Was dit de beste periode voor een topsegment-stationwagon?

Als we kijken naar wat er in het D- en E-segment te koop was qua stationwagon, lijkt één periode echt alles te hebben.

Het aanbod stationwagons blijft helaas nog steeds krimpen. Merken als Audi, BMW en Mercedes houden er nog stevig aan vast, maar verder begint men de SUV te omarmen. Er zijn zelfs recente merken die we er wel voor aan zien om naast hun hele gamma crossovers nooit zich aan een estate te wagen. En da’s jammer. Want we hoeven de klok niet eens heel ver terug te zetten voor een briljante selectie stationwagons.

Beste stationwagons

Als we ons enkel richten op het topsegment, D en E zeg maar, had je zo’n tien jaar geleden briljant veel keuzes. We hebben als ijkpunt even 2018 genomen, maar veel van deze auto’s zijn veel langer in productie geweest. Het merendeel uit deze lijst bestaat nu niet meer, heeft een onwaarschijnlijke toekomst of bestaat wel, maar niet meer als SW. Is dit de beste selectie stationwagons uit het topsegment die je gaat vinden? Wij nemen ze even met je door.

Audi A6 Avant (Typ. 4G5 / C7)

2011-2018

Eén van de redenen dat 2018 een mooi jaar was, is omdat je nog nét de Audi A6 C7 kon kopen. Op zich doet de C8 heel veel dingen hetzelfde dan wel beter, maar qua design wint toch echt de C7. Zo mooi worden ze echt niet meer. Ook qua motoren klopte alles. Viercilinders voor de prijspakkers, zescilinders (ook als diesel) voor de krachtpatsers, achtcilinders voor de (R)S-modellen: keuze zat. De A6 is er nog wel en werd zelfs eerder voorgesteld als Avant dan als Limousine, maar in tegenstelling tot de C7 moet je hem correct aankleden voordat ‘ie écht mooi wordt.

BMW 5 Serie Touring (G31)

2018-2023

Bij BMW kan je hier zowel de F11 als de G31 plaatsen, maar met als ijkpunt 2018 was een F11 kopen toen niet meer mogelijk. Desalniettemin geldt voor BMW min of meer hetzelfde als bij Audi: beide modellen lijken op elkaar, het is enkel wat je prefereert qua design. De G31 wordt toch prima oud, zeker als je de LCI in acht neemt. Motorisch had je bij BMW ook alle keuzes, met als enige nadeel dat je de Touring nooit met een V8 kon krijgen. Wel had je de M550d als heerlijk dikke diesel.

Ford Mondeo Turnier (CD931)

2013-2022

Bij Ford was de laatste keer Mondeo stationwagon misschien wel de allerbeste poging. De generatie ervoor was niet bijzonder lelijk, maar de spitsere neus en het opgeruimde design (en al helemaal het vernieuwde interieur) maken van de laatste Mondeo ineens een keurige auto. Wel moet je het zonder de vijf- of zescilinders doen, maar met een 240 pk sterke 2.0 of zelfs een Biturbo diesel met 210 pk heb je toch wel wat lekkers in het gamma. Zoals gezegd de laatste keer Mondeo estate: hij is er in het Midden-Oosten enkel nog als sedan in de nieuwste generatie. Die met een dakkapel als SW trouwens best fraai zou zijn, denken we.

Jaguar XF Sportbrake (X260)

2015-2024

Jaguar was vrij laat in de stationwagon-wereld: de eerste poging was met de X-Type. Ondanks dat het helemaal geen verkeerde auto was, had het een hoog Mondeo-met-chromen-neus-gehalte (omdat het dat ook is). Toen de XF (X250) een wat serieuzere zakenlimo werd, vond Jag het tijd om na de facelift ook die uit te brengen als estate. Geinig detail: in Nederland was elke motor een diesel, behalve de 5.0 met compressor als XFR-S. Nou moet gezegd worden: eigenlijk is de generatie erna, de X260, de auto die we het meest briljant vinden. Gewoon, vanwege de styling: iets opgeruimder en fantastisch gelijnd. Er zijn maar weinig mooiere moderne stationwagons. Qua motorenaanbod is het namelijk wat minder sterk: alles wat je kon kiezen was een viercilinder, behalve de V6 diesel. Toch zouden we bijna zeggen: alles wat je in deze koets stopt wordt briljant. Nu is de XF Sportbrake in zijn geheel verleden tijd.

Kia Optima Sportswagon (JF)

2015-2020

Vroegâh, toen Kia nog aan de weg timmerde (en dan heb je het nog maar over zo’n 25 jaar geleden), deed Kia een poging om een in een hoger segment geplaatste stationwagon te verkopen. Met de nadruk op een poging. Wie hem op weet te noemen, wint een handtekening van ondergetekende. Spoiler alert: hij was ongeveer zo interessant als verf zien opdrogen. Wat dat betreft ging poging twee in 2015 beter. Na de Optima als gelikte sedan hier al sinds 2009 te verkopen, besloot Kia de tweede generatie ook uit te brengen als stationwagon. Gebaseerd op een gave concept, kon het productiemodel er ook wat van. Een kloppend lijnenspel: een van de eerste Kia’s waarvan je besefte dat die Koreanen zo slecht nog niet zijn. Het motorenpalet kon de lol niet helemaal bijstaan, al was de 2.0 T-GDI met 245 pk geen verkeerde keuze. Helaas is de Optima SW na één generatie ook weer verdwenen.

Mazda 6 Sportbreak (GJ)

2012-2019

Hoe kan het ook anders, de Mazda 6. Ondanks mijn korte omarming van de auto, blijf ik erbij dat het absoluut een kloppend design is. En bij elke facelift werd ‘ie weer een stukje mooier. De eerste facelift scherpte ‘m al aan en in 2018 stond ook de tweede facelift (die dusdanig veel veranderde dat de generatie veranderde van GJ naar GL) in de coulissen. Hoe dan ook een strak gelijnde SW die in de juiste kleur aardig tijdloos blijkt. Qua motoren is ook de Mazda geen hoogvlieger, al valt bij de meeste eigenaren die ‘m hebben de 2.5 Skyactiv-G met 194 pk wel lekker in de smaak. Mazda komt nu met de 6e om de 6 af te lossen, maar een estate staat niet (meer) op de planning.

Mercedes E-Klasse T-Modell (S213)

2016-2022

Bij Mercedes kunnen we de periode rond 2018 absoluut aanwijzen als het hoogtepunt van hun E-Klasse stationwagon. In elke uitvoering oogt ‘ie chique, van viercilinder diesel tot AMG E63 S. Het gamma van de E-Klasse was zeer uitgebreid: je had echt alles. Voor het eerst een All Terrain voor extra stoerheid, de wereld aan zescilinders waaronder een AMG E53 om de E63 bij te staan, je had zelfs tijdelijk een E43. Oh ja, en de ‘E300 de’ was een diesel-PHEV, een combinatie die je niet heel vaak tegenkomt. Veelzijdiger dan de voorlaatste E-Klasse wordt het niet, zo lijkt het.

Opel Insignia Sports Tourer (Z18)

2017-2022

Per generatie van de Vectra begon Opel meer te durven met hun middenklasser. Toen de Insignia debuteerde, werd dat overduidelijk. De middelgrote Opel kwam ook gewoon als OPC met een 2.8 liter grote V6. Toch oogt de auto nog een beetje… lomp. Dat was bij de laatste Insignia wel anders. Toen was het gewoon een uitstekend getekende auto, helemaal als estate. OPC-pakketje erop en je hebt niks anders meer nodig. OPC werd GSi en toen had je de Insignia zelfs nog met een 260 pk sterke topmotor, wel een viercilinder uiteraard. Of lekker dieselen met een 210 pk sterke Biturbo viercilinder. Als de styling een auto definieerde, wilde ook jij nu een Opel. En nu kan het niet meer.

Peugeot 508 SW (R83)

2018-heden

Een auto die nog steeds verkocht wordt (nog wel), maar ook waarschijnlijk binnenkort de bietenbrug op mag. De nieuwste Peugeot 508 is een subliem vormgegeven auto. Op en top Peugeot, geen lijntje te veel en zo mooi dat je weer hoop krijgt in PSA na een matige periode. Dat de grootste motor een 1.6 is valt dan een beetje tegen, maar dankzij de elektroaandrijving in de PSE kom je dan wel uit op 360 pk. En dat is dan weer flink. Je hoopt eigenlijk dat mensen deze auto nog even massaal gaan kopen, dan lijkt het model afschieten weer een slechte keuze.

Renault Talisman Grandtour (KP)

2015-2022

Bij Renault kan je momenteel acht crossovers kopen, maar het kunnen krijgen van een Talisman Estate (of Grandtour) is verleden tijd. Ook bij Renault werd initieel gekozen door nogal gedurfde silhouetten voor de laatste en voorlaatste Laguna Grandtour, bij de Talisman werd gekozen voor een wat klassiekere vorm. En dat werkte uitmuntend, een beetje hetzelfde als bij de Peugeot. Op en top Renault en toch een knappe bak. Renault heeft, ondanks pogingen ooit, nooit een Talisman RS bedacht, dus een 225 pk sterke 1.8 is het beste wat je kon krijgen. Al was de 200 pk sterke dCi ook een goede keuze.

Volkswagen Passat (Typ. 3G5 / B8)

2014-2022

Nadat de Volkswagen Passat B7 het recept van de B6 lekker lang doorvoerde, was het in 2014 tijd voor een echt nieuwe Passat. De ‘B8’ was de eerste op het MQB-platform, wat helaas wel de mogelijkheid voor zescilinders kostte. Volkswagen loste het op met een strakke koets, viercilinders die tot wel 280 pk gingen en het debuut van de GTE, een 204 pk sterke plug-in hybride. Een Passat heeft altijd een beetje aankleding nodig, maar net als bij zijn voorgangers staat er dan wel een snaarstrakke stationwagon.

Volvo V90

2016-heden

Ten slotte, Volvo. Hét estate-merk, al ziet de CEO dat wellicht anders. Desalniettemin bouwt Volvo nu nog de V60, een heerlijke middenklasser en misschien wel de moeder aller estates, de V90. Geïntroduceerd in 2016 maar nog geen centimeter verouderd. Volvo had als strategie natuurlijk dat er niks anders dan viercilinders zou komen, maar in de dikste hybride configuraties krijg je dan wel gewoon 400 pk. Zou er een boek komen over hoe je de perfecte premium stationwagon voor het hogere segment bouwt, dan mag de V90 op de cover. Met een onzekere toekomst: na 2025 is het klaar en of er een EV90 komt is onbekend.

BONUS: Porsche Panamera Sport Turismo (971)

2017-2024

Om nog één keer te onderstrepen hoe briljant deze periode voor stationwagons was: zelfs Porsche bouwde een SW! Uiteraard onder een bijzondere noemer: Sport Turismo. Het idee was om de Panamera 971 van een kleine dakkapel te voorzien voor ietsje meer ruimte, wat voor de fans insloeg als een bom. Grappig genoeg was de normale Panamera al zo praktisch dankzij zijn hatchback dat de Sport Turismo op praktisch gebied weinig toevoegde, het zou gaan om net iets meer dan 100 liter bagageruimte extra. Geeft niets, het oog wil ook wat. En het oor ook: naast de instappers met V6 waren meerdere V8-configs mogelijk, waaronder natuurlijk de 700 pk sterke Turbo S E-Hybrid. Van de nieuwste Panamera staat geen Sport Turismo op de planning.