We gaan terug in de tijd, toen je nog een sportieve auto had voor weinig! De leukste betaalbare jaren ’80 coupés op een rij!
De automarkt is in rap tempo aan het veranderen. En nee, dan bedoelen we niet dat elektrische aandrijving een dingetje is. Nee, we hebben het over koetswerkvormen dit keer. En nogmaals nee, we gaan het niet hebben over crossovers. Nee, we willen vandaag kijken naar al het moois dat we er door gaan missen. Of stiekem al langere tijd missen. Wat dacht je van de kleine betaalbare coupé?
Veelal gebaseerd op een reguliere hatchback, maar dan net even met een leuker koetswerk, leukere uitrusting en iets sportiever rijgedrag. Alles binnen de marges natuurlijk. Dus qua prijs goed te doen en je kon er alsnog elke dag mee naar je werk en de supermarkt.
De markt voor kleine coupé’s anno 2022 is eigenlijk uitgestorven. Daarom kijken wij even terug naar de leukste betaalbare jaren ’80 coupés:
Honda Ballade Sports CR-X Si (EC1)
1986
Het idee van een leuke betaalbare coupé kan niet beter worden uitgewerkt dan met de Honda Civic CRX. Ja, met Civic ervoor. Later verviel het streepje en werd de CRX een model op zichzelf. In Japan heette ‘ie Ballade Sports CR-X. Er waren twee smaakjes, een eenvoudige 1.3 en de sportievere 1.5. De eerste kon je betalen, die tweede wilde je het liefste.
De Japanse versie was verreweg het coolst. De ‘Si’ had een 1.6 met dubbele bovenliggende nokkenassen én zestien kleppen in totaal, waardoor het hoogtoerige machientje 135 pk kon ophoesten. En dit is nog voordat VTEC zijn intrede deed.
Lancia Beta Coupé Volumex (828)
1981
De opvolger van de Lancia Fulvia is bij lange na niet zo legendarisch als zijn voorganger. Waar je geregeld een Fulvia op een veiling voorbij ziet komen, is iedereen de beta Coupé vergeten. De auto werd onder regie van Fiat ontwikkeld en dat zette een beetje kwaad bloed bij de fans.
Ineens moest Lancia geld gaan verdienen aan een auto (iets dat niet lukte met de Beta Coupé, maar dat terzijde. In principe is het een jaren ’70 auto, maar het is ook een jaren ’80 coupé, zeker de Volumex. Dat was het topmodel met een mechanische compressor. Deze was goed voor zo’n 135 pk én een hoop koppel: 200 Nm!
Mitsubishi Cordia 1600 GSR Turbo (A212A)
1982
Ah, Japanse namen voor auto’s in de jaren ’80 zijn briljant, zo ook voor deze Mitsubishi Cordia, min of meer de coupé-versie van de Tredia. Deze auto werd ontwikkeld met de Amerikaanse markt in het achterhoofd. Mitsubishi kon niet alleen maar aankomen met een Galant of Lancer. In Japan ws het topmodel de XG 1600 GSR Turbo, goed voor 112 pk op de voorwielen. Het klinkt allemaal heftiger dan dat het was.
Later kwamen er snellere versies en was zelfs vierwielaandrijving mogelijk. Of wat te denken van een handgeschakelde achtbak? Nou ja, het was een vierbak met een extra overdrive unit ertegenaan. Oh, en dit was de eerste auto met een LCD-instrumentencluster.
Nissan Sunny Coupe 1.5 GL (B12)
1982
We gaan eventjes iets verder de jaren ’80 in. De eerste Nissan Sunny Coupé was niet heel veel soeps. De tweede generatie wél. En in dit geval kregen wij ook de leukere versie met de dikke motor die ze in Japan níet konden bestellen. In Japan werd deze auto verkocht als Sunny RZ-1 en er was zelfs een TwinCam Nismo-uitvoering.
Voor ons in Europa en Zuid-Afrika was de CA18DE-viercilinder mogelijk met 131 pk. In Japan werd deze niet verkocht omdat deze auto dan in het vaarwater van de Silvia terecht zou komen. Naast een sportieve coupé, was het ook een vrij praktische liftback met een ruime kofferbak, terwijl de Silvia meer een tweedeurs sedan was.
Opel Manta CC GT/E (B)
1982
De Opel Manta kreeg al snel een foute naam (later nog door Manta Manta) en eigenlijk is dat nergens op gebaseerd. Gebral van mensen uit de hoogte die een leuke auto niet kunnen waarderen. De Manta was alles: een sportcoupé uit de jaren ’80, een rallyauto, raceauto, tuningspecial: je kon er alle kanten mee op.
De CC GT/E is de versie die je wilde hebben. De CC was een extra praktische variant met een grote derde deur en extra glaspartij aan de zijkant. Zo in het goud met goudkleurige wielen en dikke bodykit plus spoiler ziet er ‘ie er nog altijd buitengewoon tof uit.
Renault Fuego Turbo
1980
We hebben ook een Franse inzending en wat voor een! De Renault Fuego is zo’n typische betaalbare jaren ’80 coupé volgens het boekje. De auto zag er veel exotischer uit dan dat deze was. Vanwege de moderne voorwielaangedreven layout en de derde deur was het ook nog eens een hele praktische en ruime auto. De Fuego stond op de bodemsectie van de Renault 18, maar had de wielophanging van de R20. Net als de Mitsubishi Cordia had de Fuego de nodige primeurs, zoals een dieselmotor (de snelste diesel ooit) en de eerste auto die in de windtunnel is ontworpen.
Ook was het de eerste auto met centrale deurvergrendeling met bliep (alhoewel het systeem PLIP genoemd werd, echt waar). Ook een boordcomputer, elektrische schuifdak, cruise control en airco waren leverbaar op deze Renault. Echt bijzondere features voor een auto in de vroege jaren ’80. De Turbo-versie had met 132 pk ook nog best wel wat power onder de kap, waarmee je 200 km/u kon halen. Ongekend voor die tijd.
Skoda 136 Rapid Coupé (Type 743)
1984
We moeten ook een paar obscure auto’s benoemen, nietwaar? Daarom deze Tsjechische inzending voor het lijstje betaalbare jaren ’80 coupés. De Skoda 136R Coupé is nog uit een periode dat Volkswagen nog uit beeld was. Ondanks de naam Rapid, was de auto niet erg snel. De 1.3 viercilinder was namelijk goed voor 62 trappelende pk’s.
Wel leuk: de auto had achterwielaandrijving en de motor achter de achteras. Dit zorgde voor een vrij wonderlijke wegligging, mede dankzij het lage gewicht. Destijds vonden we ‘m verouderd en basaal, tegenwoordig heeft dat Oostblok-juk wel zijn charme. En het ding kostte nieuw destijds helemaal niets.
Subaru Leone RX Turbo 4WD
1987
De Subaru Leone kun je het beste zien als de voorloper van de Subaru Impreza. De auto kon je krijgen in enorm veel verschillende varianten. Dat is wat Japanse fabrikanten destijds veel deden. Denk aan een sedan, stationwagon, Van en dus ook een coupé. Je zou ‘m ook kunnen zien als een driedeurs Liftback (dat het eigenlijk ook was). Het was best een bijzonder ding qua techniek. Je kon het centrale differentieel zelf sperren en er was een sper aan de achterzijde. Rondom had de auto schijfremmen. Ondanks alle aanwezige techniek was het gewicht relatief laag.
Volkswagen Scirocco GTX (53B)
1985
De tweede generatie Scirocco had ook een beetje last van het ‘Baur-Porsche’-syndroom. De auto werd goed verkocht en het zorgde ervoor dat er ook eigenaren waren die hefitge bodykits van Kamei, Rieger of Zender monteerden. Er was een GTI, maar de leukste was de GTX 16v. Ja, de badge die nu gebruikt wordt op snelle elektrische ID-Volkswagens, prijkte vroeger op een Scirocco.
Deze had dan de 1.8 zestienklepper met net geen 140 pk waarmee je 208 km/u kon halen. In 1985 in een Volkswagen! Tegelijkertijd was het een hele bruikbare en relatief betaalbare auto. De Corrado, zijn. Opvolger, was ook schitterend, maar aanzienlijk duurder en gecompliceerder.
Volvo 480 Turbo
1988
Een Nederlandse inzending! Althans, een auto met een enorm Nederlands tintje. Ten eerste werd de auto gebouwd in Nederland. Dat niet alleen, ook werd de auto door John de Vries ontworpen. Uiteraard is het een typische Volvo en geen conventionele coupé. Het is eigenlijk een soort shooting brake, in de geest van de Volvo P1800ES.
De 480 Turbo was met 120 pk niet enorm veel sneller dan de reguliere versie. Het is dan ook een Zweedse benadering van de turbo, dus een kleine compressor die snel meedraait en vroeg in de toeren zorgt voor veel koppel. Oh ja, de Volvo 480 had klapkoplampen.
Alfa Romeo Sprint 1.7 Quadrifoglio Verde (902)
1987
Een autoblog lijstje is niet compleet zonder Alfa Romeo, toch? Dus ook dit lijstje met betaalbare jaren ’80 coupés niet. Deze Alfa Romeo Sprint is eigenlijk een doorontwikkeling van de Alfasud Sprint. De modelwijziging in 1983 was stiekem meer een ingrijpende facelift.
De naam ‘Alfasud’ kwam te vervallen, vanwege de komst van diens opvolger, de 33. Alle motoren waren boxers en de leukste was de 1.7 in de Quadrifoglio Verde die in 1987 op de markt kwam. Met 118 pk was het geen racemonster, maar daar was de prijs dan ook naar. Van 0-100 km/u sprinten was in minder dan 10 seconden gedaan.
Ford Capri S 2.3
1984
We sluiten af met de koning van de betaalbare jaren ’80 coupés. Stiekem eigenlijk jaren ’70, want de Capri liep op zijn einde in de jaren ’80. De derde generatie was niet een enorm verkoopsucces en de verkopen liepen achteruit per jaar. Dat kwam ook door Ford zelf, want snelle Escorts en Sierra’s maakten deze coupé in sommige opzichten een beetje overbodig. Wilde je een praktische auto met veel power voor weinig geld, had Ford betere opties.
Maar laten we eerlijk zijn, qua stijl is zo’n Capri wel veel geslaagder zonder dat het hopeloos onpraktische auto’s zijn. De Capri kon je krijgen met allerlei motoren. Van karige 1.3’tjes tot hele dikke zescilinders. Wij nomineren de S met 2.3 motor, goed voor 115 pk, maar wel het geluid van een dikke V6. En om @jaapiyo tevreden te houden heeft ‘ie achterwielaandrijving.
En als afsluiter de Fuego reclame, waarbij duidelijk is dat het eigenlijk een Formule 1-auto is met een kofferbak. Ofzo. Oordeel zelf;
Meer lezen? Check dan onze special van de Ford Capri!
Geinig, dat bordeelinterieur van de Cordia. De stoel voor de bijrijdster ‘staat’ zelfs al in de juiste stand, zie ik 😎
Dit waren de auto’s die ik in mijn jeugd zag, als klein mannetje. Wat een heerlijk spul. Vooral de CRX, Manta en Capri. Wat een wagens.
De opvolger van de CRX (del sol heet ie volgensmij) was ook een geweldige auto. Hele mooie exemplaren zijn serieus geld waard ondertussen. Geldt overigens ook voor de originele, zeker als er een goede motorswap is uitgevoerd. In de jaren 90 maakte honda een 1.6 vtec met ik dacht 160pk. Dan ga je als de brandweer.
Die Honda’s zijn zeldzaam omdat het merendeel hardhandig tegen een boom geparkeerd is.
Ik mis in dit overzicht de Audi Coupe GT(ik had een 1.8 injectie), waarvan de koets gebruikt werd voor de uhr QUATRO. Ik kreeg ondanks dat deze auto reeds lang uit productie vele bewonderende blikken en commentaar.
Misschien was de Audi Coupé wat te duur voor het lijstje? Wel een te gekke auto. Een vriend van me had er één met een rood lederen interieur en natuurlijk een roffelende vijfcilinder.
Geinig lijstje. De Nissan Sunny Coupe kan wat mij betreft ook op het lijstje ‘meest saaie coupé’ – maar dat is smaak. Wel vreemd dat je van dit lijstje sommigen nooit meer ziet, zijn de Ford/Alfa/Renault/Volvo dan echt allemaal weggeroest?
Mogelijk wat veel werk, maar zou geinig zijn om de aantallen nog op de weg te vermelden (als dat openbaar/mogelijk is?) Misschien dat er nog wat liefhebber Scirocco’s en Manta’s onder een kleedje staan maar nog wel geregistreerd met APK.
Mooi lijstje!
De Alfs sprint hadden mijn ouders, alleen slechts een 1.3. Maar ook een mooi auto. Helaas zie je die echt nog meer, in tegenstelling tot z’n broer de GTV.
Wat een leuke lijst, jammer dat je deze betaalbare coupe’s bijna nooit meer ziet. Dit jaar ben ik alleen de Renault Fuego en Volvo 480 in het echt tegen gekomen.
In verschillende van deze coupe’s heb ik nog gereden.
Echt een tof lijstje. Ik kan mij alleen niet vinden in de toelichting bij de Sunny coupé. Ik heb een Silvia uit 1985 gehad met een soortgelijke carrosserie vorm en zelfs hetzelfde blok (maar dan met turbo). Enige verschil was dat deze achterwielaandrijving had. Origineel in Nederland geleverd via Nissan. Ze zijn dus wel degelijk zij aan zij verkocht
Qua uiterlijk heb ik een grote voorkeur voor de alfa of de Lancia. Qua rijden kies ik toch voor de crx
Poaahhh mooie Volvo. 😬
Ik wist niet dat de Honda en de Alfa dezelfde stoelen hadden vroeger…… 😄
Heerlijk lijstje verder! Voor mij de Lancia aub wauw en die capri is ook heerlijk
De eerste generatie CRX zoals hierboven was geniaal bedacht, maar de tweede generatie was helemaal geslaagd. Was en blijft een enorm mooi ontwerp. En hoe compact ook, het leek toch een hele dikke wagen.
De 480 ook nog steeds een zwak voor. Was bijna een ruimteschip in vergelijking met de 300 serie die op dat moment nog gewoon van de band in Born rolde.
Een maat van me heeft ooit zo’n Cordia gehad. Gekocht voor 2500 gulden. Nog niet een maand later vloog er een politieauto met hoge snelheid bovenop, toen de Cordia langs de weg stond geparkeerd; kreeg hij er 3500 gulden van de verzekering voor terug. Best buy ever, dus.
Verder had ik een oom met zo’n Skoda Rapid. dat was echt het lachtertje van de familie. Twee van die grote grindtegels boven de vooras in de kofferbak neutraliseerde de wegligging nog vrij aardig. Later ruilde hij de Rapid in voor een andere Oostblok ’topper’: de Zastava 101 (kloon van de Fiat 128).
Van het rijtje hierboven vind ik die Fuego eigenlijk nog wel het mooist. Er stond er eentje in de straat waar ik ben opgegroeid. Toen al supermooi om te zien en ook nu vind ik hem erg fraai oud geworden. Die eigenaar was niet zo’n fijne vent trouwens, als je naar zijn zin te lang naar die auto stond te kijken, joeg hij je weg. Hij was er overduidelijk erg zuinig op, maar dat weerhield de roestduivel er niet van al na een paar jaar enkele stevige happen uit het blik te nemen. Heel af en toe zie ik er nog wel eens een Franse (Zuid-Europese) import voorbij komen, maar ook daar wordt de spoeling steeds dunner.
De Alfasud Sprint blijft toch wel een plaatje hoor.
Zeker maar de Fuego was ook een leuke verschijning vond ik. Levende beelden in mijn herinnering van op vakantie.
De Skoda’s reden er twee bij ons in de wijk, was ze compleet vergeten!
De Fuego zit er idd ook goed uit.
Bijna allemaal leuke auto’s behalve de Skoda, die deed toen echt niet mee en is tegenwoordig hooguit leuk uit curiositeit.
De Honda CRX was een geinig karretje, maar klein in dit overzicht zou de Prelude beter passen.
Veel van deze auto’s werden ook met een kleine motor met weinig vermogen geleverd, althans relatief gezien. Daar werd/wordt vaak smalend over gedaan (‘wil wel, maar kan niet’), maar op zich toch prima? Het was toch leuk dat je ook met een min of meer bescheiden budget toch in een leuke auto kon rijden die prima met het gewone verkeer mee kon, maar geen circuitprestaties had, maar daar kwam die dan toch nooit. Mag je dan alleen maar in een gewone/saaie auto rijden als je niet zo veel geld hebt? Nee, de democratisering van de coupé was juist geweldig!
Een maat van mij heeft zo’n Fuego Turbo met amper 75k op de teller, fantastische wagen is dat zeg. Rijdt erg comfortabel en is gewoon snel. En luxe.
Grappig, deze auto’s hebben de 40plussers onder ons allemaal op de weg gezien, al was het vaker in de ingetogen versies dan de versies van het lijstje. We hebben die auto’s gezien, maar we hebben ze ook oud zien worden. De Fuego’s en de 480’s werden op den duur door arme studenten bij de jongens van het kamp gekocht voor 750 gulden, omdat ze eigenlijk gewoon gaar waren. Om uiteindelijk die bolides gewoon te zien verdwijnen. Soms nog naar het voormalige Oostblok, soms naar Afrika, maar doorgaans naar de sloop. In ieder geval overgeleverd aan de vergetelheid.
Dan is het des te leuker om een paar decennia later zo’n sum up op AB te lezen (dit zijn de artikelen waar we voor komen) en ze weer eens met een schoon oog te zien zoals ze in de folder stonden. Ik had zelf toentertijd niets met het Japanse spul, maar in retrospectief waren dat wel erg eigenzinnige sets of wheels.
Amen to that!
Wauw de nissan sunny coupé wat een lol hebben we daarmee gehad in onze vriendengroep. Muziek installatie erin die de spoiler zo hard liet schudden dat de montage gaten uitgevreten waren naar sleufgaten en de sleutels met een keykoord aan de binnenspiegel want bij elke bocht naar links pleurde ze uit het contact
Prachtig artikel @willeme!
Auto’s waren toen echt allemaal uniek, eigenwijs, onderscheidend en op alle fronten anders dan de concurrentie.
Afgezien dat elektrificatie van het wagenpark de boel wat doodslaat, heeft de windtunnel wellicht meer kwaad gedaan de afgelopen decennia, Vandaag de dag kijk ik soms naar het logo welk merk de auto betreft…..
Zelf een 480GT gereden. Heerlijke auto, als alles het deed. En dat was precies t euvel. Op een gegeven moment wilde de auto niet meer starten. Dus in de garage gezet met het idee om er later naar te kijken.
Toch te koop gezet en na een half jaar kwam er een koper. Wat denk je. Starten en lopen……
Maar wat een toffe auto.
Geen Audi Coupe? Ik heb een GT5E gehad, geweldige auto met 5-cilinder en OZ Abt wielen eronder. Wat een geluid.
Heb nog zo’n Beta coupe gehad.
Waanzinning mooie auto, vooral die kuipstoeltjes achterin met het lampje er tussen was een mooi detail.
Maar wat was de kwaliteit slecht. Voordeel was wel dat hij dus meer dan regelmatrig met gebreken op de oprit stond en ik er vanuit de woonkamer van kon genieten.
Van de jaren ’80 coupé’s vind ik de audi coupé (B3) toch wel het mooiste oud worden. Hij is wel een slag jonger dan het meeste dat hierboven is opgenoemd (de B1/B2 dan nog niet), maar met de I5 10V of 20V en eventueel quattro waren het wel fantastisch klinkende alleskunners. Niet zozeer om hard mee de bochten om te gaan, maar qua uiterlijk drogen ze wel heel veel mooier op dan het meeste wat ik in dit lijstje zie en qua klank kan er weinig tippen aan een I5 10V met goeie uitlaat.
Ik mis de Honda Prelude
480 prachtig
Die lijnvoering van die Fuego; geweldig! Die ontstijgt toch als enige het geodriehoek tijdperk.
Ik zie een hoop 3-deurs hatchbacks
Wat een leuk lijstje, ik mis mijn eerste auto. Mitsubishi Celeste 2.0 gt, 100 pk en achterwielaandrijving, wat een lol daarmee gehad ( was uit laat 70er jaren)
De Mazda 929 coupe was ook een beauty. Deze had ook klapkoplampen.
Niet zo laatdunkend over de Skoda aub. De fabriek heeft serieuze racers ontwikkeld, waarmee o.a. Slotemaker op Zandvoort Europees kampioenschap heeft gereden.
Ik verwacht die Skoda’s ook dit weekend op de Assen Classic, hoewel ik geen deelnemers lijsten gevonden heb (Kampf der Zwerge, ETTC 1300).
Ik mis mijn Celica 2.0 XT liftback. Die had onafhankelijke achterwiel ophanging i.t.t. de 1.6 ST, klapkoplampen, elektrische antenne, DOHC met 2 dubbele carburateurs.
Super wegligging toen ik er eenmaal Koni’s onder had zitten. Helaas niet roestvrij en op tijd aan een jong meisje verkocht, voor haar vriend waat ze voor werkte.