Ja, deze Hyundai-personenbus verdient het N-label

Als je dit soort drifts kunt neerzetten, dan mag je het sportief noemen.

Bij Hyundai kun je terecht voor van alles. Vooruitstrevende auto’s met alternatieve aandrijflijnen, binnenkort misschien wel vliegende auto’s(!), maar ook als je ‘gewoon’ nog een brandstofauto zoekt ben je in Zuid-Korea aan het juiste adres. Maar wat nou als je meer dan drie kinderen hebt. Vroegâh (toen een Hyundai écht je allerlaatste optie was) kon je dan opteren voor een Trajet. Die ging eruit in 2008 en was je vanaf toen aangewezen op de grote versie van de Hyundai Santa Fe, die overigens pas in 2013 kwam. En die is vrij duur. Een simpel alternatief ging aan onze neus voorbij.

Wij krijgen namelijk wél de Hyundai H300. Een middelgrote bestelwagen die in het vaarwater zit van de Opel Vivaro en Peugeot Expert. Elders ter wereld werd onder de noemer H-1, Grand Starex of iMax de H300 wél als personenversie verkocht. Die laatste is ons onderwerp van de dag. De iMax is hoe ze de Hyundai in Australië noemen. Zij presenteren wat je zou kunnen zien als een 1-aprilgrap, wat ook deels zo is. De Australische tak van Hyundai voegt enkel woorden bij daden.

De Duitse tak van Hyundai kwam namelijk met het idee, inderdaad als 1-aprilgrap. Je bent als fabrikant natuurlijk altijd aan het kijken waar wel en geen markt voor is. Er zijn een hoop auto’s waar je zonder probleem een N-versie van kunt maken. Maar de iMax? Daar zit niemand op te wachten. Toch?

Soms moet je gewoon even een stunt uithalen. Dus nee, er komt geen commerciële versie van de iMax N, maar deze one-off laat zien dat er altijd mensen zijn die ergens brood in zien. We zien de iMax N namelijk daadwerkelijk dwars gaan: iets wat met de normale versie van de bus vrijwel onmogelijk is. Onder de kap van de bus, die overigens met zijn grote velgen en Performance Blue-lakkleur in ieder geval eruit ziet als een N-product, schuilt in plaats van de 2.5 CRDi een 3.5 liter V6 die 408 pk en 555 Nm op de weg zet. Met speciale banden, een nieuwe versnellingsbak in combinatie met een nieuw differentieel én achterwielaandrijving is de bus ineens juist niet recht te houden. Dan krijg je plaatjes zoals die je hier ziet. Een bus met rokende banden in een drift.

Zoals gezegd, niemand zit hierop te wachten. De enige mensen die het gaaf vinden hebben het niet nodig en de mensen die het nodig hebben…. we betwijfelen of die er zijn. Een commerciële versie zou immers evenveel gaan kosten als een iMax met een i30 N ernaast, dan heb je het beste van twee werelden in, eh, twee werelden. Net zoals zijn ‘voorgangers’ Renault Espace F1 en Ford Transit Supervan blijft het bij één exemplaar wat het merk lekker zelf in zijn bezit houdt.