Alfa Romeo Giulia facelift – rijtest en video

De meeste nieuwe Alfa Romeo’s zijn fraai, de facelift van de Giulia uit deze rijtest is dat ook.

Toch maakt Alfa Romeo het ons liefhebbers niet makkelijk. Nieuwe modellen worden keer op keer uitgesteld, komen soms helemaal niet en als ze komen, is er nog wel eens iets op af te dingen. Zo ook op deze Giulia, maar daar kom ik straks op terug.

Achterwielaandrijving als basis

Het was een terugkeer naar de basis. Alfa Romeo bouwden wel gelimiteerde sportauto’s (RZ, SZ, 8C en 4C) met aandrijving op de achterwielen, maar sinds de overname door Fiat gold dat niet voor de reguliere Alfa’s. De in 1985 onthulde Alfa Romeo 75 was de laatste achterwielaandrijver, daarna volgden 155, 156 en 159 met aandrijving op de voorwielen. Met de Giulia keerde Alfa Romeo weer terug op het nest, maar we moeten daar direct een kanttekening maken.

Met de facelift ging de bezem door het gamma aan motoren, de instapper met achterwielaandrijving is uit de prijslijst geschrapt. Voor de rest van Europa een te verdedigen keuze, maar juist in Nederland met ons door CO2-uitstoot gedicteerd belastingregime is het niet de fijnste keuze.

De vierwielaandrijving in de Giulia omvat een actief tussendifferentieel en een voordifferentieel. Het Q4-systeem monitort voortdurend de omstandigheden om het koppel optimaal te verdelen over de voor- en achteras. Onder normale omstandigheden rijdt de Giulia Veloce met Q4-systeem als een achterwielaangedreven auto: alle koppel gaat naar de achterwielen.

Zodra de achterwielen grip dreigen te verliezen, wordt meteen tot 50 procent van het koppel naar de vooras gestuurd. In de praktijk voelt de Giulia als een achterwielaandrijver als je ruim binnen de grenzen van de grip blijft. Zodra het tempo omhoog gaat, dan zorgt het Q4 systeem voor veel extra grip, maar ook voor een wat afstandelijke rijervaring. Het Q4 systeem zorgt voor een gewichtstoename van 60 kilogram, wat redelijk bescheiden is.

Waar is de hybride?

Bij iedere modelupdate of geheel nieuw model is het elektrificatie wat de klok slaat. Sommige fabrikanten bouwen op hetzelfde platform volledig elektrische varianten, plug-in hybrides en (mild)hybrides. Ze moeten wel om de CO2-uitstoot te drukken en ook om specifiek in Nederland nog een beetje normaal geprijsde varianten te kunnen brengen. Des te vreemder dat Alfa Romeo géén enkele hybride brengt. Een PHEV was technisch wellicht te ingrijpend, maar een bestaande motor van lichte elektro-ondersteuning voorzien was ook al te veel gevraagd.

Één benzine en één diesel

De keuze qua motoren voor de modeljaar 2023 van de Alfa Romeo Giulia is niet heel uitgebreid. De 2,2-liter dieselmotor is volledig van aluminium vervaardigd en heeft de nieuwste generatie van de MultiJet II brandstofinspuiting, de zogenoemde Injection Rate Shaping (IRS) en een systeemdruk van 2.000 bar. De elektrisch variabele geometrie van de turbo zorgt voor een snelle gasrespons.

De 2.2 JTDm heeft een vermogen van 154 kW (210 pk) bij 3.500 t.p.m. en een koppel van 470 Nm bij 1.750 t.p.m. De sprint naar de 100 duurt 6,8 secondes en de topsnelheid is 235 km/u. Op zich is het een prettige aandrijflijn, maar gezien het huidige sentiment rond diesels, zal de Giulia 2.2 JTDm een bijzondere verschijning blijven.
Voor de rijtest kozen we dan ook voor de meer relevante Alfa Romeo Giulia met 2.0 turbo benzinemotor. Net als de diesel heeft deze Giulia variant altijd vierwielaandrijving en de automatische 8-traps ZF-transmissie.

De 2,0-liter viercilinder benzine heeft ook een aluminium motorblok en levert zijn vermogen van 206 kW (280 pk) bij 5.250 t.p.m. Het maximumkoppel bedraagt 400 Nm bij 2.250 t.p.m. De topsnelheid is 240 km/u en de sprint naar de 100 doet de Giulia 2.0 in 5.2s.

De facelift van de Giulia

Technisch veranderde er niets, of althans niets groots. Dat kan je over het uiterlijk niet zeggen, Alfa Romeo wist met een paar eenvoudige aanpassingen een groot effect te sorteren. Aan de achterzijde kreeg de Giulia nieuwe achterlichten van rookglas met glanzend zwarte afwerking. Het staat een stuk frisser.

Aan de voorkant zit de grote wijziging: de full-LED Adaptive Matrix-koplampen bestaan nu uit drie delen. Niet alleen een verwijzing naar de Alfa 159, maar ook naar de iconische Alfa Romeo SZ Zagato en de conceptauto Alfa Romeo Proteo. De ‘Trilobo’-grille grijpt terug na de succesvolle jaren zestig en maakt het plaatje compleet.

Een nieuw dashboard en NFT’s

Het nieuwe volledig digitaal dashboard gebruikt een 12,3-inch TFT-scherm. Afhankelijk van je stemming is er de keuze uit drie stijlen: Evolved, Relax en Heritage. Een leuk detail is de verwijzing naar de jaren zestig en zeventig, met de omgekeerde cijfers aan het begin en einde van het bereik van de snelheidsmeter.

Een interessante ontwikkeling is dat er een NFT (non-fungible token) certificaat is te genereren met informatie over het gebruik en onderhoud van de auto. Dankzij blokchain technologie is die informatie niet meer aan te passen en daarmee is de toestand van de auto te onderbouwen en daarmee de restwaarde te ondersteunen. Alfa Romeo biedt in eerste instantie alleen de mogelijkheid om de kilometerstand vast te leggen, maar belooft dat op termijn meer gegevens zijn te registreren.

Prijs en conclusie Alfa Romeo Giulia rijtest

Net als je denkt dat het merk nu echt overleden is, komt er weer iets uit de hoge hoed. Zo ook de facelift van de Giulia (en Stelvio): het uiterlijk is lekker opgefrist, maar onderhuids beginnen de jaren te tellen. Mocht je echter nog op zoek zijn naar een lekker sturende auto met (niet al te complexe) verbrandingsmotor, dan verdient de Giulia wellicht de aandacht.

De Giulia met benzinemotor is er vanaf € 65.000, wat redelijk in lijn is met concurrerende modellen zoals de BMW 3-serie. De concurrentie biedt echter veel meer keuze in zowel geëlektrificeerde modellen, alsmede auto’s met aandrijving op slechts twee wielen. Door het gebrek aan keuzes maakt Alfa Romeo het zichzelf lastig, maar hopelijk weet het Italiaanse temperament nog wat kopers de showroom in te trekken.