
Weer eens wat anders dan een Polo Harlekin: een Ford Ka Mondriaan.
De huidige Ford Ka heeft een buitengewoon generiek en nietszeggend design. Sterker nog: waarschijnlijk weet je niet eens hoe de Ford Ka er tegenwoordig uit ziet. Dat was bij de eerste Ford Ka wel anders. Deze was ontworpen volgens de New Edge-filosofie en had juist een heel origineel design.
Het New Edge-design oogt misschien niet meer zo fris als het ooit in de jaren ’90 deed, maar dat neemt niet weg dat de Ford Ka nog steeds een uniek autootje is. Op Marktplaats kwamen we een exemplaar tegen dat pas écht uniek is. Deze is namelijk omgetoverd tot een rijdend Mondriaan-kunstwerk. Alhoewel Piet Mondriaan zich ongetwijfeld om zal draaien in zijn graf, gezien de vele ronde lijnen.
Je denkt misschien dat dit een wrap is, maar niets is minder waar: de auto is volgens de verkoper in deze kleuren gespoten. De originele kleur is trouwens geel, wat al snel duidelijk wordt als je het interieur bekijkt.
Het precieze verhaal achter deze bijzondere kleurstelling is niet bekend. Ford heeft zelf diverse uitvoeringen gemaakt in samenwerking met Nederlandse kunstenaars (bijvoorbeeld de Ka Appel), maar een Ka Mondriaan was daar niet bij. Het feit dat Mondriaan al in 1944 is overleden zal daar vast iets mee te maken hebben.
De verkoper meent in ieder geval iets bijzonders in handen te hebben, want hij prijst de auto aan met kreten als ‘UNIEK!’ en ‘MUSEUMSTUK’. Mochten hoofdletters je niet over de streep halen: de verkoper vergeet ook niet te vermelden dat Mondriaan algemeen wordt gezien als een pionier van de abstracte en non-figuratieve kunst. Dat mag ook gezegd worden.
Zoals het een echt kunstwerk betaamt is de prijs op aanvraag. In de advertentie staat dan weer wel dat je kunt bieden vanaf €1.500. Mondriaan-liefhebbers die niet al te rechtlijnig zijn weten dus wat ze te doen staat.










Dit is kunst met een grote Ka.
Een fantastisch rijdend autootje, voor wat het is. Heb er destijds wel eens eentje als huurauto gehad en werd er altijd wel vrolijk van. De basismotor die daar dan in zat was echt een lamlendig onding, maar je kon er altijd en overal volgas mee en het ding liet zich gooien en smijten dat het een aard had.
Het uiterlijk vond ik ook wel geinig maar iemand heeft dat redelijk grondig voor me kapotgemaakt door tegen me te zeggen toen we een paarse met die verbleekte ooit-grijze kunststofbumpers zagen staan: “Ga er nou eens recht achter staan en kijk. Dan zie je Barbapapa met een luier aan.” En verdomme, hij had gelijk en ik kon het nooit niet meer zien.
En bedankt hè!
Mon-3-K
Eentje zonder roest rond de tank dop.. dan is het al een uniek exemplaar, nog los van de kleurtjes.
M’n moeder heeft er twee gehad, zo’n gekke Ka rijdt en stuurt veel leuker dan het eruitziet.
In de basis een Fiesta MK1, ook zo’n fijn sturend en razend vlot roestend karretje. Ooit met de Fiesta 1.0 uit 82 van mijn ouders van Groningen naar Apeldoorn. Iets met treinstations en tentamens HTS-Autotechniek. Op de heen weg met moeite 110 op de teller, op de terugweg lachend 130. M’n moeder vroeg wat ik uitgespookt had want hij reageerde veel beter dan voorheen…. Tja, ma, af en toe wat gas geven is goed.
Treinstations moet trein-staking zijn.
Zo was er ook een special edition met zebra strepen. Waren er 24 van gebouwd. Helaas heb ik die van mijn moeder gesloopt met mijn rijkunsten als 18 jarige
https://www.pinterest.at/pin/65443000814811583/
De achteras wil.er bij deze serie nog wel eens spontaan onder wegvallen, Ford missertje
Ik vind dat je die eerste generatie Kord KA nog opvallen veel ziet rijden. Net zoals dat lange tijd het geval is met de eerste generatie Twingo. Maar die is in eens uit het straatbeeld verdwenen.
Ik vind ‘m mooi, met die kleurtjes.
Volgens mij is “de huidige Ford Ka” een paar jaar geleden al stilletjes met pensioen gestuurd.
Ka-nonne zeg ….