Een revival van een oude favoriet is al drie jaar muisstil, maar daar komt nu verandering in.
De tijd van makkelijk scoren met sportwagens lijkt achter de rug. Je had er vrij veel namelijk, maar nu zitten nichemerken vaak in zwaar weer. Ook al beloven een paar ervan dat ze terugkomen, echt waar. Neem TVR, waar echt nog steeds de in 2018 beloofde Griffith op de planning staat. Of deze geplande revival uit 2022.
Wiesmann
Op papier leek het allemaal top. Project Thunderball is de beoogde comeback van Wiesmann. Dit Duitse merk kwam in de jaren ’90 met een klassiek gestylede roadster genaamd de MF3. Rustend op BMW-techniek had je eigenlijk al direct een topper te pakken. Dat werd altijd de kracht van Wiesmann: diezelfde herkenbare koets, bekende BMW-techniek.
Het zorgde er zelfs voor dat Wiesmann een coupé genaamd GT MF5 had, aangedreven door de welbekende S85 V10 van de BMW M5 en M6 (E6x). Een megasucces was het niet, maar als je je best doet kan je af en toe nog best eentje tegenkomen. Toch kleeft er ook een mooie exotenstatus aan. Ergens net na 2010 werd het echter stil rondom Wiesmann.
Project Thunderball
Daarna volgde het riedeltje waarin elk klein sportwagenmerk na een ‘faillissement’ in terecht komt. Doorstart, grote plannen, luchtfietsen, veranderende tijden en concreet gebeurt er vrijwel niks. Daar dacht de meest recente eigenaar van Wiesmann anders over en in 2022 werd er zowaar een auto gepresenteerd onder de noemer Project Thunderball.
En dat is grotendeels goed nieuws, want het is wederom zeer herkenbaar een Wiesmann. Iets moderner, zo zijn de uitgesproken lichtunits voorop nu een soort uitgelopen mascara. Wel nog steeds diezelfde rondingen, herkenbare grille en het is een roadster. En 671 pk! Al komt daar wel de enige echt grote verandering om de hoek kijken.
Project Thunderball is namelijk een EV. Nou willen we niet een potente EV afzeiken als het allemaal lukt, maar het lijkt erop dat daar juist de uitdaging zit. De nieuwe Wiesmann is namelijk nergens te bekennen. Geld op? Stil faillissement? ‘Als jullie niks vragen zeggen wij ook niets’? Nee, eigenlijk niks van dat. Tegen Autocar bevestigt Wiesmann dat er wat vertraging zit in het masterplan, maar de nieuwe Wiesmann is springlevend.
De grote baas van het merk is er kort en bondig over. “Uitdagingen in de levering van onderdelen.” Met daarbovenop “de onzekerheid van wat importtarieven doen met merken zoals wij.” Maar ze blijven hoopvol: “we blijven doorwerken aan Project Thunderball en hopen later dit jaar een update te kunnen geven.”
Alive and kicking, dus gewoon wel. Wie dolgraag een nieuwe Wiesmann wil moet dus nog even geduld hebben. Maar het kan echt. Beloofd. Totdat het niet meer kan. Je weet het immers maar nooit.
Wiesmann is altijd een favo van mij geweest, speciaal de MF3. Revival van dit merk is dan ook geweldig om te zien. Nou heb ik niks tegen electrisch, en begrijp ik dat bedrijven die kant op ontwikkelen, maar in dit geval rijmt het niet echt. Dit merk bestond en bestaat uit auto’s van weleer qua design met dikke sport motoren er in gelepeld om het hedendaags en future proof te maken. Maar alleen het deisgn al geeft het gevoel dat je dus een soort van oldskool iets gaat berijden, en hier hoort geluid bij naar mijn idee. Is natuurlijk echt een persoonlijk iets, maar ik kan mij niet voorstellen dat een auto als deze en met deze insteek, electrisch zal zijn en daadwerkelijk verkocht zal worden. Beleving is bij dit type auto’s van belang, en dat zal “anders” zijn, en waar ik dus denk dat dit een incompleet gevoel zal geven.
Voor werk regelmatig een wiesmann mogen toegenomen. De MF3 is al een heel gaaf ding. Maar laatst een MF5 onder handen gehad. Ik snap heel goed wat je zegt met beleving en geluid. Bij zo’n auto heb je dat eigenlijk wel gewoon nodig.
Ik zou in dit (niche) segment enkel kiezen voor benzine motoren. Enigste kans van slagen
Je rijdt onder die rots door, open en een heerlijke broem hoor je, dat maakt het juist zo mooi. Als stofzuiger, rij je eerder tegen die rots aan, omdat je in slaap gevallen bent.