Voor jou betekent deze Hyundai Kona als occasion een ietwat generieke kleine crossover. Voor ondergetekende betekent deze auto net ietsje meer.
Niet dat ik nou mezelf als een extra speciaal persoon wil neerzetten, maar sinds de introductie van de Autoblog Garage hebben jullie vooral de avonturen van het reeds bestaande wagenpark kunnen meemaken. Alleen voor collega @machielvdd en ikzelf is de hele wagenparkhistorie in AB Garage-dossiers samengevat. Ik heb immers al mijn rijbewijs sinds 2017, maar pas sinds 2021 een eigen auto. En daarvoor? Deed ik wat elke tiener deed: de straten onveilig maken in de auto van mijn ouders. De oplettende lezer heeft mij misschien wel eens op Autoblog in één adem genoemd zien worden met de voorlaatste auto van mijn ouders: een Hyundai Kona die ook nog eens te koop staat.
Auto van je ouders
Een lekker modale crossover die eigenlijk symbool staat voor het Nederlandse wagenpark anno 2019. Hoe je daarop komt? Door mijn bloedeigen autoadvies. Ja, ik als fervent Lexus LFA-liefhebber en 250 pk sterke GTI-rijder heb deze modale Koreaanse crossover aangedragen. Terwijl er daarvoor niet minder dan zes(!) Peugeots de revue passeerden. Hoe kan dat?
Nou, kon de autohistorie van het ouderlijk front hier in het Noorden niet simpeler. Dat begon ergens in de jaren ’80 met een Peugeot 205. Die beviel goed, dus kwam er nog een Peugeot 205. En daarna, je raadt het al: een Peugeot 205. In verschillende uitvoeringen, waarvan de laatste een potige XRD was die zelfs mijn vader nog herinnert als ‘best vlot voor zo’n kleine auto’. En daarna kwamen mijn oudere zus en ik ter wereld en moesten de 205’jes het veld ruimen voor een Peugeot 306 uit 1997. Grappig feitje: de exacte auto staat nog steeds te koop.
De vijfde Peugeot kwam in 2005 en is de eerste auto die ik mij nog goed herinner. Ook omdat deze het tien jaar en meer dan 400.000 kilometer heeft volgehouden, want het was een goede auto. Een Peugeot 307 SW HDi uit 2003, welteverstaan. Een perfecte familiebak. Zo perfect dat toen het eigenlijk niet meer economisch uit kon, en er eigenlijk een benzineauto moest komen, er in 2015 gekozen werd voor de opvolger, een 308 SW met de 1.6 VTi. En toen ging het mis.
Mijn ouders zien auto’s als gebruiksvoorwerpen, en dus hoop je dat ze het met minimaal gedoe zo’n 10 jaar volhouden. De 307 kon dat. De 308? Die niet. Na een maand of twee was er al gezeur mee. En dat bleek de trend voor de volgende vier jaar. Totdat de motor zichzelf aan gort draaide in 2019. En toen was het klaar. Niet alleen voor de 308, die total loss is verklaard, maar ook voor Peugeot in het algemeen in het huishouden. En dat voor een auto gekocht bij een dealer, die beweerde van niks te weten en dat het onze eigen schuld was dat deze zes jaar oude auto met 88.000 km op de teller zo onbetrouwbaar was. Het resultaat is simpel. De volgende auto mocht alles zijn, zo lang het maar niet van PSA was.
Hyundai Kona
Zoals gezegd, op aanraden van mijzelf kwam er toen een Hyundai Kona. Tenminste, ik had door de opkomende goede verhalen over Hyundai en eigen goede ervaring met een i20 aangeraden om daar te kijken (naar een i30 N-Line), maar bij de vriendelijke dealer in Assen viel de hoge instap van de Kona vooral in de smaak. Ach, als je het in je rug hebt is het wel fijn en de rijeigenschappen van de Kona waren eigenlijk dikke prima. Inmiddels was ik zelf ook een ervaren bestuurder en door het naar het werk kunnen fietsen van mijn ouders was ik uiteindelijk degene die erg veel reed met de Kona. Totdat de Clio kwam in 2021.
Te koop
Een bijzondere auto dus en de auto die een bijna 30 jaar durend huwelijk met één merk keihard heeft doorbroken. En toch was het in 2024 al weer tijd voor afscheid voor de Hyundai Kona. Er was simpelweg niet genoeg geld om een auto in één keer te kopen, dus werd er een 5-jarig Private Lease-abonnement voor afgesloten. Dat was 2019, inmiddels is het termijn dus afgelopen. Omdat het van het contract moest, niet omdat de auto tegenviel. Sterker nog: de Peugeot-vonk is overgeslagen naar Hyundai. Ook met dank aan de dealer in Assen.
Na het invullen van alle formuliertjes moest de auto dus weer terug naar de leasemaatschappij en dat komt goed uit, want nu mag iemand anders er blij mee worden. Of je er blij van wordt? Het zal je verbazen. Deze Hyundai Kona is geen Golf GTI, maar het rijdt dikke prima.
Specificatie
Collega @michel nam jullie recent nog mee in de ins en outs van een Kona als occasion kopen, dus lees vooral dat even door. De gekozen specificatie van de XN-198-S kan ik je dan weer alles over vertellen. Hij is dus van 14 februari 2019, Valentijnsdag! Het is de enige motor die je toen kon bestellen (EV-versie daar gelaten), de 1.0 T-GDi driecilinder turbo met 120 pk. De Hybrid was er toen nog niet. We konden als gezin niet unaniem worden over de kleurkeuze, dus werd het Chalk White. De basisversie i-Motion werd geskipt, want de Comfort bood voor een kleine meerprijs veel meer. Dan heb je ineens allerlei actieve rijhulpjes en het grotere aanraakscherm met Apple Carplay. De enige ‘losse’ optie is een trekhaak en in 2022 geïnstalleerde wollen vloermatten, omdat de standaard vloermatten toen al enorm aan het slijten waren (vooral waar je met je hak tussen gas en rem wisselt). Deze wollen vloermatten hadden daar minder last van, dus eigenlijk is dat geen probleem meer. Oh ja, en om de Holtkamper Flyer te trekken moest er uiteraard een trekhaak op. Eveneens geschikt voor een Eriba of Kip.
Nadelen? Met de Comfort-versie krijg je wel de meest basale uitvoering qua uiterlijk, waaronder de kleinste 16 inch velgen. Het stuur heeft net als de vloermatten wel last van slijtage, meer dan andere kunstlederen units voor mijn gevoel. Oh ja, en de passagiersstoel is niet in hoogte verstelbaar, wat in ieder geval mijn vader af en toe tot wanhoop dreef.
Gaat je hart er sneller van kloppen? Waarschijnlijk niet. Gaat hij precies doen wat je van hem vraagt en je wellicht verrassen in hoe lekker lichtvoetig ‘ie is? Mij in ieder geval wel. Met 68.460 km op de klok moet deze vijf jaar oude Hyundai Kona in ieder geval nog 17.490 euro opleveren. Hoe goed is hij een modaal, voormalig Peugeot-rijdend gezin uit Noord-Nederland bevallen? Vraag maar aan de opvolger van de witte Kona, foto hieronder.
Je bent lang niet de enige die een dergelijke ‘308 ervaring’ kan overleggen. Je kunt ook vrij eenvoudig parallellen leggen met bijvoorbeeld de tweede generatie Laguna, van concurrent Renault: de bochten werden afgesneden bij de engineering, assembleren vond vooral plaats op de maandagochtend (hebben ze er in Frankrijk naar het schijnt vijf van per week) en de kwaliteitscontrole was wegbezuinigd.
Bleeeh private lease. Ieder zijn eigen keuze natuurlijk, maar ik denk alleen maar: wat een weggegooid geld. In 60 maanden betaal je 25k voor een auto van 25k en dan is ie foetsie, weg. En schijnbaar is ie nu nog 17k waard, dus maar 8k afschrijving, dat is 130 euro per maand. Plus 60 mrb, 5 tientjes verzekering, onderhoud? Het is een nieuwe auto. 200 per jaar. Kom je op iets van 250 per maand. Ik weet niet wat die kona per maand koste, maar ik weet zeker meer dan dat. Een kona is nu 500 p/m.
Snap dat als je uit de horror 1.6 van PSA komt je denkt, ik ga veilig zitten met private lease, maar holy moly wat is het duur.
@4g63: zit op zich wat in maar als je in een spanne van tien jaar zo’n 10k hebt opgespaard voor een auto en dan elke maand wat geld opzij zet voor de volgende 10 jaar, om vervolgens na vier jaar er de brui aan te geven terwijl het spaarvarken nog lang niet vol genoeg zit voor een goede vervanger, dan sta je voor een lastige keuze.
Dan kan je kiezen om een oude frikandel te kopen en enkel nog meer gezeik tegemoet te lopen of geld te lenen om iets beters te kopen. In het geval van dat eerste neem je een best fors risico en in het geval van dat laatste ben je per saldo meer geld kwijt dan private lease, om vervolgens een tweedehands auto te rijden waar je onderhoud voor je eigen rekening neemt. Onder de streep was dat nog duurder dan private lease en dan reken je garagekosten niet eens mee.
Of je private leaset, krijgt een nieuwe auto, betaalt een vast bedrag per maand waarmee al het gezeik is afgekocht en je rijdt na vijf jaar weer wat nieuws, waardoor je eigenlijk nooit een verouderde auto hebt. En het geld wat wél was opgespaard kon je toen nog (nu niet meer) gebruiken om het contract deels af te kopen, waarmee het maandbedrag echt meeviel. Daar kan je echt geen tweedehands auto voor kopen en onderhouden.
Ik snap je redenatie en ik weet vrijwel zeker dat als het contract van de nieuwe Kona afloopt er weer een gekochte auto verschijnt. Maar daar moet je wel het geld voor hebben en dat was er simpelweg niet.
Het heeft absoluut voordelen, maar zelf ben ik gewoon een kniepert (op vakantie / feestjes na, daar moet van genoten worden). En dan ga ik rekenen en rekenen, en zoeken en zoeken. Zo rij ik een D segment Jap met behoorlijk wat luxe voor 400 euro per maand. Inclusief benzine, 13k km per jaar. Maar goed, wel zelf de auto moeten zoeken en keuren, zelf een paar zaken aan moeten repareren na aankoop, plus nog wat bij de garage moeten laten doen. Moet je maar zin in hebben, een private lease is duurder, maar absoluut makkelijker en zorgelozer, zolang je iedere maand kan betalen. Het is gewoon niks voor mij 😉
Kwestie van kiezen waar je je geld graag aan uitgeeft. Maar als ik het geld maandelijks zo makkelijk kwijt zou kunnen aan private lease, dan zou ik het even opsparen om een eigen auto te kopen. Al levert de laatste aankoop ook regelmatig (gematigde) koppijn op.
Je had dit ook gewoon geheim kunnen houden hè…
@MartijnGizmo: ik heb geen geheimen ;)
Leuk stukje. Herkenbaar dat je je toch aan de gezinsauto hecht, wat het ook is.