Moordverdachte na 15 jaar vrijgesproken, eist dealerschap terug

Moord en zaken in de keiharde dealerschap-wereld.

Het begon allemaal op elf september 2001. De datum staat in ons collectieve geheugen gegrift vanwege de aanval op het World Trade Center in New York, maar uiteraard ging ook de rest van het leven op die dag gewoon door. Mensen werden geboren, trouwden, gingen naar de supermarkt en werden vermoord. Dat laatste geldt vermoedelijk ook voor Michele Harris, de vrouw van de hoofdrolspeler in dit verhaal. Tenminste, ze is die dag spoorloos verdwenen en sindsdien is er nooit meer wat van haar vernomen. Alleen haar minivan werd aangetroffen met de sleutels nog in het contact.

Haar man Calvin Harris was de logische verdachte voor de verdwijning. De naamgenoot van de bekende DJ had op dat moment al besloten dat zijn vrouw ’the one thing in his way’ was en lag met haar in scheiding. De twee leefden echter nog wel steeds samen in een huis met hun vier kinderen. Hoewel er ook nooit een wapen gevonden is, werd Calvin in 2005 officieel beschuldigd van murder, murder most foul.

Sowieso is het natuurlijk niet tof als je van moord beschuldigd wordt, maar in het geval van Harris werd dat zo mogelijk nog wat vervelender door het feit dat hij 45 procent eigenaar was van verschillende dealerschappen. Net als in Nederland stellen fabrikanten bepaalde eisen aan hun officiële merkdealers. Je moet bijvoorbeeld zo’m mooi glazen paleis bouwen, of een X-aantal auto’s afnemen per jaar. In het geval van Calvin was een van de voorwaardes ook dat hij niet veroordeeld mocht zijn voor moord.

Omdat dat laatste geval nu een reëel risico was voor de man uit New York State, bedacht hij samen met zijn oude vriend en zakenpartner Joseph Reagan een constructie om zijn aandelen over te doen aan de laatste in het geval van een definitief ‘schuldig’-oordeel. Reagan had als vriend van de familie ooit 10 procent van het bedrijf van de Harris-familie in handen gekregen door zijn werk als manager. Calvin en zijn broer Kevin hadden beiden 45 procent in handen.

Kevin verkocht zijn 45 procent aan Reagan. Vervolgens werd er een afspraak gemaakt dat als Calvin schuldig zou worden bevonden, zijn aandelen in eerste instantie over zouden gaan naar een Trust Fund voor Calvin’s kinderen. Harris zou ze daar dan weer van kopen voor 3,6 miljoen Dollar inclusief 6,58 procent rente gedurende 20 jaar.

De rechtsgang werd echter een klucht. Na de aanklacht in september 2005 wordt Harris aanvankelijk veroordeeld in juni 2007. In november van datzelfde jaar wordt de veroordeling echter teruggedraaid. Harris gaat op dit moment weer gewoon werken voor zijn dealerschap. In juli van 2009 vindt er een retrial plaats, waarbij hij opnieuw veroordeeld wordt. Maar in oktober van 2012 wordt deze beslissing opnieuw teruggedraaid. Harris denkt hierop wederom te kunnen gaan werken voor zijn eigen zaak, echter claimt Reagan nu dat het níet meer zijn zaak is. Harris spant hierop een civiele rechtszaak aan tegen Reagan in oktober 2014, maar deze zaak wordt in december 2015 onontvankelijk verklaard omdat er te lang mee gewacht is. Ondertussen vind in mei 2015 opnieuw een rechtszaak plaats voor de moord die eindigt in een ‘hung jury’.

Het definitieve verdict in de strafzaak komt in mei van dit jaar en luidt vrijspraak. Hierop is Harris opnieuw begonnen om Reagan aan te klagen. Volgens hem was de afspraak immers dat er geen transfer van aandelen zou plaatsvinden in het geval van vrijspraak. Hij wil nu zijn 45 procent van de aandelen terug, of een schadevergoeding van 12,5 miljoen dollar zien van zijn voormalige vrind Reagan. Een triest verhaal met alleen verliezers dus, in de eerste plaats natuurlijk Michele. (via Automotive News).