De omgekeerde wereld.
In Frankrijk maken ze er een sport van om vanwege welke reden dan ook het werk neer te leggen, de fakkels en hooivorken tevoorschijn te halen en te gaan staken. Hier in Nederland doen we het vooral om wat extra centen te verdienen en om sneller met pensioen te kunnen. In Zuid-Korea willen werknemers van Hyundai ook meer geld, maar ook langer werken. Hè?
De Zuid-Koreaanse vakbond voor Hyundai-medewerkers kondigt stakingen aan van haar leden. Dat zijn er ongeveer 42.000 die in drie verschillende fabrieken werken in het thuisland. Het personeel legt op woensdag en donderdag het werk twee uur neer en op vrijdag vier uur.
Dat klinkt mild, maar voor Hyundai kan de impact over de langere termijn groot zijn. Een staking in 2016 zorgde ervoor dat de productieband 116 uur stil kwam te staan en er 114.000 minder auto’s werden gebouwd. Als je die getallen gebruikt, bouwt Hyundai alleen deze week al ruim 7.800 auto’s minder dan normaal.
De vakbond heeft drie eisen: 30 procent van de winst van 2024 – wat ongeveer 2,7 miljard euro is van de 9 miljard euro winst – verdelen over het personeel, een werkweek van vier hele en één halve dag en een hogere pensioensleeftijd. Zuid-Koreanen stoppen nu op hun 60e met werken. Het personeel van Hyundai wil door tot hun 64e.
Waarom je zou staken voor een hogere pensioensleeftijd
Vorig jaar vroeg het Hyundai-personeel ook al om een stijging van de pensioengerechtigde leeftijd. Toen wilden de werknemers door tot hun 65e. Ze willen dit, omdat de gemiddelde levensverwachting stijgt. Omdat de werknemers langer leven, willen ze meer geld om tot het einde van hun leven mee door te komen. Klinkt logisch, al denk ik dat wij hier in Nederland eerder een hogere pensioensbijdrage zouden afdwingen dan langer zouden door willen gaan.
We wachten rustig af wat Hyundai gaat doen met de eisen van de werknemersvakbond. Intussen maakt het bedrijf zich op voor een volgend verkooptoppertje, en dus nog meer werk voor het personeel.
Een werkweek van vier hele en één halve dag is naar Koreaanse begrippen echt zeer extreem. Ik heb ooit met Koreanen samengewerkt, en zij verbaasden zich over onze 36/38/40-urige werkweken. Zelf werkten ze rustig 60 uur per week, verdeeld over zes dagen. Waren ze verbolgen over het feit dat een om 10 uur ’s ochtends lokale tijd (in Nederland is het dan 5 uur ’s middags) verstuurde email pas op de volgende dag werd beantwoord…
Precies.
Door voor het werk hebben we meerdere leveranciers bezocht.
En het was vrij normaal om 5 hele dagen te werken en zaterdag tot 12uur.
En als er echt iets de deur uit moest, werd er zonder morren ook nog zondagochtend gewerkt.
Gezien dat Zuid Korea de laagste geboortecijfers heeft ter wereld (0,75 ipv 2,1) valt die 60 jaar pensionleeftijd heel hard op. Per direkt optrekken naar 75, dan is er een kans dat hun samenleving overleeft. Ook zijn hun lonen erg laag dus een beetje succes mag idd gedeeld worden. En die 4,5 dag werken is ook goed, de ovrige 2,5 dagen meer tijd op kleine mensen te produceren….
Ik meen dat het geboortecijfers in Japan nóg lager lag. Of een geboortecijfer van 2,1 het gemiddelde is, zou ik niet durven beweren, maar het is wel een gewenst statistisch gegeven om de demografie van een land of bevolkingsgroep evenwichtig te houden. In China hebben ze nog veel grotere problemen met hun lage geboortecijfer; de verwachting is, dat het inwonertal van ruim 1,4 miljard aan het eind van deze eeuw al zal zijn gekrompen tot 770 miljoen. Probeer dan de pensioenen nog maar eens betaalbaar te houden…
2,1 is het ideale.
0,75 betekent dat de volgende generatie masr 1/3 zo groot is, de volgende 1/9e. Dat is natuurlijk katastrofaal als er gewerkt moet worden. Of het wordt allemaal AI…