Deze Mercedes 300SL Gullwing is stiekem een Tesla Model 3

Bizar maar waar; deze uitgeklopte Mercedes 300SL Gullwing, is stiekem een Tesla Model 3. Vooral het interieur is dan ook ‘bijzonder’.

Klassiekers en elektrisch aandrijving, het is tegelijkertijd een hele logische als onlogische combinatie. Je ziet ze wel eens voorbijkomen, EV-conversies. Aan de ene kant is actieradius meestal minder een dingetje bij klassiekers. De inzet is immers vaker een rondje om de kerk op een mooie pinksterdag, dan een retourtje München voor zaken. Daarbij is een soepele en betrouwbare elektrische aandrijflijn op papier best wel lekker in je Triumph TR6.

Aan de andere kant; wat is er nu duurzamer dan een oud object rijdend te houden zoals ‘ie ooit uit de fabriek kwam rollen. Het ding wordt toch niet ingezet om 80.000 kilometer per jaar te maken. Dus van de uitstoot die je bespaart door de batterij niet te maken, kan je jaren genieten van broem-broem geluiden.

Maar wat nu als je ‘de andere kant op werkt’. In plaats van een klassieker te ontdoen van zijn hart en daar een gecomprommitteerd nieuw hart in te hangen, kan je ook beginnen met een van de beste EV’s en daar een klassieke koets opzetten. Precies dat heeft S-Klub LA gedaan. Overigens niet te verwarren met S Club 7…S Cluuuuuuuub…There ain’t no party like an S Club partyyyy…

Enfin, movin’ on. S Klub LA pakte een Tesla Model 3 en sloopte alle plaatwerkdelen er vanaf. Dat is meestal ook niet zo moeilijk, want Tesla schroeft ze doorgaans niet zo goed in elkaar in de eerste plaats. Maar wat Tesla zoals gezegd wel goed doet, is een elektrische aandrijflijn neerzetten met een goede range. Eigenlijk gooit S Klub LA dus de matige onderdelen weg en behoudt het de goede hardware.

Vervolgens heeft men daar een koets op gezet die lijkt op de Mercedes 300SL Gullwing. Het is allemaal niet afkomstig van een echte 300SL, dus dat scheelt weer in de kosten. En ook qua puristen die heftig krakeel uitstoten als er echte SL’s gesloopt worden. De koets is dan ook veel dikker dan het origineel, met brede, uitgeklopte wielkasten. Dat heeft een logische verklaring: de originele 300SL was, net als alle auto’s toen, veel eleganter en kleiner dan die joekels van vandaag de dag.

Van de koets kan je vanalles vinden. En van het interieur ook. Maar hier heeft S Klub wel echt zijn best gedaan en zijn ze er vrij goed in geslaagd om het kale Tesla interieur op te piepen. Vooral door fancy stoelen, turquoise bekleding en stof in een ruitjespatroon. Voor de rest is het allemaal redelijk rechttoe rechtaan. De uitstraling van het origineel heeft het natuurlijk niet. Maar los van het scherm en het stuur, herken je weinig meer van de donorauto.

Hiermee wil je wel aan komen rijden bij het Supercharger Station, toch?