Maar, hij heeft dan ook wel zes uitlaten.
Mocht je je afvragen waar je naar kijkt: dit is de Tucker 48, het geesteskind van Preston Tucker. In sommige opzichten zou je deze man kunnen beschouwen als de Elon Musk van de jaren ’40, hoewel Tesla-adepten zullen zeggen dat die vergelijking mank loopt. We kunnen namelijk vast verklappen dat het avontuur om auto’s te verkopen voor Preston niet goed afliep. Elon daarentegen heeft nog alle kans om zijn avontuur wel tot een succes te maken. Maar we lopen op de zaken vooruit.
Een overeenkomst tussen de twee ondernemers is dat ze beiden de logheid van de gevestigde orde aangrepen om de droom van het produceren van hun eigen auto’s waar te maken. In het geval van Preston Tucker was die inactiviteit van de gevestigde orde te wijten aan de tweede wereldoorlog. Het duurde na deze flinke inspanning namelijk behoorlijk lang voordat de grote jongens uit Detroit weer begonnen met het ontwikkelen van echt nieuwe auto’s. Dit leidde ertoe dat kleinere partijen hun kans schoon zagen om in het gat te springen. Studebaker was bijvoorbeeld een van die partijen, Tucker was een andere.
Preston Tucker had grootse ideeën. Zijn auto (uiteindelijk de Tucker 48) moest echt een stap vooruit zijn ten opzichte van de auto’s die op dat moment verkocht werden. De motor, de ophanging, de veiligheid, alles moest naar een hoger plan getild worden. Bij de grote lijst aan innovaties die Tucker voor ogen had zaten enkele puike ideeën, zoals de injectiemotor, schijfremmen rondom, een kreukelzone, een stuur dat wegklapte bij een ongeluk, een koplamp die ‘meedraaide’ met de bocht en ga zo maar door. Ook de aandrijving zou een bijzonder verhaal worden: een 9.65 liter grote zescilinder boxermotor achterin de auto moest zijn vermogen via vier koppelomvormers aan alle wielen afgeven, zonder tussenkomst van een conventionele transmissie. Stationair zou de gigantische motor maar honderd toeren per minuut draaien, op kruissnelheid maximaal 1.200 toeren.
Maar helaas ging Preston, zoals we nu kunnen beoordelen, iets te ver in zijn poging het wiel opnieuw uit te vinden. De ontwikkeling van de aandrijflijn was een drama en werd na een jaar aanmodderen afgeblazen. Er werden politieke spelletjes gespeeld waardoor het bedrijf moeite had aan voldoende grondstoffen te komen. Een veel te voorbarige presentatie van de auto aan het publiek werd een deceptie omdat het prototype nog allerlei problemen kende. Doch de definitieve nagel in de doodskist vormde een Securities and Exchange Commission (SEC) onderzoek naar financiële malversaties binnen het bedrijf.
Dat zat zo: ook in de jaren ’40 had je al enorm veel geld nodig om een automerk van de grond te krijgen. Tucker slaagde erin een destijds astronomische 17.000.000 Dollar op te halen met een Initial Public Offering (IPO). Maar dat was nog niet voldoende. Daarom zette de fabrikant een programma op waarbij klanten vast accessoires voor hun toekomstige auto konden kopen. Komt allemaal ietwat bekend voor, niet?
Het plannetje slaagde in die zin dat er nog eens 2.000.000 Dollar binnenstroomde. Maar de SEC was niet onder de indruk van het plan. Het ding was namelijk dat in ‘Murica de vraag naar auto’s in de jaren na de tweede wereldoorlog veel groter was dan het aanbod. Veteranen kregen een voorkeursbehandeling en werden als eerste bediend. Anderen moesten ‘onbepaalde tijd’ wachten. Tucker beloofde de kopers van de accesoires een gegarandeerde plaats op de wachtlijst voor een Tucker 48. De autoriteiten vroegen zich af of dit allemaal wel kon en mocht. Boze tongen beweren dat dit weleens ingegeven kon zijn door de invloed van de machtige gevestigde orde op de powers that were.
Uiteindelijk werd Preston Tucker vrijgesproken, maar het leed was toen al geschied. De financiële problemen noopten het bedrijf 1.600 mensen te ontslaan. Enkele loyale arbeiders schroefden toch nog 51 Tucker 48’s in elkaar voordat de lichten in maart van 1949 definitief uitgingen in de fabriek. Veel van de beoogde innovaties van Preston Tucker waren al losgelaten voor het productiemodel. Zo had de auto nu een aangepaste Franklin motor onder de kap, oorspronkelijk bedoeld voor de Bell 47 helicopter. De motor was gekoppeld aan een conventionele versnellingsbak. Het opvallendste detail dat het wel redde tot productie is waarschijnlijk het Cyclops Eye aan de voorzijde, waarvan het licht meedraait met de voorwielen.
Kortom, uit de geschiedenis van Tucker kan iedereen die ook droomt van het ontwerpen van zijn/haar eigen auto veel lessen leren. Maar dat is nog niet alles voor wat betreft het exemplaar dat RM Auctions binnenkort veilt aangaat! Dit is namelijk de 48 met chassisnummer 1029 en daar kleeft nog een bijzonder verhaal aan.
Want, hoewel Tucker als merk niet van de grond kwam, spreekt het verhaal van de man en de auto tot de verbeelding. Zo zeer zelfs, dat niemand minder dan Francis ‘duduuduuduuduuduuuduuuduuuduuuduuuduuuduuu’ Ford Coppola het verfilmd heeft. Francis heeft namelijk zelf ook één of misschien zelfs twee Tuckers 48. In de film Tucker: The Man and his Dream werd echter, je raadt het al, dit exemplaar gebruikt. De auto was namelijk ooit het persoonlijke vervoer van Preston zelf.
Met recht een stukje automotive geschiedenis dus, deze bizarre bak. Helaas is de prijs daar ook naar: RM Auctions verwacht tussen de 1.250.000 en 1.500.000 Dollar te ontvangen voor de auto.
Er zijn in mijn optiek maar weinig auto’s die een centrale koplamp en zes uitlaten staan maar dit is er zo eentje. Wat een schitterende auto. Echt een uniek ding.
En bedankt voor het mooie verhaal Jaap. Leuk geschreven, erg informatief!
@viezefreddyw: Het is een schitterend ding en betreft de centrale koplamp geef ik je gelijk. Maar ik heb nog steeds geen auto gevonden die 6 uitlaten naast elkaar er goed uit kon laten zien.
@corrado16v: Het zijn er inderdaad maar heel weinig.
@corrado16v: nou… ik zag net een artikel over milieuautos zijn voor mietjes met een foto van een Mercedes met 6 uitlaten..
@corrado16v: heeft de Bugatti Atlantique er niet 6? Die mag ook wel in het rijtje. OT, geweldig die lamp in het midden, als da ding je in een tunnel tegemoet komt lijkt ”t wel zo’n stoomlocomotief!
@drdre1: Bugatti Atlantique 57s
Schitterend ding.
Een paar jaar geleden stond er een op de Goodwood Revival, een lichtblauwe. Echt heel bijzonder.
@sabrerator: en deze is nog niet eens gerestaureerd.
Tucker is een legende, mooi verhaal dit!
Van voor lijkt het wel een typische Studebaker. Maar in plaats van de kogelneus een koplamp.
Wat is het verhaal achter het logo van deze bijzondere wagen?
@pomoek: Is het familiewapen. Tenminste, als je het schildje bedoelt.
@e34m5touring: ok thanks.
@pomoek: Sure! No worries.
Je vraagt je toch echt af wat er gebeurd is met de auto industrie, als ooit dit soort geweldige wagens ontworpen werden en tegenwoordig auto’s als een Captur.. #pinkteentraantjeweg
@autodrop: duhhh. Geen vergelijk natuurlijk.
Enfin. De Tucker was en is een icoon. De verfilming van het verhaal is ook de moeite waard.
@schreute01: milieu en veiligheidsvoorschriften. Autos moeten tegenwoordig zo lief zijn voor de voetgangers die ze overrijden, dat die geen contact meer mogen maken met het motorblok. Gevolg, lompe grote hoge neuzen. Beetje afgerond voor aerodynamica en rijden maar.
P.s. mis in dit stukje ook dat tuckers de eerste auto met schijfremmen zouden zijn. Een eer waarvan ik dacht dat de ds die had.
@drijver: zie dus de neus van de Tucker…behalve dat ie niet veilig is voor voetgangers.
@autodrop: Ben het met je eens dat er vroeger overdadige auto’s werden gebouwd en ze tegenwoordig een beetje lafjes zijn in vergelijking met een paar decennia terug.
Maar ze zijn er gelukkig nog wel, nieuwe auto’s die alles behalve bescheiden zijn vormgegeven.
Maar een centrale koplamp en zes uitlaten, dat zit er tegenwoordig niet meer op.
Tucker, echt een machtig merk! Hele fraaie auto’s. Heb een prachtige jaren 50 reclame poster van dit merk kunnen bemachtigen in de states afgelopen keer. Samen met een Kaiser reclame.
Prachtige auto! Alleen het interieur is saai in verhouding
Een van de redenen waarom ik nou enorm fan ben van Amerikaanse Oldtimers. Wat ze in de 40s konden maken zeg… En dan Preston Tucker, probeerde eigenhandig op te boksen tegen FoMoCo, GM en de lui van Detroit Motor City (Chrysler; Dodge etc). Zo zonde dat zijn project faalde. Mooi stuk lees/leervoer!
Een bijzonder verhaal, een bijzondere auto met een unieke geschiedenis. Vaak vind ik de klassiekerbubbelbedragen ridicuul, maar voor dit specifieke exemplaar kan ik >$1m goed begrijpen!
Schitterende auto’s
https://78.media.tumblr.com/4aa3fb1fdd16db73b1dfdb0b5f141508/tumblr_okfw5a2gon1rqte1po1_1280.jpg
https://78.media.tumblr.com/9706957b2cd922977f5a37d5c3300f31/tumblr_okfw5a2gon1rqte1po2_1280.jpg
https://78.media.tumblr.com/ee5a55473de082dc93c214ea20f2f651/tumblr_okfw5a2gon1rqte1po3_1280.jpg
@HZW: die kleur staat hem goed, erg mooi
Btw, er staat mijn iets bij dat die middelste koplamp mee draaide met sturen.
Yep, staat ook in de tekst zie ik, nu ik het ook gelezen heb.
Heel erg gaaf. Moeilijk in te schatten hoe groot deze auto is.
Ik heb het niet op mijn rekening, maar voor een dergelijk oconische en zeldzame auto vind ik de esrimate zelfs nog aan de lage kant.
@otograaf:
Eens. Er is er een tijdje terug al één voor 1.4 miljoen U.S. over de toonbank gegaan als ik me niet vergis. Met de almaar verder oplopende prijzen voor dit soort unieke auto’s zou het me niet verbazen als de prijs uiteindelijk een paar ton over de bovenkant van de estimated range heenschiet. We gaan ‘t zien.
Mooi en fijn geschreven stuk, @jaapyio Ik dacht na de eerste regels gelezen te hebben; huh? Het is toch geen zaterdagavond klokslag 18:00?
Leuk, die stickers!
Oh heerlijk een artikel over Tucker! Ik weet nog goed dat vlak voor de eeuwwisseling er in de RAI een tentoonstelling van de auto van de eeuw was.
Volgens mij een rondreizend circus en ergens zal er ooit een uitgeroepen zijn tot auto van de eeuw.
Naast de usual suspects als de T Ford en de Kever stond er ook een Tucker. Ik heb er dus ooit een in het echt gezien. Ik was er ondersteboven van en helemaal toen ik daarna de geschiedenis las van deze auto.
Jammer dat de link naar het Tsjechische Tatra niet wordt gelegd, in bijna alles is de Tucker een cloon van de Tatra 87.
Zoals eigenlijk iedere na-oorlogse kleine Europese wagen op het Tatra concept van Hans Ledwinka geïnspireerd was. De ouwe Porsche was een leerling van Ledwinka geweest, evenals de man die jaren later verantwoordelijk is geweest voor de ontwikkeling van de moderne FWD auto, Rudolf Hruska die de AlfaSud geeft ontwikkeld.
Tatra en Tsjechië waren het sillicon valley voor de auto industrie in de dertiger jaren van de vorige eeuw.
https://goo.gl/images/iJdFYk
@desjonnies: Grappig, vij het zien van de foto op de frontpage moest ik meteen aan Tatra denken. Zat ik er dus toch niet zo ver naast :)
Kan me de film nog goed herinneren die ik vroeger op tv gezien had over de man en de auto, is me goed bijgebleven! Mooi stukje!
Toch binnenkort maar eens kijken of ik die film nog eens kan zien ergens…
@notsobig: Deze : https://www.youtube.com/watch?v=ty93RYkzYQQ
Francis Ford Coppola heeft wel een neusje voor iconische voertuigen. Naast twee Tuckers heeft ie onder andere een Citroen DS, GM EV1, BMW Isetta, 2CV en ik dacht een Duesenberg SJ Phateon. Goede smaak heeft ie wel ;-)
Trouwens wel heel erg fraai zo’n Tucker. Wat Sjonnie zegt, veel kenmerken van de Tatra, maar dan ver-Amerikaniseert op een geweldige manier.
Een echt stijlicoon. Maar eigenlijk ook niet meer dan dat, want zoals gezegd in de tekst: een commercieel drama… Aan de looks kan het niet gelegen hebben.
Die zes uitlaten doen het!!! Interesse!!
@toeter11: Aan een Mercedes kan ook wel 6 pijpjes geplakt worden hoor…
Schitterende auto
Alles met oversized Chrome bumpers is mooi?