In mijn zoektocht naar de auto- en verkeersbeleving van een vrouw, beschrijf ik deze week een persoonlijk ‘leermomentje’! Ik heb namelijk last van een hypocriet perspectiefprobleem.
Op weg naar een avondje derrièrezwaaien met vriendinnen fiets ik door de stad. Mijn fiets is tien jaar oud en is toe aan een flinke opknapbeurt. Het achterlicht ligt nog in de kelderbox aangezien het kreng in een innige klem zat met een oud wasrek. Het voorlicht ontbreekt al negen jaar en het spatbord is er enige tijd geleden afgesloopt door mijn wederhelft voor een of ander duister doel. Ik neem een rotonde driekwart, steek mijn arm uit om richting aan te geven en snij een stukje af waar de berm is platgereden door andere fietsers. In mijn ooghoek zie ik een APK-handjeklap met een enorme snelheid naderen. Onder bandenslip en getoeter weet ik de overkant te halen. “Hufter!” roep ik.
Nog geen vijf minuten later belt mijn 19-jarige zwager op met de vraag of ik levensmoe ben. Ik had me namelijk bijna over de motorkap van zijn recent aangeschafte barrel gedrapeerd. We schreeuwen wat verwensingen naar elkaar en over en weer gaan de verwijten als: “je draagt geen verlichting”, “die auto kan nooit APK gekeurd zijn” en “er geldt hier een maximum snelheid”.
Beste lezer, hier had bij mij al een lichtje moeten branden, maar uiteraard was het nodig een tweede steen ten tonele te brengen waar deze ezel zich nog eens uitgebreid aan kon stoten.
In de grote, stevige gezinswagen rijd ik door een wijk waar 30 de maximale snelheid is. Ongemerkt zit ik binnen een mum van tijd op 50. Ik haal een bejaard stel op de fiets in. Aan het einde van de straat laat ik, alvorens links af te slaan, wat verkeer passeren. Het stel stopt naast me en geeft me een afkeurende blik. Ik zie dat de man aanstalten maakt om op de ruit te tikken, maar ik steek m’n neus in de lucht, trek op en zeg nuffig: “aanstellers, een snelheid van 50 kilometer per uur kan best op zo’n weg”.
De volgende dag loop ik met de kinderwagen op de stoep van dezelfde weg. Onder de veel te vroeg uitlopende bloesem verwarmt een waterig zonnetje mijn gezicht. Mijn zoon neuriet een onsamenhangend peuterdeuntje en ik glimlach vertederd naar de kleine spruit. Het idylische plaatje wordt wreed verstoord als onze rust overstemd wordt door een Veyron immiterende Corsa. Het langharige tuig achter het stuur zie ik in een flits naar me grijnzen alsof ik waarlijk onder de indruk ben. Voor ik mijn wijsvingertje moederlijk de lucht in kan heffen is hij al aan het einde van de straat. Ik gil tegen het schorriemorrie dat het een misdaad is om zo hard binnen de bebouwde kom te rijden.
Tijdens het avondeten laat ik mijn eten koud worden om nog maar eens haarfijn uit te leggen hoe ik de verkeersregels wel hanteer en de rest van de wereld niet. Mijn kerel verslikt zich in een hap risotto en giert het uit. Met horten en stoten vertelt hij dat een bewoner van ons appartementencomplex tegenkwam en die had zijn ongenoegen geuit over mijn weggedrag. Zijn vrouw was nog steeds ontdaan van de snelheid waarmee ik het stel de stoep opgejaagd had. Beschaamd mompel ik nog wat over zeikende steunkousen en natte Dependslips.
Je begrijpt dat het tijd is voor een stukje zelfreflectie. Herkenbaar?
Nee, want ik praat niet met mijn buren… :)
Zelfreflectie? Bedoel je in de spiegel kijken? Dat is voor vrouwen!
(met de wrange smaak van ironie in de mond)
Heel herkenbaar!
Ik woon aan een woonerf, heb twee kinderen (van 9 en 6) en erger me groen en geel aan die HUFTERS die met 50+ km/h voor ons huis langs scheuren.
Enig verschil met jou: ik hou me redelijk aan de regels, juist omdat ik me zelf zo erger aan diegenen die dat niet doen.
We moeten dat gewoon stug blijven volhouden met z’n allen. Anders dan wordt het zo’n saai gedoe op straat.
uhm, soort van. Rij zelf ook weleens te hard (nooit meer dan 10 km/u overigens) maar een paar buurjongens van mij hebben in anderhalf jaar tijd al 3 keer een saxo van hun moeder totall loss gereden.
Mooi stukje Lot, en erg herkenbaar. Van de week in het halfdonker bijna een fietser zonder enige vorm van verlichting met zwarte kleren geschept die ik dus nooit een keer had gezien. Ik word dan niet boos, maar doe ’t raampje open en werp een vriendelijk “Jongen, zorg a.j.b. dat je verlichting krijgt, want ik zie je zo gewoon niet” toe. Licht verward werd er geknikt, want op de fiets heb je niet in de gaten hoe onzichtbaar je bent voor automobilisten.
Het heeft i.d.d. allemaal te maken met perspectief, met te weinig empathie voor anderen en je niet/slecht kunnen verplaatsen in anderen. Toch zie ik ook veel mensen die het anders doen, niet iedereen behoort tot het gilde dat luidkeels alleen maar zijn rechten in het verkeer op loopt te eisen. Dan zouden ernog veel meer ongelukken gebeuren. Er zijn gelukkig ook verkeersdeelnemers die rekening houden met het feit dat zij zelf en anderen fouten kunnen maken.
Ik wens iedereen dergelijke momenten van wijsheid toe, en probeer dat nou gewoon eens vast te houden.
Ik rij nergens 30 km/h, omdat ik dan beter kan gaan lopen. Maar als het druk is op straat, of er lopen kinderen of ouden van dagen, doe ik natuurlijk wel rustig aan – bij de eerste groep weet je nooit wat ze gaan doen, bij de tweede wil ik ze gewoon niet laten schrikken.
Net weer een Cayenne vervloekt die op een plek waar kinderen vaak onverwacht oversteken met een gangetje van 60 voorbij reed. Let wel, de oversteekplaats ligt op een flinke ophoging, de witte strepen en 30 kilometerborden kan je gewoon niet negeren…
@Ruben: een weg kan verlaten lijken, maar zoals jij al schrijft en ik hierboven uitleg, kunnen kinderen vaak onverwachte dingen doen. Better safe… you know the drill ;-) (jaaaa, mama! ;-))
Tnx Bertus, je snapt helemaal wat ik duidelijk probeer te maken.
Bij mij kwam even het oude gezegde “doe niet bij een ander wat gij niet wil dat uzelf geschied” op….
enigzins wel maar laten we dan binnen de bebouwde kom met ze allen netter rijden en dus niet 80 waar je 50 mag en niet 60 waar je 30 mag en niet 30 waar je stapvoets mag…
Maarrrr laten we dan wel buiten de bebouwde kom vlot rijden!! want als ik in haarlem op de randweg 70 rij val ik bijna in slaap… als ik over een n weg naar noordwijk 80 rij val ik ook bijna in slaap!! en op de (snel)weg 100 a 120 val je ook echt in slaap!!!!!! dus 70 –> 100 80–> 100 en 100 120 –> 160!!! :-)
Deal?
Lotte een oud Surinaams gezegde luidt: no span! ;) (= maak je niet druk!)
@Eric: precies en daar ga ik me nu ook aan houden ;-)
@Martijn: DEAL!
@Benny1: ik zal het proberen ;-)
Herkenbaar…maar toch….
Ik rijd soms wel 30, maar meestal iets harder… ik rijd vaak door(snel optrekken) maar…wel in de 5de versnelling op lange stukken (waar je 50 mag)… scheelt benzine en milieu…
Ik let wel op de voetgangers en fietsers, als ik afsla, maar de ene fietser is de andere niet dus je kan er wel eens een over ’t hoofd zien (als deze fietser behoorlijk doorrijdt).
Scooters en brommers die op de weg of pad rijden zijn het meest irritant… die rijden altijd te hard…ook harder dan 30 en harder dan 50 (en die worden niet geflitst)
Voetgangers die op straat lopen en gebaren naar je maken, dat je te hard rijdt, rijden zelf meestal ook te hard…
kortom, weer terug bij af.
Een auto is voor een fietser nog wel eens bedreigender dan een fietser voor de automoblist. Zo is het perspectief over en weer ook verschillend over dezelfde gebeurtenis (inhalen, voorrang geven/nemen).
@ Ruben: Realiseer je het volgende:
Wanneer je 30 km/u rijd en er steekt 20 meter verderop onverwacht een kind/hond/whatever over tussen auto’s door sta je net op tijd stil wanneer je snel reageert. Met 50 km/h raak je ‘m met 30 en rijdt je ‘m waarschijnlijk dood, of veroorzaak je i.i.g. zwaar letsel. Met 60 is dekans op doodrijden meer dan 90%.
Rijd, dit wetend, de volgende keer gewoon weer 50 of 60 in een 30 km gebied, dan is het IMHO gewoon poging tot doodslag.
@lotte: ben blij voor dit stukje, niet onmiddelijk wat men verwacht hier (.. trager …. rijden…)
een relevante opmerking hier ergens een paar weken geleden gelezen was ‘dat het er sneller uitziet van de buitenkant dan van aan de binnenkant’.
Das ook een perspectiefprobleem waar rekening mee gehouden moet worden…
@Onehp: goede opmerking!
Erg dappere column Lotte!
Het getuigt van lef om op een dergelijke manier over jezelf te schrijven.
Als meerdere mensen dit zouden doen…
@Bertus: Bij mij in de omgeving zijn veel volstrekt overzichtelijke 30-wegen. Wegen met een brede berm of stoep en vaak nog een fietspad tussen opritten en de weg, zonder struiken of dergelijke. Ik rijd daar 50 in het volle bewustzijn dat ik niemand in gevaar breng. Zoals gezegd, als het wel druk is matig ik mijn snelheid en let ik extra op.
Overigens doet de politie dit zelf ook, zij snappen waarschijnlijk ook niet waarom iemand daar een 30-bord heeft neergezet.
Leuk stukje, en heel herkenbaar! :)
Laatst kwam ik groepje fietsers tegen met allemaal dezelfde kleding,wielerterroristen genoemd . Ik had voorrang van rechts en nam deze ook. De heren begonnen te schelden dat het een lieve lust was want ze moesten hun “tempo” minderen. Ook voor fietsers telt de wegkode en niet enkel voor auto’s!
Voor wie nog even wil kijken hoe het zit met snelheid, reactietijden, remweg etc:
http://www.cijfers.net/gassuh.html
Herkenbaar! Zelfreflectie is goed.
Zouden meer mensen moeten doen.
En ja, ik rijd ook regelmatig te hard en ben dus niet hypocriet.
@ freek: ‘maar de ene fietser is de andere niet dus je kan er wel eens een over ‘t hoofd zien (als deze fietser behoorlijk doorrijdt)’.
tsja, je zult niet snel de ene fietser tegelijk met de andere fietser doodrijden…
ik bedoel: als automobilist kan je dit lastig verkopen ‘sorry, zag ‘m echt over het hoofd’ (‘reed hem over het hoofd…’) :)
@ Bertus: goeie site!
Zal een boel mensen toch even wakker schudden
Wel eens een slipcursus gedaan?
Leuk: mag je raden na hoeveel meter een auto stilstaat, met 50/u, 80/u en bij nat en droog.
zonder voorkennis schat 90% de afstanden te optimistisch in… echt een oog-opener! én leuk om te doen!
*bedenkt vast een leuk parkeerterreintje om vanavond de handrem te testen*
@Eric(the good)
we weten allemaal dat wielrenners nieg goed snik zijn als ze in een groep van de openbare weg gebruik maken.
@Sugarfree: Thx.
Ja, ik heb een aantal jaren geleden zo’n cursus gedaan, en je wordt er i.d.d. wel wakker van. Net las van die fietser die ik een jaar of 8 geleden echt niet zag voor hij op m’n motorkap lag. Gelukkig bleeft het beperkt tot twee geschrokken verkeersdeelnemers, een kromme trapper en een scheur in z’n spijkerbroek. Ik hoop echt nooit meer zoiets mee te maken, een kennis van me is vrachtwagenchauffeur, en heeft een fietser doodgereden. Je wil niet weten hoe kapot die knul is.
Zo te lezen hebben maar enkelen het perspectief van Lotte in de gaten. Inderdaad meent iedere weggebruiker (automobilist, fietser, wandelaar) dat hij gelijk heeft, en vaak wordt daar achteraf nog een redenering bij verzonnen.
Overigens zou iedere automobilist eens een stage op een scooter moeten doen. Dat zijn de gevaarlijkste deelnemers en de meeste automobilisten anticiperen slecht op de snelheid en de gestoordheid die die dingen ten toon spreiden.
ufffffffff ik viel bena in slaap man
Alhoewel ik nog geen auto rijd, weet ik zeker dat ik ook last van zo’n probleem heb. Ik heb het namelijk met het verschil tussen fietsen en wandelen. Als ik even over de stoep fiets langs een paar andere mensen vind ik het geen probleem, maar als ik een andere fietser tegenkom terwijl ik op de stoep loop vind ik het asociaal! Ik weet dus precies waar je het over hebt, Lotte.
Tja wat zal ik hiervan zeggen? Ga circuitrijden! Ik heb de problemen niet dat ik te hard rij in het verkeer. Stoplichtsprintjes doe ik wel, maar hou wel op bij de max snelheid. Enige wat niet doe is remmen. Bochten met adviessnelheid van 50 maak ik meestal met 80 waar je 80 mag. Al met al leef ik me vaak genoeg uit op een plek waar het kan. Wordt je een stuk rustiger van in het dagelijkse verkeer….
Ondertussen komen ze erbij uit dat er minder fietsers worden platgereden daar waar ze géén voorrang krijgen.
Zou het gezond verstand dan uiteindelijk tóch zegevieren?
Fietsers en voetgangers moeten oppassen net als anderen
I agree with kevski style. Tis nou eenmaal geen openbaar circuit. Je moet gewoon rekening houden met het feit dat iedereen op de openbare weg een idioot is en dat jij de enige bent die kan rijden.
Vandaag in het AD: http://www.ad.nl/binnenland/article1072860.ece
De politie stelt orde op zaken in de 30-kilometerzones. Het afgelopen jaar heeft zij daar al 27.000 hardrijders op de bon geslingerd.
Dat is nog maar het begin, benadrukt justitie. Doel van het offensief is dat woonstraten weer veilig worden voor fietsers, voetgangers en spelende kinderen.
Justitie komt zo tegemoet aan kritiek dat er nauwelijs op snelheid wordt gecontroleerd in woonwijken, terwijl het aantal verkeersslachtoffers er juist fors is toegenomen. In 2005 vielen er 401 doden, tegen 360 een jaar eerder…
leuk column! overigens wordt er gesproken over ‘flexibele max. snelheden’ die eventueel in de nabije toekomst zou kunnen worden gerealiseerd..
on topic: ik ben zelf koerier van beroep en rijd dus gemiddeld 40 uur per week en eerlijk gezegd rijd ik altijd harder dan het maximum waardoor ik bijdraag aan een veiliger verkeer omdat ik anders in slaap val en dus een gevaar vorm.. Maaruh waar het noodzakelijk is om rustig te rijden(lees:woonwijken) doe ik het ook wel
sterke column waarbij ik meteen mag aantekenen dat ik regelmatig meer overtredingen bega dan een agent in één werk dag mag schrijven van de arbo-arts….. Ik maak ook wel echte fouten en sluit niet uit dat ik dan mensen uitscheld ook al was het mijn fout (ja sorry, ik ben net als de meeste mensen).
Één ding doe ik wel, heel erg goed opletten en risico’s voor anderen en mijzelf minimaliseren. Dat betekent wel dat ik bepaal wat veilig is (zou moeten zijn) en daarmee zet ik de deur open voor inschattingsfouten…. maar ik ben me van het risico bewust en kies steeds vaker de veilige kant.
Goed voorbeeld van jezelf rechtpraten en de fout niet willen toegeven….
Ik sta links naast een auto bij een twee-baans minirotonde en bij het optrekken rijdt de man naast me keihard de rotonde op en snijdt vlak voor mijn voorbumper mij af door de linkerbaan te kiezen (er was vrijwel geen ruimte en als ik niet geremd had dan had ik zijn zijkant geramd)…. Ik was een tikkeltje kwaad over die actie dus ben de man gevolgd. Ik strak hem kalm en niet onvriendelijk aan met “meneer, volgens mij is het niet de bedoeling dat u iemand afsnijd bij de minirotonde en als ik niet geremd had dan hadden we nu papieren staan invullen. Daar wilde ik u toch even op wijzen en ik hoop dat u de volgende keer voorzichtiger bent”
Vervolgens kwamen er een minuut lang uitvluchten en opmerkingen dat het zijn fout niet was, dat ik hem toch niet had kunnen inhalen en dat het allemaal niet zo gevaarlijk was……en dat hij mij niet had afgesneden……
Iedereen maakt fouten, en al jij goed oplet kun jij de fouten van de ander compenseren en gaat het goed. En hopenlijk let de andere deelnemer de volgende keer goed op als jij per ongeluk de fout in gaat….
Dat gelul met kinderen die zomaar oversteken vind ik zo slap. Tuurlijk rij je een kind niet dood, en rij je zachtjes als er kinderen op straat spelen. Ik kan me echter wel herinneren dat iedereen bij ons in de straat op jonge leeftijd leerde dat je niet zomaar de weg opvliegt en uitkijkt.
Als mensen dat hun kinderen niet leren en het probleem bij anderen neerlegen, misschien wordt het dan tijd om in plaats van allebei 40 uur per week te werken (om je 5 vakanties per jaar te betalen) eens gewoon wat vaker je kinderen zelf op te voeden !!
Die omhooggeschoten burgerfiguurtjes met hun IK HEB KINDEREN DUS IEDEREEN MOET REKENING MET MIJ HOUDEN-mentaliteit is vermoeiend. Nog een stukje reflectie om over na te denken.