Misschien wel de coolste Duitse E-segmenter ooit. Niemand die er naar om keek.
Er zijn zo van die standaarditems waar je niets aan moet veranderen. Een stevig ontbijt om de hele dag mee door te komen? Neem een bord Brinta. Heb je een grote sedan nodig, dan was de Opel Omega altijd een topkeuze. De Opel Omega was de 5 Serie voor de nuchtere burger. De Omega had achterwielaandrijving en naar keuze kon je de Omega uitrusten met een zes-in-lijn. Natuurlijk, het was allemaal iets minder luxe dan een rijk uitgeruste E-Klasse, maar wees nou eens eerlijk: de meeste W124’s waren niet luxe uitgerust. Er was een Opel Omega voor iedereen. Van eenn eenvoudige 1.8 met 90 pk tot de 3000 24v met 204 pk. Mocht dat niet voldoende zijn, waren er diverse speciaaltjes als de Omega Evo 500, diverse Omega Irmschers en natuurlijk de Lotus Omega. Kortom, de Omega was best een aardige aanbieding in zijn klasse.
Dankzij het moderne en gestroomlijnde uiterlijk was het ook best een coole auto. Met deze auto kon je paraderen over de boulevard met het verzamelde werk van The Alan Parsons Project knallend uit de Pioneer stereo. De eerste Omega was ook best populair. In het eerste volle verkoopjaar (1987) werden er meer dan 12.000 stuks verkocht. Zoveel Fiats (alle modellen bij elkaar opgeteld) werden er het afgelopen jaar (2017) in Nederland niet eens verkocht. Sterker nog, met meer dan 12.000 stuks zou de Opel Omega in 2017 de beste verkochte auto zijn van Nederland. Oh, hoe de tijden kunnen veranderen.
Toch was het duidelijk dat er verschuivingen waren in deze klasse. De premium-merken namen toen al duidelijk een afstandje in de verkoopaantallen. Echter, er werden nog altijd enkele duizenden exemplaren per jaar verkocht van auto’s als de Peugeot 605, Ford Scorpio en ook de Opel Omega. Logisch dus dat Opel met een vervolg kwam en eigenlijk niet veel aan het recept veranderde. Met het design kon de Omega-klant onbewust al eerder mee kennis maken. In 1990 werd namelijk de Cadillac Aurora Concept aan de wereld getoond. Het zou de voorbode zijn op een compacte Cadillac met een 4.5 liter Northstar V8 en achterwielaandrijving.
Tegenwoordig gebruiken de merken ‘gefaseerde’ introducties. Om zo telkens meer ‘de behoeften van de klant tegemoet te kunnen komen. Yeah Right. Het gaat maar om een ding: persmomentjes. Opel gaf daar in 1994 niets om en introduceerde Opel Omega B in volle glorie en met een behoorlijk gevuld modellengamma. De Opel Omega B stond op een compleet nieuw onderstel. In tegenstelling tot wat veel concurrenten deden, overstappen naar voorwielaandrijving, bleef Opel halsstarrig vasthouden aan het concept van een auto met een motor voorin in de lengte, de transmissie erachter en de aandrijving op de achterwielen. Alleen Ford gebruikte een dergelijke layout voor de Scorpio, alle andere non-premium E-segmenters waren overgestapt naar The Dark Side.
Het complete modellengamma bestond direct uit de vierdeurs sedan én de vijfdeurs stationwagon. Er was keuze uit een 2.0 16v (136 pk) viercilinder en een 2.5 V6 (170 pk). Topmodel was de Omega MV6, uitgerust met een 3.0 V6 met 24 kleppen en 211 pk. Op de Autobahn is geen enkele Omega echt langzaam, dankzij de zeer lage Cw-waarde (zo’n 0,26, afhankelijk van de uitvoering) haalde zelfs de instapper 210 km/u op zijn sloffen. Een standaard Audi 100, BMW 5 Serie of Mercedes E-Klasse kwamen daar niet eens bij in de buurt. Wilde je een dieselmotor, dan stond je een leuke verassing te wachten . Opel was zelf niet echt een merk dat bekend staat om de puike dieselmotor en zeker in het hogere segment was er geen dieselmotor voorradig. Dankzij de layout werd er gekozen voor de 2.5 zes-in-lijn turbodiesel uit de BMW 525tds. Wel werd de motor iets teruggeschroefd naar 130 pk, maar in 1994 was dat nog altijd een indrukwekkend cijfer.
In 1995 en 1996 kwamen er dus geen nieuwe motoren meer bij. Opel beperkte zich tot het uitbreiden van de keuze in uitrusting. General Motors vond de Omega niet onaardig en zag er een leuke E-segment luxe sedan in voor Cadillac. Het resultaat is de Cadillac Catera, een Amerikaanse tegenhanger voor de Mercedes E280 of BMW 528i. Qua afmetingen en luxe kon de Catera zich gemakkelijk meten, maar de auto was iets goedkoper dan de Duitse concurrentie.
In Amerika werd er een beetje lacherig gedaan over de Cadillac Catera. Het zou geen ‘echte’ Cadillac zijn. Nu was Cadillac zijn merkwaarden in rap tempo aan het verkwanselen, maar of dat door de Catera kwam lijkt onwaarschijnlijk; in tegenstelling tot de Seville en Eldorado had de Catera wél achterwielaandrijving. De Catera bleef zo’n 5 jaar in productie, in totaal zijn er net geen 100.000 van gebouwd. Naar Amerikaanse maatstaven een enorme flop. Ook de in 1999 geïntroduceerde Catera ‘Sport’ (afbeelding onder) kon daar geen verandering in aanbrengen.
In Europa deed de Omega B het niet eens zo heel erg onaardig. Ook in Nederland niet, in de eerste jaren schommelden de verkopen zo rond de 4.500 exemplaren per jaar. Niet verkeerd voor zo’n enorme sloep zonder premium badge. In 1997 rond Opel het motorenaanbod van de Omega alsnog af naar beneden. Er komt een 2.0 achtklepper op benzine (115 pk, 196 km/u!) en een 2.0 DTI zestienkleps turbodiesel met 100 pk, 186 km/u). Het bracht even een ‘up-je’ in de verkopen. Op dit moment waren de verkoopcijfers gezakt naar een schamele 3.000 stuks op jaarbasis (ongeveer). Ironisch genoeg ongeveer dezelfde aantallen als BMW haalt met de 5 Serie op dit moment.
In 1999 achtte Opel het tijd om de Omega een opfrisbeurt te geven. Ondanks dat de wijzigingen vrij beperkt bleven, was de uitwerking er niet minder op. Heldere koplampen en de rood met witte achterlichten waren samen met de in kleur gespoten bumpers de grootste verandering boven de kap. Uiteraard was het mogelijk om te kiezen voor een sedan of een stationwagon. Op motorisch gebied ging elke Omega erop vooruit.
De nieuwe instapper was een relatief dikke 2.2i-16v viercilinder met 147 pk. Een stapje hoger op de ladder stond de 2.6 V6 met 180 pk en voor de veeleisende Omega rijder was er de mogelijkheid om voor de 218 pk sterke 3.2 V6 te kiezen. Ondanks de verouderde viertrapsautomaat haalde deze versie doodleuk 240 km/u. De dieselmotoren werden ook vernieuwd. De instapdiesel was nu de 2.2 DTI-16v, een motor die we vooral kennen van de Saab 9-3 en Saab 9-5. Deze nagelaar wist 125 pk te mobiliseren. De topdiesel kwam wederom bij BMW vandaan, ditmaal de zes-in-lijn uit de 525d, zij het met iets minder vermogen. Met 150 pk en 300 Nm hoefde je je absoluut geen zorgen te maken dat je tekort kwam. Gewoon keurig op het niveau van de meeste (premium) concurrentie.
Maar het leukste moest nog komen. Er gingen namelijk al geruchten dat Opel de Omega wilde gaan voorzien van een absolute topmotorisering. Het was een kwestie van simpel onderdelen bijenkaar sprokkelen. Dankzij de basis van de Omega was het niet heel erg moeilijk om er een V8 in te lepelen. Sterker nog, in diverse Holdens lag er al een V8. De Commodore is zijdelings gerelateerd aan de Omega. De Holden is in alle maten een stuk groter en de ophanging is minder geraffineerd, maar hey: een V8 kón erin. Opel hoefde niet eens een eigen motor te ontwikkelen, de V8 van de Corvette kon zo van het schap gehaald worden.
Dat werd ook gedaan in de eerste concept, de Omega MV8.com, die de wereld in 1999 kon aanschouwen. In die tijd werden sommige auto’s voorzien van een ‘internet-achtige’ naam. Denk aan de Subaru Impreza GT@ Turbo uit dezelfde periode. Onder de kap van deze stationwagon huisde een de LS1 uit de Corvette. De 5666 cc metende V8 werd iets terug getuned naar 310 pk en 450 Nm. Nog altijd meer dan voldoende. Bij de V8.com ging het niet alleen om de motor, maar ook de connectiviteit (toen al!). Zo was internettoegang mogelijk, evenals een prehistorische variant van FaceTime en hadden de achterpassagiers de beschikking over twee grote digitale schermen. Tegenwoordig ziet het er allemaal zeer gedateerd uit, maar in 1999 was dit zeer vooruitstrevend.
Je kan aan bovenstaande afbeelding zien dat de extra gadgets ook de nodige ruimte innemen. Om te zorgen dat de achterpassagiers comfortabel achterin konden zitten werd de wielbasis met 13 centimeter verlengd. Dat gebeurde niet met de tweede Omega met achtcilinder. In 2000 toonde Opel wederom een achtcilinder Omega, ditmaal gewoon Omega V8 geheten. Op zich ook wel logisch, de topuitvoering was nu de Sport of Executive, de benaming ‘MV6’ werd niet meer gebruikt.
Ook in de Omega V8 leverde 5.7 V8 310 pk en 450 Nm. 0-100 km/u moest in zo’n zeven tellen gedaan zijn en de topsnelheid was naar goed Duits gebruik begrensd op 250 km/u. Ondanks dat de motor met 5.7 liter zich laat omschrijven als groot, viel dat in absolute zin erg mee. De motor was dankzij een centrale nokkenas en zestien kleppen heerlijk lowtech en compact.
Kortom, dit moest wel een winnende combinatie worden. We leefden toen nog niet in een tijd dat elke gram CO2 een boete van 450 euro betekende. Toch ging het hele verhaal niet door. Daar waren meerdere redenen voor.
Ten eerste de transmissie, de standaard viertraps automaat van de Omega kon het vermogen niet aan. Opel stelde namelijk belachelijk hoge eisen aan de Omega V8. Zo moest het mogelijk zijn om lange tijd volgas over de AutoBahn te kunnen denderen op hoge snelheid, net zoals dat kon met een BMW 540i of Mercedes-Benz E430. Bij de tests begaf de bak het al enkele keren. Opel had er min of meer al een beetje rekening meegehouden. De transmissie werd gemodificeerd, de tests werden op nieuw uitgevoerd en… de bak begaf het wederom.
Nu stond Opel voor een belangrijke keuze. Het project bleek lastiger om levensvatbaar te maken dan van te voren werd ingeschat. Een andere (sterkere) transmissie was er wel in de schappen van GM, maar paste niet in de Omega. Een nieuwe automaat ontwikkelen is vrij prijzig. Ook leveranciers als ZF, Aisin en Getrag hadden niets in de aanbieding dat passend was en/of het vermogen aan kon. Het geeft ook aan dat Duitse autfabrikanten met andere toleranties werken dan Amerikaanse en Australische merken. Bij een Duitse auto moet het moeiteloos kunnen functioneren op de AutoBahn, in plaats van een enkele highspeed-runs op een vliegveld.
Daarbij hielpen de verkoopcijfers niet echt mee. Het was niet zo dat de showrooms platgelopen werden door klanten die een snellere en luxere Omega wensten. Integendeel. De verkopen van de Omega kelderden enorm. Zo werden er in Nederland nauwelijks 2.500 van verkocht in 2000 en in 2001 waren het bijna 1.000 stuks minder. Als laatste nagel aan de doodskist was het feit dat Opel de Omega langzaam zou uitfaseren. De Omega zou weliswaar een opvolger krijgen, maar dat moest een compleet andere auto gaan worden.
En zo eindigde het op 25 juni 2003 dan eindelijk voor de Omega. De auto ging roemloos ten onder aan premium-geneuzel en marketing-nonsens. De Omega was niet dynamisch, ondanks zijn achterwielaandrijving. Het was bovenal een comfortabele auto, met veel ruimte, een veelomvattende standaarduitrusting en een behoorlijk scherp prijskaartje. Het was een compleet veranderende markt waar Opel niet op in wist te spelen met de Omega. Een bord Brinta met sinaasappelsap in de tijd van quinoa-repen en tarwegras-smoothies.
Wederom topattikel. Achtergrond info op niveau
Deze auto verdient zo’n heerlijke special van @willeme. Heerlijk dat Opel zo’n nuchtere en toch zo’n ‘dikke’ auto maakte. Ik was er in 1994, als negenjarige, al fan van.
@m54b25: Echt wel. Gaaf ding en heerlijk artikel! Jammer dat de V8 nooit in productie gekomen is. En dan nu, zoals op iedere zaterdag na zessen, MP.nl maar weer eens op…
@m54b25: opa had er 1, zo’n 6-cilinder. In de tijd dat papa nog een Ascona had was dit mijn droomwagen.
Ik heb leren rijden in een Omega A. Die had nog wel wat elektronische gremlins, maar je kon er schitterend volgas mee vandoor op een nat wegdek. Ook zeer geschrokken toen het ding een keer onverwacht uit brak. Verder een ontzettend kale auto, maar hij deed wat hij moest doen. Later was er een type B. Ontzettend fijne auto, heel luxe en fijn rijdend. Goedmoedig ook, eerst wat onderstuur, daarna wat overstuur. Fijne herinneringen aan. Inmiddels zijn bijna alle Omega’s van de weg af door roest….
@tazmania: nou, je ziet ze nog geregeld rijden, die laatste generatie en ze zien er dan opmerkelijk gaaf uit.
@schreute01: bekijk er maar eens een van dichtbij. Zit gegarandeerd roest op. Verder een kwestie van tijd. En probeer eens een mooie Omega A te vinden. Die zijn er wel, maar niet veel.
@tazmania: gevonden!
Uit de tijd dat een grote sedan of stationwagen nog een gracieus voorkomen kon en mocht uitstralen, i.p.v. het soort masculiene bruutheid wat deze klasse tegenwoordig domineert. Geen dikke wielkasten, booskijkende dagrijverlichting of overmaatse velgen i.c.m. een ‘sportieve’ stance.
Those were the days…
@rrrobert:
Toen een stationwagon nog een stationwagon mocht zijn en stationwagon genoemd werd.
Nu is het allemaal aflopende daklijnen ellende en noemen ze het een shootingbrake coupe gt tourer.
Like @ The Alan Parsons Project. Het was een coole wagen in een tijd waarbij een auto nog een sedan was. En geen crossover.
Ja, toen ik nog een puber was had mn vader omega bmw blok.. voor de tijd top
@elemento: 6 cilinder (turbo) diesel
Gewoon qua prijs / kwaliteit de beste station uit dat segment, zeker met die 6 cilinder BMW Diesel, daar kwam de XM Break duidelijk tekort in de Diesel motorisatie en dit waren geliefde wagens bij de echte kilometervreters.
Het was ook nog een echte stationcar die Omega, een wagen waar je een paar zuigers van een hulpdiesel achterin pletterde of een zak met Bix voor de dieren, tegenwoordig zijn het allemaal krappe hoogpolige life-style gebakjes geworden die zgn stationcars.
Vooral Poolse werknemers kochten zich scheel aan deze Omega’s, vooral stations : BMW power, Citroën Break ruimte en Opel degelijkheid voor de prijs van een nieuwe Polski Fiat 125 die nieuw al uit elkaar viel van ellende.
@desjonnies: hoe kom je erbij dat de xm diesel onder gemotoriseerd was? Heb je er weleens in gereden? De 2.5 td12 is zelfs de snelste diesel ter wereld geweest in de cx
@henkhekje:
Er is nooit een CX Turbo Diesel TD 12 geweest, wel een 2,5 liter Turbo Diesel, wat een gewone 8 klepper was.
@desjonnies: klopt, dat was inderdaad de 8v, met 11 pk minder dacht ik. Evengoed de snelste diesel ter wereld geweest. De bmw’s en de merc’s gingen toen nog 160 en de cx joeg hem vrolijk over de 200 heen.
We hadden er ook een toen ik een jonge Jaapiyo was. Een Omega B 2.0 16v diamond van 1998, datzelfde jaar gekocht als een demomodel. Briljant ding. Goede stoelen ook. Ouders hebben ‘m daarna helemaal opgereden en pas vorig jaar van de hand gedaan. Op het laatst was ‘ie wel behoorlijk gaar, maar goed, dat mag na bijna 20 jaar.
De 2e generatie altijd een schitterende wagen gevonden. Een buurman had er een ik kon er uren naar kijken. Vergeleken bij de Kadett van m’n vader leek het wel de mooiste auto aller tijden….
Ook een Omega A in de familie gehad, een station met 2 liter als opvolger van de Rekord 2.2i sedan. Die laatste had nog een 4-bak, de Omega een 5. Beide motoren leverden 115 pk. De Rekord voelde ondanks het gelijke vermogen venijniger/sneller dan de Omega. Beide prettige, pretentieloze auto’s.
@amghans: zou nog steeds graag een goede Omega A, 3.0 Caravan willen hebben. Heerlijke, snelle reisbak.
Heerlijk, zo’n vorstelijke sleeper. Zullen toch altijd mijn persoonlijk favoriete soort auto’s blijven!
Mijn ouders hebben 2 x een Omega B 2.5 gehad, waar ik regelmatig in gereden heb. Buitengewoon fijne auto’s , zeer stabiel en comfortabel. Ook waren de 6 cilinders lekker levendig. En ondanks dat ze beiden het zwaar gehad hebben: veel autobahn , 3 ton aanhangers erachter, flink doorrijden, hebben ze nooit iets gehad ermee.
Toch wel een onderschatte auto .
Ik moet ff zoeken, maar ik heb ergens een folder van de Omega V8.
Enigste fatsoenlijke auto die ze ooit gemaakt hebben. Vrijwel allemaal tot op de draad opgereden door Polen die er wekelijks mee naar huis kachelde.
Hebben 2x een Omega gehad. De eerste een donkerpaarse Omega A 2.0 Diamond op gas, daar heb ik in auto leren rijden op mijn 15e. Daarna een grijs blauwe Omega B 2.5 TD Diamond. Wat klonk die BMW 6-cilinder toch mooi, stationair zacht pruttelen en als gas erop ging zo’n mooie roffel. Vooral als het donker was en je ging op t gas dan verdwenen de achterliggers uit het zicht, niet omdat hij zo snel was maar door de zwarte roetpluim welke er uit kwamen. Mijn pa was nogal een rustige rijder, dus ik zorgde ervoor dat hij weer een beetje schoon brandde :) Fijne herinneringen aan beide auto’s :)
Machtig artikel weer Willem! Genieten. De Omega is zo’n auto die nu nog goed voor de dag komt. Gewoon een “kein keloel” auto. Geen pretenties of, zoals je terecht opmerkt, marketing gereutel. Toen een auto nog gewoon een auto was en geen Lifestyle Accessoire. “Kijk eens: ik draag Gucci en mijn telefoon is een Apple IPhone10…”
Man man man, wat heeft die Omega V8 mij toen hoop gegeven. Het bleek ijdele te zijn, maar dat wist ik toen niet.
Ik was in die tijd lijp van Corvette. Maar dat m’n ouwe heer er ooit een zou kopen kon ik natuurlijk wel vergeten.
Totdat ik ineens in een autoblaadje las dat Opel een heus Corvette blok in de Omega wilde proppen.
In die tijd nam m’n pa mijn mening en kennis over auto’s al serieus bij aankoop van iets nieuws. Hij kocht altijd ‘met de kop eraf’, dus als Opel nu met die V8 zou komen dan dirigeerde ik m’n pa een jaar of twee na intro richting een Omega V8. Dan had ik toch mooi een deel van een Corvette op de oprit!
Het mocht niet zo zijn….
@tenaci: nee? Het werd toch een BX? Dat was wat er in huize Prius sr gebeurde.. eerst een serie rekord’s maar de ijdele hoop na de Sierra verdween.. het werd een witte BX 1.9D break.
@toyotaprius: het werd een late 440, wel zo’n beetje de meest luxe uitvoering met leer, stoelverwarming en een standkachel….
Nog steeds een erg fraaie auto! In 1994 ging ik met mijn vader mee naar de autoshow bij de plaatselijke Opel-dealer. Hier stond de nieuwe Omega. Ik vond ‘m destijds erg indrukwekkend. Ten faveure van een Toyota Camry had hij twee jaar daarvoor de witte Opel Senator met blauw pluche weggedaan. De Omega is nooit gekomen.
Prachtig artikel! M’n opa zaliger
heeft er drie gehad, en de auto is precies als m’n opa: een figuur van statuur maar waande zich nooit boven de gegoede middenstand. De laatste was een donkergroene sedan met de vijfspaaks lichtmetalen wielen en de befaamde zes-in-lijn uit de BMW 525d. Ik keek behoorlijk op naar m’n opa!
Mooi artikel. Hoeveel kijken er direct op Mobile.de??
I found this offer at mobile.de:
https://m.mobile.de/fahrzeuge/details.html?id=263425811&utm_source=com.apple.UIKit.activity.CopyToPasteboard&utm_medium=ios
Opel Omega 2.6i V6 80.000, 1-Hand. TOP
First Registration: 04/2001
Mileage: 80,000 km
Fuel Type: Petrol
Price: € 3.600
Geen geld, 80dkm gelopen en in de garage gestaan. Youngtimer alert
Schitterend stuk! De Omega blijft een mooie verschijning om te zien!
Je koopt ze voor een appel en een ei. Dikke ZZ502 cratemotor dr in en je hebt een beest van een sleeper. Helemaal als Estate. Ik heb er wel een zwak voor. Vaak overwogen, nooit gedaan. Nog wel eens spijt van gehad. Zo’n laatste V6 lijkt me een lekkere reisauto.
Een hele coole auto dit. Echt jammer dat dit soort bakbeesten niet meer worden gemaakt.
Vroeger vond ik die naam altijd zo cool:
“O mega”
Ruim 12 jaar geleden… het moest een alfa 166 worden, ik was net 22, voorliefde voor grote auto’s en had een beetje gespaard. Proefrit was goed, maar toen ik verder keek in de showroom stond er een volle volle omega 3.2. Wit interieur, alles erop en eraan, navigatie, volgens mij Bose en een onmisbare optie, het elektrische gordijn/zonnescherm voor de achterruit! Na een proefrit was ik verkocht, dag alfa, hallo Opel! Wat een topbak! Heerlijke kilometers mee gemaakt, tot…..
De automaat het begaf :(. Gereviseerde nieuwe bak ingezet en jeuhhh we konden weer! Tot…
Hij begon olie te drinken, nee te zuipen, nee het kwam gewoon uit alle gaten en kieren. Afdekkap eraf, zelfs de bougies stonden onder olie!!
Alles weer gefixt en ik was weer helemaal in mijn nopjes! Dat ding zweefde als een vliegend tapijt over de internationale snelwegen.. tot…
File op de A2, Maarheeze Eindhoven, zoals elke ochtend. Ik keek in mijn achteruitkijkspiegel en ik dacht, Hmm die zit volgens mij niet op te letten, Hmm die remt niet, handjes los van het stuur en ja hoor, met 120km klapte er een Ford focus naar binnen terwijl ik stil stond!!
En toen was de omega nog maar formaatje Corsa :( en dat was de laatste tot…
Baal er nog steeds van, een frisse 3.2 met veel liefde onderhouden, verzorgt met een km stand onder de 100k zijn niet meer te vinden!
@jvthof: hierboven dus bij @desjonnies
@peug206: corrigeer bij @drsjeroen
@peug206: je bedoeld dat ze er nog zijn, ik bedoelde puur de 3.2, de topper uit het aanbod.
@jvthof:
Dan moet die bestuurder van de Focus wel morsdood zijn geweest. Met 120km/u op een file klappen is niet iets waar je later op verjaardagen nog over vertelt. Het verwondert mij eigenlijk al dat jij het nog kan navertellen. Niet dat ik twijfel aan de waarheid van je verhaal.
@Original_Arnoud: dan ga je er vanuit dat de Omega een onbeweegbaar object is. Maar als je nog twee of drie auto’s in dat rijtje aantikt, wordt het heel veel minder zwaar, de impact.
@jochempie: ik had in de voorbereiding mijn stuur naar links gezet, linkerbaan, rem los en handen los, ben links tegen de vangrail doorgeduwd, focus, alle airbags geklapt en beide overleefd. Wel wat weken last gehad maar 2 auto’s naar gallemiezen maar 2 mensen 100% Oke!
@jvthof: Goed gehandeld, en blij om te horen dat iedereen in orde is. Ik zorg er altijd voor als ik achteraan in de file sta, ik ruimte naar m’n voorganger heb, om eventueel uit te kunnen wijken. Dat is pech voor mijn voorganger, maar ik hoop dat er begrip bestaat om in die situatie eerst je eigen hachje te redden. En uiteindelijk is de veroorzaker van het ongeval de schuldige, niet degene die uitwijkt..
Hier wordt eea geromantiseerd, het waren In die tijd onbetrouwbare hokken,zoals elke opel in die tijd.
@blo3to3t:
Geen idee waar dat op gebaseerd is, onze A heeft behalve één keer een bokkende brandstofpomp in 150K kilometers geen enkel ausserplanmäßiges Werkstattbesuch gehad. Zéér betrouwbare auto.
Nostalgie! Mijn opa en pa hadden er beide een. Opa een sedan MV6 en pa een station MV6. Ding klonk verschrikkelijk lekker en liep nog best hard. Kan me de keren met 240 over de autobahn nog goed herinneren als kleine jongen. Weet nog goed dat pa graag die V8 als opvolger wilde en ik natuurlijk ook maar al te graag. Helaas kwam hij uiteindelijk nooit op de markt.
M’n pa had een A Omega 2 liter 8 kleppen 115 PK uit 1989.
Voor in die tijd waren een ruime, comfortabele fijner auto’s, en bied zelfs meer ruimte achterin dan de W124 of E34.
Waar heeftde schrijver van dit artikel de aantallen vandaan gehaald?
Van de Omega B zijn volgens Wiki bijna 800.000 stuks geproduceerd, gemiddeld 100.000 per jaar. Toch staat hierboven dat er in het eerste jaar maar 4.500 in Europa zijn verkocht? Dan had Opel er waarschijnlijk in jaar 2 al de stekker uut gehaald :-)
@T5Power: in Nederland! Niet wereldwijd ;-).
-edit: dank u, is inmiddels gefixt-
Het terughalen van de Omega V8 was een echte last minute actie, er stonden er destijds al enkele bij Opel NL, waarschijnlijk wel pre- productie
Er reed in midden jaren ’90 een Omega A 3000 24v station bij ons in de buurt;hoewel niet een schitterende auto om te zien,vond ik de prestaties van dat blok destijds wel indrukwekkend.
Toendertijd heb ik ook voor het eerst een Lotus Omega gezien;weliswaar niet rijdend,maar het was wel een indrukwekkende verschijning (ook nu nog).
“Dankzij de moderne en gestroomlijnde uiterlijk”
@willeme: moet natuurlijk zijn: “Dankzij het moderne en gestroomlijnde uiterlijk”
Leuk artikel weer verder. ?
Vond het altijd maar een ouwelullen bak. Nu nog steeds.
Toch is het vreemd. In een lel van een wagen als de Omega zou het niet lukken een transmissie te vinden die bij de V8 past terwijl het hele zooitje wel in een kleinere Corvette past.
Nog iets wat ik me afvraag, waarom gekozen voor de Corvette V8 terwijl Cadillac de compactere Northstar V8 had die ook in de Aurora concept is gebruikt? Die had kennellijk wel een transmissie die passend was.
Het had zo mooi kunnen zijn…
@tenaci: oh f#ck, de Corvette had natuurlijk een transaxle, ik heb even niks gezegd.
Was weer een mooi stukje tekst! De MV6 was trouwens een uitvoering. De 3.0 V6 en 2.5 TD zijn beide als MV6 geleverd.
Heb zelf in 1987 een Omega 3000 aangeschaft top wagen. Later een Omega MV6 Imscher Station. Klasse bak.
toen mijn broer 18 tot 25 jaar was, zat de vader van zijn allerbeste vriend in de directie van Opel Groep. Elk weekend mocht hij van zijn vader zijn Omega MV6 meenemen om er op stap mee te gaan. Vaak kreeg zijn vader ook een boete op de deurmat omdat de Omega MV6 volgens mijn broer als een raket over de autobahn kon. Daarnaast vonden ze het altijd leuk om de dikkere bmw’s op de weg te stangen omdat de MV6 makkelijk met zijn concurrentie meekon
@arashrsf: Destijds was 210 pk inderdaad een hele bak vermogen. Alleen de echt dikke 8-cilinder wagens konden dat aan.