Dit zijn 9 moderne Ferrari twaalfcilinder GT’s

We nemen even de moderne Ferrari twaalfcilinder GT’s onder de loep!

Het mag bekend zijn dat Ferrari binnenkort met een SUV op de proppen komt. Dat is gewoon bizar, bijzonder en vreemd. Alsof Ma Flodder ineens het verzamelde werk van Reve gaat podcasten tijdens een uitzending Candlelight. Er is simpelweg te veel op aan te merken, ondanks dat we er nog (gelukkig) nog niet mee geconfronteerd zijn.

Maar het wordt erger dan dat. Ten eerste de naam: ‘Purosangue’. Dat betekent volbloed. Ferrari vind de naam dusdanig gepast, dat ze een stel vrijwilligers van een non-profit organisatie hebben aangeklaagd. De naam was niet rechtmatig eigendom van Ferrari, maar ze wilden per se die naam hebben.

Dat terzijde, het is vooral jammer dat er een modellijn voor wordt opgeofferd. Ferrari is namelijk gestopt met het maken van de Ferrari GTCLusso. Daarmee zijn er geen twaalfcilinder Ferrari GT’s meer. Vorige week behandelden we alle klassieke vierzits Ferrari GT’s, voor nu gaan we kijken naar alle moderne modellen. Komt ie:

Ferrari 365 GT4 2+2

1972
524 exemplaren

Mede dankzij Lamborghini zag Ferrari zich genoodzaakt om grote sprongen te maken als het gaat om prestaties en design. Dat leidde in de jaren ’70 tot een enorme omschakeling qua design, ook voor de Ferrari twaalfcilinder GT’s. De Ferrari 365 GT4 2+2 leek qua naam veel op zijn voorganger, maar het uiterlijk was compleet anders. De ronde, wulpse vormen werden vervangen door een veel moderner, hoekiger en bijna zakelijk ontwerp. De ontwerper was ditmaal Leonardo Fioravanti in dienst van Pininarina. Fraai detail zijn de zes ronde achterlichten. Onder de kap huist een 4.4 V12 die goed is voor dik 340 pk, dankzij zes Weber carburateurs.

Ferrari 400

1976
502 exemplaren

De 400 lijkt enorm op zijn voorganger. Het chassis en koetswerk zijn grotendeels identiek. Toch zijn er grote verschillen die de auto een stuk moderner maken. De velgen hebben geen vleugelmoeren meer. De motor was een 4.8 liter V12, die overigens niet veel vermogen erbij kreeg. Ook werd nu voor het eerst een automaat leverbaar. Het was een drietraps automaat met koppelomvormer van GM. Je zou denken dat deze uitvoering erg populair zou zijn in Amerika, maar niets is minder waar. De auto werd er namelijk niet aangeboden met automaat. Naast de Ferrari 400 Automatic was er gelukkig ook een Ferrari 400 GT, met handgeschakelde vijfbak.

Ferrari 400i

1976 – 1979
1.305 exemplaren

Ook Ferrari ontkwam er niet aan om brandstofinjectie toe te passen. Destijds was de controverse net zo groot als tegenwoordig de turbo-motoren dat zijn. De Webers werden overboord gegooid ten faveure van een K-Jetronic systeem van Bosch. Enerzijds zorgde dit voor veel betere uitstootcijfers, maar anderzijds daalde het vermogen wel. Gelukkig zit Ferrari niet stil en werd de motor gedurende de periode verbeterd. Ook nu was de automaat veel populairder dan de handbak. Van de 400i Automatic wist Ferrari er 883 te verkopen (waaronder eentje aan Freddy Heineken), de 400 GT i met handbak werd 422 keer gebouwd. Tegenwoordig zijn het de handgeschakelde versies die gewilder zijn.

Ferrari 412

1985 – 1989
576 exemplaren

Het was eigenlijk hoog tijd voor een opvolger. De 400 was er al sinds 1976 en de tijden waren in rap tempo aan het veranderen. Maar Ferrari hield nog even vast aan de 400-serie voor de Ferrari twaalfcilinder GT’s. In 1985 werd het model nogmaals aangepast en omgedoopt tot Ferrari 412. De motor werd iets aangepast waardoor het slagvolume steeg naar 4.95 liter. De 412 was het klassieke alternatief voor als je geen Testarossa wilde met middenmotor en platte V12. Dat waren niet veel mensen, overigens. Er werden namelijk slechts 576 exemplaren van gebouwd, waarbij ook nu de automaat iets populairder was. De Ferrari ging in 1989 uit productie. Er kwam aanvankelijk geen opvolger, alhoewel de auto een comeback gaat maken.

Ferrari 456 GT

1992 – 1998
1.951 exemplaren

Ondanks dat Ferrari in de jaren ’80 enkele iconische auto’s produceerde, was de 456 GT een enorme vooruitgang. Het duurde even drie jaar, maar het is duidelijk dat er eigenlijk een model ontbreekt tussen de 412 en 456, zo groot is het verschil. Niet alleen qua uiterlijk, maar ook in technisch opzicht. De stokoude Colombo V12 werd vervangen door een gloednieuwe Dino V12 met een blokhoek van 65 graden. De 48-klepper was goed voor 442 pk, waarmee een topsnelheid van 310 km/u mogelijk was. Dan moest je wel kiezen voor de zesbak, er was namelijk ook een 456 GTA met viertraps automaat. Ditmaal niet van GM, maar van het Italiaanse FF.

Ferrari 456M GT

1998 – 2003
1.338 exemplaren

De stap van 412 naar 456 was heel erg groot. Luxer, groter, sneller en prestigieuzer. Daarbij ging niet alles helemaal goed. De eerste serie 456’s waren dermate slecht dat Ferrari kortstondig de productie staakte. De eerste serie 456 GT werd beter naarmate de tijd vorderde, maar de meeste kinderziektes waren eruit met de 456M GT, waarbij de M staat voor Modificata. De 456M GT is de laatste Ferrari met klapkoplampen. De laatste serie was de 456 Bicolore Scaglietti, die voorzien waren van een two-tone exterieur. Interesse? Check hier ons Ferrari 456GT-aankoopadvies.

Ferrari 612 Scaglietti

2004 – 2011
3.025 exemplaren

De naam Scaglietti keerde namelijk terug in 2004 voor de Ferrari 612 Scaglietti. Voor het eerst gaf de naam níet de cilinderinhoud in cc’s aan. Ditmaal was er geen volautomaat voor de Ferrari twaalfcilinder GT, maar een F1-transmissie waarbij je zelf kon schakelen. Gelukkig was er ook een handbak leverbaar. De 5.7 liter V12 is nu goed voor 540 pk. De door Ken Okuyama ontworpen auto kon destijds maar moeilijk de handen op elkaar krijgen. Tegenwoordig groeit de waardering gelukkig voor deze elegante exoot.

Ferrari FF

2011 – 2016
2.291 exemplaren

Als de 612 Scaglietti een controversiële auto was, dan geldt dat al helemaal voor de Ferrari FF. Het is de eerste Ferrari met vierwielaandrijving. Het systeem werd door Ferrari ontwikkeld en was compleet anders dan welk systeem dan ook. De auto heet twee transmissie: een zeventraps DCT naar achteren en een piepkleine tweetraas bak aan de voorzijde. De 6.3 V12 levert maar liefst 660 pk. Dankzij de aparte techniek zou je bijna vergeten dat de shooting brake styling ook compleet afwijkend was van wat wij van Ferrari gewend waren.

Ferrari GTC4Lusso

Periode: 2016 – 2020
aantal exemplaren: n.n.b.

In feite is de GTC4Lusso een doorontwikkeling van de FF. Die FF was misschien een beetje te futuristisch gestyled en miste een paar subtiele Ferrari kenmerken. Zo kreeg de GTC4Lusso vier kleine achterlichten in plaats van twee grote. Ook is de grille iets subtieler. De motor is nu goed voor maar liefst voor 690 pk, wederom met vierwielaandrijving. Sinds 2017 was de GTC4Lusso ook leverbaar als ’T’-model. Voor het eerst had je keuze bij Ferrari qua motor. Aangezien dat een V8 is, hoort deze niet in het lijstje met twaalfcilinder vierzits Ferrari’s thuis en slaan we die over. De GTC4Lusso werd in 2016 op de Salon van Genève onthuld en bleef iets meer dan vier jaar in productie. Het was de laatste twaalfcilinder Ferrari GT. Nu is het wachten op de Purosange…