MG Cyberster – best slecht, maar erg leuk

Het heeft lang geduurd, maar de MG Cyberster uit deze test is één van de eerste fun-auto’s met elektrische aandrijving.

Los van de uitkomst van deze test, verdient MG complimenten dat de Cyberster uberhaupt op de markt komt. In de moderne tijd is dit pas de derde elektrische auto waar het dak van open kan: de Tesla Roadster en de hevig gelimiteerde MINI Cabriolet electric gingen hem voor.

De markt wordt werkelijk helemaal overspoeld door elektrische crossovers van rond de 50 mille, dus de Cyberster is een verademing. MG nam er wél een lange aanloop voor, de eerste teaser was er al in 2017, waarna in 2021 in Shanghai een conceptauto werd getoond.

Cyberster GT is een monster

Er is ook een versie met 340 pk op de achterwielen, maar voor 4,5 mille extra verkoopt MG je ook graag de 510pk en 725Nm sterke Cyberster GT. Voor het thuisfront: die heeft vierwielaandrijving, wel zo veilig!

Zoals je kan verwachten ramt de MG Cyberster GT best rap naar de 100. Volgens MG moet het kunnen in 3,2s, maar de stopwatch bleef staan bij 3,72s. Met voldoende ruimte (en een plek waar het mag) moet de MG Cyberster 200 km/u kunnen halen, maar houdt er wel rekening mee dat de remmen niet je van het zijn.

Dat de Cyberster zijn sprinttijd niet haalt, ben je gelukkig snel vergeten. Het is ronduit verslavend om rustig voort te tokkelen. De vogeltjes fluiten op de achtergrond, het zonnetje schijnt op je bolletje, de wind ruist kalm door je haar. Het leven is heerlijk en dan opent de weg zich. All hell breaks loose. Het is serieus een lekkere sensatie om het gas volledig open te trekken. De Cyberster GT is serieus snel op de tussensprints. De wind door je haren is inmiddels een orkaan, maar dat is sensationeel en je hoeft niet de hele weg zo te rijden.

Voor het elektrische deel deed MG een greep in het onderdelenmagazijn. De vorm van het accupakket is dus niet optimaal voor een roadster, waardoor de zitpositie nogal hoog is.

Met het 77 kWh grote accupakket komt de Cyberster GT 443km ver. Dat is overigens alleen als je een monnik bent, want die tussensprints zijn veel te verslavend. Het accupakket is 77 kWh groot en kan worden snel geladen 144kW DC. Dat is netjes, maar 7,7 kW laden via AC is dan niet meer helemaal van deze tijd.

Hoe rijdt de MG Cyberster

Een in de basis achterwielaangedreven roadster met “voldoende” vermogen kan het recept vormen voor een geweldige auto. Maar laten we je uit één droom halen: voor het weggedrag zal je niet naar de MG dealer rennen.

De basis is helaas al niet goed: de Cyberster is een zware auto en weet dat niet te verhullen. Bodycontrol op alle wegdekken, behalve biljartlaken strak asfalt laat duidelijk te wensen over. Zodra de Cyberster een hobbel of gat raakt, heeft de demping moeite om alles onder controle te houden. De Cyberster deint na en raakt regelmatig het spoor bijster om de wielen de grip met het wegdek te laten behouden.

Er staat Brembo om de grote remklauwen, maar de remblokken zelf lijken al een stuk kleiner te zijn. Al na één of twee keer iets steviger remmen ruik je de blokken, ga je door dan wordt daar nog het aroma van te warme remvloeistof aan toegevoegd. Deze voorbode van een dood rempedaal door fading wil je niet hebben in de 510 pk sterke en twee ton zware Cyberster.

De rest van het weggedrag is al even oninspirerend. Bij enige provocatie trakteert de Cyberster je op onderstuur of een hevig rokend binnenste voor (!) wiel. Eigenlijk moet je de Cyberster rijden als een krachtige motorfiets (met wat talentloze bestuurder): vroeg remmen, bochtsnelheden beperkt houden en dan wel genieten van de acceleratie.

Zijn er nog meer minpunten

Het is (gelukkig) lang geleden dat ik zo beroerd zat in een auto. Zelfs een Huracan Spyder of freaking eerste generatie Panda is een ruimtewonder vergeleken bij deze Cyberster. MG heeft ervoor gekozen om een standaard accupakket te gebruiken en de stoelen staan daar bovenop. Geen probleem in een meer modale auto (zoals de ZS of de MG 4), maar bij een roadster gaat het mis.

Met een enigszins normale zitpositie kijk ik tegen de dakrand aan en steekt mijn kuif duidelijk daarboven uit. Met het dak open is dat nog enigszins te doen, maar met gesloten dak moest ik mijn rug of nek leren opvouwen. Het is simpelweg bijzonder oncomfortabel. Overweeg je een Cyberster, ga dan absoluut even proefzitten als je langer dan 1.70m bent.

Killer features

Veel van het interieur lijkt geïnspireerd op Europese auto’s, maar het werkt wel. Het ziet er fraai uit en de vier schermen voelen supermodern aan. Links van het stuur zit het navigatiescherm verstopt. Dat zou onacceptabel zijn een meer praktische gezinsauto, maar voor de MG Cyberster werkt het.

De bagageruimte is met 249 liter erg royaal, want zeker niet altijd een gegeven is bij tweezitters.

Alternatieven

Anders koop je één van de andere roadsters op de Nederlandse markt. Elektrische cabrio’s zijn er sowieso niet, maar ook de (betaalbare) tweezits open auto is langzaam uitgestorven. Het is jammer dat de zitpositie zo beroerd is en dat je om de beperkingen van chassis en remmen heen moet rijden. Het idee is namelijk geweldig, de uitvoering matig. Toch snap ik het volledig als je door alle beperkingen heen kijkt en een MG Cyberster scoort. Dat dan weer wel.

In een Mazda MX-5 pas ik helemaal niet en die is niet vooruit te fikken (nee echt niet). De BMW Z4 is dan wel weer prima, maar je zult genoeg moeten nemen met een sDrive20i of sDrive30i. Op zich geen straf, maar ten opzichte van de MY Cyberster lever je wel een bak vermogen in.

Conclusie MG Cyberster test

Oude tijden herleven: die meisjes of jongens op de middelbare school die zo’n slechte invloed op je hadden, maar waar je wel lol mee kon trappen. Dat is de Cyberster. Geen goede auto, maar wel fun. De wereld heeft naast milieuvriendelijke alternatieven, ook auto’s nodig waarin je lol hebt. Waar doen we het anders allemaal voor?