Ford en Mazda hebben een lange samenwerking gehad en als je goed hebt opgelet zijn er een hoop auto’s uitgekomen die eigenlijk bijna identiek zijn. Wij duiken er even in!
Rebadgen: het is eigenlijk heter dan ooit. Of het nou de Suzuki Swace en Across (Toyota Corolla en RAV4), Mazda 2 Hybrid (Toyota Yaris Hybrid) of de nieuwe Amarok (Ford Ranger) is, soms kan het veel kosten besparen om iets samen te bouwen. Autofabrikanten doen het al jaren.
Mazda en Ford
Bij het opzoeken van informatie over de Ford Ranger in verband met de nieuwe Amarok, kwam ondergetekende weer eens op een wat oude Ranger. Die werd ook gerebadged. Niet perse samen met Volkswagen, maar in samenwerking met Mazda. Sterker nog: het uitwisselen van een pick-up truck is waar Mazda en Ford een samenwerking van bijna 50 jaar startten. Er is veel samen ontwikkeld en in vele gevallen konden de merken vrij veel zelfstandig. De gedeelde techniek zorgde er echter veel voor – vooral bij Ford – dat een nieuw logo op de neus al voldoende was. Wij pakken even de beste ‘rebadge’ voorbeelden erbij tussen Mazda en Ford!
Mazda B-Serie – Ford Courier – 1971 tot 2015
Zoals gezegd, het begon bij een pick-up truck in de jaren ’70. In het specifiek was het Ford die Mazda wilde helpen door een groot deel van het bedrijf op te kopen. Wel heb je dan natuurlijk wat touwtjes in handen.
In het geval van Ford werd bovenstaande Ford Courier gebouwd op basis van de Mazda B-Serie. De auto’s waren vrijwel identiek, alleen werd wel de Mazda-motor overboord gegooid voor een 1.8 liter grote unit. Dit omdat de Courier vooral bedoeld was als kleine truck voor de Amerikaanse markt.
En zo bleef dat ook wel even, ook al werd de Courier-naam in de jaren ’80 overboord gegooid voor Ranger. En daar begon het. Wel bleef de naam Courier in Australië en ook de auto bleef bijna identiek aan het Mazda-recept. Dit dubbelspel tussen Mazda en Ford heeft elk continent bereikt en dus kregen ook wij ze te zien. Bij ons heette hij echter ook al snel Ranger.
Mazda 323 – Ford Laser – 1980 tot 2003
Gerebadgede bedrijfswagens zien we veel vaker, dus het delen van onderdelen in een pick-up is niet echt verrassend. Iets verrassender is de samenwerking tussen Ford en Mazda voor hun compacte en middenklasse auto’s.
Zo bleken de Mazda’s uitermate geschikt om als goedkope auto’s in de VS te slijten. Gooi er een Ford-badge op en je hebt ineens een vertrouwde naam. Wie zal zeggen dat het stiekem saaie Japanners zijn? Iedereen, maar goed. In de VS bleef de Laser nog even op de markt, maar de Mazda-genen werden steeds beter verhuld.
Hoe anders was dat op andere markten. Bovenstaande Ford Laser was enkel voor de Zuid-Afrikaanse markt en daar was het een beter idee om gewoon weer een Mazda 323 te bouwen met een Ford-logo. Het toppunt kwam echter in Australië vanaf 1998.
Daar kwam namelijk deze Ford Laser (KN) op de markt als een compacte hatchback (de Focus was er nog niet). Laat de ‘New Edge’-grille en de ronde voorkant je niet misleiden, dit is ook gewoon weer een Mazda. Een 323F van de generatie BJ, om precies te zijn. Wel zo makkelijk.
Mazda 626 – Ford Telstar – 1982 tot 2002
Ook had Ford wel oren naar een eigen versie van de grote middenklasse sedan van Mazda, de 626. Deze was bedoeld voor de Aziatische en Australische markt. Hij heette Telstar en kwam in 1982 op de markt. De Mazda-genen zijn wederom makkelijk te spotten, al werd er wel gekozen voor een bijzonder front met een dichte grille om de Ford toch iets unieker te maken.
Die trend bleef. Nog net voor de Mondeo kwam, hadden de eerdergenoemde markten nog een paar generaties Telstar gekregen. Elke keer was het een Mazda met een andere grille. Het bewijst dat de Ford-badge heiliger was dan de Mazda-badge.
Hoe anders was dat vanaf 1997. Niet alleen was Mazda veel populairder tegen die tijd, ook had Ford inmiddels in de meeste markten wél de Mondeo (of Contour) in de verkoop gezet. Behalve Japan. Waar Ford vreemd genoeg dacht dat een Ford-versie van de Mazda 626 (GF) nog kon scoren. De Ford Telstar uit 1997 werd geleverd als sedan en stationwagon, maar de Mazda-basis is in dit geval wel héél duidelijk. Een daverend succes was het dus niet.
Mazda MX-6 – Ford Probe – 1988 tot 1997
In de tijd dat het nog heel gewoon was dat je een grote coupé in je gamma had, hadden Ford en Mazda respectievelijk de Probe en de MX-6 in de aanbieding. Bij de eerste generatie kon je de auto’s makkelijk uit elkaar halen en de tweede generatie is ook een makkelijk spelletje “zoek de verschillen”, maar je kunt nu wel duidelijk zien dat de auto’s uit hetzelfde hout gesneden zijn. Toch heeft de Probe onze voorkeur dankzij de klapkoplampen.
Mazda 121 – Ford Festiva/Fiesta – 1988 tot 2001
We moeten het ook nog even hebben over de Mazda 121, want daar is het helemaal een grote rotzooi qua namen en logica. Het begin was de Mazda 121 (DA) in 1988. Die werd naar de VS gehaald als Ford Festiva, om als een soort Fiesta te fungeren. Wij hebben de 121 ook gelijk gekregen vanaf 1988, maar ook Kia trad ten tonele met de Pride als één van de eerste ‘mainstream’ auto’s voor Europa.
Wat het geheel chaotisch maakte is dat zowel Ford als Kia daarna kapten met de Festiva. Zo kwam het Mazda 121 ‘bolhoedmodel’ tot stand. De enige auto ooit waar Mazda het aandurfde om hem er zó uit te laten zien en dan teddybeer-velgen aan te bieden. Dat hoefde van Ford allemaal niet.
Totdat de derde generatie Mazda 121 (eigenlijk de vierde generatie, maar de ‘officiële’ eerste generatie was een compleet andere auto) weer samen met Ford ontwikkeld werd. Dat hebben we gemerkt, want zowel de Ford Fiesta als de Mazda 121 werden hier verkocht. Met overigens een grote voorsprong voor de Ford.
Vanaf hier scheidden de wegen van Ford en Mazda voor compleet gerebadgede hatchbacks. Ford had met de Fiesta een mooie aanloop gemaakt naar een topper in het B-segment en Mazda, na eerst nog even twee generaties Mazda 2/Demio bejaardenbus, die met hun Mazda 2 ook goede zaken doet. Overigens heette die Demio in andere markten ook 121. De chaos is compleet.
Mazda Navajo – Ford Explorer – 1991
In de VS was Mazda nog niet zo’n grote speler, dus moest vooral Ford het voortouw nemen. Bij de eerste ‘rebadge’ op die manier ging het gelijk mis. Ford had retesnel door wat de SUV-markt ging doen en kwam in 1991 met de Explorer – een direct succesverhaal. Des tijds waren tweedeurs SUV’s best normaal, maar de vierdeurs Explorer maakte het verschil. Daar gingen ze bij de samenwerking met Mazda de mist in.
Mazda kreeg namelijk hun eigen versie van de Ford Explorer genaamd Navajo. Enkel verkrijgbaar als tweedeurs. Mazda stond dus in de frontlinie van het eerste SUV-succes ter wereld en kreeg de versie die minder populair was. De vierdeurs Explorer explodeerde namelijk, terwijl de tweedeurs het mwah deed. Zo was ook de Navajo geen succes. Een gemiste kans.
Mazda Tribute – Ford Maverick – 2000 tot 2012
Ook bij de Mazda Tribute moeten we even beginnen bij Ford. De naam Ford Maverick werd gebruikt op een terreinwagen/SUV die zelfs nog in Nederland is verkocht. Overigens ging ook dit om een samenwerking, maar dan met Nissan (Terrano).
Na het losbarsten van de SUV-hype gingen Mazda en Ford daarom aan de slag met een iets compactere SUV. In de VS heette die Ford Escape, maar ook in Europa kregen markten hem (wij officieel niet) als Ford Maverick. Mocht je nou in Nederland wonen en toch zo’n ruige Ford willen, dan kon je de bijna identieke Mazda Tribute kopen. Omdat in andere Europese markten de Tribute en de Maverick samen werden verkocht, was er wel verschil merkbaar. De Tribute was iets straffer afgesteld voor een wat sportievere rijervaring.
Beide auto’s waren geen denderend succes in Europa, maar in de VS ging het met de Escape en de Tribute best aardig. Daar heeft de Tribute zelfs mogen genieten van een tweede generatie. Een iets hertekend front, maar van achter werd snel duidelijk dat dit gewoon een SUV op het CD2-platform van Ford is (waar de Escape en Mercury Mariner ook op stonden). Dat betekende wel dat er zelfs een Tribute Hybrid is geweest.
Overigens is in de VS de naam Maverick ook weer tot leven geroepen voor een kleine pickup die vanaf dit jaar weer nieuw wordt verkocht.
Ik heb ook begrepen dat de liefde gestopt is omdat Mazda stronteigenwijs was. Elke “Ford” model ging uit elkaar en moest beter gebouwd worden omdat het Ford bouwsel niet goed genoeg was. Ik had een Mazda 6 uit 2012 en qua posture zijn ze redelijk gelijk, maar geen enkel onderdeel is uitwisselbaar met de Ford Mondeo.
Een kleine correctie over de 121 bolhoed: die was compleet ongerelateerd aan de 121/Festival/Pride. De bolhoed was een Autozam Revue, waarbij Autozam weer een subbrand was Mazda waar voornamelijk rebadged Suzukis verkocht werden. Voor de 121/Festival/Pride was er ook nog een 121 op de markt: de 4 cylinder versie van de Mazda Cosmo AP. Met deze is de verwarring over de 121 alleen nog maar groter.
Ik zag 10 jaar geleden zo’n Mazda met op het raam een sticker die zei “this is not the greatest car in the world, this is a tribute” door die humor onthou ik dat die auto bestaat.