Met een omvangrijke derrière in een strak glimmend trainingspak er nog zo begerenswaardig uitzien, het is een gave. En precies zo’n Maserati Ghibli Ⅱ wil je.
Een gave dus, beslist geen verwaarloosd exemplaar uit de ramsj. Want dit raspaard heeft het DNA om snel oud te worden. Zeker als afdankertje in de verkeerde handen. Kwalitatief was hij al veel volwassener dan zijn stamvader, de Biturbo, maar ook de Ghibli eist nog de onverdeelde aandacht van zijn bezitter. Van de eerste eigenaar kreeg hij die zeker. Hij of zij had immers smoorverliefd een grote som geld naar Modena overgemaakt en droeg deze nieuwe liefde op handen. Ook financieel.
De onvoorwaardelijke liefde voor zo’n Ghibli devalueerde echter geregeld en in een hoog tempo onder zijn opeenvolgende eigenaren. En daar is-ie niet op gebouwd. Heel jammer, want de basis is goed. In tegenstelling tot wat de meesten nu nog denken. Het was zijn vooral zijn voorganger, die Biturbo, die het kwaliteitsimago van Maserati vakkundig om zeep had geholpen. Op een prachtige, stijlvolle en ambachtelijke manier, dat wel. Een beetje té ambachtelijk; teveel Biturbo’s zaten ronduit belabberd in elkaar en verpestten het voor de zonder meer goede exemplaren. Want die waren er wel degelijk.
Dat gold nog veel sterker voor de Ghibli. De kwaliteit was belangrijk verbeterd, in Modena had men alles uit de kast getrokken en na de soms nog wel wat haperende kwaliteitscontrole was het verder aan de gelukkige eigenaren. Van hen werd verwacht dat ze minimaal elke 10.000 km meer of minder groot onderhoud lieten uitvoeren. Door de complexe techniek is geen beurt hetzelfde, tot 160.000 km behelst elke beurt steeds andere aspecten aan de motor en de rest van de techniek. Zo moet elke 40.000 km de distributieriem vervangen worden. Dat is al best een dingetje, maar de nokkenas die de inlaatkleppen bedient wordt aangedreven door een ketting, en die dient elke 80.000 km vervangen te worden. En daarvoor moet de motor eruit: dertig uur aan arbeidsloon op de factuur. Mama mia. Costoso.
Maar elke cent waard. Het ontwerp van Marcello Ghandini klopt aan alle kanten. Het uiterlijk straalt een bijzondere mix van stijl en ingetogen agressie uit. Bovendien is de auto ook nog praktisch bruikbaar, met een achterbankje en een redelijk ruime kofferbak. Hoewel daardoor waarschijnlijk niemand definitief over de drempel van de Maserati dealer getrokken werd: de markt van retedure en akelig snelle kofferbakken met 300 PK is klein.
Dat stond meteen garant voor zijn exclusiviteit. Tussen 1992 en 1998 werden er zo’n 2300 Ghibli’s gebouwd. In 1994 was er een update met grotere velgen, ABS, electronisch instelbare Koni’s, een gewijzigd interieur en andere buitenspiegels. Leuk om die M3’s in te zien verdwijnen. Maar belangrijker was de nieuwe achteras met differentieel, afkomstig van de Ferrari 456. Dit differentieel was veel beter opgewassen tegen het geweld dat de Ghibli ontketende met zijn dubbelturbo V6 dan het oude Torsen-diff uit de Biturbo.
Die laatste is nog goed te herkennen in de Ghibli, maar de Ghibli is een totaal andere auto. Uiterlijk natuurlijk veel dikker, maar ook het interieur is hoogwaardiger. Voor de Ghibli gebruikte men beduidend betere materialen en ook de afwerking staat op een hoger plan. Conolly leer, hout en alcantara overheersen in deze razendsnelle coupé. En natuurlijk het bekende ovalen uurwerk. Want door die hoogst exclusieve, woest aantrekkelijke en ruim 1300 kg zware behuizing is het meer dan een klokje. En hij klinkt ook veel beter.
Dat is de verdienste van de biturbo V6 met 2.0 of 2.8 liter inhoud in het vooronder. Die erg laag in het compartiment gebouwd is, drempels en stoepranden vormen een reëel gevaar voor het carter en de katalysator. Rustig aan dus. Sowieso een must als de boel nog koud is, de beste remedie om die delicate techniek in recordtijd om zeep te krijgen is voluit gaan terwijl de boel nog niet warm is. Dat gaat ten koste van die heerlijk brullende 280 of 306 PK. De 2.0 liter versie heeft er 306, de Cup-versie ervan zelfs 330. Die laatste is de straatlegale versie van de Ghibli Open Cup, een eigen raceklasse waar Maserati 25 stuks voor had gebouwd. Voor liefhebbers zonder racelicentie werden 60 Ghibli’s in Cup-trim geproduceerd.
De 2.8 liter versie had 280 PK voor de update van 1994, en 284 stuks erna. Daarmee haal je zonder veel drama in ruim minder dan zes seconden de honderd en ligt de topsnelheid op zo’n 265 km/u. Met een handbak tenminste, die afhankelijk van bouwjaar en uitvoering vijf of zes verzetten heeft. Met de viertraps automaat geniet je nog een halve seconde langer van het waanzinnige geluid van een losgeslagen Ghibli. Onbetaalbaar. Soms bijna letterlijk, net als bij een nieuw exemplaar.
Maar dat is erg subjectief: je moet het ervoor overhebben. Een exclusieve karaktercoupé als de Ghibli vraagt van zijn eigenaar een heel andere benadering dan een gladgestreken, tot in perfectie ontworpen en griezelig foutloos gebouwde Teutoon. Die mág niet falen, niemals. Onacceptabel. Maar daarmee zul je ook nooit de euforie ervaren van de wedergeboorte van je eigengereide raspaard, die heerlijke ontdekking dat-ie nu ineens véél lekkerder loopt dan voor hij nukken begon te vertonen . Met humor en relativeringsvermogen geniet je van het feit dat-ie vanochtend veel regelmatiger stationair draait dan gisterochtend, in plaats van je eraan te ergeren. Eens kijken wat-ie morgenochtend doet. Zalig klinken, dat zeker.
Erg mooi dit ontwerp
Marcello Gandini heeft Prachtige ontwerpen gemaakt
Blijft toch een gave bak. Mooi van lelijkheid. Zou er best een willen hebben, maar zie maar eens een perfect exemplaar te vinden waar je niet op leegloopt.
Heb is een keer gekeken naar een Ghibli. Maar ik paste er niet in met m’n twee meter.
Wat me bij is gebleven zijn de deuren. Zo licht, alsof ze van karton gemaakt waren.
Ghibli’s zijn al aanmerkelijk beter dan de Biturbo’s. Het idee van de auto is fantastisch. Snel, discreet en stijlvol.
@gtwillem: Inderdaad, het vereist het oog van een kenner om te zien dat er iets echt bijzonders staat. Het geluid is dan weer niet discreet, maar oh oh wat lekker.
Wat een prachtig artikel weer! Ik zie Bram de advocaat al rijden… De facturen gedrukt op zwart papier.
Deze is toch veel mooier als dat wat ze nu maken
@gerjan: Helemaal mee eens… :)
Heel gaaf maar die foto’s zijn wel bar slecht, komt de auto niet tot z’n recht
De wielen van foto 2 zijn prachtig! Die zie je bijna nooit
@lavoro: zijn tegenwoordig populair op een E30. Erg mooie velgen inderdaad
Als ze hadden gezegd dat het de shamal was had ik het ook geloofd
@larssb: oefff wat een bijzondere en gave bak is dat toch.
Potentieel een enorm “schip van bijleg” maar wat een speciale automobiel! Als 25 jaar Alfa rijder is zo’n Maser toch een logische stap die een keer gezet moet worden maar ……………….. die potentiele onderhoudskosten ………… ik blijf wat dagdromen ;-)
De kwaliteit was verbetert. Zelfs op de persfoto’s zitten de koplampen nog niet op gelijke hoogte!:p Maar ik zou er maar wát graag een restaureren. Die uitstraling van die dikke schermen zijn zo bruut!
Prachtig die hoekige Maserati’s uit dat tijdperk. Die lekker dik uitgeklopte wielkasten etc.
Soort van Lancia Delta Integrale in sedan/coupévorm.
Pracht van een wagen, het design is niet het van het maar het spreekt me toch aan. Ik heb eens een ritje mee gemaakt in eentje op franchorchamps. Een e46 m3 rijd er rondjes omheen maar bij het uitacceleren pakt de maserati ze probleemloos.
Ik ga er ooit eens m’n gat aan verbranden als ik eens plaats vrij heb en m’n beschermengel even niet meekijkt.
@Hupke: “je van het”
Mooie auto. Echt een raspaardje. Geweldige motor, uiterlijk afhankelijk van de hoek prachtig of ff wennen. Ik zou iig erg moeite hebben om een goed exemplaar voor een goede prijs te laten staan.
Een van mijn droomauto’s deze Ghibli.
Hier in de buurt reed er vroeger eentje rond met dezelfde velgen als op foto 2, schitterend apparaat !
Vind het net in de juiste uitvoering nog steeds een van stoerste/ruige auto’s uit de 90’s…
De bittere waarheid is dat Maserati geen schim meer was van wat het ooit geweest is.
Beetje Lancia en Alfa Romeo epos.
Met een Brits Leyland sausje…………
Iedereen vindt het fantastische merken, om vervolgens iets anders te kopen !
@desjonnies: het kan nog wel… zie de disco volante.. of die man die E-types transofmreert tot een ultiem hebbendingejte..
helaas moeje daar en loterij voor hebben gewonne.. maar kan nog wel
anders maken we starten we samen een fonds :’)
@desjonnies: ik heb altijd een zwak gehad voor de Ghibli. Ik vond en vind het enorm mooie auto’s. Alleen is het niet echt een Maserati. Meer een Italiaanse BMW.
Gelukkig was de opvolger (3200GT) al een heel stuk beter ;-).
@gtwillem: vorig jaar op lemans nog gezien
Daar zie je echt de leukste en unieke wagens, autoliefhebbers vanuit heel europa
Gasten met astons die een tentje opzetten en gaan zitten zuipen, fantastisch
…. Maar gok zomaar dat jij dr vast wel n x ben geweest
@desjonnies:
Iets fantastisch vinden doe je met een of ander deel van je brein iets kopen met je rechterbil of linkervestzak… en zo’n maserati is nu eenmaal een stuk duurder dan een vergelijkbare bimmer als je alles rekent. Daarbij dat gedrocht van een ghibli mk3 verkoopt als zoete broodjes. O heb vadertje staat nog nooit zoveel maseraties zien sponsoren…
Als je deze wagen koopt neem je er beter een cursus automechanika bij. En dat is niet slecht bedoeld. Ik denk dat het sowieso zinvol is met eender welke klassieker om er zelf een beetje verstand van te hebben.
Mooie wagen, al koop ik liever een 3200.
@nemus:
De 3200 is veel mooier maar ook een stuk duurder in taksen en amper sneller…
Ik vraag me wel af waarom de 2.0 meer vermogen heeft dan de 2.8
@agera: 2.0 is met Turbo, vaak import u Italië. 2.8 is zonder turbo.
@alfablog: alle Biturbo’s en afgeleiden hebben twee Turbo’s, deze dus ook. De tweeliter was voor de Italiaanse markt en had standaard ook die zesbak. Waarom deze uitvoering meer vermogen levert? Geen idee.
@Dizono: oeps you’re right. My bad.
@agera: De 2.0 was gebouw met de Italiaanse belasting-regelgeving in het achterhoofd. In Italië werden auto’s met een cilinderinhoud boven de 2 liter zwaarder belast. Een beetje zoals in Nederland de CO2 belasting geheven wordt en in België de taks-pk’s. De 2.0 Biturbo was afgesteld op flink wat vermogen, met name in het hogere toerengebied. De 2.8 had met name wat meer koppel onderin. Maar beide auto’s zijn flink snel :-D
Ik heb t volgens mij onlangs nog gemeld hier, bezint eer gij begint aan dit juweel. In 98 kocht ik er eentje van de eerste eigenaar uit 94 met 37.000 km op de teller. Werd er straat en straat arm van door de onderhoudskosten. De enige die er blij van werd was Franco in Wateringen. Kortom t rijdt fantastisch, looks geweldig en ook uitermate geschikt voor zelfkastijding van uw portemonnee.
@ocda: Franco zit in Kwintsheul tegenwoordig.
@alfablog: Kwintsheul is Wateringen, ligt tegen elkaar aan
Geweldige auto. Wat zou ik dat graag onder mijn kont hebben (of op de brug).
Onderhoud gewoon zelf doen. Kun je het tenminste controleren en blijft het behapbaar. 2e auto materiaal dus.
Maar waarom distributieriem én ketting?
En welke ingenieur accepteerd dingen als blok verwijderen elke 80k voor een vervangingsoefening.
Vraag me alleen af, hoezo moet hij eruit? Een klinkbare ketting kan gewoon om bestaande assen worden gelegd. Of zit het verborgen in een brandschot? Losmaken van de bak en een paar cm naar voren halen lijkt me geen 36 uur werk
En ik ben alweer hebberig opzoek op de bekende sites…
@dutchdriftking:
Hier een Open Cup GT, zilver met blauw leer en geborsteld aluminium. Nice:
http://ww3.autoscout24.nl/classified/270512348?asrc=st|as
@gtwillem: daar ga ik de velgen vanaf halen. Perfect voor onder de VR6!
@gtwillem: had niet verwacht dat ze nog zo prijzig zouden zijn. Wel een mooie bak!
kennis heeft er vroeger ooit es met wat vrienden 2 in de prak gereden.. toen lachen..
nu mistie m nog steeds
Fraai hoor, een soort van halfslachtige Shamal….
@gash: ik zou de Shamal eerder beschrijven als een Ghibli die op American Football zit.
In Amsterdam-Zuid staat een net exemplaar. Heerlijk 90s hoekig.
Extreem gave wagen. Puik artikel ook trouwens.
Schitterende auto, en een goed geschreven en informatief artikel, bedankt Jesse!
@silver: bedoel natuurlijk larssb…
In Losser staat er 1 al een tijdje te verstoffen bij de garage.Eigenaar heeft hem daar gestald.
Heb ook ooit op het punt gestaan om er eentje te kopen. Een 2.0 biturbo van de laatste generatie. Ook door afraden van vrienden toch maar geen gekocht en toen een Subaru Impreza gekocht. Die distributieriem is naar t schijnt ongeveer een kilometer lang en die breken nogal wel eens… Mmm, toch nog altijd een beetje spijt van als ik weer eens foto’s zie
Kan me nog herinneren dat ik als kind de Maserati Quattroporte uit het jaar 2000 zag. Die stopte bij het stoplicht naast de bus waar ik inzat. Ik had nog nooit zo’n mooie auto gezien. Ik wilde accountant worden (wat toen nog een eervol en goedbetaald beroep was) en dan zo’n auto kopen. Accountant ben ik nooit geworden (gelukkig ook) en hier zit ik dan op een auto site te reageren. Desalniettemin sommige Maserati’s zijn heel mooi en wie weet kan ik er op een dag nog een nieuw kopen.
Het is Marcello Gandini… Maar ik snap de verwarring met Ghandi :-) voor mij een held! Palmares oa: Alfa Romeo Montreal, Carabo Maserati Ghibli, Shamal, Lambo Countach, Miura, Diablo, Lancia Stratos… Wat een held!
Deze komt een keer in mijn garage.