Ondanks een gigantisch vermogen is het voor deze Dodge Challenger Redeye bereikbaar middels slechts een paar eenvoudige en milde ingrepen.
Deze Dodge Challenger Redeye haalt een zeer indrukwekkende mijlpaal, zonder er echt heel veel moeite voor te hoeven doen. Dat moet eigenlijk heel bijzonder zijn. Nog niet zo gek lang geleden was de Bugatti Veyron het veruit snelste, het sterkste en het krachtigste wat er op de markt was.
Vier cijfers
Natuurlijk, er waren toen ook al tuners. Sommige kwamen zelfs heel erg dichtbij die magische grens waarbij het vermogen in paardenkrachten moeten worden uitgedrukt in vier cijfers. Maar laten we eerlijk zijn, zonder uitzondering waren dat ingrijpend aangepaste auto’s. Tegenwoordig is dat niet altijd meer het geval.
Redeye
Neem deze Dodge Challenger Redeye. Dat is niet eens het absolute topmodel in de Challenger line-up. De Redeye staat boven de Hellcat (zoals deze), maar onder de Demon. De Challenger Redeye is standaard al goed voor 797 pk en 957 Nm. Gezien de rest van de auto redelijk bejaard en budget is, zou je de rest (chassis, remmen, ophanging) kunnen upgraden. Maar nee, de Texanen bij Hennessey zien dat heel anders.
Milde kuur
Die hebben namelijk de motor een milde performance-kuur gegeven. Hennessey monteert namelijk een 2,65 liter supercharger. Daarnaast worden de kompressorpoelie, het gasklephuis, katalysator en nog wat klein grut ook aangepast. Het resultaat? Nee, niet nét 1.000 pk. Dik 1.000 pk. De 6.2 liter V8 in deze mild getunede Dodge Challenger Redeye is nu goed voor 1.035 pk en een maximum draaimoment van 1.285 Nm. Je leest het goed, de V8 is sterker én krachtiger dan de W16 Quad-turbo uit de Bugatti Veyron.
HPE1000
Wat het verder doet met de prestaties, wordt niet vermeld. De Challenger Redeye is van huis uit geen trage auto. Die gaat in zo’n 3,5 seconden naar de 100 km/u en loopt 326 km/u voluit. Deze Hennessey Dodge Challenger Redeye HPE1000 zal een stukje sneller zijn, maar reken niet op Veyron-esque prestaties. Waar de Veyron technologisch nog altijd behoorlijk hoogwaardig en modern is, is dat bij de Challenger niet het geval. De technische basis van de karaktervolle Dodge (uit dezelfde periode nota bene!) was al behoorlijk bejaard bij introductie.
“DIK 1000pk!”
Nou nou, 35 pk erboven is op een Aygo misschien DIK, maar dit is er maar krap boven.
@jajeroenja: dik 1000 is bij jou zeker 1500?
@pa045: zat zelf eerder te denken aan 1100-1200. Vindt zelf 35pk in verhouding met 1.000 pk nou niet extreem veel meer.
Woei, 1035pk én een strakke paarse kleur!
De Challenger mag dan misschien bejaard zijn, t.o.v. de concurrentie (Mustang, Camaro) vind ik deze toch het tofst om te zien.
@RRRobert: Misschien omdat ie nog het meest tegen het originele aanleunt. Dat is bij die andere twee er van af.
1.035pk op de achterwielen. De bandenboer zal een van je nieuwe beste vrienden kunnen worden…
@roadrage78: Evenals de pomphouder.
Hele gave auto, meer dan 1000 pk lijkt mij wel erg veel vermogen. Hoe krijg je dat goed op de weg.
@net10: pas in zijn 6 volgas?
@net10: daar gaat ‘t nou precies NIET om. Eindeloze burnouts, dat is waar ‘t om draait.
Met specifieke banden en op een dragstrip moet dat lukken, op de openbare weg… veel geluk!!
Je hebt er helemaal niks aan, maar man, wat zou ik graag een Challenger willen hebben zeg! Maar dan wel zoals bij de introductie, oranje/rood met zwarte striping!