Het woord ’tijdcapsule’ komt in ons op wanneer we de stoelen van deze nuchtere jaren ’90-occasion zien.
Mocht je ooit een beetje tijdsbesef willen kweken, dan hebben we een leuk ‘spelletje’ voor je. Pak een willekeurige locatie op Google Streetview (parkeerplaatsen werken het beste) en gebruik de datumkiezer om de oudst mogelijke datum te bekijken. Nederland was er vroeg bij met Streetview dus de kans is aanwezig dat dit zo ver terug gaat als 2008. Richt je eens op dat straatbeeld en vooral de auto’s die je ziet. In de context van tijd is dit namelijk dé manier om je oud te voelen. Onderstaand voorbeeld is de parkeerplaats van een supermarkt in de buurt van waar ik woonde in 2008.
Enerzijds valt op dat in 2008 dit het equivalent is van een Audi A4 van pak ‘m beet 2015 naast een Opel Insignia uit 2012, een Renault Talisman uit 2020 en een C4 Cactus uit 2016. Aan de andere kant valt op dat vrijwel elke auto die je ziet een zeldzaamheid is geworden. De kans is aanwezig dat de helft van deze parkeerplaats inmiddels gesloopt is. Het bewijst maar weer dat auto’s gebruiksvoorwerpen zijn en des te saaier de auto, des te makkelijker het is om deze na een leven van zo’n 20 jaar om te zetten in colablikjes en grasmatten.
Goede oude tijd
De simpele realiteit is dat de tijd vliegt. Voelt 1996 als 29 jaar geleden? Dat is het wel namelijk. Als je al een auto kan vinden uit 1996 is de kans groot dat ‘ie ofwel rijp voor de sloop is ofwel door een liefhebber bijgehouden is. Dat laatste gebeurt vrijwel alleen maar bij bijzondere auto’s. Heel af en toe stuit je op een auto die behandeld is als een exoot, maar gewoon heel normaal is. Een mooiere tijdcapsule ga je niet krijgen.
Toyota Carina E
Aanschouw een auto die precies is wat we beschrijven. Dit is een Toyota Carina E uit 1996. De sedan en in de 1.6 GXi-uitvoering. Met een zeer gemiddelde viercilinder zonder turbo’s of andere ongein die 116 pk produceerde. En dan in een soort net niet helemaal grijze beigetint, met niet volledig meegespoten bumpers en wieldoppen in plaats van lichtmetalen velgen. Uit de tijd dat dit op en top Toyota was. Spannend is het niet, sportief is het ook niet en luxueus valt ook over te discussiëren.
Voor het interieur geldt hetzelfde, maar Toyota wist bij de Carina E op twee manieren wat jeu toe te voegen. Om de eindeloze zee van plastic iets van contrast te geven, was het middenpaneel van het dashboard bekleed met hout! Of houtmotief, wie zal het zeggen. Maar om je echt helemaal terug te krijgen naar de wilde jaren ’90 moet je het hebben over de stoelen. Velours en met zo’n heerlijk nietszeggend druk motief erin gewoven. En grijs. Heel erg grijs.
Gemiddeld
Waar Toyota ook bekend om stond: betrouwbaarheid. Zelfs als je geen moer geeft om auto’s en ze optisch tot de draad verslijt, blijft een Toyota Carina wel spinnen. Voorin ligt de zeer universeel gebruikte 4A-FE. Zoals gezegd een 1.6 liter grote viercilinder met 116 analoge pk’s. Goed voor een 0-100 sprint in 11,3 seconden. Gewoon, netjes voor zijn tijd. Maar wel het soort auto waar je vervolgens klaar mee bent en wat er uiteindelijk mee gebeurt mag Joost weten.
Staat
Niet deze Carina E. De 29-jarige beigegrijze sedan heeft het niet zwaar gehad met slechts 135.128 kilometers op de klok. Ook staat ‘ie strak in de lak, zien we nergens roest en ontbreken bijna alle tekenen dat de auto moe is. Een afgeragde Toyota kan een verrassend betrouwbare automobiel zijn, maar een goed verzorgde Toyota kan wonderen verrichten. Slijtagesporen zien we ook vrijwel niet en bonuspunten voor de radio: het lijkt niet de originele headunit maar het is ook niet zo’n hilarisch slecht verjarende aftermarket oplossing. Daarover gesproken: om het tijdcapsule-effect compleet te maken gaat het ook nog eens om een origineel Nederlandse auto die op 4 januari 1996 bij een trotse eerste eigenaar begon.
Kopen
Dan de vraag der vragen: wat mag deze Toyota Carina nog kosten? Houd je vast: 6.900 euro. Ja, er was een tijd dat je Carina’s letterlijk in ruil voor een paar kratten pils mocht kopen, wat nu niet meer gaat lukken. Aan de andere kant, we hebben dit soort verzorgde auto’s voor veel meer gezien. Bovendien is Toyota Carina niet een synoniem voor betrouwbaarheid: betrouwbaarheid had gewild dat het een Toyota Carina was. En dan ook nog in een kleur die wanhopig geen beige probeert te zijn met die epische stoelen. Dit wil je toch gewoon? Niet? Zo wel: je kan de Carina bemachtigen op Marktplaats.
Dit was 1 van eerste auto’s die ik mij als kind nog kan herinneren die mijn ouders hebben gehad. Een (toen al) vaal rode met een achterspoiler!
Lekker low-profile, de ideale bak als je er nooit uitgepikt wil worden bij politiecontroles.
Daarom ook nooit begrepen waarom tuig altijd in AMG’tjes en RS’jes met scheetjes geluiden rijdt.
Een Carina E Liftback van 1993 als 2.0 d LX gehad (met goedkopere stoffen bekleding), en later een Corolla E10 2.0d GX met Airco en vergelijkbare velours bekleding gehad.
Een flash back naar Eind 1990 / begin 2000 voor mij als ik die afbeeldingen zie.
Dat velours was heel slijtvast & zat heel goed.
Maar die 2.0 d motoren waren traag :-)
Serieus bizar veel geld. Nauwelijks minder dan wat het ding nieuw gekost heeft…
Verdorie ik herkende het meteen. Vele kilometers op de achterbank op de Franse peage met een Chateau caravan erachter doorgebracht. Toch nostalgie zo’n Carina E
Prima pretentieloos vervoer. Kan je zo nog 200-250K kilometer mee vooruit. Maar dit soort wagens is inmiddels wel érg prijzig geworden. Niet eens zo heel lang geleden kocht je zo’n kar voor minder dan de helft van de vraagprijs van deze. Moeilijk te geloven, dat iemand zelfs maar in de buurt van deze prijs neer gaat tellen voor wat naar de maatstaven van vandaag een extreem kale wagen is. Ondanks de uitstekende reputatie qua betrouwbaarheid.
Eén airbag, ook nog centrale vergrendeling, en toe maar, echt imitatiehout op de middenconsole! Maar geen elektrische ramen, geen airco, geen abs en zelfs geen cassettespeler in de radio! Dan was mijn Honda Accord van 1997 destijds toch beter uitgerust.
Kan kloppen want in 1997 kwam de avensis en die had ook dezelfde opties als de accord 😉
Ik herkende bij headerfoto meteen de auto van mijn pa van vroeger. 2 liter diesel die maar door tokkelde. Wat een tijden.
Overigens zijn dit de eerste Toyota’s uit de fabriek in de UK. In NL kwamen ze uit UK en Japan. Die uit Japan zaten vele malen beter in elkaar. Even VIN checken. J aan het begin geeft extra vertrouwen
29 jaar oud. Eens zien of de nieuwe auto’s van nu over 29 jaar nog rijden. Denk het niet. Wat dat betreft is dit een topdeal denk ik zo.
Zowiezo kwa techniek niet. De motoren van deze tijd zijn zo complex geworden ivm emissie.
Daar het op een
Moment niet meer interesant is kwa leeftijd om er nog veel geld in te stoppen ter reparatie. Dit is nog simpele en betrouwbare techniek. Milieu had nog nooit iemand van gehoord en het boeide niemand iets of de auto 10 of 12 liter benzine verbruikte op 100 km, behalve degene die moest tanken.
Heb een corolla gehad met dezelfde motor. Heeft t 29 jr volgehouden en met ruim 4 ton op de teller richting sloop gegaan. Motorisch en versnellingsbak hadden nog wrl even doorgekund. Het waren de overige gebreken die hem parten gingen spelen.
Wat een lieve kleine wieltjes.
En dan te weten dat Toyota 20 jaar daarvoor nog auto’s bouwde die in de folder al roestten, en ook qua techniek nog lang niet zo betrouwbaar waren. Echt bizar hoe snel ze dat betrouwbaarheids-imago hebben opgebouwd.
Was wel bij meer merken zo.
Verschrikkelijke auto. Zo anoniem waren die Toyota’s. Niet leuk meer, wentelen in je nieuwbouwwijk en broodtrommeltje achterop met de fiets naar de ‘baas’. En in het weekend naar oom Theo en tante Thea om de auto te laten zien. Das war einmal und gerne nie wieder. Een leuke anonieme van die tijd was er wel. Bijvoorbeeld een Peugeot 605. Maar geen Nissan, Mazda of deze Toyota.
Eens, het was toen al de ultiemen spruitjeslucht op wielen.
Deze doet het over 29 jaar nog. En tijdens de apocalyps zet Elon hem niet uit:-)
Ah de 4A-FE “non interference” motor.Breekt je distributieriem geen probleem nieuwe erop en gaan en dat zonder schade.
Yep, net als -bijvoorbeeld- een Z16SE motor van Opel.
Wat een heerlijke foto van die 90’s parkeerplaats. Stationwagons, hatchbacks en sedans zo ver het oog rijkt!
Het voordeel van de kleur van de Carina is dat hij lang schoon blijft ogen ook al is de auto eigenlijk best vies ;-)
Qua zeldzaamheid van de auto’s op de parkeerplaatsfoto valt het in een aantal gevallen nog best mee. Op bv Marktplaats staan nog best veel Megane 1, Micra’s van die generatie, Peugeot 106én, renault Twingo’s zoals de blauwe op de foto en de Xsara station/break zie je vaker dan de sedan/berline.