Deze exoten delen hun motor met iets veel minder exotisch

Sommige ietwat of vrij exotische auto’s delen hun motor met iets wat je totaal niet met exotische auto’s associeert, hier een paar voorbeelden!

We moeten het weer eens hebben over onderdelen delen. Het is iets wat autofabrikanten vaak niet van de daken schreeuwen, want de echte reden dat het gedaan wordt is kosten besparen. En bij een lampje hier en daar maakt dat ook helemaal niet zo veel uit, dat moet gewoon werken.

Motor delen

Je zou zeggen dat een motor delen een wat lastiger verkooppraatje is. Dat is het kloppende hart van de auto. Waarom zou je een auto met motor X kopen als die al in auto Y ligt? Omdat een motor soms een goede basis is voor iets compleet anders. Soms komen die motoren zelfs niet eens uit het soort auto dat je verwacht.

Exoten die hun motor delen met niet-exoten

Vandaar dat we vandaag een paar ‘exoten’ erbij pakken die hun motor delen met iets veel minder exotisch. Of in ieder geval een auto die minder sportieve pretenties heeft dan zijn motor doet vermoeden. Compleet willekeurig overigens, dus lees lekker mee.

BMW i8

Motor: 1.5 liter BMW ‘B38’ 3-in-lijn
Gedeeld met: MINI Cooper

Het idee van de BMW i8 was dat elektrisch cool moet worden. Om de i8 niet gelijk nutteloos te maken in elk praktisch gebruik (elektrisch was nog niet zo ver als dat het nu is), voegde BMW water bij de wijn middels een kleine benzinemotor. De 362 pk sterke i8 haalde veel van zijn kracht uit de e-motoren, maar de benzine-unit was de driecilinder BMW B38, die je kan kennen uit de MINI Hatch. Of alles bij BMW waar ’18i’ op stond.

Brabham BT62

Motor: 5.4 liter Ford ‘Modular’ V8
Gedeeld met: Lincoln Navigator

Deze is een beetje gemeen, want de Ford Modular V8 is de koning van het motor delen, bij Ford zelf alleen al. In vele iteraties stond ‘ie bekend om zijn enorme potentieel, denk maar aan de Ford ‘Terminator’ Cobra op basis van de Mustang SN95. De 5.4 liter grote versie lag zelfs in de Ford GT uit 2005! Eigenlijk is dat dus het vergelijk wat je moet maken als je de Brabham BT62 uit 2018 erbij pakt, want het Australische bedrijf voerde de 5.4 liter grote V8 op tot bijna 700 pk. En ietwat chauvinistische Australiërs zullen beweren dat Brabham gewoon naar de Falcon XR8 of FPV GT hebben gekeken. Desalniettemin ligt de 5.4 liter V8 met vier kleppen per cilinder in minder opgevoerde vorm ook gewoon in de Lincoln Navigator uit 1999.

Dodge Viper SRT-10

Motor: 8.3 liter ‘Viper’ V10
Gedeeld met: Dodge RAM SRT-10

Het is lang niet altijd zo dat de ‘exoot’ altijd leent van de ‘niet-exoot’. Bij Dodge was het andersom, daar vond het merk het gewoon leuk om te kijken of een RAM-truck kon profiteren van een dikke sportversie. Met dank aan de 8.3 liter V10 uit de Dodge Viper SRT-10 kreeg je ruim 500 pk! De RAM SRT-10 had je als crew cab (vier deuren) en hilarische single cab met korte wielbasis. Koos je die laatste, dan kreeg je zelfs een Tremec-handbak met zes versnellingen. In een korte truck! Leuk feitje voor de oplettende kijker: de RAM kreeg ook velgen die identiek lijken aan die van de Viper. Met de nadruk op lijken, want ze zijn nét anders.

Ferrari 308 GTB QV

Motor: 2.9 liter Ferrari ‘Dino’ V8 (Tipo F105)
Gedeeld met: Lancia Thema 8.32

We wilden extreem cynisch zijn en hier de Ferrari 288 GTO neerzetten, want die auto vindt zijn basis in de ‘Dino’ V8 van Ferrari. Die V8 heeft vele Ferrari-motorruimtes gezien, maar ook die van een Lancia. De welbekende Thema 8.32, een sportversie met V8 van de modale sedan van Lancia. Voor de beeldvorming: dat klinkt ruig, maar het ging om een ietwat bescheiden 215 pk. De Quattrovalvole (vierklepper) unit uit de Thema zonder turbo’s moet in theorie zijn motor delen met de GTO, al kreeg die laatste flink veel modificaties. De motor van de 308 GTB Quattrovalvole ligt veel dichter bij de Thema, al werd wel de krukas vervangen van flat-plane naar cross-plane.

Lamborghini Gallardo

Motor: 5.2 liter Lamborghini V10
Gedeeld met: Audi S6 (C6)

Nu Lamborghini van Audi was, kon Audi mooi bij auto’s als de Gallardo de motor delen met hun eigen producten. Toen de pk-oorlog in de sedanwereld op volle gang was, vond Audi het tijd om de RS6 (C6) te voorzien van een Twin Turbo V10. Maar ook de S6 en S8 kregen een tiencilinder, ook met wortels in de Lamborghini-wereld. Mensen die deze motor kennen zeggen overigens wel dat de motoren in de basis veel delen, maar de Lamborghini-versie wordt dusdanig aangepakt dat het verschil bijna dag en nacht is. Vandaar dat de S6 het houdt op 435 pk, terwijl een Gallardo er makkelijk 560 pk uit perst.

Lotus Emira

Motor: 3.5 liter Toyota ‘2GR’ V6
Gedeeld met: vrijwel elke middenklasse Toyota

Lotus zet met de Emira deels in op downsizing door je de optie te geven voor de Mercedes M139, de sterkste viercilinder ter wereld uit de Mercedes-AMG A45 S. Stiekem wil je natuurlijk gewoon die V6. Die kwam met minder bombarie, omdat dit gewoon dezelfde V6 is die Lotus al jaren gebruikt. In de Exige, maar ook de Evora bijvoorbeeld. En nu dus weer in de Emira. Het blok in kwestie is de 3.5 liter grote 2GR-FE V6 van Toyota. Uit de Camry. Of de Previa. Of de RAV4. Wel met een supercharger trouwens, dus waar de Toyota’s vaak ergens tussen de 250 en 300 pk zitten, heeft de Emira 406 pk.

McLaren F1

Motor: 6.1 liter BMW ‘S70’ V12
Gedeeld met: BMW 850 CSi (E31)

Gran Turismo-spelers zullen zich wellicht herinneren dat de GTR Long Tail-versie van de F1 in dat spel aangeduid wordt als de ‘BMW McLaren F1-GTR’. Die naam wordt minder prominent gebruikt in officieel materiaal voor de bijzondere supercar die in de jaren ’90 de snelste ter wereld was. Het sloeg dan ook op de motor. Ook al heeft Gordon Murray er een exotisch stukje engineering van gemaakt, de motor is gebaseerd op de BMW M70 V12 uit de 90’s. Met de nadruk op gebaseerd, want de motor heet officieel S70 en is bij BMW enkel ‘officieel’ geleverd in de 850 CSi (E31) als 5.6 liter grote S70B56 met 381 pk. Voor McLaren heette die S70/2, werd ‘ie vergroot naar 6.1 liter en kwam er 627 pk uit.

Nissan 350Z (Z33)

Motor: 3.5 liter Nissan ‘VQ35’ V6
Gedeeld met: Renault Espace IV

Om de Nissan 350Z nou een exoot te noemen (wat in Nederland overigens wel een beetje zo was), gaat wat ver. Maar het blijft een bijzondere vorm van motordelen. De ‘VQ35DE’ V6 van Nissan, goed voor 300 pk in de Z, is eigenlijk een heel doorsnee blok. Vrijwel alles in de middenklasse van Nissan heeft er kennis mee mogen maken, maar ook een paar Renaults. De Vel Satis, de Latitude (een Samsung-sedan die niet voor hier was) maar ook dus de vierde generatie Espace. En ja, met de juiste modificaties klinkt die dus ook als een 350Z. Wel moest je het doen met 240 pk in plaats van 300.

Noble M600

Motor: 4.4 liter Volvo/Yamaha ‘B8444’ V8
Gedeeld met: Volvo S80/XC90

Wat doet de motor van een Volvo XC90 in een supercar? Nou ja, gezien de aard van de motor in kwestie kun je je beter afvragen wat de motor in een XC90 deed. Het was namelijk een mede door Yamaha ontwikkelde brute V8 met ruim 300 pk. Op een blauwe maandag bood Volvo zelfs de tweede generatie S80 nog aan met deze motor (helaas de identieke V70 nooit). Het herboren Noble dat met de M600 een serieuze supercar wilde neerzetten, vond het bijzondere Yamaha-blok een goede basis. Zij bonden er twee turbo’s aan vast en je had pardoes 650 pk.

Pagani Zonda

Motor: 7.3 liter Mercedes ‘M120’ V12
Gedeeld met: alles waar ‘600’ op stond bij Mercedes

Bij Pagani maakten ze er nooit een geheim van dat de motoren bij Mercedes/AMG vandaan kwamen. Je kent de M120 V12 waarschijnlijk van alles bij Mercedes waar ‘600’ op stond (600 SE/S600, 600 SL etc), als 6.0 liter grote unit voor de eerste Zonda C12. Voor de C12 S werd de motor 7.0 liter groot en voor de C12 S 7.3 zelfs 7.3 (what’s in a name). Vermogens liepen uiteindelijk op tot ruim 550 pk. De motor evolueerde tot de M297, die in vrijwel alle latere Zonda’s (de F bijvoorbeeld) heeft gelegen, maar ook gebruikt werd in de Mercedes CLK-GTR. De M120 is niet tussen Pagani en Mercedes gebleven, want de motor vond ook zijn weg naar een Chrysler-concept, Isdera, Mega en zelfs een Marokkaans automerk. Leuk voor de volgende keer.

Spyker C8

Motor: 4.2 liter Audi V8
Gedeeld met: Audi S6 (C5)

Ons bloedeigen Spyker kwam met de C8 en dat was typisch zo’n auto waar de motor eigenlijk niet zo veel uit maakte. Dus werd het een V8 geleend van Audi. Geen probleem toch, in de R8 en RS4 (B7) wordt dat gezien als een briljant blok. Waar het echt minder exotisch wordt is dat de V8 in kwestie de ‘normale’ 4.2 was, uit auto’s als de S6 (C5). Minder exotisch, maar het maakt de C8 an sich nog steeds erg bijzonder. De 360 pk uit de S6 werd wel opgevoerd naar 400 en later 450 pk.

Toyota Supra (JZA80)

Motor: 3.0 liter Toyota ‘2JZ’ zes-in-lijn
Gedeeld met: Lexus IS300

Om af te sluiten: een vrij bekend voorbeeld. De inmiddels welbekende ‘2JZ’ van Toyota was de zes-in-lijn die het merk ook in vrijwel alles van de middenklasse stopte. Als 2JZ-GTE werd ‘ie in de vierde generatie Supra gestopt om tot ‘280 pk’ uit te komen. De 2JZ-GTE in dezelfde specificatie als de Supra heeft het gered tot één andere auto, de Toyota Aristo V300 (de Japanse versie van de tweede Lexus GS). In Nederland konden wij de 2JZ, zonder turbo, krijgen in de GS300 en zelfs de kleinere IS300 met 219 pk.

BONUS: Porsche Panamera Hybrid (970)

Motor: 3.0 liter Audi ‘EA837’ V6
Gedeeld met: Audi S4 (B8)

Het gebruik van een V6 met compressor na jarenlang V8’en gebruiken, dat is in een Porsche Panamera eigenlijk net zo exotisch als de Audi S4. De EA837 is dan ook een beetje een eendagsvlieg, want de opvolger (EA839) is het blok waar Audi begon met turbo’s (denk aan de uitgaande RS4, bijvoorbeeld). Wat de deling tussen de Audi en Porsche bij de unit met compressor bijzonder maakt, is dat de toepassing heel anders is. Bij Audi was het de topmotor als je de RS4 weg denkt, bij Porsche de middenmoter om hybride te kunnen rijden. Beide motoren leveren 333 pk, maar bij Porsche krijg je door de e-motoren een totaalplaatje van 380 pk. Wat we je toch niet konden besparen: Porsche verwijderde de peilstok, omdat de Panamera zelf zijn olie kon peilen en je het niveau kon vertellen via de boordcomputer. Mocht je dat irritant vinden (en het wil nog wel eens stuk gaan): de S4 had wél een peilstok en het blok van de Porsche heeft een simpel dopje waar de peilstok zou moeten zitten. Een S4-peilstok past dus gewoon, dan kan je het weer lekker met de hand doen.

Meer lezen? Dit zijn nog meer voorbeelden van auto’s die lampen met een andere auto delen.