Lotus Emira V6 – rijtest en video

Voordat ze volledig elektrisch gaan, pakken ze nog een keer lekker uit. In de rijtest van de Lotus Emira V6 kijken we of het gelukt is.

Het is lang geleden dat Lotus een volledig nieuw model presenteerde. De mannen (m/v) uit Hethel zijn eindeloos doorgegaan met het fijnslijpen met de Elise en Exige, maar dat is nu echt klaar. Ergens is dat jammer, want er valt iets te zeggen voor echt lichtgewicht sportauto’s waarin overbodige luxe en daarmee overbodige kilogrammen zijn weggelaten. Gelukkig kunnen we in eigen land nog shoppen in Lelystad, waar Donkervoort net de hagelnieuwe F22 lanceerde.

Terug naar de Emira, dat wordt de laatste Lotus met een verbrandingsmotor. De elektrische SUV Eletre is al onthuld en er zullen nog meer elektrische producten volgen. Het is wellicht een gemiste kans dat als ze toch bezig zijn, ze niet direct ook een elektrische sportauto hebben gelanceerd.

Niet eens hybride

In een wereld waar Ferrari en McLaren al (plug-in) hybride sportauto’s hebben, was het niet vreemd geweest als Lotus ook voor een geëlektrificeerde variant had gekozen. De Emira is echter geen hybride en gaat dat ook niet worden.

Wel biedt Lotus de keuze: de instapper heeft de bekende tweeliter motor van AMG onder de motorkap. Die wordt standaard gekoppeld aan een DCT bak van Mercedes en pompt er 360 pk uit. Die variant is voor Nederland CO2-uitstoot-technisch en daarmee qua belasting het meest interessant. Voor de rijtest mocht ik echter op pad met de Lotus Emira V6.

Emira V6

De zescilinder is een oude bekende, Lotus gebruikte die al voor diverse andere modellen. Het is een blok wat een nogal alledaagse oorsprong kent: de V6 komt van Toyota en wordt in diverse modellen zoals de Camry gebruikt.

De Toyota 2GR-FE 3.5 V6 wordt echter gecombineerd met een Edelbrock 1740 supercharger. Qua prestaties verslaat Lotus dus alle Toyota’s met dit blok. Het drieenhalve liter grote blok schopt het tot 405 pk en een maximum koppel van 420 Nm (handbak) of 430 Nm (automaat). De automaat is geen hypermodern ding met tig verzetten, maar een zestraps automaat. Voor de rijtest kreeg ik echter een handgeschakelde Emira V6 mee.

Qua prestaties maakt de keuze voor bak niet uit, ze halen beiden in 4.3s 100 km/u en stomen door naar 290 km/u. Het is wel een motor die je moet uitwringen om de prestaties te halen. Onderin doet de supercharger nog niet zoveel, dit in tegenstelling tot de turbo’s bij moderne blokken. Pas helemaal bovenin komt de Emira V6 voor het gevoel tot de 400+ pk. En helaas maakt de toerenbegrenzer er bij 6.800 toeren per minuut alweer een eind aan. Je hebt dus maar een klein toerengebied waarin je voelt dat de Emira V6 de geclaimde 400+ pk heeft.

Die nadelen zijn inherent aan de modale afkomst van het blok, in de basis moet deze motor een half miljoen misbruik in een Camry aan kunnen. Het blijkt lastig om er dan een echt spannende motor van te maken, hoewel de jank van de supercharger zeker zijn charme heeft.

Lichtgewicht versus praktisch

Er zijn bekerhouders en in de deurvakken past een fles van een halve liter. Dus nee, de Emira is niet zo licht als een eerste generatie Elise. Je krijgt er wel veel voor terug, dus een ramp is het niet.

Om de praktische zaken meteen maar verder af te kaarten: de bagageruimte achterin is 151 liter groot, maar de ruimte daar is precies niet diep genoeg om een handbagage trolleykoffer kwijt te kunnen. Gelukkig is er nog 208 liter opbergruimte achter de stoelen, daar past de rolkoffer wel.

Vervolgens moet je het koffertje wel even klemzetten met de stoel, dat gaat altijd elektrisch. Enerzijds voegt het wat gewicht, aan de andere kant is het wel zo comfortabel. Ook prettig (én veilig) is het hele scala aan hulpsystemen wat is toegevoegd: adaptive cruise control, anti-collision system, fatigue alert, road sign information, vehicle speed limiter, lane departure warning, rear cross traffic alert, lane change assist.

Je gebruikt ze allemaal niet op het circuit, maar het mag geen verrassing zijn dat de meeste mensen vooral op de openbare weg rijden. En daar is een gedeelte van deze systemen een zeer welkome aanvulling, zelfs in een sportauto als een Lotus Emira.
In het interieur heeft de digitalisering ook toegeslagen: géén ouderwetse klokken meer dus, maar een 12.3″ scherm voor je neus. In het midden van het dashboard prijkt een 10,25″ touchscreen voor de infotaiment. Het is geen baanbrekend systeem, maar werkt in de basis prettig en heeft Apple Carplay en Android Auto. Dus ook daar zet Lotus de goede stappen richting een meer volwassen product.

Sturen met de Emira

Nog belangrijker dan alle creature comforts is weg- en stuurgedrag. Dit is Lotus een naam heeft hoog te houden. Met een gewicht van 1405kg zet de Emira geen nieuwe standaards, maar het is licht genoeg om er een leuk sturende auto van te maken.
De Lotus Emira V6 van de rijtest was uitgerust met het Sport onderstel en rolde op Michelin Pilot Sport Cup 2 banden. Niet bepaald de ideale banden voor een Nederlandse herfst of winter, dit soort banden gedijen beter bij warme en droge omstandigheden. Ze kunnen nogal snappy worden, waarbij de overgang tussen grip en slip nogal abrupt is. En dat in een sportauto met middenmotor, maakt het een recept voor een spannende rit.

Hulde echt voor Lotus die het chassis zo communicatief heeft gemaakt, dat zelfs onder dit soort omstandigheden de limiet eenvoudig te vinden is. Het stuurgedrag neigt wat naar het zenuwachtige, maar in een auto waarin je toch al veel zelf moet werken, past dat eigenlijk wel. Ondanks dat de V6 geen prijzen gaat winnen, is die krachtig genoeg om de Emira te trakteren op vette powerslides. Het standaard gemonteerde sperdifferentieel helpt daarbij.

Conclusie Lotus Emira rijtest

Zeker in het geel oogt de Emira sensationeel. De V6 overtuigt niet altijd, ondanks leuke details als een supercharger bypass klep die je aan het werk ziet in de achteruitkijkspiegel. Met een prijsrange die varieert tussen één en anderhalve ton is er meer op de markt om uit te kiezen. Qua prijzen lijkt de Porsche 718 Cayman een belangrijke tegenstrever, die nog net wat volwassener is.

Een auto die het (oude) karakter van Lotus ook aardig weet te vangen is de Alpine A110. De Fransman heeft het lichtvoetige karakter, maar mist het vermogen van de Emira. Voordat ik de rijtest enigszins negatief eindig: de Emira is in ieder geval lichtjaren beter dan de Evora. Voor hun laatste auto met verbrandingsmotor heeft Lotus goed werk verricht, hoewel de versie met AMG tweeliter wellicht de allerbeste keus is. Zodra je de nadelen van de V6 achter je hebt gelaten, kan je er wel veel lol mee trappen. Precies de bedoeling van een sportauto dus.