Vele onder ons zullen het weleens hebben meegemaakt. Je bent versleten, maar moet toch nog een stuk rijden. Achter het stuur vecht je tegen je slaap en in je hoofd blijf je roepen: wakker blijven wakker blijven wakker blijven! En dan ineens schrik je wakker en realiseer je je één of twee seconden mist. Bloedlink! In veel gevallen loopt dit gelukkig nog goed af, maar er zijn ook zat gevallen waarbij het helaas minder goed afliep.
Als “Bob” na een avondje stappen heb ik de linker vangrail weleens van veel te dichtbij mogen bewonderen. Dit liep gelukkig goed af doordat mijn beschonken passagier nog wel voldoende scherp was en mij er op tijd op wees dat die vangrail wel erg dichtbij kwam. Vermoeidheid is wat mij betreft dan ook minstens net zo gevaarlijk als rijden onder invloed. Vanaf dat moment heb ik mijzelf beloofd (lees: gezworen) altijd even aan de kant te gaan nog voordat het knikkebollen zijn intrede doet.
Helaas geldt dit niet voor alle bestuurders. Uit Brits onderzoek van The British Coffee Association (BCA) is gebleken dat 44 procent van de Britse automobilisten onverantwoord door rijdt, terwijl men daar eigenlijk te moe voor is en het risico loopt om achter het stuur in slaap te vallen. In Wales lag dit percentage zelfs boven de 50 procent. Uit onderzoek is ook gebleken dat 10 procent van de ongelukken wordt veroorzaakt door een in slaap gevallen bestuurder. De BCA raadt bestuurders dan ook aan om in zo’n situatie regelmatig te pauzeren én natuurlijk koffie te drinken. Hoewel dit een Brits onderzoek betreft, is mijn persoonlijk inschatting dat het hier aan onze kant van de Noordzee niet veel beter is (via: autoexpress).
In het verleden reed ik vaak ’s nachts, en reed ik zo 20 of 30 kilometer (!) zonder door te hebben gehad waar ik mee bezig was.. Dan was je alweer bijna thuis, en had je werkelijk geen idee of je iemand was tegengekomen onderweg, of de stoplichten op groen of rood stonden, of hoe je uberhaubt thuis was gekomen. Levensgevaarlijk!
en nogsteeds, als ik ’s ochtends heel vroeg moet beginnen, rij ik af en toe in een roes over de weg.. Maar mijn werkgever zegt helaas niet “blijf maar thuis, je bent te moe, en het is te gevaarlijk voor je om hiernaartoe te rijden”..
idd herkenbaar, op rechte stukken dat je gewoon op autopilot gaat. of dat je in de binnenstad rijdt en je neemt niet in je op wat er op je afkomt.
Precies het zelfde als rijden onder invloed, alleen dan zonder alcohollucht. Versuft, dizzy, reactievermogen om en nabij het vriespunt. Deze verantwoordelijk ligt denk ik nog meer bij jezelf omdat het door de politie moeilijk te controleren is, in tegenstelling tot alcohol (blaastest).
Ik heb dat vroeger ook nog gedaan, 2 shiften van 12u in’t weekend gewerkt,maandagochtend stoppen om 6u, boekentas klaarmaken, naar school gaan (natuurlijk op school slaap je toch enkele lessen…) en dan als een complete idioot zonder besef ’s avonds weer naar huis rijden door het drukke verkeer … Resultaat, de dinsdag was ik altijd te laat !
Je radio mag zo luid staan en in de winter mogen de ramen open, niets helpt !
Gelukkig is dat goed afgelopen en hoef ik zoiets niet meer te doen.
Is het niet zo dat je conditie na 12 uur autorijden gelijkstaat aan die van een aangeschoten persoon. En na 24 uur autorijden je toestand gelijk is aan een persoon die een halve fles whisky gedronken heeft.
Even een half uurtje je ogen dicht en je wekker van je 06 zetten doet wonderen. En een CDtje van Underworld. ;)
Vanzelfsprekend dat je niet vermoeid moet gaan rijden.
De uitslag van dit onderzoek neem ik niet helemaal serieus: De opdrachtgever van het onderzoek is een koffieproducent en de remedie tegen slapen een kop koffie…
@ John
ik ben zo slaperig, dat ik daar overheen had gelezen
@Dink: inderdaad, dat is de beste oplossing.
Ik rij meestal in een ruk door naar Umbrie (1500 km) zonder problemen. Vorig jaar kregen we echter in Duitsland autopech, moesten we wachten op de ANWB, weer terug naar huis rijden (2,5 uur), een andere auto halen en weer op weg. Hadden we er dus al een nacht op zitten. En toen kreeg ik het tegen Zwitserland toch wel erg zwaar…
Half uurtje ogen dichtdoen, stevige maaltijd er achteraan en je kunt weer door.
HAha zeer bekent hier :p, vooral als ik naar ierland rijd door wales heen… Geef mezelf dan een paar bitchslaps om wakker te blijven. Kauwgom helpt ook nog wel!
fisherman’s friend!
Vroeger…ja, toen ik nog jong was ;) heb ik als bijbaantje internationaal transport gedaan.. En mijn record was van Barcelona naar Aken in een keer.. Dat was 24 uur rijden met de truck.. Inclusief files ed..
Achteraf, enorm stom en gevaarlijk.. Maar je bent jong, laat je onder druk zetten door de baas en denkt niet aan de risico’s..
Kan me nog herinneren dat ik licht hallicunerend aankwam… Zal zoiets ook nooit meer doen.. Ik rijd ook geen vrachwagen meer in de vakantie, kan tegenwoordig leukere dingen veroorloven ;)
Ik weet nog in het begin toen ik mijn rijbewijs had was ik zo blij, 2 maanden later zij ik tegen men moeder. God wat is autorijden een kwelling, ik kom altijd oververmoeid achter het stuur uit. Nu veel later is het al stukken beter, maar ik als je pas leert autorijden dan concentreer je je veel harder, alles is nog niet zo ‘vanzelf’ en dat kan wel vermoeiend zijn, nu denk ik minder na het is bijna een automatisme geworden. Maar inderdaad ik schrik me soms nog als ik ’s avonds laat moet rijden, en ik ga even weg voor een paar seconden, dan lijkt die auto voor je opeens veel dichter bij te zijn en moet je plots remmen.
@ ashton
autorijden mag geen automatisme worden, dat is en blijft opletten en concentreren … vergelijkbaar met werken.vind ik toch.
@Cuore:
Heb je wel gelijk in, maar ’t is natuurlijk mooi als een aantal handelingen worden overgenomen door ’t hersengedeelte wat ook verantwoordelijk is voor basis-motoriek (off-topic: zie je ook bij goede gamers, hersenactiviteit verplaatst van bewuste acties naar een soort intuitief niveau). Zo hoef je niet op koppeling, richting aangeven, lichten aan en dat soort dingen te denken. Ze zijn dan ’n automatisme geworden, maar leveren geen gevaar op.
Maar ik merk ’t bij mezelf ook af en toe. Ik stop dan altijd zsm (tankstation ’t liefst, als ik dat nog verantwoord haal). Muziek doet ’n hoop (Daft Punk – Discovery blijft beste cd ever), maar op ’n gegeven moment is ’t gewoon op. ’t vervelende blijft alleen dat hoe goed je jezelf ook kent, het heel onverwacht kan toeslaan. Heb onlangs in 17 uur heen en weer gereden naar Munchen, dat ging prima, maar laatst een ritje van Den Bosch naar Schiphol heb ik toch effe moeten stoppen omdat ik ’t niet meer trok.
redbul geeft je vleugels (ik meen het) 1 redbul is 45 minuten zonder slaap als je heel erg moe bent
@hans
maar je hart gaat er als gek van slaan, als ik dergelijke voorvallen heb dan zet ik het raampje open. dat help. Of stop je even en spurt je een 100meter van je wagen weg endan terug., dan ben je zo fris als een hoentje
Zelf stop ik altijd even bij een benzinepomp en nuttig daar een sportdrankje. Vaak kun je er dan weer even tegenaan. Als dat niet voldoende helpt, stop ik op een parkeerplaats, gooi ik de rugleuning naar achteren, zet een alarmpje op mijn mobiel en sluit m’n ogen voor een kwartiertje. Niets is namelijk zo link als in slaap vallen achter het stuur. Beschonken achter het stuur is ook absoluut not-done, maar dat tast “slechts” je reactievermogen en je perceptie aan. Echter wanneer je slaapt heb je helemaal geen reactievermogen en perceptie. Dus…
Ik heb het gisteren gehad.
Ik had 4 vroege diensten gehad toen een late dienst en toen een nacht dienst. Het rijden ging goed op een gegeven moment voelde ik me moe en was van plan bij de eerste plek waar ik kan stoppen stop ik even om te luchten. Dit was te laat ben een heel stuk kwijt uit verhalen heb ik gehoord:.
Ik reed al op de linkerbaan en er kwam een andere auto aan die heeft mij kunnen ontwijken en ik ben de sloot in gereden had net geen lantaren paal en net geen boom geraakt heel veel geluk. Door de bewegingen in de sloot ben ik wakker geschoten. Mijn gedachten schoot wakker dat ik moest remmen. Gelukkig kon ik dit ik was gestopt en toen snel de auto uit geklommen. Een aantal mensen hebben me opgevangen toevallig een collega van mijn moeder. Die had ik bijna geraakt. Mijn auto was totaal los en de collega is geschrokken ik ook. Nu heb ik heel veel spierpijn vooral in mijn nek. Ben naar de huisarts geweest was gelukkig geen wiphlas.
Maar vind het zelf echt nog heel onwerkelijk werd wakker met me moeders auto in de berm en toen wist ik wat er was gebeurt. Ik vond het vooral vervelend voor mijn moeders collega en de auto. Vandaag ga ik opzoek naar een nieuwe 2de hands
Ik hoop dat mensen dit helpt om toch te stoppen als ze moe zijn ik ben er goed van afgekomen maar wie weet iemand anders niet:S
gr suzanne
is er geen ander alternatief?
Ben op zoek naar medicijn/pil waarover gesproken is enkele maanden geleden op de radio. Was vooral bedoeld om wakker te blijven op gevaarlijke momenten zoals vermoeid achter het stuur gaan kruipen. Advies was ook nadrukkelijk om het incidenteel te gebruiken.
Ik hoop dat iemand het ook gehoord heeft en er meer vann weet.
gr TF
gewoon rechts richting de vluchtstrook sturen, kijkhard remmen, motor uit en deuren op slot (vergeet duur lijkende spullen niet uit het zicht te halen) en dan slapen, indien je natuurlijk vermoeid bent. veel te gevaarlijk om te rijden als je slaap hebt, nog erger dan wanneer je dronken bent…