Als lezer van autoblog ben je er waarschijnlijk gek op: snelheid. Hoe sneller hoe beter. Bij de geur van smeltend rubber en benzine gaat jouw hart sneller kloppen. Het mijne wel in ieder geval, anders zat ik niet zo vaak op deze site de oude artikelen door te spitten en de voorpagina te F5-en. Maar wat is snelheid eigenlijk, en is het meetbaar?
Natuurlijk heb je de standaard; de kilometers per uur. Maar wat zegt dat nou, laten we eerlijk zijn. Iemand die een Veyron naar de top van zijn kunnen jaagt heeft vast een gevoel van snelheid. Een ongekende stoot adrenaline knalt door zijn of haar lijf als die meter de 400 kilometers per uur aantikt, dat kan niet anders. Maar de piloot die in zijn Eurofighter Typhoon zit, die beleeft die 400 kilometer per uur als een opstapje, een inleiding naar iets wat echt snel is.
Een aantal jaren geleden was ik op een punt aangekomen waarop ik het zat was om elke dag op weg naar mijn werk nat te regenen op de fiets. Ik besloot dat ik weinig geld had en toch een auto moest regelen. Mijn budget lag op 300 euro. Mijn eisenpakket was simpel: een dak en een jaar APK. Mijn nichtje is gelukkig met een vent getrouwd die verslaafd is aan het sleutelen aan de Mitsubishi Colt. En dan wel het model van eind jaren 70, begin jaren 80. Hij had daar heel veel onderdelen e.d. voor liggen en wist elk schroefje te vinden, dus gingen we op zoek naar een exemplaar dat nog op te lappen was. We vonden er één ergens in de achterhoek. 150 euro kostte de auto en na nog eens 60 euro aan onderdelen kregen we een jaar APK. Geen geld voor 1.2 liter pure power, gekoppeld aan een drietrapsautomaat met kickdown. Ik durfde niet heel hard te kicken trouwens, uit angst voor het Fred Flintstone-effect van voetjes op het wegdek. Ach, het rammelde, het stuurde vaag, maar bij 40 kilometer per uur keek ik steevast verschrikt op de teller, omdat ik dacht dat ik 70 reed. En volgens de boekjes moest deze auto in staat zijn om ver over de honderd te gaan. Onverantwoord.
Op een goede voorjaarsdag, het was denk ik 3 uur ’s middags. Het was koud, maar de zon scheen en ik ging toeren. Dat deed ik voor mijn lol in die auto. Ik reed op de A1, vlak bij Apeldoorn, omdat ik op de terugweg even naar de wasstraat wou om de modder uit de wielkasten te spuiten. In een vlaag van verstandsverbijstering besloot ik te kijken waar die drietrapsautomaat toe in staat was. Ik stuurde achter de met 90 kilometer per uur sukkelende camper vandaan en probeerde de kickdown op de lege weg voor mij. Vol. Terwijl ik mij verbaasde dat mijn voet niet door de bodemplaat zakte schoof de naald van de snelheidsmeter richting de 100, 110, 120. Het hield op bij 143. Dat zijn natuurlijk geen echte kilometers, maar geloof me, het voelde als mach 12 op rolschaatsen. Nooit heb ik zo’n sensatie van snelheid meer gevoeld als op dat moment. De herrie was enorm, ik durfde haast niet te sturen omdat ik bang was dat dat een koprol zou veroorzaken en als ik een noodstop had moeten maken had ik waarschijnlijk dwars door de remmen heen getrapt.
Ze waren helaas nooit mijn eigendom, maar ik heb sindsdien in vele auto’s gereden die vele malen sneller waren als mijn Colt. Nissan 350Z, Porsche 911, Impreza, dikke Audi’s, een enkele Mercedes, ga zo maar door. Maar nooit heb ik meer dat snelheidsgevoel gehad. Één keer kwam het in de buurt: in een Burton, een kitcar op basis van een 2cv. Maar het was het toch niet. Niet zó snel als mijn Colt.
Als je het mij vraagt is de “kilometer per uur meting” achterhaald. Je kan er hoogstens mee meten hoe lang je over een bepaalde afstand doet, maar niet hoeveel beleving een auto biedt. We moeten naar een andere meting, een adrenalinemeting gecombineerd met omgevingsfactoren en de staat van het voertuig plús de ervaring van de rijder. Als de precieze wijze van berekenen bekend is regel ik nog eens die oude Colt. Op die dag zullen metingen uitwijzen dat ik de snelste man ter wereld ben.
Ja ik vind het logisch als je alleen in een burton het echte gevoel krijgt. In een ” dichte ” auto heb je minder sensatie en zie je de weg niet onder je vandaag glijden, alleen maar de bomen! Toch ook netjes gedaan hoor met die colt, 150 euro voor 143 km/h !
hahahaha :D gaaf stukje
Dit is zo true :) ikzelf rij met een civic coupe ’95, de motor knort lekker in de hoge toeren en elke passagier is er bang van.
Nochtans, ik reed niet snel maar door constant in hoge toeren te rijden klonk het alsof ik heel snel reed. Heb zo ook eens rondgetoerd met wagens van hogere pk’s en kreeg datzelfde gevoel nooit terug.
Dit is waarschijnlijk ook zo verleidend om met snellere wagens dat effect na te bootsen, en voor je het weet ben je gefitst of heb je de 200 gehaald.
“vele malen sneller waren als mijn Colt.”
als = dan he ;)
Mooi geschreven stuk !
Ik weet exact wat je bedoelt.Iedereen die al eens gecart heeft, zal zo’n gelijkaardige sensatie al meegemaakt hebben.
In een kart voelt 60 per uur 100 per uur aan, terwijl in een auto 60 per uur voetgangerssnelheid lijkt.
Ook een wereld van verschil, 200 in een mercedes s-klasse of 200 in een audi A3, om dan nog maar te zwijgen hoe gemakkelijk die mercedes op de 200 zit, daardoor alleen al zou je vergeten hoe snel je rijdt.
leuk stukje! heb je ergens een foto van je Colt?
precies met de kop op de spijker! ;)
mooie column
haha! klopt heel erg :D en 80 door een bocht kan ook ontzettend hard zijn terwijl het op de snelweg een snelheid is om je aan kapot te ergeren.
zelfde is met een volvo 740 ;) waarschijnlijk een iets meer solide wagen dan de beschreven colt… maar 160 is daarin echtwel hard, een snelheid waarbij je in de gemiddelde A6 niet eens je handen aan het stuur hoeft te hebben. De directe verbinding naar de wielen, gaspedaal wat met een kabeltje vast zit en motor met al zijn 180nm beschikbaar bij 2000rpm maken het een leuke auto om te rijden.
Ik schat zo in dat een Exige het gevoel van snelheid wel moet kunnen evenaren, hoewel ik zowel met een exige als colt geen ervaring heb. Of anders de AMV8 N24 :D zeldzame auto’s die écht nog om het rijden gaan.
Mijn ex-golf II gaf hetzelfde gevoel. 1300 cc en een top van 165 km p/h (Na 10 km volgas). Als je daarin op topsnelheid reed leek het echt alsof je ongelovelijk hard ging, terwijl ik in de 5-serie bij 160 op cruise nog niet eens het gevoel heb dat ik de snelheidslimiet overschrijd…
ja kan er mischien iemand een blog schrijven met tips over het kopen van een 2dehands auto? zal goed uitkomen voor vele autobloggers denk ik
“Bij de geur van smeltend rubber en benzine gaat jouw hart sneller kloppen.”
Mijn hart gaat inderdaad sneller kloppen….
Op de eerste dag van het nieuwe jaar is het van het aansteken van de vreugdevuur. En op de overige dagen is het van paniek en willen weten waar de brand is. :) :P
Zoals ook may van topgear het mooi verwoorde na 407 kmh in de veyron gedaan te hebben: “zo’n hoge snelheden werken nogal desorienterend; gelukkig keek ik nog even op de snelheidsmeter voor ik uistapte want ik reed nog 70 !”
schoon geschreven, en je hebt volledig gelijk, als wij in onze xc90 nu 140 doen is dat niets, deden we dat in de oude merc 300c waren we bijna rapper dan de veyron ;)
Leuk stukje, en je hebt gelijk daarom is karten ook zo vet. Want als je er over na denkt heb je maar 5 a 6 peekaa (competitie karts wat meer ;) ), maar de sensatie is zo veel groter :P
Met mijn eigen auto is dat inderdaad ook niet anders. Het is dan ook meer het gevoel wat de auto je geeft dan de snelheid. 400+ is mijn hoogst gereden snelheid. Niet met een Veyron, maar met een el camino. Blokje was zelf opgebouwd, en tot 160km zag je alleen lucht omdat de voorwielen van de grond af kwamen. Ik ben niet snel bang in een auto maar dat was 1 van de uitzonderingen (de overige gevallen waren kamikazepiloten). Kwa snelheidgevoel was die 0-160 erger dan de 400+ die dat ding kan halen. Snelheidssensatie heeft naar mijn idee veel meer met geluid, zithoogte en de stugheid van een auto te maken.Auto’s die dat tegenwoordig hebben zijn de exige/elise, donkervoort, westfield, etc….
Errug leuk om zoiets te lezen. Ik heb gisteren mijn eerste autootje gekregen (!) een Renaultje 19, en voor het eerst voelt 100 km/h echt gevaarlijk hard, naaldje op de km-teller trilt, net als het stuur!
Ik moet de eerste snelwegkilometers nog maken (in de 19); zal wel een hachelijke situatie van komen :D
Ik begrijp zeker wat je bedoelt, ik zat onlangs in een oude saxo, en de bestuurde tikte de 150 aan en ik had zo iets van wooow. terwijl onze laguna toch ook wel al meerder malen zo snel heeft gereden toch was het in die saxo veeeel intenser je voelt je zelf leven ;)
Tsja, is natuurlijk helemaal waar. De absolute snelheid is slechts een kille, natuurkundige waarde. De sensatie van snelheid is waar het meer om gaat, en dat heeft te maken met allerlei factoren, van de stevigheid van je stuurwiel tot aan (het gebrek aan) geluidsisolatie van de auto. Toen ik bezig was met m’n rijbewijs halen en met m’n pa in de ouwe Saab 900S even over het parkeerterrein reed en in de 2 het gas vol inroste kreeg ik ook het gevoel 18698237 km/u te gaan. Het zal misschien 70 zijn geweest. Dat was wat snelheidsgevoel betreft sneller dan de 6 maanden later toen ik, inmiddels in het bezit van het roze vodje, dezelfde ouwe Saab naar z’n top reed op de A32.
Leuk stukkie Kollum.
Je raakt met deze collumn werkelijk idere autoblogger in het hart. Iedereen heeft namelijk wel een ervaring gehad waarbij hij dacht dat-ie de snelste man ter wereld was. Vergeet mijn eigen herinnering ook nooit, mocht als jong kneusje een keer meerijden in een rode Lotus Esprit. Dat gevoel van een ingedrukte buik door de G-krachten vergeet je nooit meer… :roll: Wat daarna kwam qua autorijden was datzelfde gevoel proberen te evenaren.
idere = iedere :)
@ iedereen: Bedankt voor alle complimenten. Mijn kerst kan niet meer stuk :)
Net zoals bij het weerbericht soms de gevoelstemperatuur gegeven wordt — het is 4 graden, maar door de harde wind lijkt het -2 — zo zou ook bij elke review de gevoelssnelheid gegeven moeten worden; zowel positief — de Burton heeft een gevoelssnelheid van +40: als je 60 rijdt, lijkt het 100 — als negatief — de genoemde Audi A6 heeft een gevoelssnelheid van -70: als je 120 rijdt, lijkt het 50.
dit is ook de reden waarom top gear de peugeot 205 gti als snelste auto ooit betitelde.. en dat was vorig jaar! het ging puur om snelheidsbeleving.
Wat is F5-en?
Probeer het eens!!
Dit is een van de redenen waarom ik zo blij ben met de mx5. Moet ik gelijk bij zeggen dat een verlaging en verharding van het onderstel ook erg veel meewerkt aan de snelheidservaring. Voor mijn gevoel scheelt het ook een heleboel als je in een lichtere auto rijd.
Zat gisteren met 150km/u in een 207, waarbij de communicatie tussen auto en weg/buitenwereld minimaal was(vergeleken met wat ik gewend ben) en dat geeft ook gelijk zo’n gevoel van “schijn”veiligheid.
Dit is ook de reden dat ik nieuwe auto’s saai vind kwa beleving en ook de reden dat een oude M3(E30) beter aanvoelt dan een nieuwe(E46).
Leuke column, kunnen we trouwens bij deze ook ineens alle electrische auto’s afschrijven ;)
Een feest van herkenning, goede collumn. Doet me denken aan mijn eerste autotje, een ’89 Suzuki Alto. Bergaf >140 op de teller, de deurstijlen klapperen in de A-stijl en de driecilinder als een rauwe koffiemolen door het blikken interieur. Of mijn mijn ’92 Clio 1.4 190km/h op de teller in Deutschland, priceless… Niet vaak zoveel lol in mijn eentje gehad, daar kan geen pk-pakhuis met leer tegenop.
@dekster.
Met een belabberde wegligging en slechte bouwkwaliteit kan autorijden ook spannend zijn. Ook zonder geluid kun je ver komen.
Dus nee, niet echt.
Mijn engste rijervaring. Met 150(teller,windje mee) de beneluxtunnel inrijden met een geleende gare Panda met bandenmaatje 135. Dat was de eerste keer in mijn leven dat ik mijn voet wilde liften. Het was alleen niet nodig want ik moest weer omhoog de tunnel uit en dat koste weer een berg snelheid.
Ik rij met een Monkeytje (Honda Monkey, google maar even) op een motorplaat (legaal, don’t worry) en als je op zoiets laag tegen de 110 ligt te scheuren, dan heb je ook wel een serieuze kick hoor :D
En anders heb ik zo met een tam Peugeot 106’je (1000’tje) van mijn tante gereden, zo plat als iets en met 140.000km op de teller, richting de Belgische Ardennen op een autosnelweg die bergaf ging. De teller stond op 180 (maximum dat ie kon aangeven) en een maat van me ging achter me 200 op de teller en hield me amper in :D Toen ik dat ding voor de eerste maal opentrapte stonk het verschrikkelijk! Maar wel plezant bakkie :)
Ik ga gewoon lekker lopen
hahahhaa idd wel lache verhaaltjes hierzo… maar idd het heeft heel erg mee te maken met je beleving zo knal ik in mn deawootje naar 150 en agter een bestelbus zelfs 170 (teller) die 3 cylinder zit volop te knorren.. terwijl ik dan in de benz van me pa al dik eroverheen zit zonder dat je het merkt…
nog een leuk aspect is dat als je een passagier bent lijkt alles ook nog sneller bv aanremmen van bochten daar ken je gwoon egt je broek van natmaken gvoel van controlle is er dan ook niet… dat is de grootste reden waarom ik zelf altijd wil rijden en niet gereden wilt worden gebrek aan controlle dus….zover zelfs dat ik ALTIJD de BOB ben
Ik ree laatst in me ferrari enzo daarna ging ik even rijden in me lada.Mijn snelheidsbeleving in me lada leek veel groter toen ik het gas vol intrapte.
@MX-5 owner
Het geluid is één van de belangrijkste factoren van de beleving, als ik een TVR hoor staat m’n haar recht, terwijl dat van een R8 totaal niet zo is.(niet dat het geluid van een R8 niet mooi vind, maar het doet me weinig )
@daytona
Ja, zo’n playstation is ook niet alles éh ;) :lol:
haha te gekke verhalen joh!
zelf had ik het met flinke zijwind op de a58 in het zeeuwse :)
met een 0,8 matiz ( jaja werk @ GM ) 140 op de klok.
het zweet stond me op het voorhoofd.
geweldig! wat een gevoel.
Herkenbaar gevoel! Mooi beschreven!
mijn leukste ervaring is met een suziki alto die rijd zo prettig en leuk dat je de snelheid helemaal vergeet.pittig autotje owja en ford focus lijkt het ook altijd of je heel snel gaat.
Ja ik heb een playstation 3 gekocht voor de nieuwe gran turismo dekster.Daar kan ik het mischien echt proberen met die enzo en die lada haha
Je kon het niet treffender verwoorden. eindelijk weer eens een stuk op autoblog dat ik volledig uitgelezen heb (ook de commentaren) en waar ik me volledig in kan vinden.
Deed me gelijk weer denken aan mijn 73 er ford capri (voor de meesten zal dit misschien opzoeken worden, maar er zitten ook ouderen als ik op deze blog!) die ik op 16 jarige leeftijd kocht om op te knappen en waar ik als braaf burger natuurlijk nooit in reed. Misschien lag het aan de leeftijd, maar dat gevoel heb ik nooit meer gehad ;en geloof me als ik zeg dat ik daarna nog vele (betere en grotere) autos gehad heb
Ahhh … ik kan me het gevoel van de schrijver voorstellen. 110km/uur in een Land Rover Series 2a uit 1969 op de Amerikaanse Interstate terwijl ik werd ingehaald door een vrachtwagen met hout. Omdat het mooi weer was had ik de softtop er op .. zijkantjes open … alles rammelde .. sturen doe je niet echt in zo’n auto .. meer een beetje in de richting wijzen waar je wilt gaan.
Daarom houd ik van kleine auto’s :-)
Maar in mijn geval is mijn grootste snelheidskick nog altijd van op de fiets. Met een lowracer bergaf in een franse woonwijk met smalle straten met geparkeerde wagens, putdeksels en behoorlijk bochtig, en dat met 86km/h… waarschijnlijk ook meest onverantwoord (was een wedstrijd maar toch). Gemotoriseerd met een formule racewagen met 3kg/pk kan er niet aan tippen, al was dat ook zeer leuk!
Lekker leesbaar, vertelt precies wat we denken, zeer kwalitatief. Ik kan niks anders zeggen, bedankt!
Erg goed stukje en zeer aangenaam om te lezen! Complimenten.
Dit doet me denken als je weer eens stoere verhalen van een vriend hoort die zegt dat hij wel 250 heeft meegereden.. in een S600.. nul komma nul snelheids beleving dus en totaal niet spectaculair. Snelheidsbeleving komt ook pas echt naar voren in de bochten wanneer je G krachten voelt, dan heb je pas door wat hard is, niet op een rechte lijn 200km/h + rijden.
” het voelde als mach 12 op rolschaatsen”…….. :D zeer leuk geschreven, complimenten!!
Zo herkenbaar. Ik heb een CRX gehad, en rij nu een Supra MK4, en die 2 zijn beide stukken langzamer als veel van de auto’s waar ik in gereden heb, maar alleen in een Ferrari 612 had ik hetzelfde gevoel als bij eerst genoemde. Dat ik daarvoor wel belachelijk hard moest rijden is een ander verhaal :)
Je moet de motor horen brullen, de banden horen piepen, in je stoel gedrukt worden, maar als we dalijk allemaal hybride rijden zal het op gaan houden met de lol, want als het geluid weg is, mis gewoon een groot deel van de snelheids beleving…
Super herkenbaar!
Toen ik net m’n rijbewijs had, moest ik met een Peugeot 106 1.4 op pad. Als je daarmee 150 reed, moest je je beide handen stevig rond het stuur hebben. Dunne bandjes, absoluut geen krachtige remmen, weke achterveren, geen abs.
Wanneer ik met de Impala van ’64 rondtoer, is 70 ook al lekker snel. Je moet constant stuurcorrecties uitvoeren, zoals in de Amerikaanse films. :)
Mijn verbazing was dan ook groot toen ik eens een eindje mocht meerijden in een 335d. De chauffeur kwam de autostrade opgereden en reed na een paar fracties al 190! Zonder lawaai of trillingen. Een wereld van verschil dus.
doet me denken aan me 1ste auto, een twingo (verlaagd, spoorverbreders en sportvelgjes :P)..
ik reed terug van de nurburgring na enschede en had op een gegeven moment 170 op de klok staan.. DAT gaat hard! en dan afremmen voor de afslag..
Hahaha, dezelfde adreline stoot als ik nu heb als ik met me auto driftend de snelweg op kom ;)
ik ken dat gevoel ik heb nu een trans am gekocht 5,7 liter met een vortech supergharger en heb 448 pk en als ik dan op 40 km zit en me pedaal intrap dan is er een gevoel dat je niet kan beschrijven,helaas kan je dat niet te vaak doen in dit land helaas.
vorige week getest met 50 km per uur en dan in een keer volgas , leek wel of me kont onder me van daan werd getrokken een heerlijke weelspin, echt zo lekker.
ik ga eens wat proberen p e nemen en dan hier te plaatsen , laterssss
hahaha prachtig stukje :D:D
It’s not about how fast you go but how you go fast
Ik ken zat gevechtspiloten, en daarvan beweren allen dat de snelheidsgevoel van een snelle auto vrijwel hetzelfde gevoel geeft.
Op black-outs en red-outs na uiteraard, maar ik neem aan dat men niet met 3 G zich door de grond boort.
echt een onderwerp waarin ik geen zin in heb om het hele verhaal te lezen.
Als jochie van 15 met veel bravour in de auto van je oom stappen(ja hoor, dat kan ik wel) om die te parkeren na het wassen. En dan niet weten waar de rem zit!
Weet je hoe snel die garage muur dan op je afkomt?
Het vrahaal klopt maar ik zou in sommige situaties de factor angst ook nog toe willen voegen.
je raakt de spijker op z’n kop.
Ik heb zelf een Toyota MR2 uit 1987 en daar denk ik wel even in na voordat ik 200 ga rijden zonder enig systeem van veiligheid, terwijl ik laatst met een Lexus LS600h reed en daar de 250 KM/h in aantikte zonder dat ik het bijna doorhad. (totdat er een vrachtwagen een andere in ging halen, dan komt die in 1 keer heel snel dichterbij…)
Heel herkenbaar,
Tot halverwege dit jaar verplaatste ik mij in een overjarige Toyota Starlet. Ik had altijd het gevoel naakt rond te rijden. Het plaatwerk is zo dun en alles wat er rondom je auto gebeurt komt ongefilterd binnen. Heb een keer 160 met hem gereden, en had dat gevoel wat je omschrijft ook. Ik noem het echter de reele vrees om het er niet levend van af te brengen. Met mijn nieuwe auto heb ik dat niet meer. Fijn!
Conclusie.
Snelheidservaring->doodsangst->adrenaline. De hele kick verklaart.
@ RenJie; ik heb een afbeelding geüpload op autojunk maar ik weet niet of hij door de goedkeuring komt ;)
Uiteraard: http://www.autojunk.nl/pix/view/135131
@Casper,
Gaaf die oude auto’s. Een vriend van mij had ook zo’n Colt. Ik denk een jaar of 7 a 8 geleden. Die was van een man geweest, die voor elke winter een soort van olie achtig iets op het plaatmateriaal smeerde (bodem, motorruimte, onder de matten. Buitenkant niet). Dus er zat geen spatje roest op dat oude beestje.
Moet trouwens zeggen dat ik niet zo veel aan die auto vond helaas, maar goed. Maar ik ken het wel van een Civic uit 1976. Wat een lol met die apparaten. Of een Giulia 1300 uit (ongeveer) 1970. 180km/h! Jaja! Het voelt als 250, maar tegelijk ook erg goed. Geen eng gevoel in het stuur oid. Alleen heb je het gevoel dat elk moment de ramen eruit kunnen waaien. :lol:
De man van mijn nicht waar ik het in mijn column over heb rijdt ook in dit model maar dan in een turbo versie. Dat spoort echter allemaal een stuk beter door aanpassingen aan het onderstel e.d.
Zit trouwens een heel aparte bak in, met twee pookjes in één bak. Heeft iets te maken met zuinig kunnen rijden, maar als je goed combineert ben je sneller als je één versnelling gebruikt van de eco-bak ofzo. Ding is loeisnel, maar da’s ook niet vreemd met 850 kilo en dik 120 pk. Ding is trouwens erg zeldzaam, geloof dat er nog geen 5 van rondrijden hier in Nederland.
hehehe, 200+ blazen op een Honda VF1100 V65 Magna. Geen kuip of ruitje, niks nakkes nada. Vol met je harses in de wind! :D
Mijn eerste wagentje kreeg ik gratis van familie. Een Opel Corsa 1.2 S, hiermee heb ik eens 160 gehaald, dat voor geen geld haha.
Maar de essentie van dit verhaal is idd iets om over na te denken. Ik heb zelf in zowel oudere als nieuwere wagens gereden en ben het ermee eens dat de sensatie afgenomen is terwijl de auto s toch echt sneller zijn.
De grootste snelheidssensatie die ik beleefd heb is van een 210 km/h run in een oude bmw 320i van 21 jaar oud. Geluid was prachtig, leek wel alsof de vrachtwagen die ik passeerde stilstond.
Snelheidsbeleving hangt direct samen met emotie en sensatiegevoel. De meeste ongevallen zijn dan ook te danken aan snelheid. Zoals de vorige schrijvers al aangaven was een aantal jaren geleden snelheden van boven de 150 al BLOEDSNEL. Vandaag de dag zijn auto’s (al dan niet met een diesel) in staat de 200km ruim te overschrijden. De hedendaagse auto zit bomvol met electronica om de veiligheid van de bestuurder te waarborgen. met als gevolg dat de bestuurder steeds sneller gaat rijden, omdat hij zicht volkomen veilig voelt. Deze schijnveiligheid is dan ook bloedlink voor ons als mens, want wij gaan altijd tot het gaatje. Immers geen heerlijker gevoel als je met een opgeblazen golfje een peperdure 300pk+ bak eruit kan rijden.
Overschatting van jezelf als bestuurder en voertuig resulteren dan ook regelmatig in ernstige gevolgen. Kijk maar eens bij een autoschade/sloop bedrijf. Daar zie je dat zogenaamde VEILIGE auto’s gewoon koekedeeg zijn.
De veiligheidstesten strooien de mensen zand in de ogen, want bij welke snelheid wordt er gecrasht? 100 of 200 km per uur? Niet dus.
Alle z.g. testen ten spijt, denk maar eens na over het volgende:
Stel je rijdt in een fiat pinda van zo’n 1000 kilo 50km per uur, en je botst tegen een stilstaand object, dan is dat geen klap van 1000 kilo, maar een klap van 10 ton. Doe je hetzelfde met een snelhied van 100 km per uur, dan is dat een klap van 40 ton, en bij 150 km per uur 90 ton.
Met de Subaru Mini Jumbo van m’n mams (wel de SuperDeLuxe uitvoering; http://www.autoweek.nl/carbasedata.php?cache=no&vpos=&id=477&cache=no), 665cc en 37 hele pk’s zo de fly-over bij het Prins Clausplein af met wel 130km/u op de teller! En brullen dat ding! Heb nooit meer zo hard gereden op vier wielen :D
blijft leuk die oercoltjes!
als je dr mee besmet ben , blijft t in je…
@ Coltturbo: zag er laatst nog één voorbij komen, en het jeukte toch wel weer een beetje ;)
was zondag 30-3 op assen, japanse auto festival, en zag daar weer n gerestaureerde turbo, wit, van buiten en binnen orgineel, maar onder de hood n 2l turbo! fluisterstil, maar supersnel! kreeg ook weer zin in mn eigen witje..