Het wiel, of in dit geval de deur, opnieuw uitvinden op één van de meest doorsnee familiewagens aller tijden. Het lukte Opel.
De autodeur is een zeer functioneel aspect van elke auto. Een deur heeft namelijk als makkelijke en enige doel dat je toegang krijgt tot de auto. Uiteraard zit er wat vernuft in de deur tegenwoordig, van geavanceerde sloten tot elektrische ramen en dat soort werk. Maar het idee dat een deur het scharnier vooraan heeft en opent wanneer je aan de hendel trekt: dat is al zo oud als de auto zelf.
Bijzondere deuren
Deuren kunnen iets bijzonders zijn. Denk aan de vleugeldeuren van een Mercedes 300SL, ook al waren die zeker wel bedacht met een doel (door het buizenframe zou de toegang via een normale deur te klein worden). Of de dihedral-deuren van een Koenigsegg. En wat te denken van de coach doors die je veel ziet op Rolls-Royces? Deze slaan terug op de oude koetsen (coaches) waar de achterdeuren vaak ‘zelfmoorddeuren’ waren. Op nieuwe Rolls-Royces meent het Britse merk dat deze zorgen voor een makkelijkere instap. En het ziet er luxueus uit.
Opel Meriva
Dat brengt ons bij de Opel Meriva. Enerzijds zou je zeggen dat het bruggetje tussen een Rolls-Royce en een zeer burgerlijke Opel-MPV niet zo snel gemaakt wordt, maar daar vergis je je nog in. De eerste Opel Meriva was lekker traditioneel, een opgehoogde Corsa met veel meer ruimte in de tijd dat je daarvoor nog geen crossovers had. Minder traditioneel was de OPC-versie met 180 pk en een sportiever onderstel. Er was toen nog geen Corsa OPC, wat de Meriva OPC wel vrij briljant maakt.
Los van het ietwat geinige uiterlijk (een soort ei-vorm) met die hoge achterlichten en stompe voorkant, was de Meriva lekker recht door zee. Dat veranderde bij de tweede generatie. Qua insteek was het nog steeds een kleine MPV op basis van de Corsa, maar dit keer met een leuk trucje.
De Meriva kreeg namelijk ook die coach doors. De achterdeuren waren kleine deurtjes die in tegengestelde richting openden, maar in tegenstelling tot een MINI Clubman of Mazda RX-8 wel apart van de voordeur open konden. Ze konden bijna 90 graden openslaan! De FlexDoors, zoals Opel ze noemde, waren volgens Opel dé oplossing voor het ruimer maken van je kleine familieauto. Dat bijna elke koper een bejaarde was, bleek pas in de praktijk.
De Meriva werd opgevolgd door de Opel Crossland X en die had weer normale deuren. Ook al waren de FlexDoors een puik idee, zo veel voordelen bovenop normale deuren had het nou ook weer niet. Het is een gimmick. Wel eentje die onlosmakelijk verbonden blijft met de Meriva, maar niet meer dan dat.
Meriva A met coach doors
Waarom deze lofzang over een doodnormale auto met bijzondere deuren, die niet zo bijzonder waren? Omdat er oude foto’s opduiken van een geinig concept van Opel. Er bestaat namelijk een eerste generatie Meriva, die met ‘normale’ deuren, maar dan met FlexDoors!
En ja, dat is het enige wat er aan deze eerste Meriva veranderd is. Alhoewel, het enige: het hele plaatwerk achter moest daarvoor vervangen worden. Het scharnier zit dus achter de deur en het idee is hetzelfde: de deur moet los van de voordeur geopend kunnen worden. Zo te zien werd wel dezelfde uitsparing voor de achterdeur gebruikt als op de normale, wat de deur eigenlijk veel te groot maakt.
Er is heel weinig bekend over deze eerste Meriva met FlexDoors. Wellicht dat het idee al was ontstaan tijdens de eerste Meriva, maar te veel praktische nadelen had en pas in productie ging bij een betere uitwerking. Wel bestaat hij dus echt en kan je hem met geluk nog eens spotten in het museum/archief van Opel in Rüsselsheim.
Weinig auto’s kopieerden het idee van de FlexDoors, zo kozen de meeste MPV-ontwerpers voor schuifdeuren (die zijn net ietsje praktischer). Opel durfde het wel, maar kwam zelf ook tot de conclusie dat het nooit meer gaat zijn dan iets grappigs. Of er ooit nog een moderne crossover met FlexDoors komt?
Het ziet er sullig uit, wie wil dit?
Het is jammer dat die 1.4t in alle opels uit die tijd zo’n typisch downsize blok is, en dus honds onbetrouwbaar. Anders waren al die Astra’s en Meriva’s nu heel fijne auto’s voor de kleine beurs, of als 2e auto.
Kan de mini-mpv wel waarderen. Mijn 1e auto was een 2005 Mitsubishi Space Star. Echt ongelooflijk ruim voor een auto van 4 meter lang. Slim concept. Niet spannend, maar als vervoer gewoon goed.
Hondsonbetrouwbaar? Verklaar je nader, in mijn beleving een ontzettend degelijke motor. Wat is er niet goed aan dan?
Nou laatst bij autoweek klokje rond 1tje die de 3 ton had gehaald. Ik dacht direct, dat is onmogelijk. Bleek dat ie ook al aan zijn 3e turbo zat. En er nog een paar keer flink aan gesleuteld was.
Distributieketting heeft niet een autoleven. Zuigerringen zijn zwak. Koppakkingen, uiteraard. Dit soort modelletjes zie je vaak:
Opel Astra 1.4 Turbo 103KW Sports Tourer 2012 motorschade
€ 2.350,00
https://link.marktplaats.nl/m2233927218?utm_source=android_social&utm_content=vip&utm_medium=android_social&utm_campaign=socialbuttons
Totaal zinloos, schuifdeuren op een MPV zijn pas écht praktischz
Je hebt een poster van een knalgele Peugeot 1007 boven je bed hangen..?
Dat jij bij MPV denkt aan een 1007 zegt meer over jou dan over mij hoor..
De innovatie op deuren is de laatste 50 jaar marginaal. De falcon-deuren op de Tesla X zijn leuk, maar dan moet je wel een lage garage kunnen uitstappen. Zonder krassen.
Net als in huis zijn gewoon draaideuren vaak het fijnst. Schuifdeuren zijn langzaam en zwaar (+vingers ertussen en vuil), vleugeldeuren leuk voor lange mannen maar vrouwen hebben een elektrische variant nodig (zwaar). De Z1-deuren waren ook niet meer dan een gimmick. En de lambo-deuren (schaar?) zijn vooral anders. Suicide-doors maken het achterin stappen niet makkelijk. De voorinstap-deur (Messerschmidt, Microlino) is leuk voor jongeren. Dus blijft over de gewone draaideuren. 2 rechts, 2 links per zijde met per zijde dezelfde draairichting. Wel saai, maar ik ken nauwelijks anders, behalve wat gedeelde deuren (boven/onder) uit de jaren 80/90. Louter op concepten.
De deuren van een Zukunft1 zijn meer dan een gimmick. In geopende toestand dragen ze bij aan een unieke rijbeleving.
Kheb ooit een 1.7 DTI (alle letters in het rood) business uitvoering in lease gehad. Met 125pk en 280nm was het constant banden oproken. Het onderstel was nou niet echt geschikt om zoveel paarden erop los te laten.. Wel weer grappig was de top snelheid van dat “‘hok” op wielen. In Duitsland 226 km/uur (gps tom tom). terwijl de teller maar tot 210 liep.;-)
Honda heeft dat concept van ‘flexdoors’ of ‘barndoors’ (© Volkswagen) eigenlijk nog een stapje verder geperfectioneerd:
https://i.postimg.cc/Sxkx9LPM/03element0378-source-1644938963.jpg
Jammer dat deze auto formeel nooit in Europa is geleverd. Af en toe werden ze via de parallel import binnengekomen, maar het bleef een witte raaf op de Europese wegen.