Wist je dat de Hyundai Veloster een voorganger heeft?

De bizarre Hyundai Veloster is één van de weinige auto’s met een asymmetrische deurconfiguratie. Maar Hyundai was niet de eerste die experimenteerde hiermee.

We gaan je niet nogmaals vervelen met het statement dat Hyundai grote stappen heeft gemaakt, want dat weten we nou wel. Een leuk kenmerk van deze grote stappen is echter dat Hyundai steeds meer durft. Hoe het merk bestond in de jaren ’90 en ’00 zorgde ervoor dat het ondenkbaar was dat ze met een achterwielaangedreven coupé met een 3.8 liter V6 zouden komen, maar met de Genesis Coupe deden ze dat wel. En dan was er nog de Veloster.

Hyundai Veloster

De Veloster was… tsja, wat is het eigenlijk? Je zou zeggen een sportief gelijnde coupé, maar net als een Peugeot RCZ rust hij vooral op hatchback-techniek. De daklijn achter doet dan ook meer hatchbackerig aan dan coupé-achtig. Je kon de auto krijgen in leuke kleurtjes, waaronder Electrolyte Green en de leukste kleurnaam voor een auto ooit, Vitamin C. En je kon zelfs velgen bestellen met de lakkleur erin verwerkt!

Deuren

Het flitsende design is niet wat je je herinnert van de Veloster. Het arsenaal aan 1.6 motoren met ergens tussen de 130 en 190 pk ook niet. De rare identiteitscrisis tussen hatchback en coupé misschien nog wel, maar er is één aspect aan de Veloster waar de auto aardig furore mee maakte. De deuren. Die waren namelijk asymmetrisch. Links had je één grote deur, à la coupé. Rechts had je twee iets kleinere deuren, à la hatchback. Het heeft wat weg van de configuratie van een MINI Clubman (R55), maar waar die een klein zelfmoorddeurtje als achterdeur had, had de Veloster een volwaardige onafhankelijk openende deur. En wat de Veloster beter deed dan de Clubman: bij rechtsgestuurde exemplaren zat de grote deur rechts en zaten de kleine deuren links. Dit omdat de achterdeur dan altijd aan de stoepkant opent.

Waarom? Dat maakte Hyundai nooit echt expliciet duidelijk. In verkooppraatjes van de tweede generatie Veloster die wij nooit kregen, spreekt Hyundai van een ‘dynamisch coupédesign met het praktisch gemak van een achterdeur voor de achterpassagiers’. Maar de proporties van de auto veranderen niet als de deuren symmetrisch zouden zijn.

Voorganger

Het lijkt dus vooral een marketingtrucje of een bizarre manier om een bizarre auto wat uitbundiger te maken. Maar Hyundai deed het tenminste. Want wist je dat dit idee niet uniek is voor Hyundai? De Veloster had een voorganger uit 1989, maar dat bleef een concept. Dan denk je aan iets extreems, iets gedurfds, iets baanbrekends. Maar dat was het niet.

Ford Fiesta Urba

Het was een Ford Fiesta, eentje van de derde generatie welteverstaan. Deze generatie debuteerde in 1989 en direct kwamen er wat concepts de autoshows vergezellen. Je kon toen immers nog niet de Autoblog-homepagina refreshen om op die manier je nieuws te krijgen. Maar goed, de Ford Fiesta Urba Concept was de volledige naam en buiten het kekke gele kleurtje was het een aardig normaal uitziende Fiesta.

De Urba was echter niet een doorsnee Fiesta, want zoals je kunt zien heeft ook deze asymmetrische deuren! En net als bij de Veloster draaien ze van kant bij de links- en rechtsgestuurde versies. Wat had Ford voor visie wat betreft deze rare deurenconfiguratie?

Welnu, ook Ford had het precieze idee achter de deuren van de Fiesta Urba niet echt duidelijk gemaakt. Het idee van de Urba an sich was het zijn van een soort ideale auto voor shoppen. Ford beeldde zich een idee in van het enthousiaste type mens dat in de bloei van hun leven met de auto het centrum in gaat om te shoppen. Dat mocht nog in 1989. De auto had naast de deuren een koelkastje achterin, parkeersensoren, ingebouwde garagedeuropeners en allerlei handige vakjes in het interieur. Echt een praktisch ding dus. Leuk feitje waar je niks aan hebt: Tickford, bekend van de Turbo Capri, deed de carrosserie.

Ford bracht de Fiesta Urba niet uit en dus moesten we tot 2011 wachten voordat een auto met deze deuren-layout het daglicht zag. Het nut van de deuren blijft een mysterie, maar een geinig verhaal is het nog steeds.