Vergeten raceauto: de Bugatti EB110 Sport Competizione

Bugatti heeft na de oorlog nooit meer grote racesuccessen behaald. Toch zijn er wel pogingen gewaagd. Met deze Bugatti EB110 SC bijvoorbeeld.

Van de Bugatti Veyron – maar inmiddels ook van de Chiron – zijn er al heel wat varianten geweest. Wat Bugatti onder de Volkswagen-vlag alleen nooit gebouwd heeft is een raceauto. Oké, Bugatti gaat mogelijk de Bolide in productie nemen, maar dat is meer een circuitspeeltje voor rijke klanten dan daadwerkelijk een raceauto.

In de jaren ’90 waren er wel degelijk plannen om te racen met Bugatti’s. Sterker nog: er ís geracet met EB110’s. Dit heeft alleen geen memorabele resultaten opgeleverd. Dit zijn daarom auto’s in de categorie ‘vergeten raceauto’. Alhoewel Bugatti zelf de herinnering aan deze auto’s levendig probeert te houden. Een sportwagenmerkt grijpt natuurlijk iedereen kans om terug te grijpen naar een raceverleden – hoe mager ook – aan.

Van de creatie van Romano Artioli, Bugatti EB110, zijn er destijds twee raceauto’s gebouwd. De eerste was de Bugatti-blauwe EB110 LM. Deze had zijn pijlen gericht op, inderdaad, Le Mans. In 1996 verscheen de auto aan de start op een vijfde positie in de GT1-klasse. Geen verkeerd begin, maar helaas werd het de 23 uur van Le Mans voor Bugatti. In het laatste uur crashte de EB110 namelijk in Baku-stijl vanwege een klapband. En nee, er zaten geen Pirelli’s onder.

Dat was meteen het einde van de Bugatti EB110 LM, die dus nooit een race heeft uitgereden, laat staat een overwinning kon noteren. Had de andere raceversie van de EB110 meer succes? Nou, niet echt.

Dat lag niet direct aan de auto zelf. De EB110 was niet onverdienstelijk in de BPR Global GT Series, een voorloper van de FIA GT Series. Het probleem was alleen dat het jaar 1995 was. Dit was het jaar waarin Artioli’s Bugatti op de fles ging. Dit betekende dat er niet of nauwelijks nog aan onderdelen te komen was voor de EB110 SC.

Toch was het nog niet over en uit voor de Bugatti EB110 SC. Gildo Pallanca-Pastor, de man die de auto had laten bouwen en ermee geracet had, ging de auto in 1996 toch weer inzetten. Hij nam deel aan de 24 uur van Daytona (waar hij overigens niet finishte) en wilde vervolgens doen wat de EB110 LM niet gelukt was: de 24 uur van Le Mans uitrijden. Dat mocht helaas niet zo zijn.

• 

• 

• 

• 

In de voorbereiding op Le Mans nam Pallanca-Pastor namelijk deel aan twee races in Dijon. De eerste race was een redelijk succes met een derde plaats, maar bij de tweede race kwam het tot een botsing met een andere auto. Vanwege een gebrek aan onderdelen kon de auto niet op tijd gerepareerd worden voor Le Mans. Ook deze EB110 kon daarom de eer van Bugatti op Le Mans niet hooghouden.

Er is uiteindelijk niet meer met de Bugatti EB110 SC geracet, maar de auto’s is wél gerepareerd. Daarom zie je de auto hier op de foto’s weer in volle glorie op het circuit van Dijon, 25 jaar nadat de auto daar voor het laatst in actie kwam.