Jaap: deze liefhebbersauto’s schrijven niet meer af!

De tarotkaarten zijn gelegd: deze auto’s schrijven niet meer af.

Nu moderne auto’s saai zijn, zoeken steeds meer mensen hun heil bij klassiekers. Nieuwe auto’s moeten het immers vooral hebben van gadgets, die eigenlijk niet zo heel veel met het échte pure autorijden te maken hebben. Daarbij hebben ze vaak anemische motoren en softwarematig gecastreerde versnellingsbakken. Lekker snel door naar de hoogste versnelling bij tempo woonerf is het devies.

Dit plengoffer van gedistilleerd rijplezier moet nou eenmaal gemaakt worden van de goegemeente, teneinde de klimaatgod gunstig te stemmen. Oudere auto’s hadden en hebben daar een stuk minder last van. Bovendien is het ook nog eens enorm milieuvriendelijk om een oude bak te blijven rijden. Je pakt er immers eigenhandig de consumptiemaatschappij keihard mee aan.

Charme

Klassiekers hebben daarnaast natuurlijk ook gewoon een bepaalde charme. De realiteit van het leven is nou eenmaal dat de meesten van ons die absolute droomauto nog niet kunnen kopen als onze levens er het meest voor geschikt zijn. Op een enkele app developer en voebeler na, hebben de meeste twintigers immers geen geld voor een nieuwe Fezza. Pas 20 jaar later, als je twee kinderen en een Rothweiler hebt, is er in theorie misschien dat budget voor die blubberdikke Porsche, of die elegante Italiaanse schone die vroegah boven je bed hing. Kopen dus maar en naast die saaie familieauto zetten. It’s never too late! We go back in space, because we can’t go back in time.

Duur?

Het interessante is momenteel dat een klassieker rijden niet per se meer pijnlijk en extreem duur hoeft te zijn. Vroeger moest je enorme compromissen maken op het gebied van comfort, veiligheid en betrouwbaarheid als je een klassieker wilde rijden. Nu zijn die compromissen er nog steeds wel, maar voor een beestje uit de 80s gelden ze al een stuk minder dan een auto uit de 70s of daarvoor. Karossen zijn vaker verzinkt, Webers maakten plaats voor Bosh K-Jetronic en veel Britse fabrikanten waren al (zo goed als) failliet. Daar had je dus geen last meer van.

80s en 90s

Doch waarom heb ik het over die 80s? Wel, ik ben van mening dat auto’s uit de 80s en 90s momenteel de beste keus zijn als je een waardevaste klassieker wil kopen. In die tijd zijn namelijk de nieuwe rijkaards van nu opgegroeid, die alsnog hun oude droomauto willen kopen (of iets dat daar een beetje in de buurt komt).

Daarbij moet ik wel even aanmerken dat dit puur een mening is. Ik vind namelijk stiekem dat je niet zoveel kan zeggen over het wel of niet afschrijven van auto’s zonder wat @lincoln gedegen onderzoek zou noemen te doen. Dat is een pet peeve, omdat ik dat onderzoek in het verleden ooit gedaan heb. Maar enfin, dat terzijde. Laten we deze rare flex de pret vooral niet drukken en doorgaan met mijn extreem arbitraire en eclectische lijstje ter lering ende vermaak.

Jaguar XK8 (X100)

Waarde > € 8.000

De eerste generatie Jaguar XK8 kwam in 1996 op de markt en zette Jaguar terug op de kaart. De oude XJS was ook wel episch, maar medio jaren ’90 ook net zo kansloos geworden als het huwelijk tussen Prince Charles en Princess Diana. De wulps gevormde XK8 leek in niets meer op zijn voorganger en schitterde in films als Memento en later ook nog in Die Another Day.

Tegenwoordig zit je echt voor een appel en een ei tussen het hout en het leder in je eigen XK8. Prijzen beginnen al bij een rug of zeven. Wel zijn de running costs potentieel natuurlijk hoog, vooral bij vroege exemplaren. Een thema dat overigens ook bij een van de andere auto’s in deze lijst nog terugkomt.

Porsche 944

Waarde > € 9.000

Preken voor eigen parochie natuurlijk, maar ik denk dat de 944 (en 968) niet meer omlaag gaan in waarde. Terwijl de oude luchtgekoelde 911jes de afgelopen jaren naar belachelijke hoogtes gestegen zijn, bleven de transaxles andermaal achter als het minder populaire zusje. Maar de kwaliteiten van deze Porsche’s met de motor in de Nase, worden door de markt toch ook al steeds meer op waarde geschat. Dat blijkt wel uit dit briefje wat ik onlangs onder mijn ruitenwisser vond.

Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat het leuk sturende veelzijdige auto’s zijn, die *klopt op hout* niet super mega duur zijn om te rijden. Ja, het rijdt niet zuinig en ja, je bent af en toe echt wel een rug hier of daar kwijt aan onderhoud. Maar als je zelf wat kan sleutelen of (in mijn geval) een goede specialist vindt, is het wel te doen. De 928 is wat dat betreft een ander verhaal, daar lopen dingen veel sneller in de papieren.

Turbo’s en dergelijke zijn tegenwoordig al best prijzig geworden, maar een normale 944 in goede staat, kan je in Nederland kopen voor een kleine 10.000 Ekkermannen. Goedkoper kan ook, dan moet je wel een beetje geluk hebben met eventuele problemen. Veel hogere bedragen worden inmiddels ook gevraagd, maar ik denk dat je nu nog weg kan komen met een bedrag van minder dan vijf cijfers. Snel toeslaan dus…

Mercedes SL (R129)

Waarde > € 9.000

Een auto die misschien zelfs nog langer dan de 944 in de foute hoek heeft gezeten en daar nu uitkrabbelt, is de Mercedes SL van de generatie R129. Het is nou eenmaal zo met dikke Mercs, ze schrijven vaak af als een baksteen en krijgen dan een wat dubieuze reputatie. De SL van de generatie R129 is daarop geen uitzondering. Talloze exemplaren dragen vandaag de dag nog steeds de wonden van zware verswekkering.

Als je echter een unverbastelt exemplaar vindt met liefst de standaard velgen, kon je wel eens goud in handen hebben voor de toekomst. De originele SL is inmiddels onbetaalbaar geworden. Pagodes zijn ook enorm door het dak gesprongen in korte tijd en de R107 die de R129 vooraf ging is ook niet meer weggelegd voor paupers. De odds dat het strakke design van Bruno Sacco zijn voorvaderen op zijn minst een beetje gaat volgen, die zijn wat mij betreft best goed.

Het enige wat ik altijd wat minder heb gevonden aan de SL qua design, is de softe kap met die extra ‘ruiten’ erin. Goed voor het zicht, maar geen porum. Als de fraaie hardtop nog bij de auto zit, is dat echter niet echt een probleem. Prijzen zijn vergelijkbaar met die van een 944. Het begint voor ‘redelijk’ net onder de 10K en je kan vervolgens fors dieper in de buidel tasten voor bijzondere exemplaren.

Ferrari 456

Waarde > €50.000

Vierde op de lijst is de Ferrari 456, een kind uit de 90s. De 456 werd geïntroduceerd in 1992 en was eigenlijk de eerste van een hele nieuwe generatie Ferrari’s, voorzien van fraai Pininfarina design. Bedenk je even dat de 456 dus nog een paar jaar naast de laatste versies van de Testarossa in de showroom stond. Over een generatiekloof gesproken.

Of nou ja, eigenlijk viel dat misschien ook wel weer mee. Hoewel de 456 namelijk oogt als een redelijk moderne Ferrari, was de betrouwbaarheid niet enorm puik. Vooral bij de eerste serie, vóór de ‘M’ van Modificato, was er nog wel sprake van het beroemde Italiaanse temperament. Waarschijnlijk mede hierdoor is de fraaie 456 nog steeds voor relatief weinig geld op te pikken. De prijzen beginnen al bij 50.000 Euro, hoewel een mooi exemplaar je wel wat meer doet. Maar zeg nou zelf, een V12 Ferrari met zo’n koets voor dit geld, dat is toch gewoon een koopje?

Ik ben de vierde redacteur die zijn eigen liefhebbersauto’s-die-niet-meer-afschrijven-lijstje heeft gemaakt. Check de lijst van @michaelras met vooral ‘goedkopere’ auto’s maar zeker ook die van @wouter die het iets hogerop zocht qua prijs en @ruben, die voor relatief modern spul kiest.