Naast vele klassieke snoepjes stond op Techno Classica ook deze moderne hommage aan een klassieker.
De fraaie tweezitter is inmiddels helaas uit productie, maar de geschiedenis heeft gelukkig wel voor een reeks hele fijne Jaguar F-Types gezorgd. De meest bijzondere is de Project 7, een hommage aan de Jaguar D-Type uit 1954 waarmee het Britse merk succesvol was in de racerij. Op de beursvloer van Techno Classica in Essen schittert een fraai diepzwart exemplaar met de witte overdwarse Project 7-streep over de motorkap.
Het opvallendste element is de verlengde hoofdsteun die mooi aerodynamisch afloopt, precies zoals bij de D-Type. Een fikse spoiler achterop is dan weer juist een heel erg modern element dat deze hommage kenmerkt.
De F-Type Project 7 werd in 2013 als prototype geshowd op Goodwood. Het was aanvankelijk een hobbyproject van de ontwerpafdeling van Ian Callum. Het productiemodel zag in 2014 het levenslicht, het jaar waarin de D-Type zijn 60e verjaardag vierde. Het moderne eerbetoon van Jaguar Special Vehicle Operations is bedoeld om open te rijden. De voorruit is 3 centimeter verlaagd ten opzichte van de reguliere modellen. En er is geen cabrioletkap aanwezig, maar slechts een tentdakje voor als het onverhoopt gaat regenen.
Agiliteit
Technisch is het een opwaardering van de F-Type 5.0 V8 in R-uitmonstering die van 550 naar 575 pk is getild, met 680 Nm aan koppel. De carrosserie is volledig van aluminium wat 80 kilo gewichtsbesparing oplevert ten opzichte van de reguliere F-Type cabrio. De onderstelafstemming is veel meer gericht op agiliteit en scherpte, wat de vakpers bij introductie direct voelde en wist te waarderen. Veel eigenaren kozen voor een kleurstelling met accenten en stickers die Jaguars racing heritage weerspiegelt, donkergroen met witte stickers voor een startnummer en een witte rand rond de grille, of het typische donkerblauw dat de illustere D-Type in herinnering brengt.
De Project 7 is met 250 gebouwde exemplaren lekker exclusief. De naam suggereert dat er eerder ‘speciale projecten’ waren, maar dat is niet zo. De 7 verwijst naar de 7 historische overwinningen van Jaguar in de 24 uren van Le Mans.
Dit was een bijdrage van Robert van den Oever en Maarten van der Pas
Er zijn auto’s die je hart sneller laten kloppen, en dan is er de Jaguar F-Type Project 7 een auto die je recht in je ziel grijpt en je bij de strot pakt met een soundtrack die je trommelvliezen streelt en je buren tot wanhoop drijft. En laat ik er nou toevallig eentje in Ultra Blue uit 2016 hebben staan, met nét iets meer dan 5600 km op de teller.
Het is een auto die je niet kúnt negeren. Elke keer als ik de garage in loop, werp ik er toch weer een blik op. Soms denk ik: “Misschien moet ik ‘m vaker rijden.” Maar dan realiseer ik me dat het juist de zeldzame ritten zijn die hem speciaal maken. Elke kilometer voelt als een evenement, alsof je een schatkist op wielen hebt die je alleen bij speciale gelegenheden opent.
Van alle gelimiteerde, hardcore sportauto’s is de Project 7 misschien wel de meest ouderwets ongefilterde. Geen vierwielaandrijving, geen turbo’s die het karakter verzachten, gewoon een dikke 5.0-liter supercharged V8 met 575 pk op de achterwielen. Tractie? Laten we zeggen dat het meer een suggestie is dan een garantie. De achttraps Quickshift-automaat doet zijn best om het geweld in toom te houden, maar zodra je de hulpsystemen uitschakelt, wordt de auto een spinnende, rokende, brullende hooligan die je in een fractie van een seconde in een buurtlegende (of een verzekeringskwestie) kan veranderen.
En dan het uiterlijk. De verlaagde voorruit, de D-Type-achtige vin achter de bestuurder, de agressieve diffuser en de forse spoiler- alles schreeuwt snelheid en historie. Dit is Jaguars ode aan hun zeven Le Mans-overwinningen, en het voelt als een eerbetoon dat ze deze auto niet hebben volgehangen met overbodige luxe. Sterker nog, ze haalden het elektrische dak er gewoon uit om gewicht te besparen. Het enige probleem? Het noodtentje dat ervoor in de plaats kwam is een soort extreem prijzige opklikbare vuilniszak die je met regenachtig weer doet wensen dat je harder had gereden.
Maar goed, regenbuien zijn meestal maar tijdelijk. De Jaguar is niet de snelste auto die ik gereden heb, maar hij is wel één van de meest pure en opwindende. Je voelt elk beetje feedback door het stuur, elke hobbel in de weg, elke gram druk op het gaspedaal. De remmen? Koolstof-keramisch en messcherp. Het onderstel? Aangepast door Jaguars SVO-afdeling en verrassend goed in balans.
Van de 250 geproduceerde exemplaren zijn er slechts 97 links gestuurd voor Europa en de rest van de wereld, 103 rechts gestuurd voor onder andere het Verenigd Koninkrijk en Australië, Japan Nieuw Zeeland etc, en 50 waren er voor de Amerikaanse markt bedoelt, die ironisch genoeg het dichtst bij een reguliere F-Type R lag. Dat betekent dat je deze zeldzaamheid bijna nooit tegenkomt!.
Uiteindelijk is de Project 7 geen auto die je met je verstand kiest. Je koopt ‘m niet omdat hij sneller is dan een 911 Turbo of praktischer dan een RS6. Je koopt ‘m omdat hij je kippenvel bezorgt bij het starten, omdat hij je dwingt om te rijden met respect en concentratie, en omdat hij je na elke rit laat uitstappen met een grijns die niet van je gezicht te slaan is.
Ondanks dat ik er zelf bijna nooit meer in rijd, weet ik één ding zeker: de Project 7 gaat nergens meer heen. Dit is niet zomaar een auto. Dit is een herinnering in wording, een stukje autogeschiedenis dat ik met geen mogelijkheid zou kunnen missen. @jaguarproject7
Gr Rob
Mooi geschreven! Jaloersmakende auto, en aan de foto’s op je instagram te zien ook een geweldige spec.
Heb er wat filmpjes van Harry Metcalfe over gekeken, en die is er ook altijd erg positief over. Geniet er van, hoop dat ik hem een keer tegenkom tijdens een van je zeldzame riitjes.