De Mercedes 800SEL met achttiencilinder kende je nog niet

Omstreeks het einde van de 80s werkte BMW zoals kenners weten aan Project Goldfish, de 7-Serie met V16. Mercedes kon niet achterblijven en was bezig met de 800SEL.

De jaren ’80 van de vorige eeuw waren objectief gezien waarschijnlijk de beste jaren van de planeet. Het was weer morgen in Amerika, alles was mogelijk en alles moest groter, sterker en beter. Het gaf ons Arnold Schwarzenegger, Miami Vice, de Ferrari Testarossa, rap-muziek en niet te vergeten, goede kapsels. Internet en social media waren nog een hoopgevende belofte voor de toekomst in plaats van een vunzige realiteit. Poaaah, was ik maar net wat eerder geboren.

De piek werd bereikt toen BMW bezig was met het ontwikkelen van een 16-cilinder motor voor de 7-Serie. BMW had tot grote schrik van Mercedes net de 12-cilinder geïntroduceerd in de machtig mooie E32. Zodoende moest Das Haus met grote haast aan de slag met haar eigen V12 voor de nog te introduceren W140 S-Klasse.

Maar net zoals Arnold en Sly vochten om wie het grootste geweer had in de films, ging de wapenwedloop verder dan dat. Nadat Mercedes de goudvis van BMW in het vizier kreeg, begon het meteen met plannen om een motor nog meer cilinders te geven. Tegenwoordig zou men het toxische masculiniteit noemen. Toen heette het gewoon nog technologische vooruitgang. Het stukje resterende natuur waardoor we ooit uit die grotten zijn gestapt als mensen. Heerlijk.

BMW had een V16, dus Mercedes dacht logischerwijs eerst aan een V18 motor. Maar dit idee werd al snel geschrapt ten faveure van een W18 motor. Deze had zelfs al een interne bouwcode net zoals alle andere Mercedes krachtbronnen, te weten M216. Er moesten twee varianten komen. Eentje met 2 kleppen per cilinder, 490 pk en 750 Nm voor de ‘S’. En een versie met 680 pk, 800 Nm en vijf kleppen per cilinder voor een hypercar.

Op zich is het idee om een verbrandingsmotor te bouwen in W-configuratie niet nieuw. Het gebeurde al in de vroege twintigste eeuw voor enkele motorfietsen. Het voordeel van een W-motor is vooral het formaat. De W18 die Mercedes plande, was nauwelijks langer dan de zes-in-lijn waarop deze baseerde. Als basis werd de motor uit de 260E genomen, een 2.6 liter grote zespitter. Deze werd dan samen met twee soortgenoten in een hoek van twee keer 75,5 graad versmolten tot één gigantische krachtbron. Het resultaat had een inhoud van bijna 8 liter, verdeeld over 18 cilinders. Vandaar de naam ‘800SEL’.

Uiteindelijk kwam het, net als bij BMW, niet tot productie. En in tegenstelling tot bij BMW, voor zo ver bekend ook niet tot fabricatie van een prototype. De jaren ’90 braken aan en het feest was voorbij. Men begon over milieu te bazelen en zelfs de V12 werd naar verluidt intern flink aangevallen bij Mercedes. Het klimaat werd om kort te gaan, een stuk ongunstiger.

Indianenverhalen spreken over plannen om de W18 medio jaren ’90 alsnog te laten debuteren als S80 AMG. Het past met het feit dat Mercedes in 1993 de eerste stap nam om uiteindelijk (in 2005) volledig eigenaar van AMG te worden. Maar we weten inmiddels dat, zelfs als de plannen er echt zijn geweest, het helaas niet zo ver gekomen is. Alleen de eerste technische tekeningen resteren als stille getuigen in de archieven van Mercedes.

Wat wellicht ook niet heeft meegeholpen, is dat in de Formule 1 in 1990 wel een W-motor debuteerde, zij het een W12. Het geesteskind van Ernesto Vita werd ingeschreven door het Life team (de Engelse vertaling van Vita). Het werd echter…euhm…niet bepaald een belachelijk succes. Laat staan eentje dat een lang leven beschoren was, zoals @edge je ooit al kundig vertelde.

Later ging het VAG-concern aan de haal met de W-motor. Dat was soort van logisch, gezien het feit dat zij al jaren met de ‘VR6’ werkten. Die VR6 was al tot W12 gemaakt, met hetzelfde voordeel als voorheen: de korte lengte van het resulterende blok. Omdat VAG platforms in de basis vaak voorwielaangedreven waren, is een in lengte liggende V12 problematisch. Een kortere W12 past wel en zo had men toch het prestige van de 12-cilinder.

Door deze tussenvorm van een V-motor en lijnmotor (met kleine blokhoek en gedeelde kop) drie keer te combineren, kwam men tot een 18-cilinder. Deze lag in de eerste prototypes van het moderne Bugatti (onder VAG). Maar kennelijk kreeg men die motor toch niet goed aan de praat, waarna uiteindelijk voor de W16 is gekozen. Dit is essentieel een motor opgebouwd uit twee ‘VR8’ motoren.

Maar goed, hoewel ook gaaf, is een exotische motor in een miljoenen kostende exoot toch net iets anders dan een exotische motor in een ‘gewone’ S-Klasse. Helaas mocht het niet zo zijn. Zou jij graag een W18 uit 1990 in onderhoud hebben? Laat het weten, in de comments!