Als zelfs Red Bull toegeeft dat de sfeer tussen Sainz en Verstappen toxisch was, dan weet je dat de sfeer toxisch was.
Het lijkt als de dag van gisteren, maar het is alweer zeven jaar geleden dat onze held Max Verstappen naast Carlos Sainz debuteerde in de Formule 1. Dat deden beiden destijds voor het team van Toro Rosso, beter bekend als de snelkookpan voor talentjes die naar Red Bull Racing willen doorstomen. Sainz was destijds met 20 jaar nog piepjong, doch Verstappen liet de Spanjaard eruitzien als een oude bok. Onze held was namelijk pas 17 jaar oud bij zijn debuut. Dat was zo’n noviteit, dat de F1 pardoes regels invoerde zodat het niet nogmaals kon gebeuren.
Achternamen
Als regerend kampioen in de World Series by Renault, werd Sainz geacht ‘de teamleider’ te zijn. Toch waren er ook wel wat vraagtekens omtrent de kwaliteiten van de zoon van. Na zijn titel in de Formule Renault 2.0 NEC, had Sainz de opstapklassen nou niet bepaald in vuur en vlam gezet. Was Sainz meer dan een goede achternaam? Gelukkig voor de jonge Spanjaard, pakte hij zijn laatste kans dus, door die WSBR titel te pakken. Hij had er na dat jaar al vijf jaar opzetten in de opstapklasses. Verstappen daarentegen had net zijn eerste F3 seizoen afgemaakt.
Kwaliduel nipt naar Sainz, puntenduel dik naar Verstappen
Al snel bleek dat de twee erg aan elkaar gewaagd waren. Dat was gezien de verwachtingen in het voordeel van onze held Max. Gezien zijn jeugdigheid en onervarenheid in de monoposto’s, was het voor de buitenwacht ‘knapper’ dat hij Sainz kon bijbenen dan vice versa. Het kwalificatieduel dat jaar werd weliswaar nipt gewonnen door Sainz (10-9), maar Verstappen haalde aanzienlijk meer punten (49 versus slechts 18). Nu moet je in een Toro Rosso ook een beetje geluk hebben om dik te scoren en viel Sainz een paar keer uit op weg naar een goed resultaat, maar toch.
De vlucht vooruit
Het was dus niet gek dat Verstappen uiteindelijk de voorkeur kreeg om Kvyat te vervangen bij Red Bull. Sainz zag de writings on the wall en wist dat hij bij Red Bull hooguit tweede viool zou worden naast Verstappen. De Spanjaard wist aan zijn contract bij de energieblikkenfabrikant te ontkomen, toen die laatste van de Renault-motoren af wilde. Als wisselgeld voor het ontbinden van dat motorencontract, ging Sainz naar Renault.
Toxisch
Toen Ricciardo onverwacht aankondigde weg te gaan bij Red Bull Racing, was volgens sommigen Sainz de meest logische optie om hem te vervangen. CS55 had toen nog (net) niet getekend bij McLaren. Gasly, de beste Toro Rosso-man van dat moment, was bezig met zijn eerste F1 jaar. Volgens boze Spaanse tongen hield het kamp van Max Verstappen een overgang echter tegen. Waar of niet, volgens Helmut Marko was de sfeer bij Toro Rosso inderdaad behoorlijk toxisch. Dat bevestigt de beste man zelfs in het immer vermakelijke Red Bulletin:
Carlos heeft lang in de schaduw gestaan van zijn vader, de tweevoudig rallykampioen. Hij werd onterecht opgezadeld met het imago van de verwende zoon van een coureur. Dat terwijl Carlos altijd heel hard heeft moeten vechten om verder te komen. Hij had gewoon de pech dat hij Max als teamgenoot kreeg. De sfeer tussen die twee bij Toro Rosso was redelijk giftig. Met de line-up die we toen hadden, voorzag ik geen manier om hem bij ons te houden. Dus stapte hij over naar Renault, daarna naar McLaren en vervolgens naar Ferrari.
Helmut Marko, heeft altijd een nauwkeurige analyse paraat
Adelaars
We weten dat Sainz én Verstappen uiteindelijk goed terecht zijn gekomen. Op zich is dat best bijzonder. Een beetje zoals twee adelaarsjongen die het nest overleven. Waarvan akte.
Als coureur zijnde moet je vaak wel een beetje arrogant zijn maar als ze nog jong zijn komen ze soms over als nare mensen m.i. Ik weet niet goed hoe ik het precies moet noemen : zelfzuchtig ?
Leclerc was in het begin ook erg naar , die heeft natuurlijk een lesje gehad doordat de Ferrari’s slecht waren en hij is ouder geworden. Nu vind ik hem een de sympathiekste rijders van het veld.
Ik herken wat je schrijft. Hebben jongens als Norris en Russell die onsympathieke periode ook gekend, of zijn zij de uitzonderingen? Vooral Norris komt behoorlijk puur en oprecht op mij over. Wil graag, geniet er erg van en als t n keer niet goed gaat uit hij zich fatsoenlijk en zelfbewust (of soms schuldbewust)
De vervelende waarheid is dat topsporters en zeker wereldkampioenen vaak niet sympathiek zijn/overkomen. Heeft alles te maken met focus en jezelf centraal stellen om zo een maximaal resultaat te boeken. Niet sympathiek misschien, maar wel effectief.
Ze staan al snel in het nadeel. Als je van al je coaches en familie/vrienden alleen maar hoort ‘je bent de beste, je gaat kampioen worden’ en je durft tijdens een interview per ongeluk los te laten dat je wel eens aspiraties zou kunnen hebben dan loop je al naast je schoenen. En ik denk dat ze zelfs tegen Mazepin wel eens zullen hebben gezegd dat hij de snelste in het veld was (je moet toch de moed erin houden) dus die jongens worden er allemaal mee gekgemaakt.
Ik denk dat de onsympathieke periode van Russell zich nog wel aandient…
Vreemd. Ik vond Leclerc bij Alfa Romeo juist verrassend zelfreflecterend. Begin van Ferrari kan ik me niet exact meer herinneren maar “erg naar” was het zeker niet in mijn optiek.
In z’n 1ste seizoen was ie naast vaak correct ook toch wel een beetje onbezonnen in z’n uitspraken hoor; net zoals Max.
Een beetje arrogantie heb je wel nodig om naar de top te komen, niet alleen in de sport. Soms moet je gewoon even bluffen en dan zwemmen of verzuipen. Als je dan zwemt is resultaat fenomenaal.
Verder is het brein pas bij 25 jaar volgroeid ergo volwassen, we verwachten veel te veel van “onze” jongeren.
Verstappen en Sainz zelf beweren dat het grootste deel van de verhalen over hun rivaliteit overdreven is.
Er zal vast wel iets van waar zijn, het is sport en daar hoort stevige competitie bij, maar Marko is natuurlijk ook vooral een enorme praatjesmaker die heel graag gedoe veroorzaakt. Bijna net zo erg als Wolf.
Sainz was tot 2015 natuurlijk een grotere naam autosportbreed dan Verstappen. Pa sainz en zijn management zullen best een flinke invloed hebben binnen een team. Ik kan me dan ook best voorstellen dat, ondanks zichzelf, Verstappen niet de persoon was die giftigheid verspreide binnen het team.
Ik kan me ook voorstellen dat eenzelfde situatie ozich p dit moment binnen Ferrari voordoet. Sainz en zijn management die veel druk uitoefenen binnen het team om de coureurs gelijkwaardig te behandelen. Hoewel Leclerc duidelijk de betere coureur is. Logisch dat RB zo’n clubje dan liever kwijt dan rijk is.
“Toxisch”? Gevalletje luie vertaling uit het engels.
@racerx: even een unpopulair opinion van mij: ik vond dat “rennen naar het wrak van Zhou” en daar een beetje druk doen pure aanstellerij. Hij stond daar alleen maar in de weg van professionele hulpverleners en bood geen noemenswaardige hulp. Overigens was hij ook nog de hoofdschuldige van de crash.