Vorig jaar waren er in ons land 811 verkeersdoden te betreuren. Ondanks dat dit aantal voor het derde jaar op rij lager is dan het voorgaande jaar, blijven de slingers en confetti nog even opgeborgen. Want met name het aantal voetgangers en fietsers dat in het verkeer omkwam steeg behoorlijk. De daling als geheel is dan ook voor een belangrijk deel toe te schrijven aan het feit dat onze auto’s steeds veiliger worden.
Nog volop werk aan de winkel dus, want niet alleen in de auto moet het veiliger, maar ook erbuiten. Het aantal verkeersdoden moet en kan nog verder omlaag. Iedereen zal die mening delen, maar de vraag is tegen welke prijs. Uit een rapportage van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) blijkt dat tot aan 2020 er nog eens 80 levens per jaar kunnen worden gespaard, maar dat kost dan wel een slordige 1,7 miljard euro aan maatregelen. Op het gevaar af te verzanden in een oeverloze discussie over wat een mensenleven waard is, vraag ik mij af of dit astronomische bedrag niet veel nuttiger kan worden besteed.
Kort na het bericht over de afgenomen verkeersdoden, bereikte ons via de dagbladen, radio, tv en internet het bericht dat er ieder jaar naar schatting 1.700 mensen overlijden als gevolg van medische missers. Dit blijkt uit een onderzoek in opdracht van de Orde van Medische Specialisten. Politiek Den Haag was geschokt en kwam bijeen in een spoeddebat.
Er worden dus jaarlijks ruim twee keer zoveel mensen “doodgesneden” dan dat er mensen worden “doodgereden”. Dit grote aantal gevalletjes “Even Apeldoorn bellen” is het gevolg van slechte begeleiding, te lange werkdagen en de hoge werkdruk waaronder het medisch personeel werkt. Gezien de doofpotpolitiek in de medische wereld, zou je je af kunnen vragen of in werkelijkheid dit getal wellicht nog een stuk hoger is.
Maar goed, laten we deze getallen even aanhouden en dan eens kijken hoeveel mensen er in ons land verantwoordelijk zijn voor al die onnodige doden.
In 2006 hadden we een totaal aantal inwoners van 16,3 miljoen en in dat jaar waren er zo’n 7 miljoen personenauto’s geregistreerd. Daarnaast waren er in dezelfde periode ongeveer 16.000 medisch specialisten actief… Ziet u het enorme contrast?
Kunnen we voor het gemak dus concluderen dat er een kleine groep mensen is, ik noem ze even “specialisten”, die zorgen voor een relatief groot aantal doden in onze samenleving?
Wat mij betreft wel. Als het zuiver gaat om het sparen van mensenlevens, dan valt er mijns inziens veel meer winst te behalen door te investeren in de medische zorg, dan in het verkeer. Een eenvoudig rekensommetje op de achterkant van een sigarendoos leert dat 1,7 miljard euro in 13 jaar neerkomt op bijna 131 miljoen euro per jaar. Hoewel het één het ander niet hoeft uit te sluiten, kun je een euro maar één keer uitgeven en de vraag is dan waar de focus zou moeten liggen.
Ik ben daarom zo vrij om hier te claimen dat ons overheidsgeld beter besteed kan worden aan het gepruts in de medische zorg dan aan maatregelen op de openbare weg.
Investeren in onze Nederlandse verkeerssituatie heeft sowieso weinig zin, dat kregen we afgelopen dagen nog maar eens fijntjes te horen. Dus wellicht zorgt een afname van de wildgroei aan verkeersregels voor een verdere natuurlijke daling in het aantal verkeersdoden, voor zover deze trend nog niet is ingezet door de technologische vooruitgang van autofabrikanten.
[ gepubliceerd op nu.nl, 16 mei 2007 ]
Ik denk dat je daar helemaal gelijk in hebt. Al ben ik wel voor de invoering van motorvrienlijke vangrails. Het gaat de hele verkeerde kant op met de gezondheidszorg. Artsen kunnen niet meer betrokken zijn bij de patient omdat hun wachtkamer helemaal vol zit, en ze ook een keer naar huis willen. Vooral hoe er wordt om gegaan met co-assistenten in ziekenhuizen is absurt.
“Kunnen we voor het gemak dus concluderen dat er een kleine groep mensen is, ik noem ze even “specialisten”, die zorgen voor een relatief groot aantal doden in onze samenleving?”
Prachtig verwoord. En een interssante stelling, ik denk inderdaad dat het geld dat gespendeerd wordt aan het overal aanleggen van 60km/h zones en het bekladderen van de wegen met allerlei strepen (die officieel niets zeggen maar volgens rijskwaterstaat ons helpen herinneren dat een 80 km/h weg een 80 km/h weg is)
inderdaad beter besteed zou zijn in kwaliteitsverhoging van de gezondheidszorg (lees: niet meer managers maar meer medicijnmannen en vrouwen).
ml Heeft al precies geschreven wat ik ook dacht; ik ben ook zeker voor de invoering van motorvriendelijke vangrails. Die gehaktmolens zijn funest voor schuivertjes van motorrijders. Verder lijkt mij €1,7 miljard in de verkeersveiligheid pompen een veel te hoog bedrag. Auto’s worden steeds veiliger (daar zit al een grote winst), idioten die 160km/h op 80-wegen rijden blijven bestaan en idem dito voor kleuters die pardoes de straat op rennen.
Heb ook een prachtig artikel over het aantal medische missers in de krant gelezen. Een co-assistente vertelde daarin doodleuk (what’s in a name…) dat ze achteraf eigenlijk verantwoordelijk was voor drie overleden personen. Dat is de pest; die co-assisten moeten nog leren, maar krijgen veel te veel verantwoordelijkheid toegeschoven. Artsen gaan er te snel vanuit dat hetgeen de co-schappenloper doet, goed is. Daarom wordt er te weinig gecontroleerd, en daarom krijgen patiënten te vaak verkeerde medicijnen of verkeerde dosis van een medicijn voorgeschreven.
je kan doen wat je wilt, maar de 18 jarige golf rijders willen toch boom gaan kleven.
zodra die het roze papiertje hebben gaat het gas erop. ongacht 80 zone oid.
die houd je niet tegen om (hopelijk alleen) zichzelf te pletter te rijden..
een idd en weg kan ook een keer goed zin, dan moet je er dus vanaf blijven en geen rare dingen als dremples en dergelijke neerleggen.
scherp, klinkt logisch,… voor de toekomst is het sowieso al meer files minder ongelukken.
Misschien kunnen ze wat geld besparen door niet overal maar drempels te zaaien. Dan hebben ze iig die kosten niet meer.
@mashell: my point exactly!
PS: gisteren nog in het nieuws: Ziekenhuizen willen garantie op operaties…
http://www.bnr.nl/ShowNieuwsArtikel.asp?Context=N%7C0%7CS%7Cc246cbd672d6576f&src=redactie&id=6878
Interessante uiteenzetting, zonder meer. En dat het verhaal een zekere kern van waarheid heeft, sluit ik ook absoluut niet uit.
Wel ik ik graag wijzen op een verschil verschil dat de schrijver wat makkelijk buiten beschouwing laat. Een operatie in een ziekenhuis is altijd risicovol. Deze risico’s worden uitgebreid besproken met de patient en eventueel zijn directe omgeving. Er zijn ook diverse controles die missers zoveel mogelijk moeten uitsluiten. Dat er missers worden gemaakt is onvermijdelijk, dit heeft inderdaad te maken met de enorme werkdruk van de specialisten en daarnaast ook de complexiteit van het menselijk lichaam.
Een voetganger die zich gewoon in het openbare leven begeeft is zich misschien wel bewust van het verkeer, maar zou zich daar niet op een dergelijke manier op hoeven voor te bereiden als een patient. Dat de voetganger, of fietser, dan dodelijk wordt aangereden door een onoplettende medeweggebruiker die het gevaar van zijn auto onderkent is een geheel andere sitatie.
Het is krom en niet juist om deze twee situaties naast elkaar te leggen en hier een dergelijk vergelijk te maken. Zeker zal er iets gedaan moeten worden om de medische missers terug te dringen. Maar zeer zeker moeten we ook blijven werken om het aantal verkeersdoden nog verder terug te dringen. Punt.
Een mooi stukje, autoblogger. :)
‘Kunnen we voor het gemak dus concluderen dat er een kleine groep mensen is, ik noem ze even “specialisten”, die zorgen voor een relatief groot aantal doden in onze samenleving?’
Als ik dit lees, is het alsof specialisten nooit mensen redden.
‘ik noem ze even “specialisten”’
Hieruit maak ik op dat volgens jou alle medisch specialisten maar kwakzalvers zijn?
Seriously, doe eens één dag het werk van een specialist.
Maar goed. Ik ben het wel met je eens dat er meer geld naar de gezondheidszorg moet. Specialisten moeten hard werken, en dat doen ze graag. Soms werken ze echter té hard. Dan worden er fouten gemaakt. Die moeten natuurlijk voorkomen worden. Dat kan ook, met, zoals je zegt, meer geld.
Ik ben het dus wel eens met je conclusie, maar de rest van het verhaal vind echt walgelijk. Je praat over de medische wereld alsof het nooit wat goed doet. En dan de manier waarop jij over specialisten praat: ‘doodsnijders’, echt man.
is het niet zo dat mensen (goed) ziek/oud kunnen worden en daardoor doodgaan.. dat artsen daar niks aan kunnen doen en wel hun uiterste best doen?
Schrijf columns over auto’s, niet over de gezondheidszorg. Daar heb je geen verstand van.
“Hieruit maak ik op dat volgens jou alle medisch specialisten maar kwakzalvers zijn?”
Nee, dat is generaliseren.
“maar de rest van het verhaal vind echt walgelijk.”
Vreemd, met die intentie is het niet geschreven. De medische wereld doet heel veel goed, maar ook heel veel fout.
Krijg bij je reactie een beetje een deja-vu met mijn ferrari-column, alsof je geen kritiek op specialisten mag hebben (wat ik overigens niet heb, ik wil in deze column alleen aangeven dat er meer geld naartoe moet omdat het mi. efficienter is).
“Schrijf columns over auto’s, niet over de gezondheidszorg.”
Wel goed lezen, dit gaat over auto’s.
“Daar heb je geen verstand van.”
Volgens mij ben je niet op de hoogte van mijn achtergrond inzake de gezondheidszorg, dus probeer het een beetje ontopic te houden.
Of hebben we hier te maken met een specialist met lange tenen?
Goed, het zal me niet meteen populair maken, maareh, 811 doden op een bevolking van hoeveel (ik ga er gemakkelijkheidshalve maar ff van uit dat die allemaal aan het verkeer deelnemen)? Een miljoentje of 16 in het geval van NL?
Dat is een dus een foutmarge van 0,005%. Beter nog, dat is één van de laagst mogelijke foutmarges die je kan halen als je het over activiteiten hebt waar mensen bij betrokken zijn. Ofwel : als je nòg minder ‘slachtoffers’ wil, dan zul je het verkeer totaal moeten automatiseren (en hopen dat die computers erachter niet op hol slaan oid), de menselijke schakel uit de ketting halen zeg maar.
Laten we trouwens toch ‘ns eerlijk zijn, het woord ‘ongeluk’, analyseer het even. On-geluk. Geen-geluk. Ofwel : ‘vette pech’ zoals ze hier zeggen. Dank u.
En voor de duidelijkheid : ik ben zelf al twee keer aangereden geweest, de eerste keer m’n rechterbeen aan gort, de tweede keer wat inwendige bloedinkjes, waarmee ik wil zeggen dat ik de slachtoffers en de familie ervan heus wel kan begrijpen.
Ach, uiteindelijk heeft ook deze kwestie weer dezelfde diepere oorzaak als zovele andere maatschappelijke kwesties : onze ongemeend diepgewortelde maar toch vooral ongegronde angst tegenover de dood en de Natuur. Het niet kunnen aanvaren dat het allemaal maar gewoon een boel chemische reacties op een heleboel andere chemische reacties zijn.
aanvaren = aanvaarden
Een volkomen onzinverhaal. Je bent werkelijk appels met peren aan het vergelijken. Ondanks dat er talloze levens worden gered door medisch ingrijpen is een medische ingreep per definitie riscovol, het zal nooit mogelijk zijn fouten te vermijden. Als spendeer je er 170 miljard aan.
@Casa D y D: dat bedoel ik, vergelijk die foutmarge met de medische wereld en we kunnen dan toch concluderen dat het geld daar beter besteed is?
Over de diepere oorzaak doe ik geen uitspraken ;)
@pomoek: het gaat om het verminderen van de risico’s, net zoals in het verkeer.
‘In 2006 hadden we een totaal aantal inwoners van 16,3 miljoen en in dat jaar waren er zo’n 7 miljoen personenauto’s geregistreerd. Daarnaast waren er in dezelfde periode ongeveer 16.000 medisch specialisten actief… Ziet u het enorme contrast?
Kunnen we voor het gemak dus concluderen dat er een kleine groep mensen is, ik noem ze even “specialisten”, die zorgen voor een relatief groot aantal doden in onze samenleving?
Wat mij betreft wel.’
Hier suggereer je toch echt dat al die ‘”specialisten”‘ doodsnijders zijn.
Als de gezondheidszorg volgens jou toch ook wel veel goed doet, dan had je dat in je verhaal moeten verwerken. De toon van jouw stuk is respectloos tegenover specialisten.
Als de hoofdgedachte van je stuk was ‘er moet meer geld naar de gezondheidszorg i.p.v. naar het verkeer’, dan had je dat hele middenstuk over de specialisten weg moeten laten. Zoals ik al eerder zei, ik ben het wel eens met je conclusie, maar niet met de rest van je verhaal. En dat is raar.
‘In 2006 hadden we een totaal aantal inwoners van 16,3 miljoen en in dat jaar waren er zo’n 7 miljoen personenauto’s geregistreerd. Daarnaast waren er in dezelfde periode ongeveer 16.000 medisch specialisten actief… Ziet u het enorme contrast?’
Neen ik zie het contrast niet. En degen die het wel zien… wel ja…
Je kan, volgens mij, 7 miljoen personenwagens niet gelijkstellen aan 16.000 medische specialisten. Dat is een kromme vergelijking.
Hoeveel mensen ondergaan er per jaar een medische ingrijp? Dat getal kan je al iets beter vergelijken met de ingeschreven personenwagens.
Ten tweede is een medische ingreep ondergaan toch wel ff iets anders dan in je wagen stappen.
Zoals ik zelf al dacht zijn er onder de ongelukken veel/meer mensen die zich met de fiets, te voet of brommer verplaatsen. Over het algemeen zijn dit jongere mensen (niet allemaal natuurlijk). Daar zit al probleem nummer 1.
De mensen die zich met bovenvermeldde voertuigen (ja we zullen eventjes stellen dat je voeten ook voertuigen zijn) verplaatsen noemt men “zwakke weggebruiker”.
Laten we stellen dat een mens evenveel fouten maakt als een ander mens. Indien een zwakke weggebruiker een fout maakt heeft dit vaak ergere gevolgen.
Daar erger ik me dus ook vaak aan. De “zwakke weggebruiker” houdt zelf te weinig rekening met zijn plaats in het verkeer. Het is maar normaal dat de “sterke weggebruiker” zich aanpast. En ja, dat doet de sterke weggebruiker ook. Zeker binnen de bebouwde kom en al helemaal omdat niemand onder ons moedwillig een zwakke weggebruiker om het leven wilt brengen.
Als fietser, bijvoorbeeld, moet je je er goed van bewust zijn hoe de automobilist zijn omgeving in het verkeer beleeft. Hoe zit het met zijn zicht rondom. Combineer dit zicht met reactievermogen en de snelheid van een wagen en dan is het duidelijk dat een automobilist het moeilijker heeft om alles in de gaten te houden dan iemand te fiets, brommer of voet.
Bewustmaken van de “zwakke weggebruiker” van zijn positie in het verkeer, de gevolgen daarvan EN de oorzaken, zoals hiervoor vermeldt.
Heb ik iets gemist of ben ik de enige die een mogelijke overlap in deze vergelijking ziet? Want hoeveel van die 811 verkeersslachtoffers zijn uiteindelijk omgekomen door een van die 1700 medische missers?
Dit is typisch weer een gevalletje tricking of the mind.
Het is net zoals hoe een illusionist te werk gaat. Met rook en spiegels je aandacht afleiden om je dan te laten geloven dat je daadwerkelijk magie ziet.
Wijs constant met cijfers en letters naar u de burger om te laten zien dat u een moordenaar bent. “Dat ziet u toch? 811 doden in het verkeer! En het is allemaal uw (de burger) schuld!”
U voelt zich schuldig en betrekt het ook helemaal op uw eigen persoon. En u spreekt er afschuw van! En zie daar, de illusie heeft gewerkt.
Haal nu de spiegels en rook eens weg. En duik dan eens in de achtergronden van de cijfers en letters die gepresenteerd worden. U zult dan zien dat u naar een illusie hebt zitten kijken.
Begrijp me goed. Ik ben geen anarchist en ik zal niet roepen dood aan de staat. Wat ik wel roep is; laat je niet zo makkelijk leiden door cijfers en letters, maar zet het allemaal eens in context/perspectief. En als men dat nou eens zou doen, dan kun je ook effectiever het probleem oplossen.
Ik meen uit het stuk van autoblogger te begrijpen dat we wat de verkeersveiligheid betreft zo ongeveer aan de limiet zitten en zie dat aan andere reacties ook ( Golfrijders zijn boomklevers)
De manier waarop ik het stuk interpreteer is dat het nu eens hoog tijd wordt om de specialisten en de gehele gezondheidszorg waar 2 x zoveel slachtoffers vallen als in het verkeer eens kritisch te bekijken of daar geen betere cijfers gehaald kunnen worden. Niks meer en niks minder.
In 2003: 1100 slachtoffers. In 2006: 811. Mooie daling, gelukkig!
Zat mensen die roepen dat dat door verkeershandhaving komt (lees: flitsers etc). Maar de meeste ongelukken met ernstige/dodelijke afloop gebeuren op 50/60 wegen. En daar zie ik bijna geen lasergun oid… Drempels vooral in woonwijken, dat werpt opzich wel zijn vruchten af.
En wederom een geniale column die helaas door zo goed als niemand begrepen wordt. Misschiend e volgende keer toch ‘ns proberen om het wat minder ver te zoekn autoblogger. Mij niet gelaten hoor, hoe dieper hoe liever, maar gezien het aantal van en de reacties zelf : het publiek voor dit soort diepgaande theorieën en stellingen zit niet op deze site. Jammer, maar ach. That’s life.
@de sjonnies: Jij hebt het helemaal begrepen. Het stuk is niet bedoeld als diskwalificatie van de specialisten, maar juist om eens kritisch de vraag te stellen waar nu werkelijk een flinke slok poen naartoe moet.
Als we kijken naar het aspect “sparen van mensenlevens” en we zouden moeten kiezen, dan komt ons geld waarschijnlijk een stuk beter tot zijn recht in de medische zorg, dan in het verkeer. Het idee van een column (in ieder geval deze column) is om met een scherpe toon een onderwerp aan de kaak stellen. Volgens mij wordt nergens de suggestie gewekt dat specialisten prutsers zijn, wat overigens niet automatisch betekent dat er niet geprutst wordt. Het gepruts heeft aanwijsbare redenen, die ook zijn genoemd en er wordt voor gepleit om die eens aan te pakken.
Mag ik hieruit afleiden dat autoblogger zich kiplekker voelt achter zijn stuur, maar dat hij zeven kleuren schijt van zodra hij bij mij op tafel komt te liggen?
Als deze column een aanklacht is tegen de misstanden binnen de geneeskunde kan ik dat alleen maar toejuichen. De toon waarop ze geschreven is, roept wel het beeld op alsof die 16000 specialisten allemaal zonder uitzondering bloed aan hun vingers hebben…
Mensen gaan soms dood in een ziekenhuis, meestal is dat onvermijdelijk, heel soms ook niet. De onderliggende oorzaken voor de laatste groep overlijdens zijn structureel zoals hierboven aangehaald. Geneeskunde is een vakgebied dat veel risico met zich meebrengt, en dit vaak onder buitensporig hoge eisen, van de kant van de patiënt/klant, de overheid/verzekeraar/financierder en de “concullega’s”. Voor mensen die hierbuiten staan is het makkelijk om te denken dat die “specialisten” genoeg poen scheppen, nadat ze jarenlang op kosten van de samenleving als student hebben rondgehost, al “prutsend” op patiënten waar ze niks om geven en tussen de koffie en de lunch vrolijk “doodsnijden”.
Opgelucht ademhalen als je op het nieuws hoort dat er bij een ongeval zo en zoveel gewonden waren en geen doden? De geneeskunde is al zo ver gevorderd om die mensen lang genoeg in leven te houden dat ze niet meer in de statistieken verrekend worden. In België gaan die tot 30 dagen na het ongeval.
Over statistieken en vermijdbare doden gesproken: in 2006 zijn er ruim 135000 Nederlanders overleden, waarvan 5000 door niet-natuurlijke oorzaken (waaronder 800+ verkeersdoden, 1/6 dus). De overige 130000 overledenen zijn geveld door natuurlijke oorzaken, ongeveer de helft in een ziekenhuis. Die 1700 (2,6%) inbegrepen, omdat overlijden vaker gebeurt door nalatigheid (slechte begeleiding, te lange werkdagen en de hoge werkdruk, zie column) dan door kwaad opzet (“doodsnijden”).
Het lijkt mij verstandiger om te focussen op die ruim 4000 andere niet-natuurlijke overlijdens (bijvoorbeeld arbeidsongevallen, ongevallen thuis etc.) dan blindelings tegen de schenen van een groep mensen te gaan trappen die er in de eerste plaats zijn om de schade te beperken. Dezelfde groep trouwens die vaker zelf het loodje legt in het verkeer dan dat ze mensen om zeep helpen terwijl ze hun beroep proberen op de best mogelijke manier uit te oefenen.
Nog een laatste opmerking: red zelf eens een leven, schrijf je in in het donorregister, scheelt een hoop vermijdbare doden.
Ben het eens met Davy die zegt dat de vergelijking tussen 16.000 specialisten en 7 mln automobilisten een onzinnige is. (zie ook reactie Meganized)
Een specialist is aan het werk; het menselijk lichaam is zeer complex en er zijn 1000-en verschillende aandoeningen. Een lange studie is geen garantie dat er geen fouten worden gemaakt.
Ben het wel met je eens dat men de juiste prioriteiten moet stellen en de vraag moet stellen of zoveel geld niet (deels) ergens anders voor kan worden besteed.
Iemand noemde al preventie bij arbeidsongevallen en ongevallen thuis, maar vergeet niet de suicides; het zijn er ong. 1600 per jaar, inderdaad, twee keer zoveel als in het verkeer. En nu niet gelijk roepen dat mensen die dood willen toch wel een eind aan hun leven maken, want onderzoek wijst uit dat een groot gedeelte van degenen die een suicide-poging doen, niet daadwerkelijk dood willen; dat verklaren zij achteraf, na een mislukte poging. En ook niet roepen dat we hen niet tegen kunnen houden, want in een belangrijk aantal gevallen kunnen we (jij en ik) dat namelijk wel. Aandacht voor de mensen, en zelfs hele simpele preventieve maatregelen op risicovolle plaatsen (langs het spoor bijv.) helpen al.
Conclusie: er zijn genoeg onnodige doden te besparen, op verschillende terreinen.
Mooie en heel ware column!!! Dat geld dat men in de verkeersveiligheid steekt, wordt erin gestoken omdat de mensen daarom vragen. Men denkt dat het verkeer heel dodelijk en gevaarlijk is, terwijl dat dus niet het geval is. Het verkeer zou vaker zo vergeleken moeten worden met andere levensgevaarlijke praktijken zoals deze column, dan komt hopelijk de Nederlander erachter dat het met het verkeer inmiddels best goed zit, en dat het geld beter ergens anders heen kan vloeien.
@ Meganized en SugarFree; Ik lees de column niet zo dat de artsen worden beschuldigd van nalatigheid. Ze doen wat ze kunnen, maar door hoge werkdruk en zo kan er vaker wat fout gaan. Als die wordt verlaagd (en andere factoren helpen ook wel, ik heb er verder geen verstand van) kunnen volgens mij meer levens gered worden dan met enorm veel geld in de verkeersveiligheid steken.