 700 gebouwd.

BMW M635CSI

Een van de eerste M-serie BMW’s is de überversie van de 6 serie, een auto die in 1976 CS-serie opvolgde. De auto was alleen leverbaar met 6-in-lijn motoren van 3.0 en 3.2 liter, later 3.5 liter en dan nog een spaarversie met 2,8 liter. Uit de naam kun je waarschijnlijk al opmaken dat in deze auto een 3,5 blok ligt, en wel met 286pk. Het was dus een concurrent van de Jaguar XJS, maar die was met een nieuwprijs van bijna f.141.648 in 1988 ongeveer 39 mille goedkoper! Van de M635CSI zijn er maar 5.855 verkocht, veel minder dan van de XJS V12 dus. Die was overigens wel langer in productie. Voor een goed exemplaar betaal je tegenwoordig nog bijna tienduizend euro. Minder krachtige modellen kosten de helft.

Humber Sceptre

Tsja, waarom zou deze auto ertussen staan? Het is waarschijnlijk de goedkoopste auto die ooit in een van mijn artikelen is verschenen, een goed exemplaar kost maar 2 mille. Verder is het met nog geen 80pk geen sensationeel snelle auto, en ziet hij er niet erg mooi uit, dus wat is er verder nog boeiend aan? Ik vind het ook wel eens leuk om een auto te laten zien die bijna niemand kent, en die je tegenwoordig nooit meer ziet. Met nog geen vierenveertigduizend exemplaren is het een relatief zeldzame vogel, en aangezien de auto geen ruk waard is zal niemand zich er veel om bekommerd hebben, dus zijn er nog maar weinig over.

Wolseley 16’60

Ook deze auto stelde niet echt veel voor in zijn tijd. Geen sensationele prestaties of enorm luxe Connolly lederen zetels met wortelnotenhouten klaptafels, maar een vriendelijk vormgegeven middenklassertje dat van 1961 tot en met 1971 op de markt was, maar niet echt veel succes had. Blijkbaar was de Duitse concurrentie toen al nijpend. Er zullen er weinig meer van over zijn wegens een lage boeiendheidsgraad, maar de mensen die er een in huis hebben zijn vast en zeker enthousiasts die er veel voor over hebben. Het afgebeelde exemplaar heeft de optionele automatische versnellingsbak. Tegenwoordig betaal je ongeveer 3 mille voor een goed exemplaar.

Bentley T2/Silver Shadow

De meest succesvolle Rolls ever is ongetwijfeld de Silver Shadow, met als Bentley tegenpool de T-series. Die werd schamperig ‘poor-mans Rolls’ genoemd, terwijl de auto’s in 1970 precies evenveel kostten (f. 88.312)! De Bentley was dus duidelijk minder succesvol. Van de Silver-Shadow I werden er nog 20.100 verkocht, van de Bentley T2 zijn er maar 568 gebouwd! Series I modellen werden tot 1970 uitgerust met een 6,23 V8, daarna lag er een 6,75 V8 in die we nog steeds tegenkomen in de Arnage en de Azure. De tweede serie (1977-1980) kreeg rubberen bumpers, waar de eerste serie mooiere verchroomde exemplaren had. Wat in Amsterdam-Zuid de Citroën DS is, is deze auto in London. Je ziet ze dus vrij veel. Hier is een selectie van wat ik er allemaal heb gespot.

T2

Silver Shadow

Rolls-Royce Corniche

Hierboven heb je al kennis gemaakt met de Silver Shadow/T-Series, de Corniche maakt ook deel uit van deze familie. Aanvankelijk werd de auto aan het einde van de jaren zestig geleverd als Silver Shadow Drophead Coupé en Bentley T1 Convertible, later werden beide modellen hernoemd tot Corniche (ook leverbaar als Coupé). Ook voor deze modellen geldt weer dat die met verchroomde bumpers gebaseerd zijn op de eerste serie, die met rubberen bumpers/andere bumpers zijn gebaseerd op series II. Na de Corniche verschenen de Corniche II, II, IV en S, maar alleen als convertible. De Bentley Corniche werd opgevolgd door de Bentley Continental, eveneens alleen met een open dak. Coupés op basis van de Shadow zijn relatief kort geleverd, (1965-1982), en waren bovendien minder populair dan de cabrio’s, die je zeker vijf keer zo vaak ziet rijden als de dichte.

Nissan Figaro

Dit is een leuk alternatief voor de Smart. In Amsterdam heb ik er één gezien, en de eigenaar vertelde me toen dat de auto in een gelimiteerde oplage van 10.000 exemplaren is gemaakt, die meteen uit verkocht was. De auto is alleen gebouwd met rechts stuur, dus in Nederland kom je ze bijna nooit tegen. In Engeland des te meer, ze zijn handig als boodschappenkarretjes voor de bewoners van de vele smalle steegjes. Het is overigens helemaal geen oude auto, maar een retro vormgegeven auto die dateert van 1991. De auto was voornamelijk verkrijgbar in pastelkleuren.