Autoblog Garage: Mazda 6 Sportbreak van Loek update

De kilometers vliegen voorbij voor de Mazda 6 Sportbreak van Loek in de Autoblog Garage, tijd voor een update.

Afgelopen september kon ondergetekende weer een auto van zijn uiteenlopende ‘moet ik ooit eens gehad hebben’-lijst afstrepen. De bloedmooie Mazda 6 Sportbreak, die moet ik ooit eens gehad hebben. Dat is gelukt!

Update introductie

De introductie van de auto liet zien dat ik al vond dat de Mazda 6 netjes was voor zijn prijs. Maar ik ben ook maar een leek, dus heb ik vlak daarna even iemand met verstand er naar laten kijken. Die vond bijna geen gebreken, op een kapotte fuseekogel en nog nét kunnende achterbanden na. Na een technische check-up, waaronder het beknopt checken van overmatige koolstofopbouw (wat ‘ie vrijwel niet had) ben ik de week erna direct teruggekeerd voor een apk en daar kwam hij zonder adviespunten doorheen. Geloof het of niet: na drie auto’s en vier apk’s voor het eerst dat dat gebeurt. Wel 50 euro lichter, maar dat vind ik acceptabel.

Mazda 6 Sportbreak update

Ik heb een paar plannen met de auto en hij is nu ‘vertrouwd’. Als in, ik rijd er nu al een paar maanden mee, ik ken hem al redelijk goed en ik weet wat de lijst der gebreken dan wel toppunten zijn. Daarna is het tijd voor een milde portie modderitus (thanks @MartijnGizmo). Maar eerst even hoe de eerste 15.000 kilometer verlopen zijn. Want ja, de teller geeft ineens de stand aan waarbij er volgens de interval een beurt aan zit te komen. En dat had ik eigenlijk pas verwacht ergens tegen de volgende zomer. Laat ik het zo zeggen, de Mazda heeft zijn stappen wel gezet. Deels voor de leuk, deels omdat het moet.

Einde van het jaar

Ik wil het niet te veel over mezelf en mijn privéleven maken, maar om het kilometrage van de Mazda te begrijpen moet ik toch even de maanden augustus tot en met januari uitleggen. In augustus kreeg ik namelijk te horen dat ik mijn huurhuis waar ik al zes jaar met plezier woon, moest verlaten. Het hele verhaal is lastig om snel uit te leggen, maar het komt erop neer dat er een geschil was tussen huurbaas en huurder(s), waar helaas maar weinig buigzaamheid vanuit die eerste kon komen. En zo ben je per 1 november 2024 ineens dakloos. Niet hoe ik had bedacht mijn jaar te eindigen.

Want ja, ga maar eens een huurhuis vinden. Sociale huur op inschrijfduur kan je op je buik schrijven als je niet lang ingeschreven staat en privé of via makelaars is het ten eerste extreem duur en is het nog maar de vraag of je gekozen wordt. Kortom: dat gaat nog wel even duren en compromissen als 700 euro de maand gaan betalen voor een kamertje van 10 vierkante meter met gedeelde keuken vond ik het enige wat ik mocht passen.

Woon-werkverkeer

Voor de heerlijke stukken proza™ die ik op Autoblog plaats heb ik geen woon-werkverkeer: daarvoor heb ik enkel een laptop en een 5G/Wifi-verbinding nodig. Voor mijn andere werk als bezorger van een bekende supermarkt moet ik wel op locatie komen. De enige plek waar ik terecht kon in mijn ‘dakloze’ periode was bij mijn ouders, die toevallig 90 kilometer verderop wonen. In november heb ik een maandje vakantie kunnen en mogen nemen om ook nog eens meer voor Autoblog te kunnen werken, maar daarna moest ik toch echt weer aan de slag om in de drukke decembermaand iedereen van boodschappen te voorzien.

Om toch het verhaal over de woonsituatie even af te maken: alle sterren vielen op 12 december 2024 op hun plaats en ik kwam op plek 1 bij een huurwoning via de spoedmodule, waar de volgorde wordt geloot. Meer geluk dan dat kun je niet hebben en tussen kerst en nieuw jaar ben ik officieel verhuisd naar een nieuwe plek. Het was even een nare periode van onzekerheid, maar ik heb nu wel een mooi vooruitzicht en richt mij het liefst op de toekomst.

Timing

Terug naar de Mazda 6. In september, ná het nieuws dat ik eruit gezet werd, heb ik dus de Mazda gekocht. Al zou het enkel zijn om deze maanden te overleven, dan heeft het hebben van een diesel zich al terug verdiend ten opzichte van de Golf. Een slordige 750 kilometer per week, en dat een maand lang: dat tikt aan. Daarnaast heeft de 1.665 liter bagageruimte die de 6 heeft met de banken plat zeker een paar keer rijden gescheeld. De timing kon dus niet beter.

Tripjes

Wie heeft zitten meerekenen ziet nu dat de woon-werkkilometers theoretisch maar een vijfde van de kilometers op zich namen. Oké, voeg daar ook even aan toe dat er voor de verhuizing nog meer 90 kilometer heen en terug is gereden. Daarnaast heb ik in één maand tijd enorm veel dingen gedaan die de kilometers laten oplopen:

• Trip Parijs heen en weer (Groningen-Parijs);
• Trip Verenigd Koninkrijk heen en weer (Groningen-Oxford);
• Autoblog-kantoor heen en weer (Groningen-Amsterdam);
• Concert in Ahoy (Groningen-Rotterdam);
• Autoblog-kalenderevenement bij HooG (Groningen-Katwijk);
• Essen Motorshow heen en weer (Groningen-Essen).

Parijs was in theorie gewoon een manier om de peperdure Thalys te skippen, maar wel weer even 1.300 kilometer. Elke keer dat je de randstad op zoekt mag je ook weer makkelijk 500 kilometer (per keer) erbij noteren.

Rampzalige VK-trip

En dus even 1.650 kilometer in 24 uur naar het Verenigd Koninkrijk. Dit is een verhaal waaraan je weer even merkt dat ik mijn tienerjaren niet achter me durf te laten. Eén van mijn vrienden in het VK nodigde mij, niet eens volledig serieus, uit voor een automotive-pubquiz bij Caffeine & Machine, boven Oxford. Maar ja, ik had de tijd, ik had het geld, ik had de auto, en ik heb een vrij impulsieve manier van beslissingen maken. Bovendien is de autotrein veel goedkoper als je nog geen 24 uur in het land bent. Alles tot in de puntjes uitgezocht en ik zou wel even mij om 8:00 ’s ochtends melden in Calais en om 23:50 weer in Folkestone, na de pubquiz gedaan te hebben. Ja, ook de douanier die mijn paspoort controleerde had nog nooit zoiets gehoord.

Bij het ontmoeten van de vrienden in kwestie, in het zuiden van Engeland, ging het mis. Bij het verlaten van een rotonde verloor de Mazda ineens zijn kracht. Gevarendriehoekje op het dashboard en een motorstoringslampje: daar was iets goed mis. De auto had ineens nog maar de helft van zijn vermogen. Alsof de turbo ermee was gekapt. Dat bleek de limp mode te zijn. Naast het hebben van half zijn vermogen, schakelt Mazda voor de zekerheid ook je cruise control uit. Da’s even geleden, zonder cruise control zo’n stuk over de snelweg.

Een diagnose liet blijken dat het om een uitlaatsensor ging. Probleem: het was zondag en alle Mazda-garages waren dicht. Eén onderdelenshop was nog open, maar dat onderdeel loste het probleem niet op. Kortom: er zat maar één ding op. Doorrijden in de hinkelmodus en hopen dat het meevalt. Ik heb de pubquiz nog wel gedaan, anders hebben ze je dubbel te pakken, en nog gewonnen ook. Een schrale troost, want de rit die volgde op zondagavond om 21:00 werd een helse onderneming. Ik had nog precies genoeg tijd om de trein te halen. Dat lukte, maar wel met een compleet kapotte rechtervoet (want geen cruise control) en de constante kopzorgen dat de auto misschien wel serieus kapot is en er elk moment mee kan kappen (en dan ben je in Calais). Ondertussen was ik al bijna 20 uur wakker, was het twee uur ’s nachts en dan moet je nog bijna vijf uur naar huis. Ik heb het geprobeerd, maar nadat ik barstend van de caffeine met de muziek op vol volume steeds maar zware oogleden kreeg, heb ik ‘m tussen de vrachtwagens geparkeerd en ben ik op de achterbank gaan liggen. Ja, dit is voor het eerst ooit dat ik in een stilstaande auto geslapen heb. De volgende keer neem ik een matras mee en gooi ik de banken plat. Enfin, ik heb het overleefd.

Sensoren

Wat ging er nou mis in Engeland dan met de Mazda 6? Welnu, vergeet het vermogensverlies. Dat is de limp mode, die altijd aan gaat bij een motorlampje. De garage kwam erachter dat er naast de uitlaatsensor die we hebben vervangen, een hele reeks uitlaatsensoren zitten. Die kunnen allemaal een gekke meting gehad hebben. En dan is er nog de vraag of het niet gewoon een gefaalde DPF-regeneratie was en het ding gewoon vol zit met koolstof. Dat is gecontroleerd, en het ging toch echt om de sensoren. Mazda heeft namelijk (ik weet niet of dat is vanwege de dubieuze reputatie van de Skyactiv-D) een upgrade uitgebracht voor deze reeks sensoren. Die is geïnstalleerd en sindsdien is het probleem nergens meer te bekennen. Al met al 50 euro gekost voor de ‘foute’ sensor, maar nog 120 euro erbij voor het installeren van de nieuwe sensoren.

Betrouwbaarheid

Ik heb namelijk getwijfeld of ik niet verleid ben door de goedkope aanschafprijs van de Mazda 6 Sportbreak en niet genoeg due dilligence heb gepleegd wat betreft die dieselmotor van Mazda. Want ja, het is inderdaad wel weer gelukt om de enige ‘geplaagde’ versie te kiezen van een anders zeer betrouwbare auto. Ik zag namelijk uiteenlopende verhalen, maar de horrorverhalen die ik zelfs terugvond in de comments onder mijn intro van de auto schrok ik toch wel een beetje van. Naast het gedoe met de sensoren heb ik echter het vermoeden dat het bij mijn exemplaar wel meevalt. Signalen waaraan je kan zien dat de motor op sterven ligt zijn er niet en dankzij het vele snelwegwerk dat de Mazda heeft moeten verrichten heeft de auto een luizenleventje. Ik sluit niet uit dat er nog gezeik gaat komen, maar de eerste 15.000 kilometers zijn zo goed als probleemloos verlopen. Ja, oké, die uitlaatsensor. Maar voor 120 euro een reparatie (en dus eigenlijk upgrade) om anders een probleemloze periode te doorstaan, dat valt mij nog heel erg mee.

Iets anders dat opvalt, maar dit heeft niks te maken met de motor, is dat een paar sensoren voor de comfortfuncties van de Mazda 6 het soms niet helemaal zien zitten. Met dit gure weer moet je altijd de sensor aan de voorkant schoon houden, want anders weigert de SCB (Smart City Braking) dienst. En ja, die wil ook nog wel eens het gebruik van cruise control in de weg zitten. De licht- en regensensoren werken prima, maar de grootlicht-sensor (er zit een grootlicht-assistent op) in de voorruit vindt de voorruit soms te smerig om goed te kunnen registreren. Er zit een dodehoek-assistent op, maar die ziet vaak dingen die er niet zijn (of registreert bijvoorbeeld een heg in je dode hoek). Deze heb ik zo ingesteld dat ‘ie wel een lampje geeft, maar geen geluidssignaal meer geeft. Assisteren, niet irriteren. Het moet wel leuk blijven.

Nadelen

Nu we het toch hebben over leven met de Mazda 6, hoe bevalt de auto verder? Er is goed nieuws en slecht nieuws. Laat ik beginnen met het slechte nieuws, dat zijn een paar kleine dingen en één groot ding. Slecht nieuws: ik ben niet bij alles te spreken over de verfijning van de Mazda. Het nepleder op het stuur en de pook slijt toch sneller dan gehoopt, de plastics voelen niet allemaal even lekker aan en als je echt je best doet vallen er toch wat kwaliteitszaken op. Zo voelen sommige dingen wat ‘blikkerig’ en kan je bijvoorbeeld vrij snel kleurverschillen zien op panelen. Het mag eigenlijk geen naam hebben, maar het is er toch. Qua rijden heb ik weinig echte nadelen (voordelen kom ik zo op terug), maar ik vind ‘m wel een beetje stug qua vering en demping. Andere nadelen: het infotainment is niet vreselijk, maar je merkt dat het een unit uit 2012 is. Updaten is lastig, want bij elke geüpgradede 2xDIN radio die je plaatst moet je accepteren dat de draaiknop in de middenconsole niet meer werkt. En dat vind ik juist een groot pluspunt. De audioweergave heeft maar gedeeltelijk een idee hoe dingen als Spotify werken en de weergave is dus zeer beperkt (meer dan titel en artiest hoef je niet te verwachten). Oh ja, en elke keer maakt ‘ie pas contact via Bluetooth als ‘ie je HELE telefoonboek heeft gedownload. Daarnaast heb ik alleen maar wat kleine dingen, zoals dat ik een schuifdakje toch wel lekker vond.

Dan het grote ding: ik voel weinig voor de Mazda 6. De Golf was echt mijn kindje, een auto die ik heb gekocht met mijn hart. De Mazda was een keuze van mijn verstand. Een goede keuze, begrijp me niet verkeerd. Maar ik pak ‘m niet vrijwillig voor een rondje knallen op de dijkjes langs de rivieren. Ik heb het gevoel dat de Mazda doet wat hij moet doen, daar erg goed in is, maar verder niet zo veel. Het is te betwijfelen of het een nadeel is, want het is wel precies waarom ik hem heb gekocht (de Golf was eigenlijk té leuk om verstandig te zijn). Misschien moet je ook deels accepteren dat auto’s ook maar een stuk metaal zijn die je van en naar werk brengen. Ik heb het vaker gezegd: des te meer reden om te gaan shoppen voor een hobbyauto die je wél leuk kan maken.

Voordelen

Eén emotionele noot die ik wel bij de voordelen wil zetten: het is nog steeds een schitterend mooie auto. Het lijnenspel klopt als een bus en de uitvoering, al dan niet in een wat saaie kleur, is geweldig. Nog steeds elke keer dat hem ergens neerzet en wegloop betrap ik mezelf erop dat ik nog één keer omkijk, da’s een goed teken. Ook een saaie, comfortabele grijze muis kan precies zijn wat je wil. Ik mag dan jong zijn qua leeftijd, stiekem ben ik gewoon al een oude man die altijd een gekke, irrationele voorliefde voor stationwagons heeft gehad. Nu we het daar toch over hebben: als je je autohart uitzet, dan is de Mazda 6 Sportbreak een steengoede auto. Rustig, zuinig, recht-door-zee en helemaal komend van een 350.000 kilometer ervaren Golf: lekker toekomstbestendig. Dat rustige heb ik mooi kunnen ervaren in mijn vroege en late uren dat ik onderweg moest zijn: 130 km/u doet ‘ie fluisterstil, 100 km/u is een oase van rust. En je verbruikt ook nog eens geen drol. 1 op 22 bij 100 km/u is normaal en bij 140 kom je alsnog niet onder de 1 op 15. Ik benut het spotgoedkope karakter van diesel niet helemaal, want op advies van meerdere dieselgoeroes tank ik niet (meer) bij witte pompen en gaat er af en toe een tankje BP Ultimate diesel in. Alsnog een flink verschil met de prijzen van de Superplus die in de Golf moest.

Dat recht-door-zee merk je dan weer in hoe het een auto is zonder fratsen. Ik vind het persoonlijk een bloedmooie auto, maar je valt niet meer of minder op in het verkeer dan de CX-5 die hoogstwaarschijnlijk naast je rijdt. De zitpositie is dikke prima, de ruimte is dikke prima, het interieur is lekker simpel vormgegeven en alles zit waar je het verwacht, alle opties die je anno 2013 wenste zitten erop en niks meer: fantastisch. Pluspunten voor de stoelverwarming, typisch zo’n optie wat ik totaal nutteloos vond totdat je het dagelijks gebruikt en ik nu niet meer zonder wil. Al moet ik zeggen dat ik standje 1 al warm zat vind, standje 3 voelt (voor mij) als zitten op een barbecue.

En hé, het mag dan geen GTI of hete hatchback zijn, voor wat het is rijdt de Mazda 6 uit de kunst. Hij stuurt lekker licht, de motor is potig genoeg zonder overdreven race-y te zijn, het schakelen gaat met een lekker stevige pook met korte verzetten: fantastisch. Ik weet niet of de ontwerpers van de MX-5 iets van doen hebben gehad met de 6, maar het zou me niks verbazen. Op de Autobahn heb ik ook al een topsnelheid van zo’n 210 km/u kunnen noteren, maar daarboven moet ‘ie er toch tegen vechten.

Conclusie

Zo, dat lucht op, zou je bijna zeggen. Samenvattend heb ik wat problemen met de emotionele kant van de Mazda 6, maar rationeel denk ik dat je geen betere SW had kunnen kopen voor dit geld. Qua betrouwbaarheid schrijf ik ‘prima’ op, maar wel met potlood *klopt af op hout*. Qua zuinigheid schrijf ik op ‘volgens de verwachting’, maar dit is natuurlijk ook niet de tijd van het jaar waarin de auto het makkelijk heeft. Volgende stappen zijn hopelijk stappen om de auto wat meer naar mijn eigen smaak te maken. En tegelijkertijd het probleem van de ietwat stugge vering op te lossen. Spoiler alert!

Deze auto’s staan in de Autoblog Garage:

• BMW 530i Touring (G31) van de baas van Wouter
• BMW M140i xDrive (F21) van Martijn
• BMW M2 (F87) Competition van Ruben
• BMW Z4 sDrive35i van Nicolas
• Citroën 2CV6 van Michel
• Jaguar F-Type V6 Roadster van Machiel
• Mazda 6 Sportbreak van Loek
• MINI Cooper S Gizmo Speciale (R50) van Martijn
• Peugeot 206 GTi racers
• Porsche 911 Carrera (996) van Wouter
• Porsche 944 van Jaap