Even een gevoelige discussie beginnen. De vakantierit plannen. Iets voor de man, de vrouw of allebei?
In elke gezonde liefdesrelatie zijn de taken verdeeld. Vroeger was dat wat traditioneler. Vrouw in de keuken en met de stofzuiger in de hand en zo. U kent het wel. In deze huidige samenleving loopt het allemaal door elkaar, maar hoe zit dat met het plannen van de vakantierit?
Volgens een nieuw onderzoek van Wegenvignetten.nl is het stereotype anno 2025 nog altijd springlevend. Niet als het gaat om het plannen van de rit, maar wel voor het maken van de rit. Sterker nog: in ruim zes op de tien gevallen zit de man achter het stuur tijdens de vakantierit. Slechts één op de acht vakantiechauffeurs is vrouw.
Toch zijn er scheurtjes in het klassieke plaatje te zien. Bij twintigers blijkt de rolverdeling anders in elkaar te steken. Bij een derde van de jonge stellen wordt het stuur eerlijk gedeeld, terwijl in iets minder dan de helft van de gevallen de man nog steeds het grootste deel van de kilometers maakt. Maar zodra je de 30 passeert, zie je het oude patroon weer opduiken: de man rijdt. Pas bij 70-plussers is het vaker de vrouw die de enige bestuurder is.
Kinderen op de achterbank? Dan juist vaker de vrouw
Een interessante nuance: kinderen zijn niet de verklaring voor het feit dat mannen vaker rijden. Sterker nog, als er geen kinderen mee zijn, is de man nog nadrukkelijker de standaardchauffeur. Zodra er wél kinderen achterin zitten, blijkt het vaker de vrouw die de rol van bestuurder op zich neemt. Het traditionele beeld van moeder die de kroost vermaakt terwijl vaders strak doorrijdt, gaat dus niet meer helemaal op.
Zelfvertrouwen vs. controle
Die gewoonte komt deels voort uit gedragsverschillen. Vrouwen geven aan zich in het buitenland vaker onzeker te voelen achter het stuur, mede omdat commentaar van hun partner op hun rijstijl niet helpt. Hehe.
Mannen daarentegen zeggen graag de controle te willen houden onderweg. En laten we eerlijk zijn: voor veel mannen voelt de autorit zelf al een beetje als onderdeel van de vakantie. Een excuus om die extra kilometers zelf te maken.
De betere chauffeur? Niet per se
Toch betekent dat niet automatisch dat de man ook de betere chauffeur is. Verkeersdata laten al jaren zien dat mannen vaker betrokken zijn bij ernstige ongelukken. Ze rijden simpelweg meer, maar nemen óók vaker risico’s. Denk aan te hard rijden, minder pauzes nemen en lekker doorrammen terwijl vermoeidheid al lang de kop opsteekt.
De vakantierit blijft dus voorlopig vooral mannenwerk, al zijn er tekenen dat de nieuwe generatie het stuur vaker verdeelt. Hoe zit dat bij jullie thuis?
Lancia Zeta, een dikke vakantiespot via @p406 op Autoblog Spots
Ach je weet hoe het gaat. Lekker geëmancipeerd, ‘ik heb geen man nodig’ maar zodra de navigatie het niet meer weet of er een band lek is hebben we de grootste paniek. Uiteraard is het bij ons thuis héél anders :P
Rijden in het buitenland is niets voor mijn vrouw, waarom weet ik niet maar over de grens wordt ze zenuwachtig, in Nederland rijdt ze bovengemiddeld goed. Ik vind het prima hoor, ik rij wel.
Ik rij meestal simpelweg omdat het rijden mij makkelijker / natuurlijker af gaat en ik dus minder snel moe word en ook nog wat om me heen kan kijken. Als ik het beu bent neemt m’n vrouw het over. Wat valt er verder te verdelen qua plannen aan een vakantierit buiten overnachting(en)? Kleren in de koffer, deur dicht, google maps en FM aan en gaan. Ik heb laatst het thuiskomertje opgepomt, dat was wel vrij radicaal.
Alle vignetten verzamelen en de juiste verplichte driehoeken, verbanddozen en andere Europese afwijkende regel
en wetgevingen.
Doorlopende reisverzekering afgesloten?
ANWB helpt, check ook de verzekeringen, dekkingen en bereidt het goed voor met een checklist (lijstjes).
https://www.anwb.nl/vakantie/reiswijzer
Ook even de nieuwe boetes doornemen en wegopbrekingen. Welke betaalkaarten voor de peages, hotels boeken onderweg etc.. Waar gunstig tanken, welke routes?
Ik zou dit niet op de automatische piloot aangaan tegenwoordig.
De milieustickers!
https://www.anwb.nl/vakantie/reisvoorbereiding/reisdocumenten/vignet
Doorlopende reisverzekering hebben wij met werelddekking en duiken, kost nog geen 150 euro per jaar voor twee volwassenen dus waarom risico lopen die te vergeten als je elk jaar meerdere buitenlandreizen maakt. Driehoek en verbanddoos ligt altijd in de auto, net als meerdere hesjes, we wonen tegen de duitse grens en mede daarom rijden we ook altijd op allseasons met een sneeuwvlokje en zo’n groene umweltsticker.
Vignetten is even googelen, die koop je tegenwoordig toch ook binnen een paar minuten digitaal (Frankrijk mijd ik proactief). Dat zijn niet echt dingen die wij onderling verdelen, is meer wie er even zin en tijd voor heeft om ernaar te kijken. Zelfde met verkeersregels, dat is inderdaad ook iets waar je even doorheen scrolt en aan mekaar vertelt. Maar alles bijeen stelt het toch niet zo veel voor. En uitzoeken waar ik goedkoop kan tanken of wat boetes kosten, daar ga ik op vakantie niet aan… Benzine heb ik nodig en regels kun je al dan niet overtreden.
Als vrachtwagenchauffeur rij ik al genoeg :P
Dus voor vakantieritten rijdt mijn vriendin vaak, vindt ze heerlijk, en dat geeft mij de kans om de omgeving eens goed te bekijken, en niet op de weg te letten.
Het is wel zo dat zij niet graag in het donker rijdt. Dan neem ik het over
Tja , mijn ex …
De hele weg klagen over mijn rijstijl.
Maar als ze zelf 2 uur achter het stuur zat?
Schat , ik kan niet meer.🤣
En ik zat rustig 14 uur achter het stuur.
In Nederland heb ik liever dat zij rijdt. Vind er niets aan en scheelt weer commentaar. In het buitenland zit ik er toch wat minder ontspannen naast en hoewel we meestal afwisselen heb ik afgelopen week de hele nacht doorgereden van half 12 in Luxemburg tot zuid Frankrijk. In Spanje moet je veel te assertief rijden voor haar rijstijl en gezien de auto wat meer vermogen had mogen hebben moet je dan ook de automaat af en toe bedienen.
Ik rij de meeste afstanden want als we met de wagen reizen is dit zowat altijd met één van de klassiekers en mijn vriendin heeft in een ongeval met een oldtimer wat schrik opgelopen om te rijden met iets dat zo oud is. Zaken als ABS enz zijn er natuurlijk niet.
Zij is dan weer veel beter in slaap plekken en restaurants onderweg te vinden.
Als het echt gaat om de reis te plannen was de beste planner ooit een bevriende Roemeense vrachtwagen chauffeur. Bij onze roadtrip door Oost Europa kon hij perfect zeggen welke grens overgangen we wel of niet moesten nemen. Scheelt veel tijd als je de Schengen zone in en uit rijdt.
Mijn vrouw en ik rijden allebei graag en ook het liefste een beetje door. Waar kan dat beter dan in het buitenland. Tijdens een recente rit in Duitsland ben ik er achtergekomen dat mijn dochter ook het gaspedaal weet te vinden. Op de tweebaans stukken heb ik haar toch maar eens gevraagd om onder de 160
Km/u aan te houden. Bij ons wordt er om het stuur gestreden. Leuke foto trouwens is gemaakt in Bologna!
Ja mannenwerk, in alles wat dit behelst ben ik beter dan elke vrouw die ik ooit heb gekend.
Alles qua administratie / herstellingen / verzekeringen / keuring / onderhoud / … regel ik. (De man des huizes)
De bestemming bepaal ik niet alleen.
De route bepalen doe ik meestal wel (ik leg het wel even voor en krijg dan niet altijd 100% m’n zin en moet soms inbinden).
Het rijden doe ik ook wanneer ik in de auto zit (in 99% van de gevallen) ook alleen. Niet omdat ze niet wilt of mag, maar ik rij liefst zelf en m’n vrouw dringt er verder niet op aan.
Tanken doet m’n vrouw wel eens. (Vooral als ze zonder mij op pad gaat en de tank echt bijna leeg is en het niet anders kan).
Mijn vrouw weigert simpelweg te rijden. Ze zit de hele rit achterin met de kleine van 2. Ze is buiten Nederland sowieso niet van het rijden, dat vindt ze te spannend. En ook het langer dan 3 uur rijden wil ze niet. Dus zoals afgelopen zondag 500 kilometer zonder pauzes sturen: dat doe ik.
Ook het voorbereiden met de vignetten, tolbadge en de route doet ze niet. Dat is prima. Zij doet allemaal andere taken in de voorbereiding van de vakantie en zo hebben we een duidelijke verdeling en een eigen verantwoordelijkheid:
Onderweg vraag ik haar wel eens wat de dichtstbijzijnde Autohof is. Met lichte paniek vraagt ze dan waar ze dat moet zoeken. Ze heeft dan ook echt geen idee waar we rijden of hoe de route loopt. Totale desinteresse in die zaken.
“Schat, waar rijden we nu?”
– “Bijna bij Fussen.”
“Oke, en waar ligt dat? Heb hier geen kaart:”