Slechts tien jaar heeft Facel Vega bestaan, maar in die jaren verlieten enkele van ’s werelds mooiste wagens de Franse fabriek. Maar door overijverig chauvinisme en technische malheur, rolt in 1964 de laatste Facel van de band.
Oorspronkelijk bouwde Facel (Forges et Ateliers de Construction d’Eure), onder leiding van Jean Daninos, onderdelen voor de vliegtuigindustrie. Na de Tweede Wereldoorlog rolden er vooral carrosserieën voor Panhard, Simca en Ford uit de fabriek even buiten Parijs. Voor de oorlog waren er tal van bekende Franse autobouwers die fuore maakte met dure en snelle wagens, zoals Bugatti, Delahaye, Delage, Hotchkiss en Talbot-Lago. Geen van die merken wist na de oorlog echter lang in leven te blijven.
Dat stond Daninos echter niet in de weg om in 1953 zijn droom waar te maken en een eigen auto te ontwerpen en te bouwen. Deze eerste Facel Vega, de FV-1 uit 1954, was een luxe GT met een 180 pk-sterke V8 van De Soto in het buizenframe. Niet veel later zou Facel Vega overigens overstappen op motoren van Chrysler.
Jean Daninos’ eerste wagen, de Facel Vega FV-1 uit 1954
Geen chroom, maar RVS
Anders dan je misschien zou verwachten wanneer je naar deze FV-1 kijkt, is er voor deze Facel Vega helemaal geen chrome gebruikt. In plaats daarvan gebruikte de fabriek roestvrijstaal. Niet alleen het ‘chroomwerk’ is van RVS, ook het ‘hout’ in het interieur blijkt beschilderd roestvrijstaal! Na de FV-1 volgden logischerwijs de FV-2 en FV-3, maar het echte succes komt wanneer het merk de verbeterde HK500 uitbrengt. Dit model heeft nog veel weg van de FV’s, maar wordt met 548 verkochte exemplaren de succesvolste grote Facel.
In 1958 introduceert het merk niet alleen bovengenoemde HK500, maar probeert Facel Vega het voor het eerst ook met een vierdeurswagen: de Excellence. Deze gigantische sloep lijkt nog het meest op het liefdeskindje van een HK500 en een Amerikaanse luxewagen uit die dagen. Bijzonder zijn de achterste portieren, die verkeerd om open gaan. Daardoor ontstaat een gigantische instap. Helaas zorgde dat ook voor problemen, de wagen buigt langzaam een beetje door, waardoor de portieren niet of nauwelijks open kunnen.
Geen hout, maar beschilderd RVS in het weldadige interieur van de Facel Vega’s
Bastaard-wagens
Hoewel de Facel Vega’s kwalitatief uitstekende wagens zijn -op de doorzakkende Excellence na- krijgt Jean Daninos steeds maar weer het verwijt dat zijn auto’s bastaarden zijn. De bekende vooroorlogse merken bouwden niet alleen kwaliteitswagens, ze ontwikkelden ook hun eigen motoren, terwijl Jean Daninos gewoon een goedkope, ordinaire Amerikaanse V8 in zijn auto’s hangt. Daninos stoort zich behoorlijk aan dit commentaar en besluit zijn plan om ook kleinere auto’s te bouwen te combineren met een fraai stukje Franse techniek.
Hij laat een technisch hoogstaande 1.6-liter viercilinder en bijbehorende versnellingsbak bij Pont à Mousson ontwikkelen en lepelt deze in de kleine Facellia. Het resultaat is een prachtige kleine roadster, die ook nog eens betaalbaar is en er rollen er liefst 1258 van de band. Helaas houdt het succes daar op, want het Franse vierpittertje geeft louter problemen en het zorgvuldig opgebouwde imago van Facel Vega wordt razendsnel te gronde gericht. Het is ook nooit goed…
Op papier is de Facellia een prachtige wagen, de praktijk bleek anders
Nieuwe motoren maar het kwaad is geschied
Daninos probeert met een Volvo-viercilinder (Facel III) en een zes-in-lijn van Austin Healey (Facel 6) nog te redden wat er te redden valt, maar het mag niet baten. Zelfs de beeldschone Facel II, de opvolger van de HK500, kan niet voorkomen dat in 1964 alweer het doek valt voor Facel Vega. Eind 2012 lijkt er een revival te komen van het merk, maar veel verder dan wat computerschetsen is dat plan nooit gekomen. En misschien is dat maar goed ook, legendes moet je koesteren.
Ok, @dizono. Volgende keer wel zeggen dat je een doekje nodig hebt bij het lezen van je blogjes… thanx, leuk stukje ;)
@norge: Er staat toch Facel Vega in de titel? ;)
@dizono:
Yep, leuk stukje over een leuk merk.
Wat mij betreft heb je gelijk, ooit legendarische merken moet je gewoon laten rusten en al helemaal niet vervaggelen….
@dizono: Ik wilde al zeggen… Als het over Facel Vega gaat kun je de tissues maar beter bij de hand houden. Prachtige, bijzondere wagens zijn het
Un bon conseil: marcher avec un grand arc de voitures françaises!
Wat een heerlijk artikel!
Ben wat minder van de Europese klassieker, maar toch heb ik wel genoten van het stuk. Leuk om wat kennis op te doen van zulke vergane merken.
En ik vind het wel een geslaagde combinatie: Frans design icm een boterzachte Chrysler V8.
Ik heb ooit een Facel Vega HK500 gezien. Een zwarte, in Parijs, bestuurt door een klein Frans mannetje incluis decadente snor. Ik was er helemaal ondersteboven van; wat een prachtig ontwerp! De auto dan he, hoewel die krulsnor er ook mocht wezen ;-)
Er zijn dagen dat ik het de mooiste auto ooit gebouwd vind…..
De grote Facels zijn eigenlijk min of meer ontstaan om Frankrijk weer een prestige merk te geven a la Delage en Delahaye.
de Gaulle heeft eventjes gebruik gemaakt van de Facel Excellence, echter toen de deuren voor de camera’s van de gehele wereld niet open gingen, werd er rucksichlos voor de Ds gekozen.
Facel, of Daninos wist een deal te maken met de Franse regering, na de tweede wereld oorlog had Frankrijk allerlei import beperkingen en heffingen op buitenlandse spullen, om zodoende deviezen te sparen.
De idee achter Facel Vega was de Amerikaanse markt te veroveren, op zich een goed idee : dure Europese prestige wagens deden het goed in het schatrijke Amerika en de Facels, die uitgerust waren met Chrysler V8 motoren, zouden het weleens goed in de smaak kunnen vallen bij de Amerikanen : een elegante Europese koets, met vertrouwde
Amerikaanse techniek, goedkoop in onderhoud en vertrouwd voor de Amerikanen.
Het ging dan ook best wel voor de wind met Facel.
Vergeet niet dat zo’n Chrysler import blok omgerekend in oude franse francs meer kostte dan twee nieuwe Deux Chevaux !
Maar de export van Facels zou qua deviezen weer veel goed maken.
Door het relatieve succes wilde Facel een graantje mee pikken van de succesvolle kleine Britse en Italiaanse sportwagens en ontwierp een motor met dubbele bovenliggende nokkenassen, die erg veel weg had van de – legendarische- Alfa Romeo 105 series motoren die o.a. in de Giulia zouden worden gebruikt.
Helaas liep deze Facel motor te gretig in het rode toeren gebied en werden ze en masse opgeblazen.
Hulp van de Volvo en Austin Healey motoren kwam te laat en Facel ging ten onder aan de vele schade claims van hun eigen dubbel nokker.
Vreemd genoeg had het Engelse MG met hun A (de voorganger van de B inderdaad) Twin-Cam dezelfde problemen gehad en hadden hun snelle motor ook uit productie genomen.
Vele grootheden reden Facel, o.a. Frank Sinatra, Sammy Davis Jr, de Sjah van Perzië, Beatle Ringo Starr en onze eigene Freddy Heineken heeft het ook gereden.
De Franse schrijver en nobel prijs winnaar Albert Camus heeft zich in zo’n ding doodgereden.
Wat een mooie auto. Zet maar voor de deur
@dizono
Uit de reeks Gouden Doden, mooi stuk schrijfwerk van je !
Er was trouwens ook een Coupé van de Facellia, hier een foto van een heule, heule mooie!
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e9/Facel_Vega_Facellia_rvr.jpg
Een waar kunstwerkje!
laatst op tv gezien. Apparte auto
Ik vind een Facel Vega HK500 begerenswaardiger dan bijna iedere Ferrari.
Een jaar ofzo terug voor het eerst een facel Vega gezien, ik denk dat het een hk500 was. Gelukkig had ik al eens eerder iets van het merk gelezen op ab plus een docent gehad die gek van die dingen was, anders wist ik niet wat dat beeldschone apparaat was dat naast de weg stond te wachten.
Leuk artikel dit!
Mocht ik ooit in de positie komen om er een te kopen dan zal ik dat zeker doen. Schitterende auto waar er helaas veel te weinig van zijn gemaakt.
Dank je Autoblog, altijd mooi om over Facel Vega te lezen.
Het mooiste uit Frankrijk vind ik de Facel niet maar wel mooi. In mijn ogen zijn er wat Delahaye modellen nog een stuk mooier. @desjonnies kent zijn klassiekers en bedankt voor het stukje tekst over Delahaye en Delage.. De Delahaye 135 en 235 zijn altijd een waar genot om weer eens naar te kijken.
De Delage d8-120s Pourtout Aero coupé…. Bijna te mooi en gaaf…http://www.ultimatecarpage.com/images/large/2420/Delage-D8-120-S-Pourtout-Aero-Coupe_1.jpg
Zo hey! Ben ik blij dat ik al jaren hier kom. Leer echt steeds meer hierdoor. Dit soort auto’s zijn mij echt volledig ontgaan afgelopen jaren maar ben steeds meer klassieke auto’s gaan waarderen! Geweldige vormgeving!
Leuk artikel. De HK500 is fantastisch! Ik kwam hem voor het eerst tegen in een Franse strip van Lefranc: De Vlammenzee
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lefranc
De tekeningen uit 1961:
http://i.imgur.com/fyU90Af.jpg
http://i.imgur.com/loV0yXs.jpg
Die ordinaire Amerikaanse V8 motoren waren destijds wel zowat het beste wat je kon krijgen; extreem betrouwbaar (itt de Franse techniek destijds), krachtig (350 pk) en heel soepel….perfect voor een luxewagen.
Lijkt mij eerder dat ze kritiek hadden op het feit dat Facel geen Franse motor gebruikte destijds en niet op de Chrysler V8.
Want zoals hierboven al verteld is; die V8’en waren niet goedkoop destijds.
Mijn hemel! Dit roept weer eens prachtige herinneringen uit een ver verleden op. Als 8jarig autogek jongetje verhuisden we naar Venlo. Die stad werd in die tijd overspoeld door Duitsers, die er hun inkopen kwamen doen. Na school sprong ik op m’n fietsje en crosste de hele stad af op zoek naar “mooie” auto’s. En die stonden er. Bij bosjes.
Maar de mooiste auto, die ik er kon tegen komen was toch wel de zwarte Facel Vega HK500 van de heer Ebus. Hij was samen met een compagnon de eigenaar van het expeditiebedrijf Frans Maas en woonde ook in Venlo. Zijn compagnon reed een BMW 507. Ik zag die auto’s dus vaak genoeg en het waren voor die tijd echte exoten. De mooiste van die 2 was en blijft toch wel die Facel Vega. Als ik dit artikel lees en in herinnering terug ga, lopen me de rillingen weer over m’n rug. Bedankt @dizono! Echt hartelijk bedankt!
@9000cse:
Dank voor je comment, ik werd altijd voor gek uitgemaakt omdat ik hetzelfde deed als jij, spotters avant-la-lettre?
@desjonnies:
Ja, zo kun je het wel noemen, haha. Maar in die tijd nog zonder fototoestel. Wel kwam het vaker voor dat, als ik iets moois had gezien, ik snel naar huis reed en mijn moeder meesleepte om er met haar naar te gaan kijken. Niet dat zij zo geinteresseerd was in auto’s, maar ik moest mijn enthousiasme wel aan iemand kwijt.
Venlo was in die tijd echt een schatkamer voor iemand die van auto’s hield. De Duitsers overstroomden die stad letterlijk om er levensmiddelen te kopen, die toen in Duitsland nog schaars en duur waren. En ze kwamen allemaal, van arm tot rijk. Met brommertjes tot en met de duurste auto’s.
Zo weet ik nog dat ik er een van de eerste 300 SL’s zag, maar ook veel dure Amerikaanse auto’s als Lincolns en Cadillacs en Mercedessen zoals de 300 S coupé. Echt te veel om allemaal op te noemen. Heerlijke tijd was dat!
Volgende week maar Hispano Suiza dan…
Lijkt altijd sterk op een Mercedes w111, mooie wagen die facel
Voor de liefhebbers Joop Stolze had vroeger een hele lading van Facel-Vega staan.
Nu zie ik er nog maar drie op zijn site…
http://www.stolzeclassiccars.nl/aanbod/2559/facel-vega-facellia-f3/
Prachtige wagen! Leuk stukje!
Echt prachtige wagens, vorig jaar concour elegance Apeldoorn stonden er een paar voor het paleis.
Ik heb er een aantal op Interclassics gezien. Toch wel een van de meest begerenswaardige ‘onbekende’ auto’s.
@Edge: Idd stonden er ook een paar, was een leuke beurs.
Erg van genoten.
19 april ga ik richting Essen techno classica, heb ik ook ontzettende zin in.
Zou Niko hem hebben?
@alfalion: Dhr Aaldering heeft er geen staan, bij Classic Park staat wel een fraaie FV-3.
@dizono:
Correctie: Facel (Forges et Ateliers de Construction d’Eure et Loire)
Geen buitenspiegels en die middenspiegel op het dashboard hebben me altijd verbaasd. Mooie wagen, hoop er nog 1 te spotten op techno classica Essen.
@ghost:
Alleen dan toch maar op die Facellia en die heeft een “W”-kenteken. Dat betekent dat het in dit geval gaat om een auto zonder goedkeuring van de Franse RDW.
Zijspiegels aan de rechter kant zijn -ook in ons land- nog niet zo heel lang geleden ook niet verplicht geweest. En in Frankrijk golden wel meer bijzondere verkeersregels. Zo was het lange tijd verplicht om binnen de bebouwde kom met stadslicht te rijden. Groot gedimd licht was verboden. En ’s nachts mocht je zelfs over de autoroutes jakkeren met stadslicht. Het was niet verplicht met groot gedimd licht te rijden.
Ach ja, 50er en 60er jaren hè? Het ging, zoals men zegt, met de Franse slag ;-)
Dat interieur.. Wat een orgie aan prachtigheid.