Dit verklaart misschien waarom zoveel mensen in het Nederlandse verkeer niet kunnen rijden…
Je komt wel eens mensen tegen in het verkeer waarvan je denkt: die zijn ongeschikt om te rijden. Misschien is dat ook wel écht zo, want wat blijkt? De manier waarop het CBR rijgeschiktheid test is niet bepaald waterdicht.
Die conclusie kun je trekken uit een artikel van de Telegraaf, die gesproken heeft met verschillende advocaten die mensen helpen door zo’n test te komen. Het feit dat een advocaat je daarbij kan helpen zegt eigenlijk al genoeg. Dat zou eigenlijk niet moeten kunnen.
Het psychiatrisch onderzoek bestaat onder meer uit een telefonische vragenlijst. Advocaten weten echter welke antwoorden gewenst zijn. Zij kunnen hun cliënten voorbereiden op de strikvragen en met een beetje geluk kom je dan door de test. Alsof het een theorie-examen is.
Uiteindelijk moet er naast een telefonische vragenlijst ook nog een echte psychiater gesproken worden, maar dat schijnt ook weinig voor te stellen. Dat is vaak een gesprekje van een paar minuten. Veel psychiaters doen dit als een snabbel erbij, en soms kun je alleen contant betalen.
Overigens werkt het twee kanten op. Aan de ene kant worden mensen te makkelijk geschikt bevonden, aan de andere kanten worden ook mensen onterecht ‘afgekeurd’. Zo sprak de Telegraaf iemand die twee keer ongeschikt werd bevonden omdat hij een alcoholist zou zijn, terwijl hij niet meer drinkt.
In het kader van hoor en wederhoor heeft de krant ook nog iemand anders gesproken: Alexander Pechtold, directeur van het CBR. Over de advocaten heeft hij het volgende te zeggen: “Advocaten maken er een business van om mensen die toch al problemen hebben nog wat meer geld afhandig te maken. Prima hoor.” Daar ziet hij dus geen issue.
De rapporten van de psychiaters worden volgens Pechtold niet klakkeloos overgenomen, want het CBR heeft ook nog eigen medisch adviseurs die er naar kijken. En de kwaliteit van de psychiaters is niet de verantwoordelijkheid van het CBR, aldus dhr. Pechtold.
Bron: Telegraaf
Ajoh je ziet ze dagelijks. Lekker 60 rijden op een 80 weg, mensen die geen richting aangeven, niet wegrijden bij een groen stoplicht. Is er wat mist in de ochtend? Dan zie je zowel mensen met mistlampen aan terwijl dat totaal niet nodig is, als mensen zonder lampen aan rijden. Sowieso ben ik heel geregeld aan het seinen naar mensen dat ze de lampen aan moeten doen als het gewoon goed donker is buiten.
Laatst nog moest ik toeterend uitwijken omdat iemand zomaar de weg op kwam terwijl ik op een voorrangsweg reed. Iets later stonden we in een flinke file voor een stoplicht. Ik uitgestapt om te vragen wat er aan de hand was. Oude man in een auto met volledig beslagen ramen. Nee die had mij niet gezien. Ik zeg airco aan, warme lucht, luchtcirculatie uit. Vraag mij af of ie er uit is gekomen.
Voeg je ook nog even de te snel rijders, doorgetrokken streep negeerders en mobieltje verslaafden toe aan je gevaren lijstje. Of hebben we dan 97% van de verkeersdeelnemers te pakken?
Pretty much. Is niet best eh.
Nou precies dat wat je zegt, “heb dagrijverlichting toch aan” werkt super als je achter diegene veurt”
In dit kader hebben we dus 3 verschillende categoriën. De eerste is “weten hoe je moet autorijden en dat kunnen”. Dat test je op een rijexamen met een examinator naast je. Dan de tweede “lichamelijk in staat zijn om auto te rijden”, want oa die 70+ test is. Gewoon om te zien of je het nog kan.
En dan heb je de mensen die mentaal niet in staat zijn om auto te rijden. Die helemaal koekwaus gaan als ze achter het stuur zitten en denken dat ze op de kermis in een botsautootje zitten of menen dat ze nog prima kunnen rijden terwijl ze eigenlijk stronken zijn. Die hebben een psychiater nodig om te bepalen of ze nog achter het stuur kunnen zitten en die mensen hoeven alleen een standaard vragenlijstje af te werken wat je overal kan vinden.
Ik snap wel waar dat mis gaat.
De ‘dat is niet mijn probleem‘-houding van Pechtold op wezenlijke onderdelen van dit dossier helpt ook niet echt.
Die man heeft jaren zijn nek uitgestoken in de politiek. Die zit nu rustig op het pluche, hoef je niets meer van te verwachten.
Pechtold was toch vooral druk met z’n appartement? 😇
Pechtold was zo ongeveer de enige die Wilders van repliek kon voorzien. Pechtold heeft een functie elders en zie wat er met Wilders gebeurd is.
Procedureel zal het allemaal prima kloppen. Het zal aan alle eisen voldoen. Alleen in de praktijk werkt het anders.
Er gaat pas iets veranderen als iemand met voldoende “leverage” binnen het CBR zelf slachtoffer wordt van de gevolgen van de handelswijze.
In de ogen van een ander is blijkbaar niemand in staat om te rijden. Het feit dat we in staat zijn een auto op de weg te houden, staat compleet los van deelnemen aan het verkeer. Ik behoor tot de uiterst kleine groep verkeersdeelnemers die zich ervan bewust is dat ik ook fouten maak of niet altijd geheel netjes rijd.
De kunst van deelnemen aan het verkeer, is te begrijpen dat iedereen ergens naartoe moet en ook weer thuis wil komen. Het is soms ergerlijk als iemand (flink) onder de maximum snelheid rijdt. Het is ook ergerlijk als de zogenaamde snelle rijders spreekwoordelijk altijd op het laatste moment beseffen dat die afslag voor hun werk opeens op nog steeds dezelfde locatie is als alle voorgaande dagen🧐🤔😉🤐.
Kortom, iedereen die volgens een ander ongeschikt is om verkeersdeelnemer te zijn het rijbewijs afnemen, geen auto meer bezitten, geen werk meer hebben, dus in totaal minder belastingen betalen, CBR opdoeken en in het sneeuwbal effect alles opdoeken (dit mag iedereen voor zichzelf en invulling geven). Het belangrijkste is dat de problemen opgelost zijn een dus theoretisch iedereen gelukkig zou moeten zijn….
Als je geen gevoel voor sarcasme hebt, graag niet te diepzinnig reageren. Aanvullingen zijn altijd welkom…😂🤣👍🍀
Puik plan! Ik zeg: “Doen!” 😆
Ik heb geen idee hoe goed of slecht het CBR gemiddeld is , maar ik heb wel 2 voorbeelden van hoe het niet goed kan gaan.
Ik zelf ben met een soort handicap geboren. Jaren later kreeg ik diabetes en heb ik dat doorgegeven, + een vragenlijst invullen. Toen moest ik ineens naar een onderzoek om te kijken of die handicap waarmee ik dus geboren ben en die ik ook had toen ik mij rijbewijs haalde mij niet zou belemmeren om fatsoenlijk te rijden. Der grootste onzin dus. Kost wel weer veel geld.
Overigens is ook het op zich wel juiste onderzoek bij diabetes slecht ingericht. Een briefje van de behandelend arts + eventueel een uittreksel uit het dossier zou genoeg moeten zijn. Als je artsen en hun eed al niet kunt vertrouwen.. waarom je eigen artsen dan wel?
Nog erger is een vriend van mij , die doorgaf dat ze een probleem met 1 oog had, daarbij ook een lijst van medicijnen moest inleveren. Daarop stond dus ook eentje die veel bij epilepsie wordt gebruikt . Niet door haar. Uit voorzorg 2 brieven erbij, van de huisarts en behandelaar, dat ze dus geen epilepsie heeft.
Toch moest ze naar een onderzoek. Nu heeft deze vrouw sociale angsten vanwege hele nare ervaringen met mannen.. maar ze rijd heel goed, vlot, netjes, maar veilig.
Komt ze op het onderzoek, zit daar een jonge mannelijke co-assistent ( je moet natuurlijk wel betalen voor een arts) met een nogal hautaine houding.. en ze slaat dicht.
Gevolg, rijbewijs kwijt… want ze is te angstig om te rijden. angstig voor die man.. maar niet in het verkeer..
Als je dat soort angsten hebt is het openbaar vervoer en een taxi ook een probleem.
Dus.. werk kwijt.. sociaal geïsoleerd.. en zwaar depressief. Jaren later het rijbewijs wel terug, maar het leven niet meer.
Dat is dus gewoon schandalig. Kwetsbare mensen, door een of andere jongetje fout laten beoordelen, veroordelen eigenlijk.. en je mag daarvoor ook zelf nog betalen!
De gevolgen … niet te overzien!!
Rijbewijs van mijn oma moest op 90 jarige leeftijd verlengd worden. Ik ging mee met wel een beetje de hoop dat het niet meer verlengd werd gezien de schades die ze de laatste jaren nonstop aanrichte en gewoon wegreed omdat ze niks in de gaten zou hebben. Na dat we mochten komen voor de keuring hoefde ze alleen te betalen en kon ze weer vertrekken. Geen test niks!
Zulke voorbeelden ken ik ook van (schoon)ouders en hun broers/zussen. Die staan lachend te vertellen dat het onderzoek niks voorstelt maar vloeken wel op het te betalen bedrag. Maar vervolgens weer lachend verder vertellen dat ze nog prima in staat zijn om zelf te rijden, maar ik ga d’r niet graag meer naast zitten. Bij langere ritten wanneer zij willen rijden krijg ik vaker en eerder de sleutel in de handen gedrukt met verzoek of ik wil rijden. Want het is zo druk op de weg en anders zijn ze bij aankomst helemaal uitgeput…