Internationaal snelladen, (hoe) werkt dat eigenlijk?

Niet iedereen verkeert in dusdanig gelukkige omstandigheden dat er een Tesla voor de deur staat. Heb je er wel eentje voor de deur, dan is er buitengewoon weinig om je druk om te maken. Het Supercharger-netwerk is erg fijnmazig en de navigatie houdt rekening met laadstops. Eigenlijk kan er als gewoonlijk worden gereden, ook buiten Nederland. Met elektrische auto’s uit het gemiddelde prijssegment is ieder bezoek aan het buitenland een wat grotere uitdaging. Maar niet onmogelijk.

Laadnetwerken
Diverse partijen zijn bezig met het bouwen van snellaadnetwerken, ook verschillende landen zijn er druk mee. Elektrisch rijden heeft het tij mee en wordt door alles en iedereen gesteund. Dat betekent dat er steeds meer snelladers komen, met de gangbare CHAdeMO, CCS en type 2-aansluitingen. Die werken op een vermogen van 50 kW of meer. In Nederland zijn er al ruim voldoende, maar hoe zit het in het buitenland?

Frankrijk
Dit land heeft Corri-Door, opgericht in 2015. Dat is een samenwerkingsverband van beheerders van de autoroute, autofabrikanten en Sodetrel. Die laatste is een Frans staatsbedrijf dat verantwoordelijk is voor het plaatsen en beheren van de snelladers. Het is de bedoeling dat er iedere 80 kilometer een snellaadstation staat. Het aanbod langs de welbekende Autoroute du Sud is vrij groot, maar helaas ook vrij gesloten, het is dus niet mogelijk om met iedere willekeurige laadpas op te laden. In plaats daarvan moet er een account worden aangemaakt op de Sodetrel-site en dient daar ook een pas te worden aangevraagd. Weliswaar zonder maandelijkse kosten, maar wel voor een eenmalig bedrag van € 15. Op de website is ook het complete overzicht te vinden van laadpunten die deel zijn van het Sodetrel-netwerk. Binnen heel Europa zijn dat er 50.000, gewone publieke laadpalen en snelladers.

Verenigd Koninkrijk
Hier bestaat de Electronic Highway, daar zit energiebedrijf Ecotricity achter. Om de 100 kilometer is er wel een snellaadstation te vinden, hoewel de snelladers zo tegen Schotland aan dunner gezaaid zijn. Laadsessies worden gestart via een app, waar ook de creditcardgegevens ingevuld moeten worden. Het is niet nodig om een abonnement af te sluiten en er zijn geen bijkomende kosten, buiten de gebruikelijke kosten voor het opladen uiteraard. Met een gemiddelde laadpas houdt ook in het Verenigd Koninkrijk het aantal beschikbare snelladers niet over. Dat is zwak uitgedrukt, het zijn er nog geen tien. Altijd zorgen dus voor een account bij Ecotricity.

België
Vormt zowaar een geheel met Nederland. Over het algemeen geldt dat als een oplaadpas in Nederland is te gebruiken, dit ook in België zonder een enkel probleem gaat. Het aanbod aan snelladers is in Vlaanderen wat ruimer dan in Wallonië. Ook in Brussel zijn er voldoende snelladers aanwezig.

Duitsland
Dat het wel eenvoudig kan zijn bewijst Duitsland. Hier is een groot aanbod aan snelladers. Deze snelladers zijn bovendien met een veelvoud aan laadpassen te gebruiken, soms zelfs zonder dat er geld voor het laden wordt gerekend. Wel loont het de moeite om voor vertrek na te gaan of de eigen laadpas ook werkt in Duitsland. Probleemloos gebruik in Nederland betekent niet dat dit bij onze oosterburen ook het geval is. Er zijn vele partijen in Duitsland die snelladers beheren. Er is geen partij met overtuiging de grootste, dus er is geen afhankelijkheid van een bepaalde app of laadpas. De dichtheid is afhankelijk van het deel van het land, maar iedere 30 tot 100 kilometer is er wel een snellader te vinden.

En verder?
Wat gebeurt er eigenlijk om het aantal snellaadstations verder te doen stijgen? Er ontstaan onder andere nieuwe samenwerkingsverbanden. Eén daarvan en tegelijk ook de meest interessante is Ionity. Er worden tot 2020 in totaal 400 nieuwe laadstations geopend. Het eerste station is een feit en daar kan gelijk met maximaal 350 kW worden geladen. Uiteindelijk moeten er op een onderlinge afstand van 120 kilometer laadstations zijn te vinden, hoofdzakelijk in Duitsland, maar ook in Noorwegen en Oostenrijk.

Ook Fastned is bezig met uitbreiding en wel in Duitsland en in het Verenigd Koninkrijk.

Tips ter bevordering van de reisvreugd
Ook met een elektrische auto met een reëel rijbereik van 200 kilometer valt overal prima te komen. Hogere dagafstanden hoeven ook geen probleem te zijn, maar het is niet aan te bevelen om meer dan 1.000 kilometer op een dag te rijden. We kunnen het ook omdraaien. Het is vakantie, dus we hebben tijd. De elektrische auto laat je als vanzelf bewuster omgaan met de omgeving. Jakkeren is niet mogelijk. Het gaat niet alleen om de bestemming, maar ook om de weg erheen. Dat moet worden voorbereid en zo kun je zomaar op nieuwe, onbekende plaatsen terecht komen omdat een laadstop nu eenmaal onvermijdelijk is. Pauzes duren langer, lunches winnen aan belang.

Kijk per land altijd naar de grootste partij die de snelladers in beheer heeft. Zorg dat duidelijk is hoe het laden in z’n werk gaat. Is er een pas nodig, of wordt alles geregeld via een app? Doe dit alles ruim van tevoren, want het aanvragen van een pas en het activeren na ontvangst kan wat tijd in beslag nemen. Iedere aanbieder heeft verder een app waarin te zien is bij welke laadpunten kan worden opgeladen. Dit helpt bij het plannen.

Het beste overzicht van alle laadpunten in Europa is HIER te vinden. De link verwijst naar de Duitse ev-gemeenschap GoingElectric. Alle denkbare laadpunten zijn te vinden op de kaart. Uiteraard is er te filteren op type, om bijvoorbeeld alleen snelladers te tonen. Handig is ook dat er een laadlog wordt bijgehouden, gebruikers geven aan of er succesvol geladen is. Zo wordt duidelijk of een snellader naar verwachting werkt of dat een storing vrij gebruikelijk is.

Overzicht van laadpunten gefilterd op CCS-aansluiting op de site van Going Electric

Ga overigens nooit uit van het uiterste wat er uit je elektrische auto te persen valt. Plan de route op een manier dat de snellader in alle gevallen te halen is. Met een marge van 20 kilometer valt doorgaans nog wel bij een andere lader te komen.

Zo lang de accupakketten niet fors groter worden is het een kwestie van rekenen en goed plannen als het buitenland wordt opgezocht. Wat is de eindbestemming, hoe vaak moet ik eigenlijk onderweg laden, wat is de betaalmethode? Het kan allemaal prima – ik ben probleemloos in Leipzig (Oost-Duitsland) geraakt met een BMW i3 – maar er moet voor de meeste landen wel de nodige moeite worden gedaan. Niet iedereen vindt dat leuk. Wanneer er massaal wordt overgegaan op elektrisch rijden, dan wordt het zonder twijfel eenvoudiger. Doordat het rijbereik toeneemt en er vast wel wat gevonden wordt op de vele vormen van afrekenen die er nu bestaan.