Alfa crossover: alle modellen door de jaren heen

Maar er is er toch maar eentje geweest? Welnee, we hebben een heel lijstje met Alfa crossover-modellen gemaakt! Speciaal voor onze trouwe lezers, op Autoblog!

Alfa Romeo is een bijzonder merk. Het heeft veel liefhebbers, maar niet voldoende modellen en varianten in de aanbieding om ze over de streep te trekken. Zoals collega @Jaapiyo het treffend omschreef: De Giulia is misschien wel beter dan de BMW 3 Serie F30, helaas staat de G20 nu in de showrooms. En waar de BMW (en diens concurrenten) veelal leverbaar zijn met kleine motoren, hybride-aandrijflijnen en zelfs een stationwagon, is dat bij Alfa niet het geval.

Maar de grootste omissie is natuurlijk die van Alfa Romeo crossovers. De discussie is al lang niet meer of het wel ‘waardig is voor een bepaald merk’. Als zelfs Aston Martin, Rolls-Royce en binnenkort Ferrari zo’n apparaat in de showrooms hebben staan, moet je als (potentieel) volumemerk er een paar hebben.

Voor nu is er eentje, de Stelvio. Maar dat is dus niet voldoende. Er komt een kleinere Alfa Romeo crossover aan: de Tonale. Alleen moeten we daar weer op wachten. Alfa blijft het model telkens uitstellen. Het grappige is, Alfa Romeo heeft al veel eerder met de gedachte van een crossover gespeeld. Nog voordat merken als Audi, BMW en dergelijke ermee aan de haal gingen. Dit zijn enkele voorbeelden.

Alfa Romeo RM Winter Sports Half Track

1925

Hoppatee, we beginnen maar meteen even met de échte Alfa Romeo crossover. Namelijk tussen auto en … een tank! De Alfa Romeo RM was een sportief model met tweeliter benzinemotor. Een leuk speeltje voor de rijken. De Alfa Romeo RM was lichter dan de RM waarop hij was gebaseerd. Ook had de RM geen zescilinder, maar een viercilinder. De ‘half track’ versie had vierwielaandrijving, maar dan niet zoals we het kennen. De voorwielen deden enkel het stuurwerk, maar achter had de RM rupsbanden.

Mocht je denken: had Citroen dit ook niet voor legervoertuigen in die tijd? Jazeker! De Citroën-Kegresse modellen stonden model voor de Alfa Romeo RM Half Track. Sterker nog, de rups-aandrijving was gebouwd naar het model van Citroen, dat in licentie gebouwd zou worden. Naar verluidt is er eentje van gebouwd.

Alfa Romeo 1900 M AR51 & AR52 (1412)

1952 – 1954

Speciaal voor het leger bouwde Alfa Romeo in de jaren ’50 deze 1900 M, de ‘Matta’. Het was niet echt een Alfa Romeo crossover, maar een raszuivere offroader die ingezet werd als verkenningsvoertuig. Er zijn twee uitvoeringen, de AR51 en de AR52. De AR51 is de legerversie, de AR52 de ‘civiele versie’. Dat moet je vrij breed zien, want de AR52 werd voornamelijk ingezet als werk voertuig voor de landbouw.

Ook waren er speciale versies om te werken aan het treinspoor en wegonderhoud door de overheid. Er zijn er in totaal 2167 van gebouwd, waarvan meer dan 2.000 stuks voor het leger. In 1954 ging het model alweer uit productie. Het leger koos voor de verkenningsvoertuigen voor de goedkopere en eenvoudigere Fiat Campagnola.

Alfa Romeo Z33 Tempo Libero

1984

Op de salon van Genève in 1984 stond de Alfa Romeo Z33 Tempo Libero te schitteren. Het was een speciale studie van Zagato die eigenlijk meer een soort midi-MPV was. De auto stond echter ook nog eens hoger op de poten, waardoor we dit tegenwoordig gewoon een crossover noemen.

Ondanks dat de auto visuele stylingelementen leende van de Giulietta, was de basis een Alfa 33. Onder de kap van deze vreemde Alfa Romeo crossover lag dan ook een bescheiden 1.5 liter grote boxermotor en de voorwielen werden aangedreven. Wel bijzonder: er was plaats voor zes personen! Het zou bij een studie blijven, helaas.

Alfa Romeo Sportut

1997

Als Alfa Romeo het zelf niet doet, dan doen wij het maar, moeten ze bij Bertone gedacht hebben. In die periode zag je vaker dat een designhuis een concept bedacht, waarmee een fabrikant vervolgens aan de slag ging. De Bertone Sportut was gebouwd in de geest van de Honda CR-V en Toyota RAV-4. De basis was geen terreinauto met ladderchassis, maar een Alfa 145, dus met een zelfdragend koetswerk.

Ook de motor was afkomstig van de 145, een 2.0 Twin Spark met 150 pk. Deze dreef alle vier de wielen aan via een handgeschakelde vijfbak. Ondanks dat het leek op een driedeurs, had de Sportut vijf deuren. De hendels voor de achterdeuren waren weggewerkt in de achterste stijl van de deuren. Inderdaad, net als de 156 en vijfdeurs 147 later zouden krijgen.

Alfa Romeo 156 Crosswagon Q4 (932)

2004 – 2006

Voor veel fabrikanten ging het net even te ver om een crossover of SUV te ontwikkelen. Het is vrij kostbaar en destijds waren niet alle modellen even succesvol. Subaru zag in dat je met een hoge en ruig aangeklede stationwagon een gedeelte van de markt kon bedienen. De Crosswagon was gebaseerd op de 156 en was standaard voorzien van vierwielaandrijving. Er was één motor leverbaar, een 1.9 JTD met zestien kleppen, goed voor 150 pk.

Standaard kreeg je op deze Alfa Romeo crossover unieke 17 inch wielen met dikke all-seasonbanden eromheen. Op zich was dit geen verkeerde poging, alhoewel een benzineversie en voorwielaangedreven variant de commerciële kansen zouden vergroten. Dat niet alleen, de 156 Crosswagon kwam pas in 2004, zeven jaar na de introductie van de 156. Het model bleef dan ook twee jaar zij aan zij met de 159 (de opvolger van de 156) in de showrooms staan.

Alfa Romeo Kamal

2003

De auto die Alfa Romeo gewoon had moeten bouwen was deze Kamal. De auto werd als concept getoond op de Salon van Genève in 2003. In feite is de Kamal de voorloper van de Stelvio. De basis van de Kamal was niet de 156, maar eigenlijk de 159. De auto stond namelijk op het compleet nieuwe ‘Premium Platform’, waar naast de 159, Brera en Spider ook de opvolger van de 166 en enkele Holdens en Buicks op moesten komen te staan.

Het was een hoogwaardig platform dat voorbereid was op voor-, vier- én achterwielaandrijving. In het geval van de Kamal was vierwielaandrijving de bedoeling. De Kamal was bijzonder belangrijk om een kans te maken in de Verenigde Staten. Uiteindelijk duurde het dus meer dan tien jaar voordat Alfa Romeo een SUV aanbood in de VS.

Alfa Romeo Stelvio (949)

2017

Het Giorgio-platform werd ontwikkeld voor de Giulia, maar altijd met de gedachte dat er ook een SUV-versie van gemaakt moest kunnen worden. De Stelvio is net als zijn premium concurrenten in principe een achterwielaangedreven auto. Sterker nog, de instap-versies hebben alleen achterwielaandrijving. Net als bij de Giulia missen we bij deze Alfa Romeo crossover een paar PHEV’s en versies met kleinere en zuinigere motoren.

Natuurlijk, de Alfist wil die 280 pk sterke benzinemotor hebben (of de Quadrifoglio als het budget het toelaat), maar je moet ook eenvoudige versies hebben die het gros koopt. In Nederland zijn de verkoopcijfers overigens totaal onder de maat. In de meeste Europese landen doet de auto het niet eens zo slecht. De eerdergenoemde Quadrifoglio-versie is trouwens echt iets bijzonders. Als je eega een SUV wil, maar jij een Italiaanse volbloed, kijk niet verder!

Overigens: eind 2022 kondigde Alfa Romeo de Facelift van de Stelvio en Giulia aan.

Alfa Romeo Tonale (965)

2022

We willen het niet zeggen: Too Little, too late. De Alfa Romeo Tonale is in zijn soort een bloedmooie verschijning. Het concept dat Alfa Romeo liet zien was typisch Alfa én een crossover. Dat kan niet misgaan. Misschien nog wel belangrijker is dat er een plug-in hybride-aandrijflijn aanwezig is.

Daarmee heeft de auto op diverse Europese markten tenminste een kans. Het probleem alleen is: die uitvoeringen zijn nu populair, maar er is een duidelijke kentering. De Kia EV6, Hyundai Ioniq 5, Volkswagen ID4 en Skoda Enyaq laten zien waar het segment van de compacte crossovers naartoe gaat.

Meer lezen? Dit zijn de 13 gaafste moderne Alfa Romeo’s!