Deze posterauto’s zijn nieuw op kenteken verschenen

Welke hing er vroeger boven jouw bed?

Tegenwoordig zie je het misschien wat minder, maar in de jaren ’80 en ’90 was men gek op posters en brochures van mooie auto’s. Veel slaapkamers werden met posters omgetoverd tot een halve showroom, inclusief kasten die volzaten met brochures van bolides die je toch niet kon betalen. 

Alfa Romeo SZ

Wouter had er vroeger een poster van en hij zal echt niet de enige zijn geweest: de Alfa Romeo ‘Sprint Zagato’. Hij heeft er zelfs een keer mee gereden, dat zullen heel wat minder mensen kunnen zeggen. 

Het verhaal van de SZ begon in het midden van de jaren ’80 toen Alfa Romeo bij drie partijen op zoek ging naar een mooi ontwerp voor een nieuwe sportwagen. Uiteindelijk werd het ontwerp van Robert Opron gekozen, die ook de Citroën CX en de Renault Fuego had getekend. Het resultaat werd in maart 1989 in Genève getoond en kreeg de naam ES-30, ‘Experimental Sportscar’, met ‘30’ verwijzend naar de 3.0 liter Busso V6 afkomstig uit de Alfa Romeo 75, die nog wel opgevoerd was tot 210 pk. 

Nadat een aantal prototypes waren gebouwd, kwam de productie pas in 1990 op gang. Het jaar daarop stopte het alweer, na een totale oplage van 1.036 stuks. Over de kleuren kan men kort zijn: de enige mogelijkheid was een rood exterieur met een grijs dak (Rosso Alfa 130 Duo Tone / Grigio Scuro AR 633), in combinatie met een beige interieur. Op 1 maart stonden 42 exemplaren van de Alfa Romeo SZ op Nederlands kenteken, inclusief SZ #737 die in februari werd geregistreerd.

Ferrari 512 BB

In november 1971 presenteerde Ferrari op de Autosalon van Turijn een prototype van de opvolger van de 365 GTB/4 ‘Daytona’, de opnieuw door Pininfarina ontworpen 365 GT4 BB. De verschillen met de voorganger waren echter erg groot. Zo ging men van de bekende 60-graden V12-motor die voorin lag naar een volledig nieuw concept voor de straatauto’s van Ferrari: een ‘Flat 12’ die vlak achter de stoelen ligt! We zeggen met opzet ‘Flat 12’, maar je mag het ook hebben over een V12 met een hoek van 180 graden. Zolang je maar niet zegt dat het een boxermotor is, want dat is de ‘Berlinetta Boxer’ nou juist niet. Handig toch, die naamgeving?

De productie kwam pas in oktober 1973 op gang, precies toen de oliecrisis startte. Een slechte timing, maar Ferrari begon gewoon voorzichtig en in de periode tot 1976 werden 387 exemplaren gebouwd. In dat jaar kwam de opvolger, de 512 BB. De motor werd van 4.4 liter naar 4.9 vergroot en men nam daarbij direct afscheid van de standaardmethode om het aantal cc per cilinder te gebruiken in de naam. De 512 stond dus voor 5 liter 12 cilinders. 

Van dit model werden tussen 1976 en 1981 in totaal 929 exemplaren gebouwd, voordat de opvolger in beeld kwam, de 512 BBi. Een vergelijkbare auto, maar nu met een injectiemotor in plaats van carburateurs. Hiervan werden 1.007 stuks gemaakt, tussen 1981 en 1984.

Van de gehele BB-serie stonden er op 1 maart 37 stuks op Nederlands kenteken. Het gaat om 6 van de 365 GT4 BB, 18 van de 512 BB en 13 van de 512 BBi. De laatste toevoeging is een prachtige rode 512 BB met een beige interieur die nieuw geleverd werd in Italië en die tot nu toe slechts twee eigenaren heeft gehad. Een pareltje, nu op gele platen!

Ferrari F512 M

De evolutie van de ‘Berlinetta Boxer’ kreeg in 1984 een vervolg in de vorm van de alom bekende Ferrari Testarossa. Ja, als je geboren bent in die tijd, dan is de kans best groot dat je daarvan ook een poster op je slaapkamermuur had. Tussen 1984 en 1991 werden van de Testarossa 7.177 exemplaren gebouwd. Hierna volgde de 512 TR, waarvan Ferrari tussen 1991 en 1994 in totaal 2.261 stuks produceerde. 

Het laatste hoofdstuk van de platte V12 middenmotor was de F512 M, die gepresenteerd werd op de Autosalon van Parijs in 1994. Hoewel de 512 TR technisch gezien een compleet andere auto was dan de Testarossa, was het verschil tussen de 512 TR en de F512 M eigenlijk heel klein. Iets meer vermogen (440 versus 428 pk), een vergelijkbaar interieur, maar wel twee zeer opvallende wijzigingen aan de buitenkant: geen klapkoplampen meer en vier ronde achterlichten die de achterkant een hele andere ‘look’ gaven. De meningen over dit model waren dan ook zeer verdeeld en qua productieaantal was het zeker geen topper. Slechts 501 exemplaren werden er gemaakt, maar dat maakt het nu in zekere zin wel een verzamelaarsobject.

Om een indruk te geven van de TR-serie op Nederlands kenteken: 112x Testarossa, 25x 512 TR en slechts 5x F512 M. De F512 M die in februari geregistreerd werd is een redelijk vroeg exemplaar dat nu onderdeel is van een grote en mooie collectie in het uiterste zuiden van het land.

Honda NSX

Het waren niet alleen Italiaanse supercars die op de posters stonden die in de slaapkamers aan de muur hingen. Denk bijvoorbeeld aan de Honda (of Acura) NSX, een auto waar Ferrari en Porsche wel een beetje zenuwachtig van werden. De NSX (New Sportscar eXperimental) had, net zoals de eerdergenoemde Ferrari-modellen, een middenmotor-layout, met een geweldige atmosferische 3.0 liter V6 die 273 pk kon leveren. 

Vanuit de eerste generatie NSX (NA1) ontstond in 1992 de NSX Type-R, die terugging naar de basics. Geen airco, geen radio, geen reservewiel. Het ging allemaal om het verminderen van het gewicht en dat lukte behoorlijk goed: van 1.350 kg naar 1.230 kg, toch een verschil van 120 kg!

Aanvullend verscheen in 1995 de NSX-T, een targa versie, en werd de motor in 1997 vergroot tot 3.2 liter, met zo’n 290 pk. In 2002 volgde een wat grotere facelift (NA2) waarbij de klapkoplampen verdwenen. Goh, dat doet weer even denken aan de eerdergenoemde F512 M update.

Tussen 1990 en 2005 werden in totaal ongeveer 18.000 exemplaren van de eerste generatie NSX gebouwd. De naam NSX kwam weer terug in 2016, een model dat ook bekend staat als de NC1.

Op 1 maart stonden 52 NSX’en op gele platen. Slechts drie daarvan zijn van de tweede (NC1) generatie, dus dan houden we 49 stuks over van de eerste generatie NSX. Wat wel een beetje jammer is, is dat het exemplaar dat in februari op kenteken is gezet al vier dagen later weer geëxporteerd werd. 

Mercedes-Benz 300 SC Coupé (en meer)

Youngtimers zijn natuurlijk hartstikke interessant, maar voor de lezers die liever nog wat oudere auto’s zien, duiken we ook even kort in de klassiekers die op kenteken zijn gekomen. Veel exemplaren lijken gerelateerd aan de verschillende veilingen en stands die er waren tijdens de Rétromobile in Parijs, begin februari, maar ook via andere wegen zijn leuke klassiekers naar ons kikkerlandje gekomen.

Denk bijvoorbeeld aan een chique Alfa Romeo 6C 2500 Freccia d’Oro in de kleur Verde Esmeralda uit 1949. Van de 680 exemplaren die ooit gemaakt zijn, bestaan er nog ongeveer 56 en dit exemplaar heeft ook nog eens een zeer grondige restauratie gehad. 

Vanuit een bekende fabriek in Maranello zagen we een Ferrari 365 GT 2+2 op kenteken komen, maar dit was helaas van korte duur en volledig gerelateerd aan ‘praktische zaken’ omtrent de veilingen in Parijs. Vanuit een andere bekende fabriek in dezelfde regio verscheen een rode Lamborghini 400 GT 2+2 op Nederlandse platen. Deze auto was zo’n tien jaar geleden ook in Nederland, maar verscheen toen niet op kenteken. Dat lijkt nu wel gelukt te zijn en hopelijk blijft deze wat langer dan de genoemde Ferrari.

Het is lastig om de juiste waarde in te schatten van de in februari geregistreerde klassiekers, maar een auto die daarbij zeker in de top zit, is een zwarte Mercedes-Benz 300 SC Coupé. Een oplage van slechts 98 stuks, in combinatie met een motor die gebaseerd is op die van de 300 SL en een grondig uitgevoerde restauratie leverde bij de RM Sotheby’s veiling een prijs op van € 498.400. Niet verkeerd!

Dit was een bijdrage van Edvar van Daalen

Bekijk ook onze eerdere artikelen over de nieuwe modellen, de buitenbeentjes en de exoten die in februari op kenteken verschenen