Het Japanse merk heeft de afgelopen tijd wat mooie dingen gedaan. Dit zijn 9 bijzondere Mazda hoogtepunten!
Voor vandaag gaan we even Mazda in het zonnetje zetten. Normaal gesproken doen we dat met Alfa Romeo. Het is immers een merk dat enorm tot de verbeelding spreekt. Een Alfa Romeo is vaak bijzonder fraai en het stuurt vaak net even wat leuker. Maar, stiekem vergeten we dat eigenlijk Mazda een beetje hetzelfde doet en minimaal dezelfde liefde verdient.
Daarom gaan we even langs wat feiten, weetjes en meningen om vast te stellen dat Mazda eigenlijk het nieuwe Japanse Alfa Romeo is. Als we het hebben over eigenwijze merken, dan denken we vaak aan Saab, Subaru, Tesla of dus Alfa Romeo. Maar bij Mazda waren ze ook behoorlijk eigenwijs bij vlagen. Onlangs kwam Mazda met een vijfpunten plan en lieten ze hun nieuwste project zien: een platform met achterwielaandrijving en de mogelijkheid voor zescilinder benzine- én dieselmotoren!
Natuurlijk, dit is uiteraard een bloemlezing over de gave dingen die Mazda heeft gedaan. Dat de rotatiemotoren zo betrouwbaar waren als een mannelijke Temptation Island-deelnemer tijdens Superdate, staat als een paal boven water en dat ze serieus kunnen roesten, toont ook al aan bij welk merk ze inspiratie op hebben gedaan. Na deze kolderieke infantiliteit gaan we nu verder met de bijzondere Mazda hoogtepunten:
Comprex diesels
In de jaren ’90 deed bijna geen enkele Japanse fabrikant zijn best op een diesel, op Isuzu na waarschijnlijk. Oh ja, en Mazda dus. De Mazda Comprex motor was een 2.0 diesel met een mechanische compressor. Jazeker! Een ‘pressure wave supercharger’ zorge namelijk voor extra druk in de cilinders. Het idee erachter was dat de gasrespons beter was en het verbruik binnen de perken bleef. Relatief gezien was het koppel ook erg oog.
Het nadeel was dat veel gebruikte en warme lucht ook in het inlaattraject kwam. Daarbij leverde de Comprex-motor niet echt veel vermogen. Ook was het verbruik niet schokkend laag. Na zo’n 150.000 units gebouwd te hebben, werd de motor uiteindelijk vervangen voor een reguliere turbodiesel, net zoals alle andere concurrenten.
Apart design (’90)
We gaan verder met bjjzondere Mazda hoogtepunten, ditmaal op het gebied van, eh, design? Japanse automerken in de jaren ’80 waren enorm in opkomst. Qua features, betrouwbaarheid en value for money waren ze onverslaanbaar. In de VS kon men dat enorm waarderen. Het design van alle merken was echter inwisselbare eenheidsworst. Een Toyota Corolla, Mazda 323, Honda Civic of Nissan Sunny: zeker in sedan-vorm leken het identieke auto’s. Maar toen! Begin jaren ’90 gingen de merken iets meer hun eigen weg.
Mazda deed dat met de MX-5 Roadster, maar ook met de 121 bolhoed, de 323F vierdeurs coupé, de extreem cleane RX-7 FD3S en wat te denken van de 626 Liftback? Allemaal zeer modern design. Gek genoeg besloot Mazda halverwege de jaren ’90 alles weer om te ruilen voor generieke eenheidsworst.
De MX-5 gaat maar niet dood
De eerste Mazda MX-5 maakte zijn debuut in 1989. Sindsdien zijn er vier generaties geweest. De eerste was duidelijk een Lotus Elan rip-off en de tweede generatie leek weinig af te wijken. Maar sinds de NC heeft Mazda een eigenwijze sportwagen in de showrooms staan.
Het is ook nog eens een échte roadster, met atmosferische motor, achterwielaandrijving en een laag gewicht. De rest van de concurrentie heeft het al (lang) opgegeven.
Kleine zescilinder
Deze mag niet ontbreken in het overzicht van bijzondere Mazda hoogtepunten. Vroeger was het leven zo simpel. Elke motor in een compacte middenklasser was een viercilinder lijnmotor. Het begon bij een 1.4 of 1.6 en liep door tot de 2.0. Bij Mazda hadden ze bij de apartere modellen ervoor gekozen om de viercilinders te vervangen door een echte V6. De Mazda 323F die we net behandelden, die had je met een 1.6 viercilinder, maar ook met een 2.0 V6.
De MX-3 (een compacte coupé) kon je eveneens met die 1.6 krijgen, of een 1.8 V6. Zo had je een trillingsarme motor met een fraai geluid. Het gaf de auto net wat extra cachet die je bij andere merken niet had. Het was overigens niet de kleinste V6 ooit gebouwd, die eer ging naar Mitsubishi.
Miller Cycle zescilinder
Ken je de KJ-ZEM nog? Dat is de Mazda motorcode voor wederom een kleine V6. In dit geval een 2.3 V6. Niet bijzonder? Jawel! Het was namelijk een zogenaamde ‘Miller Cycle’-motor. Bij dit type motor wordt in vergelijking met de gewone ‘Otto’-motoren de inlaatklep langer open gehouden, ook tijdens de compressie. Tijdens de compressieslag heb je altijd vermogensverlies en dat kun je op deze manier iets tegengaan. Het resultaat: het rendement gaat omhoog. Bij een Miller Cycle motor wordt het verlies opgevangen door drukvulling, in dit geval door een Lysholm mechanische compressor.
Het resultaat was een 2.25 motor met het vermogen en koppel van een dikke 3.0 V6 (die Mazda overigens ook verkocht), maar dan een stukje zuiniger. Dat laatste kwam er overigens niet altijd uit. Geen enkele fabrikant nam het idee over en het principe stierf een stille dood. Tegenwoordig wordt de Miller Cycle (in combinatie met een turbocompressor) wél veel gebruikt!
Zoom – Zoom
Dit is een marketingterm die werd gebezigd op billboards en in reclames. Het is een beetje een kinderlijke frase die wel blijft hangen, maar je weet niet waarom. Dat maakt niet uit, het gaat erom wat Mazda aan de auto’s deed. Eind jaren ’90 was Mazda weer afgegleden naar de status van saaie fabrikant qua rijeigenschappen en design (121 was een Fiesta, 323F was saai, 626 nog erger). Met de komst van de Mazda 6 veranderde dat. Mazda’s lagen niet alleen prettiger op het netvlies, ze reden ook veel beter.
Voor sommigen waren de Mazda 3 en Mazda 6 zelfs iets te sportief, maar het leverde ze ook veel klanten op. Wat dat betreft kwam de samenwerking met Ford niet verkeerd uit, dat een soortgelijke strategie hanteerde. Nu is het niet zo dat alle Mazda’s sinds 2000 als een kart op de weg liggen, maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat in vergelijking met hun klasse-genoten het net even wat leuker stuurt. Inderdaad, net zoals Alfa’s altijd deden.
Rotatiemotor
De wankelmotor kunnen we niet vergeten in dit lijstje van bijzondere Mazda hoogtepunten. Je zou het bijna vergeten, maar Mazda heeft het langste vastgehouden aan de rotatiemotor. Net zoals de hond van Joe Biden hebben ze ‘m nooit écht betrouwbaar gekregen. Ook moest je ‘m net even iets te specifiek gebruiken (heel rustig warm rijden, geen korte stukjes) en was het verbruik bijna altijd hoog. Waarom bleef Mazda er zo lang mee stoeien? Simpel! De rotatiemotor is zeer compact, waardoor de motor laag in het chassis kan hangen.
Daarnaast is de motor erg licht. Ook is het een trillingsvrije motor. Geen nare stampende driecilinders of klungelen met balansassen. Oh ja, een rotatiemotor levert enorm veel vermogen. In 2012 rolde de laatste Mazda RX-8 (een Spirit R) van de band. Volgend jaar keert het motortype terug als range extender in de MX-30.
SkyActiv
In principe is SkyActiv een verzamelnaam. Geen idee wie die naam verzonnen heeft. Wellicht dat ze na de 5 dagen durende heisessie op skippyballen er helemaal klaar mee waren en een lootje hebben getrokken. Enfin, SkyActiv is een serie maatregelen om het verbruik te drukken. Dat is niet nieuw, BlueMotion is dat ook. Een groot verschil is dat Mazda gebruikt maakt van relatief grote motoren met een hoge compressie. Hierdoor heb je een mooiere krachts-ontplooiing en betere gaspedaalrespons.
Met andere woorden: een prettiger rijdende auto. Andere merken kiezen voor downsize motoren met een turbo: die zijn zuiniger en krachtiger. Staat wel zo mooi in de folder. Op het asfalt is het verschil minder groot. Zo’n grote tweeliter zonder turbo heeft meer manieren dan een 1.0 driepitter met turbo, maar je mist wel degelijk de turbo-punch onderin. Overigens zijn er nog twee versies: de SkyActiv met turbo (400 Nm!), of de SkyActiv-X, met variabele compressie.
Zescilinder lijnmotoren en achterwielaandrijving
En zo komen we op het laatste punt in dit overzicht van bijzondere Mazda hoogtepunten. weer op een punt dat we denken: “Huh, waarom doet Mazda dit?”. Achterwielaandrijving is namelijk een concept dat misschien wel meer na- dan voordelen kent. Zelfs BMW en Mercedes vinden het concept niet meer heilig. Hetzelfde geldt voor de zes-in-lijn motoren.
Er zit overigens wel iets logica in, want met een zes-in-lijn heb je voorin voldoende ruimte voor elektrische assistentie-attributen. Daarbij levert het wel vaak een prettiger rijdende auto op. Kortom, dit zou weleens het laatste bastion voor de petrolhead kunnen zijn.
Meer lezen? Dit zijn de 17 tofste auto’s met wankelmotor!
Mazda heeft door de jaren heen best wel gedurfde stukjes techniek op de markt gebracht, maar het gros is toch weggezakt in de vergetelheid. ‘Anders’ is niet altijd ‘beter’.
Wat betreft die Miller-cyclus: in het stukje staat het er wat onhandig. Het is zo dat de inlaatklep wat langer openblijft, zodat er minder energie verloren gaat in het comprimeren van de gassen – je comprimeert immers minder gas en dat kost minder energie. Het feit dat je minder gas comprimeert, betekent dat je in principe vermogen verliest, want minder gas is minder mengsel. Dàt vermogensverlies wordt opgevangen door de compressor, niet zozeer het ‘verlies’ wat je oploopt door het comprimeren van de gassen an sich, wat er nu lijkt te staan. Overigens bestaat er natuurlijk niet zoiets als gratis lunch, om maar eens een lelijk anglicisme te gebruiken, dus zo’n Miller-cyclus is een evenwichtskunstje. De compressor vraagt namelijk ook vermogen, en de kunst is dan om een optimum te vinden waar de combinatie van vermogensdissipatie in de compressor, efficiencywinst door de Miller-cyclus (met name in deellast) en geleverd koppel gunstiger uit de bus komt dan die van een niet-geblazen motor, waar je hem eigenlijk mee moet vergelijken.
Ja, en dat is dus weer een hoop gebalanceer met extra onderdelen die ook allemaal weer stuk kunnen.
Geef mij maar de schone eenvoud van powerrrr
dus allemaal aan de V8 met grote cilinder inhoud en centrale onderliggende nokkenas met klepstoters, om het eenvoudig te houden? Want alle Europese motoren zijn juist met veel draaiende onderdelen om zo efficiënt mogelijk te zijn en een hoog power rendement te halen. Niks simpels aan, de Amerikanen houden het wel simpel en halen het vermogen uit veel cilinderinhoud en robuustheid,
Mazda heeft nooit zoveel verkeerds gedaan, integendeel. Rond eind jaren 80 hebben bepaalde 626 modellen het zelfs plots exceptioneel goed gedaan eens Audi met de 100 de aerodynamica-rage ingezet had. En technologisch was er zeker durf in dit merk aanwezig om iets te doen waar de rest van de markt de neus voor ophaalde. Ik geloof ook nog steeds dat met volgehouden R&D de wankel een veel betere en efficiëntere motor had kunnen worden dan wat hij ooit geworden is, want geef toe, theoretisch was dit revolutie die alleen faalde op de afdichtingen van de rotor. Alleen…wie koopt anno 2021 – los van het nog steeds schitterende MX-icoon – nog een Mazda? Perfecte auto, perfecte prijs en toch mist er iets dat dit merk tot een echte speler in Europa maakt. Het is wellicht alleen nog de zoon van de boekhouder die net het bedrijf van z’n vader overgenomen heeft of de grootmoeder die een grote koffer wil.
Tof merk, mooi design vergeleken met veel overdreven gestylde auto’s tegenwoordig. Mijn ouders zijn afgelopen week wezen proefrijden. Suzuki vitara 1.4 mild hybrid, lexus ux250h, en mazda cx30, die 180pk versie, ook mild hybrid met skyactivkots. Is de mazda geworden. Ook stukkie mee gereden, reed gewoon lekker. Ik had zelf verwacht dat ze de Lexus zouden doen, maar de mazda is ruimer en reed beter volgens mijn ouders. En iets goedkoper, ze hebben er nu 1 op het oog, 33k en nog geen 2000km gelopen.
Weer een pareltje van een artikel. De jaren ’90 waren toch wel een hoogtepunt voor Mazda qua lef. Met de Miata / MX-5 hadden ze goud in handen, maar die MX-3 was ook ontzettend gaaf. En is nog steeds een mooi model, al is een puntjegaaf exemplaar nog lastiger te vinden dan een schadevrije en onverprutste CRX uit de vroege jaren ’90.
Jammer genoeg ging Mazda de periode na de vroege jaren ’90 op de behoudende toer en kwamen er suffe Mazda’s als de Demio en de geMazdaficeerde Ford Fiësta. Maar ze zijn terug, en hoe. Ben enorm benieuwd naar de nieuwe 6 en wat er nog meer komen gaat.
Die MX-3 was inderdaad een leuk karretje, maar aan de straatstenen niet te slijten, want onbekend maakt onbemind. Een kennis van had er een, mét 1.8 zescilinder en lpg (!). Knappe auto in goede staat en ook geen absurd hoge km-stand. Hij heeft er een jaar mee lopen leuren voordat hij dat ding uiteindelijk voor een ramsj-prijs aan een student kon verkopen. Ik heb er zelfs nog eens een paar foto’s van op Autojunk geplaatst:
https://www.autojunk.nl/2018/09/mx-3-icoon-van-de-jaren-negentig
Paar Alfa’s gehad, nu al anderhalf jaar een CX5: er zijn zeker overeenkomsten in “beleving”. Mooie auto’s die fijn rijden en “karakter” hebben (lees: design/engineeringkeuzes die niet altijd even logisch zijn, soms gewoon onhandig, soms geniaal… maar het maakt zo’n auto wel “eigen”). Tussendoor een Golf Variant gehad: in veel opzichten een “logischere” auto, maar minder leuk.
@ar156sw: De CX5 vertegenwoordigd in mijn ogen de smakeloosheid van de hedendaagse autobouwers aan.
Tja, da’s persoonlijk natuurlijk. Ik weet dat veel “petrolheads” niks met crossovers hebben, en dat is prima. Voor ons is het een hele fijne gezinsauto: iets ruimer (qua interieurruimte) dan een C-segment station en iets betaalbaarder dan een D-segment station. Iets meer bodemspeling is prettig voor alle verkeersdrempels. En het rijdt gewoon prima; het is geen sportwagen, maar daar was ik ook niet naar op zoek.
Qua uiterlijk vind ik het een mooi ding om te zien, wederom persoonlijk natuurlijk.
@ar156sw: het suffe is juist dat ze helemaal niet meer praktische ruimte bieden dan een c-segment station, namelijk: niet in de breedte, niet in de lengte, alleen in de hoogte. Ze lijken ruimer doordat de hoogte een ruimtelijk gevoel creeërt maar ze zijn het niet. De c-segment station biedt meer diepte in de kofferbak wat veel praktischer is. De beenruimte is ook niet beter. Maar: je mag er nieuw wel rond de 5000 euro meer voor betalen.. Dat ie dan nog steeds goedkoper is dan een D-segmenter is op z’n zachst gezegd een drogredenering :-)
en dan het dieptepunt: truttige crossovers (CX3 en CX5) die het Mazda koperspubliek nog verder doen vergrijzen. En die hele Skyactiv marketing prietpraat zie ik ook eerder als een dieptepunt waarmee Mazda zichzelf uit de markt heeft geprijsd. De uitstoot is te hoog (waardoor in landen als NL de Bpm dito te hoog) en het zijn te lamme motoren die slecht combineren met een automaat net nu niemand nog een handbak wil.. dan zijn ze onderhand ook nog te duur geworden waardoor ze veel klanten verliezen aan Kia/Hyundai.. Mazda verkoopt nog geen tiende meer van wat ze ooit in NL en Europa verkochten in de jaren ‘80 en ik vrees dat ze hier het zelfde lot is beschoren als Mitsubishi en Honda: vergetelheid..
@variomatic: skyactive motoren verbruiken tenminste bijna net zoveel peut in het echte leven als dat we in de folder staat. Die turbo motoren zijn theoretisch zuiniger. In de praktijk slaat het verschil nergens op.
@a20racer: klopt, maar dat helpt Mazda niet, want de papieren waarheid regeert :-)
Eigenlijk wel grappig: een merk wat zo veel afwijkende techniek op de markt heeft gebracht, wat dan uitgerekend zijn absolute kroonjuweel bouwt in een auto die juist door en door traditioneel is in zijn technische opzet: de onvolprezen MX-5.
Wat is zo’n RX-7 toch schitterend
Doe maar even de Mazda 767 in dat lijstje graag. Danku.
Roestbakken
Mijn allereerste auto was een oersaaie maar enorm degelijke 626 liftback uit ’92 in gebroken wit (wellicht dat de echte witte kleur verstopt zat onder de verweerde blanke lak).
Het reed als een vliegend vloerkleed en de stoelen zaten heerlijk, volgens vrienden was het de meest comfortabele achterbank waar ze ooit op hadden gezeten, mijn eerste vriendinnetje kon be-amen dat het ook prima lag.
Met zijn 1.8 wilde hij nog wel een beetje vooruit maar bochten vond hij maar niets. Ik kan me nog een episode herinneren waarin ik een collega thuis zou brengen en hij me net te laat waarschuwde voor een soort kuil in de bocht. Met jeugdig enthousiasme dook ik de bocht in, zoefde door de kuil en voelde hoe mijn voorwielen zijwaarts over het asfalt stuiterden, zo lang bleef de koets nadeinen. Alles kwam goed maar ik denk dat er permanent vingerafdrukken in de hengsels aan het dak van de passagierskant stonden (sorry Duncan). Sportief was hij dus niet en dat vond 19-jarige Gulli toch wel een beetje jammer, dus hij moest het veld ruimen voor een (eveneens vaal-)rode Ford Puma. Die was alles dat de 626 niet was en andersom.
Toch heb ik altijd een zwak voor die saaie witte comfortabele kolos gehad en als je er nog wel eens eentje ziet rijden zou je er bijna enthousiast van raken!
Ik moet bekennen dat ik later nog eens naar een Xedos 6 heb gekeken maar mijn vader vond dat ik daar ongeveer 40 jaar te jong voor was :D
Somebody is wrong on the internet!!!1
The getoonde 323F (BG) was er niet met 2.0 V6, maar wel met 1.6 i4. De opvolger (BA) was er wel met V6, maar weer niet als 1.6 i4 (in plaats daarvan 1.5 en 1.8 i4). Ik had hem in 1.5, bloedmooie auto, maar tergend traag :).
Ben zeker fan van het merk Mazda (we rijden een 6 Sportbreak SkyActiv en 2 SkyActiv), maar opvolging wordt wel lastig als je geen SUV/Crossover wilt. De nieuwe 6 wordt waarschijnlijk onbetaalbaar en van de 3 is helaas geen station versie en dus wordt het straks mogelijk toch een ander merk, zeker als het EV moet worden. De SkyActiv-X leek erg veelbelovend, maar proefrit met CX30 met die motor kon mij niet helemaal overtuigen. Kia en Hyundai liggen inmiddels op koers om nog meer klanten weg te trekken want een Ceed of i30 rijden inmiddels ook meer dan behoorlijk door inzet van voormalige BMW techneuten. Maar de Mazda’s zijn nog wel veel fraaier, zeker interieur kan mij nog erg bekoren.
Ik had bijjjjjjna een nieuwe 3 SkyActiv-X gekozen, wegligging was geniaal en de motor adequaat. Bovendien netjes uitgerust en prachtig afgewerkt van binnen. Maar het zicht naar achteren was dramatisch en eigenlijk wilde ik liever elektrisch rijden. Toen ik mijn eNiro had besteld kwam er nieuws over de CX30 naar buiten en daarna over de MX30 maar vond ze allebei eigenlijk net niks.
Ik mis de 787B in het rijtje. Alleen al voor het geluid. Kippenvel.
Winnaar op Le Mans,. Met een Wankel-motor.
NSFW waarschuwing; https://www.youtube.com/watch?v=OjwwV20iZYE
Dit is pure automobiele p0rno
Begin jaren 90 was fantastisch, daarom ben ik ook Mazda-liefhebber geworden. Maar na 1996 werden ze extreem saai en koppelden veel jongere mensen het met een suf merk. Gelukkig hebben ze nu weer een fraaie lineup met meest hoogwaardige interieurs in hun klasse. Zonder Ford hadden ze het niet gered, ze hadden het erg moeilijk. Niet zo raar met 3(!) submerken (en daardoor erg veel verschillende modellen in Japan) en plannen voor een luxemerk (Amati) in Noord-Amerika.
Mijn vader heeft nog zon 626 liftback gehad. Heerlijke auto. Was een 1.8 , maar die sleurde er nog behoorlijk aan.
Wij ook thuis. In 1996 nieuw gekocht. Was bij introductie erg modern met zijn lage en gladde koets en die bijzondere geïntegreerde achterspoiler (was een (Mazda) Efini MS-6 in Japan dus niet de echte Capella wat doorgaans de 626 was). Wij hadden een zilvergrijze met 15″ wielen, was voor die tijd nog best opvallend lol