Renault Clio (2019): rijtest en video

Het is een volledig nieuwe auto, al zie je dat er niet direct aan af: de Renault Clio. Om te kijken of hij wel écht een beetje veranderd is gingen we ermee op pad in Portugal.

De vorige vier generaties Clio zijn makkelijk uit elkaar te houden. Sterker nog, uiterlijk was de facelift van de Clio II, van phase 1 naar phase 2, zelfs heftiger dan die van de Clio IV naar de Clio V nu lijkt te zijn. Maar het is écht een volledig nieuwe machine onderhuids en we gaan uitzoeken hoe groot de verschillen eigenlijk zijn van dit succesnummer. Succesnummer? Ja. Ongeveer 15 miljoen zijn er al gemaakt sinds 1990, en sinds 2012 verkoopt Renault elk jaar méér Clio’s.

Aan het uiterlijk is ogenschijnlijk weinig veranderd. Het silhouet lijkt nagenoeg ongewijzigd, maar de daklijn is tot 48 millimeter lager en de auto is zelfs heel iets (12 millimeter) korter geworden. Desondanks nam de interieurruimte toe, maar daarover later meer. De meest opvallende wijziging is de neus, die nu in lijn is met onder andere de Mégane en Talisman. De upside-down L-vormige koplampen (standaard volledig LED) zijn nu ook op de Clio terug te vinden. Aan de achterzijde lijken de wijzigingen ook niet gigantisch, al zijn de lampen iets anders van vorm.

De Clio is voortaan ook beschikbaar als R.S. Line, wat de vervanger is voor de GT Line. Renault heeft hiervoor gekozen omdat het Renault Sport label nu eenmaal meer tot de verbeelding spreekt. De link met de sportieve tak van Renault wordt hierdoor sterker. Met de R.S. Line heb je in ieder geval standaard 17 inch wielen, sportievere bumpers en wat sportieve details in het interieur tot je beschikking. Belangrijkste daarbij: de sportstoelen.

Het interieur is in tegenstelling tot de buitenkant wél totaal anders. Waar bij het vorige model ronde vormen de boventoon voerden, is er nu met name gekozen voor strakke, rechte lijnen. Geen koddig vormgegeven bedieningen meer voor de airco, geen ronde ventilatieroosters, niks daarvan. Strak is het nieuwe rond in de Clio. Meest opvallende zaken: een digitaal instrumentencluster voor de neus en een opvallend geplaatst, verticaal scherm in de middenconsole voor al uw infotainmentbehoeften.

Het dashboard is geslonken om meer interieurruimte te creëren en het display van het klokkenhuis is volledig digitaal. Afhankelijk van de uitvoering die je kiest is het 7 tot 10 inch breed. Het multimediascherm heeft een doorsnede van 9,3 inch en is iets naar de bestuurder gedraaid. Het paneel van de middenconsole is naar wens aan te passen. Verder valt op dat er voor zachtere afwerking van de deuren is gekozen dan bij veel concurrenten. Er is keuze uit acht thema’s en meerdere opties voor personalisatie om het interieur aan je eigen smaak te laten voldoen. Zo kan bijvoorbeeld de lijn die over het dashboard en door de ventilatieroosters loopt in verschillende kleuren uitgevoerd worden. De kofferruimte is gegroeid tot 391 liter. Daar bovenop is nog eens 26 liter opbergruimte in het interieur te vinden, verspreid over verschillende opbergvakken in de auto.

Motorisch is de Clio klaar voor de toekomst. E-Tech hybrides worden leverbaar vanaf 2020 en ook volledig elektrische Clio’s behoren tot de mogelijkheden. Voorlopig beginnen we nog wel even met ordinaire plofmotoren. De 1.0 TCe driecilinder turbo levert 100 pk en 160 Nm koppel. Deze is in eerste instantie leverbaar met een handbak (vijf versnellingen) en later ook met een X-TRONIC automaat.

De TCe 130 heeft (je raadt het nooit) 130 pk. Dit blok levert 240 Nm koppel en is leverbaar met de dubbelkoppeling EDC-bak. Deze kan ook met flippers op het stuur bediend worden. Tot slot is er nog de Blue dCi 85, een 1.5 met 85 pk en 220 Nm koppel. Deze heeft een handgeschakelde zesbak aan boord.

Wij rijden vandaag met de TCe 130. Een leuk blauw exemplaar, uitgevoerd in de R.S. Line, wat de Clio gewoon net even wat meer body geeft. De 1.3 is standaard gekoppeld aan een EDC automaat, niet mijn grootste vriend in het verleden en ook nu kan ik er in het begin moeilijk vrienden mee worden. Hij reageert niet altijd even vlot en schakelt soms ook wat lomp. Ik ga al snel op zoek naar een manier om zelf de controle te nemen over de bak, maar die lijkt er in eerste instantie niet te zijn. De schakelflippers laten je wel even zelf iets bepalen, maar al snel neemt de automaat zelf de controle weer over. Er is echter een trucje om alle te overrulen: als je de linker flipper een paar seconden intrekt schiet de bak naar handmatig en blijft hij daarin. Nou ja, tenzij je de redline aantikt of écht te langzaam in een hoge versnelling rijdt, maar hij schiet in ieder geval niet meer terug in D.

Nu we dat probleem overwonnen hebben kunnen we op een kustweg in de buurt van Lissabon eindelijk een beetje door gaan vegen. In de basis is 130 pk natuurlijk zat om een beetje lol te hebben in een kleine auto als de Clio, dus we hebben er zin in. De Clio is niet de zachtst gedempte auto die we kennen, maar oncomfortabel wordt het niet. Sterker nog, op dit soort wegen is het best fijn, zo lang we een beetje normaal asfalt hebben.

Wat opvalt is dat het motorblok tamelijk stil is, waardoor we allerlei andere bijgeluiden gaan horen. De turbo, de ventilatie en een fluittoontje dat we eigenlijk vooral kennen van elektrische auto’s. Cameraman Martijn en ik zijn er zo door gefascineerd dat we zelfs soms even twijfelen of er niet over de speakers elektrogeluidjes in ons brein worden geprogrammeerd, zodat we straks makkelijker overschakelen naar de hybride variant van de Clio die volgend jaar komt.

In een poging meer herrie te genereren gaan we dus maar wat meer op het rechterpedaal staan, maar dat levert het volgende kritiekpuntje op. Het ESP. We begrijpen dat alles veiliger en veiliger moet worden, maar je kunt ook té actief bezig zijn met veiligheid. Als je iets te vroeg op het gas gaat na een langzamere bocht, heb je meteen een knipperend oranje lampje in het tellerhuis en moet je geduldig wachten tot het moment dat de auto besluit dat je weer motorvermogen krijgt. Het ESP is er alleen zó vroeg bij dat het soms wat frustrerend werkt. Het haalt het ritme uit het sportievere bochtenwerk, dat is zonde. Ook de verschillende rijmodi van het MySense systeem geven daarin gevoelsmatig geen of weinig verschil.

En dat is vooral zonde omdat de Clio verder wel capabel en lichtvoetig aanvoelt met deze aandrijflijn. Hopelijk worden de productieauto’s nog iets liberaler afgesteld of komt er gewoon weer een schakelaar of menu-optie om het ESP in een vrijere stand te zetten. Of helemaal uit te schakelen.

Wil je een nieuwe Clio dan kan dat vanaf 17.290 euro voor de TCe 100 met handbak. De Tce 130 met EDC is verkrijgbaar vanaf 23.690 euro. Voor dat geld koop je een prima auto, die in zijn segment de strijd aan kan met de meeste concurrenten. Wel is het spannend om te zien wat bijvoorbeeld de nieuwe Peugeot 208 gaat doen, die staat immers ook te trappelen om de markt op te rollen. De competitie belooft stevig te worden!