Koop deze Lotus Europa op Marktplaats en vlucht voor Europapa

Na het lezen van de lyrics van Europapa, is ondergetekende ervan overtuigd dat het een Cry For Help is van Joost Klein, om te ontsnappen aan Europa. Wij helpen hem, door deze Lotus Europa als vluchtauto aan te prijzen.

Ja, het is wat hè. Eigenlijk was het heel voorspelbaar. Als je een bolwerk van cancel cultuur loslaat zonder een aangewezen vijand in de buurt om te cancellen, dan gaan ze elkaar cancellen. Dat is natuurlijk een beetje wat er is gebeurd bij het Songfestival. Onze Joost probeerde Israël en daarna een fotograaf te cancellen, daarna werd Joost gecancelled en vervolgens werd het hele feest door Nikki de Jager gecancelled. Het was in principe allemaal een dienst aan de rest van de maatschappij. Kijk, dit is dus wat je krijgt als je deze ideologie macht geeft. Een grote, gigantische, puinbende.

En toen…ging ik toch eens even kijken naar dat liedje van Joost dat ik tot gisteren zelf gecancelled had in mijn hoofd. Ik verkeerde in de veronderstelling dat het een pro-EU ballade was. Het enige wat ik namelijk verstaan had, was ‘Europapa’ en ‘Welkom in Europa, blijf hier tot ik dood ga’. Op basis daarvan, was het een logische aanname dat het een ronkende aanbeveling was van Europa. Een beetje self-serving en ‘makkelijk’.

Doch bij het lezen van de lyrics, werd mijn verbazing slechts geëvenaard door mijn bewondering. Direct zag ik dat Joost stiekem iedereen trolleert. Hij had net zo goed de trollsong kunnen brengen. Jalalala-lalala-lalala, ho-ho-ho-hoooo.

De lyrics, zijn namelijk een ontzettende cry for help, een Munchesque existentiële schreeuw. Joost zit met een elastiekje vast tussen een vlucht van zichzelf en Europa aan een kant en het grote boze monster genaamd Europapa aan de andere. ‘Blijf hier tot ik doodga’, is niet zozeer een strijdleus vóór Europa, maar het uiteindelijke resultaat van een angstige realisatie. ‘Het zou wel eens kunnen dat ik hier nooit wegkom’. Lees maar even mee, dan legt uw bescheiden verslaggever het allemaal piekfijn uit.

Het begint allemaal al met een hint ‘ik wil weg uit Nederland’ gevolgd door een ongewenste ervaren restrictie; ‘ik heb geen paspoort’.

Bezoek m’n friends in France of neem de benen naar Wenen
Ik wil weg uit Netherlands, maar m’n paspoort is verdwenen

Het paspoort is verdwenen. Dus moet Joost binnen de fysieke grenzen van Europa blijven. Een mentale handboei voor het brein van de vrije denker. Maar het gaat verder, met een heldere verwijzing naar de steeds erger wordende armoede van de Europese Jan Modaal. Ook dit een heldere verwijzing naar de beperkingen die Joost ervaart in zijn leven als spirituele zoon van Frans Timmermans.

‘k Heb geen geld voor Paris, dus gebruik m’n fantasie
Heb je een eurootje, please? Ik zeg “merci” en “alsjeblieft”

Zoals elk goed verhaal en goed liedje, komen de echte clou’s echter op het laatst. Waar Joost de luisteraar eerst mee lijkt te nemen in een ‘hup Europa, hup!’ narratief, steekt hij daar een tekstuele dolk doorheen in het voorlaatste couplet. Het is kneiterhard en op een of andere manier toch subtiel genoeg voor de massa om er overheen te kijken.

Ich bin in Deutschland, aber ich bin so allein
Io sono in Italia, maar toch doet het pijn
‘k Ben aan het vluchten van mezelf, roep de hele dag om help
Ja, ik geef zelfs mensen geld, maar d’r is niemand die me helpt

Joost laat iedereen juichen en hossen, terwijl zijn hart evident bloedt. Waarmee het fysieke optreden, een afspiegeling wordt van de ambiguïteit van het liedje. De artiest maakt zijn publiek een onwetend onderdeel van een uitgekiend stukje performance art. Hij heeft een gek blauw pak aan, staat naast een kip én zegt letterlijk ‘ik roep de hele dag om ‘help”. Ondertussen staat de menigte voor hem te dansen en te springen. Ze vereren hem als een demigod.

Op de PAAZ zou dat alles serieus genomen worden. Maar in de massahysterie, heeft niemand in de gaten, dat Joost daadwerkelijk om hulp roept ten overstaan van miljoenen mensen. Een magnifieke kenschets van Europa anno 2024.

In het laatste couplet, wordt vervolgens heel duidelijk dat Joost eigenlijk écht helemaal geen zin heeft in Europa. Het onthult dat in de eerdere coupletten, met daarin ‘want de wereld is van mij’, hij zichzelf middels handvatten als egomanie probeert wijs te maken dat hij ‘Europa’ daadwerkelijk wil. Dat hij de controle heeft. Dat alles top gaat. De latere coupletten zijn de erkenning van de realisatie, dat noch Europa noch Europapa, hem werkelijk iets te bieden heeft.

Het is de realisatie van de eerdere staat van derealisatie. De passage over rijst met insecten die onder water leven, accentueert dit punt. ‘Paella’ fungeert hierin als een pars pro toto voor Europa(pa). Niet alleen wil Joost geen Paella…Joost stelt bij zichzelf vast, dat hij niet eens werkelijk weet, wat ‘Paella’ is…

Ik hoef geen escargots, hoef geen fish-and-chips
Hoef geen paella, no, ik weet niet eens echt wat dat is

De notie ‘de wereld is van mij’ kan daarmee definitief de ijskast in. Naast de idealen van Geert Wilders. In eerdere coupletten, is Joost de 45-jarige moeder van drie die zich wijsmaakt dat ze gescheiden en met een vriend van 30 gelukkiger is. De 26-jarige ex-profvoetballer van Real Madrid die zichzelf na een groteske knieblessure, vertelt dat hij ‘persoonlijk zoveel gegroeid is’, nu hij assistent-coach is van Vitoria Guimarães. De op het laatste moment afgewezen astronaut, die zichzelf troost met de gedachte dat zijn raket misschien wel opgeblazen zou zijn. In de latere coupletten, zakt de realiteit in.

En dan als apotheose, brengt Joost het full circle, met een door merg en brein gaande herhaling van de opening.

Welkom in Europa…Blijf hier tot ik doodga…

Het is dezelfde tekst, maar voor de goed verstaander, met nu een geheel andere lading. De schijnbare ronkende aanbeveling, is binnen een tijdspanne van drie minuten, veranderd in een hossende, dansende, ontluisterende ontnuchtering. Dit is dus Europa nu. Hier moet ik het mee doen en hier zal ik sterven. Wat…een…meesterwerk.

Gelukkig kan Joost het misschien toch nog proberen met deze Lotus Europa op Marktplaats. Ook een meesterwerk, volledig gerestaureerd en te koop voor de lage prijs van 29.900 Euro. Haalt het ongetwijfeld naar de ferry over de Straat van Gibraltar. We zouden zeggen ‘KOOP DAN!!1!’. Maar je zal daarbij nu ongetwijfeld heftige concurrentie hebben van Joost Klein. Misschien moeten we deze met zijn allen aan hem laten?