Een elektrische Pagani. Wij snappen wel dat helemaal niemand hem wilde hebben…
Pagani had ooit het idee om van de Utopia een elektrische versie te maken. Slim gedacht, want high-end en razendsnelle EV’s zijn in opkomst, kijk maar naar de Rimac Nevera. Maar toen ze bij hun rijke kopersgroep aanklopten, kwam de stilte bijna hoorbaar binnen. Geen interesse. Van helemaal niemand. 0% van de potentiële klanten dus. En dat is nogal wat voor een merk dat gemiddeld tien auto’s per jaar bouwt en dus onwijs begeerd is.
Dus, de elektrische Utopia werd gecanceld. Niet omdat de techniek dat niet toelaat, maar simpelweg omdat niemand ‘m wilde kopen. Klanten zeiden liever “geven we nog een miljoen extra uit voor die V12” dan dat ze kiezen voor een stille elektromotor. Pagani investeerde flink in de EV-versie -samen met Mercedes‑AMG– maar trok uiteindelijk de stekker eruit. Duurder, zwaarder en zonder karakter, het zag er gewoon niet naar uit dat het aansloeg .
Helemaal niemand wilde een elektrische Pagani
En daar zit ‘m de kern: een elektrische hypercar van Pagani mist dat kenmerkende V12-concert. Die rauwe sound, dat gegil van onder de kap, vlammen uit de uitlaat, dat is wat kopers van hypercars willen voelen en horen. Een EV klinkt… stil. Te stil, zeg maar. Zelfs als ‘ie in theorie veel en veel sneller is, blijft de beleving ondermaats.
Dat zal Pagani niet stoppen met onderzoek: ze blijven prototypes bouwen en mogelijkheden verkennen, maar echte productie lijkt ver weg. Zonder gewichtstoename van 600‑700 kg en het verlies van triggerende feedback is het voor hen nog geen ‘Pagani’. En belangrijker nog, ook niet voor de kopers.
De les? Elektrische supercars zijn zonder twijfel indrukwekkend snel, maar bij hypercars gaat het niet alleen om cijfers op papier. Daar draait het om karakter, emotie, die lichamelijke sensatie. En zolang een EV dat niet kan bieden -geluid, trillingen, rauwheid- blijft de liefde voor auto’s met een benzineslurpend hart gewoon te sterk.
En dat geldt zelfs voor Pagani…
Maar ze zijn enkel snel in een rechte lijn. Een Rimac Nevara heeft 2000pk oid. Een 911 gt3 heeft daar een 4e van, 500pk. Gaan even snel over de nurburgring heen. Geen emotie, en veel te zwaar. Laat de EV nou gewoon de personenauto overnemen, daar zijn ze superieur. Laat de niches lekker.
@Johanneke waarom niet allebei. Alle mensen die ik ken met een 911 (stuk of 3 🙈) gebruiken hem als daily driver. Dus circuit tijden zijn dan ook niet super belangrijk.
Ik wil wel een elektrische Pagani. Wel op schaal 1:12 of 1:18
Een elektrische Pagani is hetzelfde als Angelina Jolie met een 18cm piemel tussen haar benen…….
Eerder of later kom je alsnog tot de conclusie dat er iets niet OK is.
Precies, gewoon in de hoek laten staan en mooi laten wezen, maar niet mee gaan rijden
Als die in de hoek staat en niet mee gereden wordt maakt het ook niet wat voor motor erin zit
Grappig, ik lees jouw reactie terwijl ik ‘m op 13 zet. Tomb Raider. Deel 1.
Logisch. Een elektrische Pagani is zoiets als het uurwerk uit een Rolex halen en er een digitaal schermpje op monteren. Mocht je in de buurt zijn, een fabrieksbezoek is zeker de moeite waard.
Denk dat dit inderdaad meer speelt dan de emoties van het rijden, de emotie van het bezit en de achterliggende vakmanschap en handenarbeid voor het maken van die V12 zijn belangrijker. Een elektromotor en een accu uit het schap is toch een beetje Casio techniek in een te dure verpakking
Die V12 komt toch ook gewoon uit een krat met een Mercedes logo erop?
Laatst in het blad AW een special over die V12, er is nog maar 1 medewerker die alles met de hand inelkaar zet, en ja dan zal het wel in een krat gaan naar Italië
Als echt niemand hem wil, geef hem dan maar aan mij.
Die V12 van die laatste Pagina’s zijn ook niet-echt heel bijzonder begeerlijk.. en rijden doen de eigenaren amper, hooguit een stukkie naar een shopping center ofzo. Dus als er iets eigenlijk logisch zou zijn….
Sowieso heeft Pagina mijn inziens maar één droomwagen gebouwd (in vele versies) en dat is de Zonda. Daarna is het vooral kitsch geworden…
Pak de 1.6 v6 uit de AMG One en plak die aan elkaar tot een 12-cilinder, 3.2 liter met PHEV. Kost wat, maar dat geldt inderdaad voor Pagani: duur maar dan krijg je ook wat. Feitelijk is de techniek in huis.
Ik vond altijd alleen de Zonda mooi, maar dit rode exemplaar is ook erg mooi.
Als je slechte eigenschappen als geluid, trillingen en rauwheid als beleving moet verkopen dan ben je kansloos verloren. Want dan biedt een vijftig jaar oude MG B meer beleving dan je spiksplinternieuwe superdure Pagani…
Ariel verkoopt exact dat. Bestaan al 20 jaar ofzo.
Ik zou zeggen, ga met een 50 jaar oude MG B eens met 60 door een haakse bocht en daarna diezelfde bocht met een Pagani…
Het probleem is dat ze het aan hun bestaande cliëntele hebben gevraagd.
Dat is hetzelfde als dat KLM een onderzoek doet onder hun eigen passagiers of ze vliegschaamte hebben…
Wellicht is er wel iemand op deze planeet (een hele rijke Noor of celebrity in Californië) die een EV Pagani zou willen. Maar daar kom je op deze manier natuurlijk niet achter.
Een argument dat niet vaak genoemd wordt naast karakter en emotie is het financiële plaatje. Deze wagens worden vaak gekocht als investering. De waarde van een V12 hypercar schiet jaar na jaar de lucht in, terwijl de beperkte houdbaarheid van een elektrisch exemplaar de waarde stelselmatig doet afnemen