Ferrari 290 MM #0628 is een absolute superspot

Bekijk deze spot goed, want een auto als deze kom je sporadisch tegen in het wild. Deze ontzettend zeldzame Ferrari-klassieker is extra bijzonder omdat het eigenlijk twee modellen tegelijk zijn. Hoe dat zit?

Voor het antwoord op die vraag moeten we helemaal terug naar het begin van deze auto, in 1956, het jaar waarin Ferrari een geweldig divers arsenaal aan auto’s uitbracht voor de zeer gefortuneerde racer.

860 Monza

Deze open racer werd destijds geboren als 860 Monza, een racer voorzien van een bullige 3,5 liter 4-cilinder, een Lampredi-blok dat dateerde uit de late jaren ’40. Deze inhoud (3.431 cc) was nagenoeg identiek aan die van de 290 M(ille) M(iglia), een moderner blok dat zijn 3.490 cc over twaalf cilinders verdeelde.

Nadat de 860 Monza vlak voor de Mille Migla van 1956 werd opgeleverd behaalde coureur Peter Collins er een tweede plaats mee. Hij werd vergezeld door fotojournalist Louis Klemantaski als navigator, die tijdens de rit prachtige foto’s geschoten schijnt te hebben. Het was het hoogtepunt van het raceseizoen 1956-1957, waarin ook klassiekers als de Targa Florio (op Sicilië) werden gereden. In de afsluitende race namen legende Juan Manuel Fangio en Eugenio Castelloti plaats achter het stuur.

290 MM

Na het raceseizoen werden alle 860 Monza’s verkocht, behalve deze auto, chassisnummer 0628. In plaats daarvan mocht de auto een nieuw raceseizoen doen, zij het in een andere gedaante. Hij werd omgebouwd tot 290 MM, en dus werd de 4-pitter omgeruild voor een V12, met matching motornummer 0628 M, die hij tot de dag van vandaag heeft (en we weten wat dat doet voor de waarde van je klassieker). De motorkap werd iets opgehoogd om plaats te maken voor de drie dikke Weber 46 DCF-carburateurs.

Later in het seizoen werd #0628 alsnog verkocht, aan Jacques Swaters en Jan de Vroom. Onze landgenoot de Vroom (geboren in het toenmalige Nederlands-Indië) woonde al geruime tijd in de VS, en was één van de oprichters van het North American Racing Team (N.A.R.T.), waarvan de livery heden ten dage op een Ferrari 458 Speciale teruggevonden kan worden. Tijdens de GP van Zweden legde hij de 290 MM op zijn dak, waardoor de auto ten tweden male naar Maranello moest, dit keer voor een nose job.

Later, toen de auto nog in bezit was van onze rijke landgenoot, kreeg men Stirling Moss, niet bepaald bekend als een vriend van Ferrari, zo ver om tijdens de Nassau Speed Week achter het stuur van de 290 MM te kruipen. Moss won beide races met overmacht.

Einde actieve race-optredens

Vanaf begin jaren ’60 was het gedaan met de racecarriere van # 0628, en ging de auto over in privébezit. In 1999 werd de auto volledig gerestaureerd naar de specs van 1957 (hij was in de tussentijd blauw gespoten), met zijn originele neus.

Het laatste dat wij er over konden opdiepen was dat de auto in handen was van de Britse verzamelaar Hugh Taylor, maar wat schetst onze verbazing: ineens duiken er foto’s op van dezelfde 290 MM op Nederlandse bodem, die in een truck geladen is. Volgens spotter timd was de auto onderweg naar New York.

Des te interessanter is dat er nog een Ferrari in de truck geladen wordt. Een oude bekende welteverstaan. Het is de 275 GTB van het failliete Eurocommerce, dat het topstuk was van de veiling enige tijd geleden. De 290 MM behoorde niet tot de kavels, maar zou het kunnen zijn dat ook deze auto in de boedel van de megalomane Ger Visser zat, en buiten de veiling om een koper heeft gevonden?

We zien tevens op deze foto een blauwe neus aan het begin van de truck. Dit is een 290 MM-neus, dus dit lijkt er heel sterk op dat het exemplaar dat na de Vrooms crash is gemonteerd bewaard is gebleven, en part of the deal was. We denken dat we dit wel met recht een ontzettend bijzondere spot mogen noemen, en dat op Nederlandse bodem.

Bekijk de foto’s op autojunk!

UPDATE: meer foto’s van de 275 GTB HIERRR.