Special: BMW 530 MLE (E12)

Jazeker, een BMW M product vóór de M1. De aller-allereerste.

We zijn al weer een tijdje bezig met de EV10daagse. Een periode waarin wij extra aandacht geven aan de elektrische auto. De EV kent namelijk meer facetten dan alleen een lange laadtijd, kleine actieradius en lage bijtelling. Sommige EV’s zijn echt geweldig om te rijden en sturen uit de kunst. Ergo: het is alleen de motor die anders is, de rest van een auto moet nog steeds beschikken over dezelfde topkwaliteiten om in aanmerking te komen bij de petrolhead.

Voor wie het toch te ver gegrepen is, gaan we even terug in de tijd. Tegenwoordig is BMW Motorsport een bijzonder grote onderneming dat enorm veel snelle versies van reguliere BMW’s maakt. Ze zijn allemaal luxe, zwaar en enorm sterk. Dat is opmerkelijk, want BMW Motorsport had vroeger een veel meer puristische en minimalistische benadering als het aankwam op het maken van sportieve varianten van huis-, tuin- en keuken BMW’s. Een voorbeeld daarvan is de briljante BMW 530 MLE.

Huh? 530 MLE? Kennen we die? Jazeker. Het is eigenlijk het allereerste M-model van BMW, de vroege voorvader van de BMW M5. Het verhaal van de auto is alleen minder bekend. Het is alleen dermate mooi dat wij het graag met je delen. Voor het verhaal gaan we naar Zuid-Afrika. Dat is traditioneel een markt waar dure BMW’s het goed doen. Het nadeel was dat Zuid-Afrika torenhoge importtaksen rekende en dat daardoor de BMW’s heel erg prijzig werden, waaronder de reguliere 5 Serie (E12).

Dat werd opgelost door een BMW-fabriek in Rosslyn op te zetten in 1968. Bij deze productiefaciliteit werden kant en klare onderdelen in elkaar gezet. De ‘fabriek’ even vlak boven Pretoria was in feite niets meer dan een grote assemblagehal. Voor BMW was het interessant om zich daar te vestigen. De lonen waren relatief laag en zo kon men de geliefde BMW’s voor een gunstigere prijs aan de man brengen.

Nog iets wat ze graag doen in Zuid-Afrika: racen! Een beroemd circuit is het hoog gelegen Kyalami, maar er zijn ook circuits in Durban, Killarney, Zwartkops en Phakisa. Met name de semi-professionele klasse waren daar populair. De Modified Production klasse was een geliefde raceklasse. Om de Zuid-Afrikaanse BMW-fabriek een boost te geven werd er een BMW 5 Serie gebouwd, specifiek voor deze raceklasse. Voordeel voor de petrolhead: er moesten ook een aantal straatuitvoeringen van worden gebouwd, de zogenaamde homologatiemodellen.

De basis van de circuitauto was een 5 Serie van de E12-generatie. Het was BMW Motorsport dat de auto onder handen nam. Let wel, 4 jaar voordat de BMW M1 op de markt kwam. Je weet wel, de auto die door velen wordt gezien als de eerste auto van BMW Motorsport. In tegenstelling tot de huidige M5 Competition werd de 530 ‘MLE’ daadwerkelijk gebouwd voor de competitie. Dat betekende redelijk drastische maatregelen.

Zo was de auto niet voorzien van airconditioning. Dat is op zich niet zo vreemd, want dat was destijds een zeer prijzige optie. Ook elektrische bedienbare ruiten ontbraken, maar ook dat was in die periode in deze klasse nog geen gemeengoed. Andere gewicht besparende maatregelen waren dunnere ruiten, gebruik van lichter staal, gaten in de kofferbak-beugels (afbeelding onder). Voor een betere gewichtsverdeling verhuisde de accu naar de kofferbak. De achterbank was gevormd van schuim. De twee standaard stoelen werden vervangen door Scheel-sportkuipen. Om het interieur af te maken kreeg je een lederen stuurwiel en houten pookknop, toen was dat nog het summum van sportiviteit. Tegenwoordig is dat uitgebreide navigatie, LED-verlichting en een panoramadak.

Ook het uiterlijk mocht er zijn. Zo was de 530 MLE voorzien van een achterspoiler en bredere wielkasten. Die kasten konden zo de extra brede banden met Mahle BBS velgen huisvesten. Ook de lichtblauwe, paarse en rode striping werd toegepast. Het was niet alleen maar ‘show’ met weinig ‘go’. Onder de kap lag namelijk een drieliter grote zes-in-lijn. Deze was geheel atmosferisch en leverde zo’n 200 pk en 277 Nm, de raceversies waren een stukje krachtiger en kwamen tot 280 pk. De straatuitvoering van de 530 MLE was op papier minder indrukwekkend dan op asfalt:een sprint van 0-100 km/u in 9,3 seconden en een top van 208 km/u lijken wat bescheiden te zijn voor de specificaties van de auto.

Er was geen enkele reden voor bescheidenheid betreft de 530 MLE, want de auto scoorde erg goed in de competitie. Van de 15 races waaraan de auto deelnam, werden er 15 gewonnen. In de drie jaar tijd dat er mee werd gedaan aan een kampioenschap, werd deze ook gewonnen. Dat deed BMW niet door slim met de regels om te gaan en 30 auto’s aan de start te laten verschijnen. Neen, er werden slechts 2 auto’s ingeschreven voor de de Modified Production raceklasse.

Niet alleen op het circuit deed de 530 MLE goede zaken, ook in de showrooms ging het lekker. Ze gingen namelijk als de spreekwoordelijke warme broodjes over de toonbank. Er werden twee series verkocht van de 530 MLE. De eerste in werd in 1976 gebouwd in een oplage van 110 stuks. Deze waren in no time uitverkocht, reden voor BMW om nog een serie te bouwen in de Rosslyn fabriek, er zouden nog 117 exemplaren van de Type 2 aldaar van de band lopen.

Deze exemplaren zijn bijna niet meer te vinden. Veel exemplaren zijn omgebouwd tot circuitauto. Destijds was ook niet direct bekend hoe belangrijk de M-badge zou gaan worden. Tegenwoordig zie je de M-kleuren ook in de grille van de 118d van je buurman, die gekte begon dus hier bij deze 530 MLE. Over die naam, 530 MLE was de onofficiële naam van de auto. Op het chassisnummer stond de naam ‘530 M’ vermeld.

Vorig jaar vond BMW het 100e exemplaar met chassisnummer 770100, dus nog net van het eerste type. De auto bevond zich in erbarmelijke staat, maar er is goed nieuws: de auto is weer helemaal in nieuwstaat teruggebracht. Dat deed BMW samen met diverse BMW-medewerkers die destijds ook aan de 530 MLE hebben gewerkt. Zelfs de spuiter was dezelfde persoon als de gene die het veertig jaar eerder ook al gedaan had. Daarmee heeft BMW een waardige hoedtik uitgedeeld aan hun allereerste product van de inmiddels legendarische Motorport divisie.

Inmiddels is de BMW faciliteit in Rosslyn omgebouwd tot een volwaardige fabriek, niet meer een assemblagehal waar ze auto’s van CKD-kits in elkaar schroeven. Naar alle waarschijnlijk is dit nog de enige 530 MLE die bestaat. Een sportsedan zoals het hoort. Ruim voldoende voor vier personen en hun bagage, maar puur genoeg om op het circuit uit de voeten te kunnen. Dus de volgende keer dat je een M5 Competition voorbij ziet komen weet je van de oorsprong.