In maar liefst 50 (!) procent van de gevallen blijkt de laadfactuur niet te kloppen. Je wordt opgelicht bij de laadpaal!
De Vereniging Elektrische Rijders (VER) luidt de noodklok! In maar liefst de helft van de gevallen blijkt de laadfactuur niet te kloppen. Elektrische rijders worden dus massaal opgelicht.
Uit de nieuwste Benchmark Prijstransparantie, die de VER samen met het Nationaal Kennisplatform Laadinfrastructuur heeft opgesteld, blijkt dat de laadpaal aanbieders er een potje van maken.
Uit het onderzoek blijkt namelijk dat de helft van de prijzen op facturen niet overeenkomt met de vooraf vindbare prijzen. Bij twintig procent van de laadsessies was er helemaal geen prijsinformatie vooraf beschikbaar.
Niet transparant
Laadprijzen zijn zo vooraf niet duidelijk of de informatie is dus niet correct. Slechts één tot twee van de negen aanbieders die zijn onderzocht zijn vooraf actief transparant over de prijs van het laden. Die laadprijs is vaak opgebouwd uit meerdere, niet tot slecht te controleren, componenten. Daardoor zijn facturen überhaupt al slecht te controleren. In strijd met basale consumentenrechten, zo briest de VER.
Als de factuur dan eenmaal op de deurmat ploft, blijkt dat veel elektrische rijders veel meer moeten betalen voor hun laadsessies dan verwacht. De belangenorganisatie geeft aan legio voorbeelden te kennen waarbij het verschil tussen vooraf gecommuniceerde en achteraf in rekening gebrachte prijzen oploopt tot tientallen centen per kWh.
Opgelicht bij de laadpaal
Per laadsessie kan dat dan zomaar tientallen euro’s schelen. Ook niet gecommuniceerde kleefkosten (blijven staan bij een laadpaal) kunnen leiden tot facturen die 1.000 euro duurder zijn dan verwacht. Horror.
Actieve communicatie over prijzen moet verplicht de standaard worden. Laadpasaanbieders mogen zich niet langer verschuilen achter passieve systemen en de verantwoordelijkheid bij de consument leggen
Vereniging Elektrische Rijders beiert de noodklok
Vertrouwen op de tocht
We moeten allemaal elektrisch gaan rijden, maar aan vertrouwen wordt zo niet gewerkt. Wil je dinosap in je tank gooien dan weet je vooraf precies wat een litertje kost, maar aan de laadpaal is het gokken. De prijs per paal verschilt, per betaalwijze, per abonnement etcetera etcetera.
Voor de transitie naar duurzame mobiliteit is vertrouwen in de laadaanbieders cruciaal, aldus de VER. Het rijk moet ingrijpen en verplichte, actieve prijscommunicatie bij elke laadsessie, vooraf en tijdens het laden eisen.
Als er een nieuw kabinet aantreedt in de zomer van 2026 (duimen maar) dan zijn ze vast de eerste. Tot die tijd blijft ondergetekende nog even lekker doorrijden op dinosap. Want tankstations zijn wel gewoon te vertrouwen toch?
De VEB heeft natuurlijk wel gelijk. Bij brandstof zijn geijkte pompen en grote borden met prijzen verplicht. En bij elektrisch moet je zoeken op een wazige commerciële website die dan blijkbaar ook nog eens niet klopt. Het hoeft niet zo moeilijk te zijn. We kunnen gewoon de wetgeving voor brandstof over nemen, ijk de laadpalen en laat ze het tarief weergegeven. Dat mag ook met een sticker. Klaar.
De ontwikkeling van elektrisch laden is in den beginne geheel buiten de gebaande paden van dinosap tot stand gekomen. De oliemaatschappijen wilden er niet aan. En nu zitten wij er mee. Een liter moet binnen een marge zitten van +/- 0.05% tegen 15c. De literprijs op de pomp moet gelijk zijn met die op de prijspaal (plicht langs rijkswegen) en de bon uit de automaat of kassa, met daarbij opgave getankt product, literprijs, getankte liters, bedrag, btw.
Bij een tankstation zit alles net als een bedraad netwerk met elkaar verbonden. Een laadpaal is in de regel niet compatibel voor dat netwerk bedacht. De prijs wordt bepaald door meerdere factoren, heb je een gold of een platinum card, dal of rush hours, en allerlei gekkigheid die je kan bedenken. Het is een cowboy wereld. Daar had 5 jaar geleden bijna niemand last van, want auto en laadpas van de zaak en geen bijtelling, that’s all what counts. Verder mag je van mij aannemen dat de problematiek uit 2 delen bestaat. 1 Het Marlboro cowboy deel, met alle flauwekul om je te tillen met extra tarieven (hoog tarief voor laadplek bezet houden vind ik terecht) 2 Het metrologisch deel of een KW wel een KW is. En daar begint het serieuze deel. Het laadproces is niet zo lineair als de tank volkiepen met 50L peut. Bij het tanken van peut ontstaat geen verlies als je het met 5 of 40L per minuut tankt. Bij laden ontstaan er hele grote verliezen bij hoge vermogens door warmte ontwikkeling. Wat is nu een acceptabel verlies voor de consument in een dergelijk proces wat wettelijk vastgelegd moet worden en hoe gaat bv het RDI dit op een locatie controleren/ handhaven. Daar zit hem de crux.
Herstel : je bent zo dom/lui/ongeïnteresseerd (*) , dat je je láát oplichten.
(*) = doorhalen wat niet van toepassing is.
Meen je dit echt? Dus jij pluist je hele energie contract, zorgverzekering, auto verzekering, helemaal na zodat je niet opgelicht kunt worden. Ik wil wel wat anders doen met mijn tijd. En eerlijl gezegd; ik vind het idioot dat bedrijven/instanties zo moeilijk mogen doen over het communiceren van prijzen.
Bij waterstof, LNG, CNG wist het Min van EZ heel snel meetstandaarden en regelgeving er doorheen te drukken voor enkele tientallen tanklocaties. (een systeem dat aan metrologische regelgeving voldoet is een enorm stuk duurder).
Er staan inmiddels tig duizenden laadpalen en er is nog steeds niks geregeld. Het is wel onderweg. Ergens 2027 zou het klaar moeten zijn. Het is een complexe materie. Maar waarom moesten de vloeibare alternatieve brandstoffen in de aanvangsfase enorme metrologische kosten maken en gaat dit zo langzaam?
Ik denk dat er ook nog bijkomt dat veel mensen niet kunnen bevatten wat 1kW is. Elektriciteit is voor sommige mensen iets onbekends.
Benzine/diesel gaat per liter en dat kan men zich voorstellen. Ook al heb je geen verstand van motoren, 10 liter kan men zich wel inbeelden hoeveel dat is.
Niemand kan bevatten wat “1 kW” is. Vooral niet als je dat vergelijkt met “10 liter”. Daarentegen… 1 kWh (of eventueel de abominabele Nederlandsche vertaling “1 kWu”) is heel makkelijk uit te leggen.
De eenheid voor verbruikte energie is kWh (dus kilowattuur) ;-). Dat is wat je ziet langskomen op de facturen voor opladen en is als de liters bij benzine/diesel/watdanook.
Beste VER, als je er nou eens de AFIR wetgeving op naslaat heh… dan heb je tenminste een beetje een idee. Maar nee, de “vereniging voor elektrische rijders” (de watte?) blaat alleen maar wat.
https://www.e-flux.io/nl/blog/essentiele-afir-gids-europese-laadbedrijven
Gaat het hier en nu. Niet wat met de beste intenties ergens over een jaar of wat moet gebeuren. Overigens krijgt vooral semi-publiek opladen ervan langs, en terecht, want sommige bedrijven, hotels, congrescentra, winkelcentra rekenen ruim. Prima als ze dat op de paal hebben staan, want je hoeft niet van de aanvullende dienst opladen gebruik te maken, maar dat gebeurt vaak niet, sterker soms zijn de palen wel tegen betaling te gebruiken maar niet zichtbaar gemaakt in de laad-apps.
Rapport is overigens hier te vinden: https://nklnederland.nl/prijstransparantie-bij-elektrisch-laden-tijd-om-door-te-pakken/
Wat ben ik blij dat ik geen EV heb! Als die er ooit komt, dan alleen thuis opladen.
Kun je rijden op de zon!
Dat de prijzen onduidelijk zijn is nu al 10 jaar zo en er wordt ook al 10 jaar over geklaagd, maar gebeurt niks mee. Vind vooral de wildgroei aan laadpassen bizar. Waarom kun je niet gewoon pinnen bij de palen? Als enige betaalmiddel, niet als optie (vaak duurdere optie). Nu heb je diverse passen, kunnen allemaal wel of niet werken, wel of niet met bepaalde prijsafspraken… en vervolgens klopt het vaak ook niet! Al moet ik wel zeggen dat ik tot op heden in dik 5 jaar nooit iets vreemds heb opgemerkt bij een factuur… dus die 50% daar twijfel ik aan
..